(Mitz note: For KeanElle Loveteam only kung Javelle ka or ClenchElle ay 'wag mo ng basahin. Chupi! CHAR! Hikhik ^_^)
Elleina Zeal's POV
'Di ako makatulog kaya nagpaikot-ikot lang ako sa kama ko. Maya maya pa ay may pakiramdam ako na may nakatingin sa akin. Inilibot ko ang mga mata ko. Hanggang sa may makita akong pigura ng isang lalaki na nakatayo sa veranda. Hinahangin ang kurtina at tahimik ang gabi kaya naman nakakatakot isipin kung sino iyon.
Bumangon ako at alistong tumayo. Dahan-dahan akong naglakad papunta sa veranda habang nakahaya ang mga kamay.
"Hi, beautiful"
"Kean?" Napamaang ako. "Anong ginagawa mo dito?" Nagtataka kong tanong sa kaniya. Ngumiti lang siya sa akin.
"Paano ka nakaakyat dito?"
"Lubid gaming" Inginuso niya ang lubid na nandoon.
"Paano kung nalaglag ka baliw ka talaga!" Napalakas ang sigaw ko kaya naman tinakpan niya ang bibig ko.
"Shh. Huwag ka maingay"
"Afcsgjjv" iyon nalang ang nasabi ko at napabungisngis si Kean.
"Tara?"
"Anong tara?" Nagtataka kong tanong.
"Gagala" nakangiti niyang sabi.
"Seriously? Sa ganitong oras?"
"Ayaw mo 'ko makasama?" Napangiti ako sa pagsimangot niya.
Ewan ko ba wala naman kaming label pero masaya kami sa isa't isa. 'Pag kasama ko siya nakakalimutan ko ang mundo ko parang may sarili kaming mundo na kaming dal'wa lang ang tao.
"Saan tayo dadaan?"
Halos magbulungan lang kami ni Kean.
"Dito" turo niya sa lubid. "Lubid gaming hehe"
Maya maya pa ay inalalayan niya na akong bumaba ng lubid. Sanay ako sa ganito kaya mas mabilis akong nakababa kaysa sa kaniya.
"Sanay na sanay ka, ah" namamanghang sabi sa akin ni Kean.
"Of course!" Pagmamayabang ko sa kaniya.
Umakbay siya sa akin at naglakad na kami. Kung saan kami dadalhin ng aming mga paa ay ewan ko basta kaming dal'wa ay masaya.
Natagpuan nalang namin ang aming mga sarili sa park. Kung saan palagi naming pinupuntahan.
"Tingin ka nga sa akin" nakangiting sabi ni Kean at hinawakan ang magkabila kong pisngi at iniharap sa kaniya.
Ginamit niya ang hintuturo niya para laruin ang pilik mata ko, bumaba sa ilong at napalunok siya nang marating ng hintuturo niya ang labi ko. Matagal kaming nagkatitigan hanggang sa lumapad ang ngiti sa mga labi niya.
"Ido-drawing ulit kita" mararamdaman ang sobrang excitement sa tono niya.
"Ang ganda mo talaga" nakangiti siya habang nakatitig pa din sa akin.
"Mambobola" hinampas ko siya sa braso niya.
"Hindi ako nangbobola 'no? Wala 'yon sa vocabulary ko" nakangiti niyang sabi.
Wala naman kaming ginagawa pero bakit pakiramdam ko perpekto na ang lahat?
Na okay na at wala ng dapat pang hilingin dahil kontento na sa ganito.
Nakita ko nanaman ang buwan palagi siyang saksi sa magandang moment namin ni Kean. Kahit ang buwan ay parang nakikisaya sa damdaming aming pinagsasaluhan.
Kung bakit ako masyadong sigurado sa nararamdaman naming dal'wa ni Kean ay hindi ko alam basta ang mahalaga. Nandito siya kasama ko sabi nga nila 'action speaks louder than voice' at sa tingin ko gano'n si Kean, 'di nagsasalita pero ipinaparamdam saiyo.
"Can I hold your hand?" Nakangiti niyang sabi.
Lumaki ang ngiti sa labi ko at kinilig nang todo.
"I guess it's a yes? Haha" kinuha niya ang kamay ko at isinalikop sa kamay niya. "Can we stay here, forever?" Nakangisi niyang sabi.
"Haha baliw ka!" Hinampas ko siya sa braso.
Kinikilig talaga ako!
