Matt's POV
"Nathan. Isn't it familiar to you?" tanong ko.
"No."
"Naalala niyo ba yung dating leader ng Vipers?" tanong ko ulit.
"Yes. He's in jail." sagot ni Blake.
"Well kung naaalala niyo nga siya bakit wala kayong naiintindihan?"
Ewan ko sa mga to. Ulyanin na ba sila?
"Ano bang sinasabi mo?" tanong naman ni Kurt.
"Ok. Nathan. Pangalan ng isang tao na ginagamit kapag hindi sa Gang World. Let's get back to Nathaniel Legazpi, who was known to be the leader of Vipers and also the founder. Nathaniel uses different names, Nathaniel for Gang World and Nathan outside Gang World." pagpapaliwanag ko.
Naka tulala lang sila at hindi nag abalang mag salita. Nabalot ng katahimikan ang buong kwarto.
Nabasag ang katahimikan ng may tumunog.
"Hello tita?" niloud speaker ni Ren ang kanyang phone kung saan tumatawag ang mama ni Kate.
[Hijo nagkita na ba kayo ni Kate?]
"Hindi pa po tita bakit po?"
[I can't contact her. Kanina ko pa siya tinatawagan pero hindi siya sumasagot.]
Nagkatinginan naman kaming lahat. Paanong hindi niya sasagutin eh tawag yon ng mama niya?
"Ah ganon po ba? Sige I'll try to call her po. I'll call you back kung natawagan ko siya o hindi."
[Thank you hijo.] sabi niya at pinatay na yung tawag.
"Anong balak mo ngayon?" tanong ni Blake.
"Baka nagkakamali tayo. Baka hindi si Nathaniel yung kasama niya. Kaylangan muna nating maka siguro na siya nga yon." sagot naman ni Ethan.
"Tawagan mo na muna kaya si Kate." sagot ko naman.
Ilang minuto na rin naming paulit ulit na tinatawagan si Kate pero hindi niya sinasagot.
"Matt itry mo kayang tawagan siya. Baka galit siya kay Ethan kaya hindi niya sinasagot." suggestion ni Mike.
Tinawagan ko siya at wala talaga. Hindi talaga niya sinasagot lahat ng tawag namin sa kanya.
"Tatawagan ko muna si Tita." sabi niya at tinawagan na niya ulit ang mama ni Kate.
"Hello tita? Hindi din po namin siya macontact."
[Can you look for her hijo? Nag aalala na kasi ako sa kanya.]
"Yes Tita right away po."
[Salamat hijo.]
"Anytime po Tita."
Pagkatapos non ay nag meeting na kaming lahat kasama ang iba pang Clashers.
"Kapag nakita niyo siya tawagan niyo kaagad ako. Wag niyo siyang sasaktan. Ngayon kung meron mang mangangahas na hindi tumulong sa paghahanap tumayo na ngayon." sabi niya at tahimik lang silang lahat. Walang nag abalang tumayo ni isa sa kanila.
"Now look for Chrislie Kate Montenegro and Nathaniel Legazpi. This is a command from the Clashers Highest Position Holder. All must obey what I say. Dismiss!" sabi niya at naglabasan na silang lahat.
Wag naman ngayon Ethan.
Nakakatakot talaga to kapag galit. Ni wala manlang nag abang sumalungat sa mga sinasabi niya kahit na si Blake na minsan ay nagpapatahimik sa kanya.
Alam kong lalabas na naman ang pagka demonyo ng taong to. At natatakot ako. Natatakot kaming lahat.
Ren's POV
Kapag nahanap ko ang hinayupak na yon at kapag may nangyaring masama kay AC sigurado akong makakapatay ako ng tao.
"Ethan kumalma ka na muna."
"Don't talk to me." walang emosypn kong sabi.
"Ethan. Handa na yung sasakyan."
Lumabas na ako ng walang sinasabi. Nag iinit ang ulo ko para akong sasabog sa galit.
Wala akong ibang gustong gawin kundi ang hanapin si AC at sigiraduhin na ligtas siya.
Vipers get ready to kneel and beg infront of me.
Habang nasa sasakyan kami ay biglang may tumunog.
Tinignan ko yung phone ko pero hindi iyon ang tumutunog.
"Hello?" Matt... phone pala niya.