"You know what? Ang sakit kaya ng hampas mo" nakangiti niya pa ring sabi na hinimas-himas pa ang braso niya. "Lagi mo kong hinahampas baka nakakalimutan mo kung ga'no kalakas ang kamay mo?"
"Hihi" iyon lang ang nasabi ko at nag-peace sign sa kaniya.
"Kung makipagsuntukan ka kala mo action star ka! Ginulantang mo ang mundo ko lalo na ang puso ko hahaha" Tumawa siya nang pagkalakas-lakas. Ang sarap niyang tingnan. Labas ang mapuputi niyang ngipin at ang perpektong ngiti niya.
Ilang ulit ko pa bang sasabihin na perpekto ang gabing ito?
'Yon lang ang nag-iisang deskripsyon.
"Ginulantang? Masyadong malalim haha" sarkastiko kong sabi.
"Bakit nga pala marunong kang makipaglaban?" Nagtatakang tanong ni Kean saka ibinaba ang tingin sa kamay naming magkahawak at nilaro-laro iyon.
"Dahil tinuruan ako ni daddy" ngumiti ako sa kaniya. Hinawakan ni Kean ang pisngi ko at ihinilig ang ulo ko sa balikat niya.
"Bakit ka niya tinuruan?" Sinabi niya iyon ng nakababa ang tingin sa akin at inamoy ang buhok ko. "Ang bango!" Nakangiti niyang sabi.
"Laging sinasabi ni dad na kailangang maging malakas kaming magkakapatid dahil hindi daw namin alam kung kailan darating ang delubyo" ngumiti ako habang inaalala ang madalas sabihin ni dad. "Una, 'di ko siya maintindihan pero no'ng magkaisip ako ay naintindihan ko na rin na gusto niyang ipagtanggol namin ang bawat isang miyembro ng pamilya"
"Ang astig ng dad mo. Sana ganyan din daddy ko" gumuhit ang lungkot sa mukha ni Kean, bumuntong hininga at tumingin sa kawalan.
"Bakit ano bang ginagawa ng daddy mo?"
"Strikto siya, lahat bawal kaya nga nagagawa ko ang bintana gaming hahaha" napatawa din ako sa sinabi niya. "Lagi akong tumatakas tuwing gabi, nakikipagbasag-ulo do'n sa riot kaya natuto akong makipaglaban"
"Sila Rev at Flair, bakit marunong din?"
"Si Rev ay dating barumbado, si Flair naman ay tinuruan ng mama niya no'ng bata pa, 'yon nga lang at namatay na ito pero ipinagpatuloy sa eskwelahan ng martial arts, tapos lagi siyang nagliligtas ng kung sinu-sino kaya na-practice siya ng husto sa pakikipagsuntukan. Idol na idol ni Flair ang mom niya kaya kahit ikamatay niya tutulong siya"
"Parehas pala kami" napangiti ako. May pagkakapareha kami ng layunin ni Flair.
"Kean?" Tumayo ako. "Bili tayo ng alak sa 7/11" inilahad ko ang kamay ko sa kaniya.
"NO!" Awtomatikong napatayo din si Kean. "I mean, 'di ka naman marunong uminom baka--ano" pinagpapawisang sabi niya at luminga-linga pa.
"Bakit ano 'yon?"
May naaalala siya nang minsang nalasing ako. Natawa ako sa isip.
"Umamin ka nga Kean sa akin"
"Ano--sasabihin ko?" Napapalunok na nag-iwas siya ng tingin."'diba sinabi ko na sa'yo?"
"Hindi pa" pangaasar ko sa kaniya.
"Sinabi ko na saiyo 'yon!" Naiinis niyang sabi, napahawak siya sa noo at idiniin do'n ang kamay niya.
"Ang alin ba kasi?" Natatawa kong sabi.
"Beautiful, 'wag mo ko subukan gagawin ko ulit saiyo 'yon!" Naiilang niya akong tiningnan. Saka siya ngumisi. "O baka naman gusto mong ulitin ko?"
Dug.dug.dug.
Napaatras ako siya naman ay dahan-dahang lumalapit.
"Ang ano--Kean! Layo!" Sabi ko sa kaniya lalo pa siyang ngumisi.
"Hihi. Kaya pala" pagdidiin niya sa salita "Gusto mong ulitin ko?"
"Kean, magtigil ka! Sasapakin kita"
"Sabagay, you're asleep that time 'di mo naramdaman" humakbang muli si Kean. "Ngayon gising ka na" lapit siya nang lapit hanggang sa puno na ang maatrasan ko.
Gusto ko siyang sigawan ng 'chupi' katulad ng palagi kong ginagawa kay Flair pero 'di ko maggawa.
Baka si Kean 'yan? Ugh!
"Pinagpapawisan ka" saka pinunasan ni Kean ang noo ko ng likod ng palad niya.
Hinawakan niya ang baba ko at diretso itong iniharap sa mukha niya. Ang mukha namin ay ga-hibla nalang ang layo.
Dug.dug.dug.
Isinandal ni Kean ang isang kamay niya sa puno sa likod ko habang nakatingin pa rin sa mga mata ko.
Don't be like this! Ugh! Chupi!
Kaso sa isip ko lang 'yan nasabi.
Tinutunaw ako ng mga tingin niya. Pinage-exercise niya ang puso ko at pinapalambot niya ang tuhod ko. Siya lang ang unang taong nakagawa no'n mukhang sa labang ito kahit anong strategy ang gawin ko ay ako ang talo.
Unti-unting lumalapit ang mukha niya sa mukha ko.
Dug.dug.dug.
Everything is perfect!
Ang simoy ng malamig na hangin, ang maliwanag na buwan, ang mga punong masayang nagsasayaw, at ang taong nasa harapan ko ngayon ay ang taong mahal ko.
Oo, mahal ko siya. Mahal ko na siya!
Kung ano man 'yong nararamdaman ko kay Flair ay hindi ko pa rin sigurado pero ang para kay Kean ay natitiyak ko.
Naamoy ko na ang mabango niyang hininga. Lumalapit nang lumalapit ang mukha niya at para bang nage-slow motion ang mundo.
Hanggang sa isang mainit na dampi sa aking labi ang naramdaman ko.
My sweetest first kiss.
Second kiss, rather?
Tulog ako no'n 'di ko alam kung ano ginawa nitong Mr. 8 glasses of water na ito pero ngayon alam ko na.
Dug.dug.dug.
KLWKN
by: Music Hero
---
O kay sarap sa ilalim ng kalawakan
Kapag kapiling kang tumitig sa kawalan
Saksi ang buwan at bituin sa pagmamahalan
nating dalawa
nating dalawa...
Pakiramdam ko ay narinig ko ang kantang iyon sa aking isipan. Ang kantang sa tingin ko ay bumabagay sa pagmamahalan naming dal'wa.
'Di ko na kailangan pang marinig ang sasabihin niya para malaman ko ang laman ng puso niya.
Alam ko na!
Tumatalon ang puso ko. Sa buong buhay ko natanggap ko rin ang pag-ibig na pilit kong hinahanap sa maling tao 'yon ay noong unang mahalin ko si Lance pero nagawa kong palayain para kay Carme.
Kean is the best gift to me...
Siya ang naging dahilan kung bakit mas lumakas pa ako na harapin ang panaginip ko at 'di na muling umiyak, kinumbinsi ang sarili na isa lamang iyong panaginip.
Nakatitig lang kami sa isa't isa parang 'di makapaniwala kung ano man ang nangyari. Rinig ko ang tibok ng puso ko, masayang-masaya.
Isinantabi ko muna ang lahat ng alalahanin at nalunod sa masayang pakiramdam na iyon. Sana ay 'wag na matapos ang gabing ito kahit na ang sandaling ito ay nakaw lang para sa aming dalawa.
"I love you" bulong ni Kean sa tainga ko at saka siya yumakap nang mahigpit sa akin.
Yakap na ayaw na akong pakawalan.
Yakap na handang suungin ang anumang bagyo.
Yakap na wala ng pakialam sa mundo basta't KAMING DAL'WA.
Tumulo ang luha sa aking mga mata. Luhang inilaan para lang sa gabing puno ng pagmamahal.
"I..." ramdam ko ang paghigpit lalo ng yakap niya. "I love you more, Mr. Handsome"
There's no explanation to his action except what he really feels for me. We created a world just for the two of us.
This is the happiest feeling in my whole life. The perfection is in the moment, no matter how hard the life is, there is always be a person who can make you feel the perfect world.
Thank you for coming into my life, Mr. Handsome...
(Mitz Note: Follow me and you'll never regret reading my masterpiece. Please vote, comment and share. THANK YOU! SARANGHAE! ^___^)
WALANG FOREVER! Hihi