"Kate?" nagulat ako nang banggitin niya yon kaya agad kong kinuha ang phone niya at kinausap siya.
"Where the fuck are you!? Alam mo ba na nag aalala na si Tita sayo? Nasaan ka!? Susunduin kita. Sabihin mo kung nasaan ka! Now!"
[Ano ba? Hindi ikaw ang gusto kong maka usap. Ibigay mo kay Matt yang phone niya!]
"No! Sasabihin mo kung nasaan ka ngayon na!!!"
"Ethan kumalma ka lang muna ako ang kakausap." sabi ni Matt.
Niloud speaker niya ito bago nagsalita.
"Kate nasaan ka?"
[Kasama ko si Na-]
"Si Nathan. Nasaan nga kayo?"
[Hindi ko alam ang lugar na to. Pero wag kayong mag alala ligtas ako. Mabait naman si Nathan sakin. Hindi tulad ng iba jan.]
"Where are you!? AC sabihin mo ngayon na!" galit kong sigaw
"Kate sabihin mo nalang please." nagmamakaawang sabi ni Matt.
"I'll count 1 to 5 the time it hits 5 and if you didn't say where you are ako mismo ang maghahanap sayo at papasabugin ko ang lugar na yan!" napatingin naman silang lahat sa akin.
"Kate please. Sabihin mo nalang."
"One!"
"Kate please."
"Two"
"Kung ayaw mong magkagulo Kate sabihin mo na kung nasaan ka."
"Three"
[Ok stop. I'm at Nathaniel's house. Ngayon pwede bang tigilan niyo na ko?.]
"Blake! Trace her! Now! Mike Drive!" sabi ko at agad naman nilang ginawa.
"I found her. Malapit na tayo. Just turn left and we should see a white house beside a large tree." sabi ni Blake. "Wag mong sabihin na gagawin mo nga yung sin-"
"Oo. Wala akong paki alam kung sino pa ang may bahay at kung sino ang kasama niya ngayon. Pagdating natin doon Matt sunduin mo siya sa loob." sabi ko na ikinatahimik nila.
Nang makarating na kami ay iisang bahay lang ang naririto. Mas mapapadali to.
Tulad nga ng sabi ko ay sinundo ni Matt si AC sa loob ng bahay. Nang makita ko silang palabas ay lumabas ako ng sasakyan para salubungin sila.
"Bakit kayo nandito?" tanong ni AC nang makita ang sasakyan namin.
"Where's that Nathaniel?" hindi siya nakapagsalita kay naglakad ako papunta sa bahay.
"Wala siya jan sa loob. Si Kate lang ang nanjan kanina." sabi ni Matt at hinawakan ako sa Braso.
"Pumasok na kayo sasakyan!" sigaw ko at agad naman silang pumasok sa loob.
You started it first. Vipers be ready.
AC's POV
Nakakatakot. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko ngayon. Ramdam ko ang kaba sa loob ng sasakyan ngayon.
Naninindig ang balahibo ko kaninang nakita ko si Ren sa hindi ko malamang dahilan. Bigla akong nakaramdam ng takot sa taong hindi ko inaasahan.
"Natatakot ka ba?" bulong ni Matt sa akin.
"Oo. Ano bang nangyayari?" tanong ko naman.
"Hindi ka nag iisang takot." mahinang sagot niya.
"Bakit? Anong meron?" tanong ko habang tinitignan si Ren na nakasandal sa upuan at naka pikit.
"Lahat kami natatakot ngayon. Ganyan siya pag galit. Hindi mo aakalain kung ano ang pwede niyang gawin. Kaya nga nagmamaka awa ako sayo kanina na sabihin mo nalang kung nasaan ka dahil ayaw namin na magkagulo at lumala pa to." pagpapaliwanag niya.
"Bakit siya galit? Anong nangyari?" tanong ko ulit.
"Hindi ako ang dapat magsabi sayo. Siya ang tanongin mo, dahil sa lahat siya ang mas nakaka alam sa sagot sa mga tanong mo." sabi niya naman.
Anong nangyayari sayo Ren? Bakit parang ako ay natatakot din? Bakit parang may demonyo kang tinatago sa loob mo na pilit kumakawala.
Gabi na ng magising ako dahil sa nakatulog ako kaninang nasa sasakyan kami.
Sa puting pintura ng kwartong ito at walang mga bintana ay siguradong nasa SH kami. Lumabas ako ng kwarto at madami akong nakitang tao.
"Ah excuse me po. Nasaan po si Ren?" tanong ko sa isang lalaki na naka sandal sa counter top ng kusina.
"Nandoon sa office. Nag uusap sila." saang office ba yon? Eh andaming kwarto dito.
"Saan yon?" tanong ko. Paano ko ba malalaman eh ang laki ng lugar na to.
"Doon sa meeting room sa ika-apat na kwarto mula doon." sabi niya at itinuro ang kung saan papuntang meeting room.
"Sige thank you." sabi ko at naglakad na kung papunta sa sinasabi niya. Nang makarating ako sa meeting room ay naglakad ulit ako.
Saan ba kasi yon? Pang apat? Eh tatlong punintuan lang yung nandito! Linoloko ba ako ng lalaking yon?
"Ano to elevator?" tanong ko at pinindot ang nag iisang pindutan.
Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko ngayon dahil sa nakatingin sila sa akin.
"Pumasok ka na. Anong kaylangan mo?" tanong ni Blake sa akin at doon palang ako nahimasmasan. Naglakad naman ako papasok at tumingin tingin sa paligid.
Ang ganda dito. Teka!!! Wait!!! Bakit may picture ako dito?
Nanlaki ang mga mata ko nang makita ang litrato ko na nakasabit sa ding ding. Hindi lang basta maliit na frame kundi halos kasing tangkad ko.
"A-ano t-to?" nauutal kong tanong at tinuro ang picture ko.
"Picture." bored na sagot ni Blake.
"B-bakit nandito? Hindi naman namin bahay to ah." ano ba kasing ginagawa ng picture ko dito? Nakakailang kaya anlaki pa naman.
"Anong pinunta mo dito?" sa boses palang niya ay tumatayo na ang balahibo ko sa katawan. Anong nangyari? Bakit nagkaganito?
"Gusto ko na sanang umuwi." mahinang sagot ko.
"Bakit?" tanong niya ulit. Bakit ba ako kinakabahan?
"W-wala gusto ko lang na makauwi na ako." mahina parin ang boses ko at nauutal. Ewan ko ba kung bakit ako kinakabahan.
"Bakit? Anong gagawin mo pag naka uwi ka na? Sasama ka ulit sa lalaking yon?" ramdam ko ang galit sa bawat katangang binibitawan niya. Pero bakit naman ako kakabahan? Gagawin ko kung ano ang gusto kong gawin.
"Ethan..." dinig kong sabi ni Blake.
"Bakit di ka makapagsalita?" nanatili lang akong nakatayo at nakayuko. Hindi ko alam pero nakakaramdam ako ng guilt at the same time ay natatakot din ako.
"Ethan kumalma ka muna." rinig kong sabi ni Matt.
"Kalamado ako." malamig niyang sagot. Kalmado ka nga ba?
"Uuwi na ako." mahinang sabi ko.
"Kate..." rinig kong sabi ni Matt at inangat ko ang ulo ko para tignan siya. Nag aalala ang mukang nakikita ko ngayon sa kanya. Ngunit iba ang nakikita ko sa lalaking naka upo sa swivel chair.
Nakikita ko sa mga mata niya ang galit na hindi ko maintindihan.
Bakit parang natatakot ako sa kanya? Bakit parang hindi siya yung bestfriend ko? Bakit parang hindi siya yung Ren na nakilala ko?
Lumapit si Matt sa akin at hinawakan ako sa balikat.
"Wag muna ngayon please? Ayaw mo din naman siguro na makita siyang galit diba? Kasi sa totoo lang kinakabahan din kami. Kaya kung pwede lang wag ka munang uuwi. Kalmado pa siya sa lagay na yan pero hindi ko itatago na natatakot ako. Kate please wag muna." bulong niya sakin at iginaya ako paupo sa kinauupuan niya kanina kung saan ay sa harap ng upuan ni Ren.
Habang naka yuko ako nakapatong ang aking kamay sa lamesa ay bigla akong may naramdaman na humawak sa kamay ko.
Wala akong ibang naramdaman kundi ang pag aalala at parang gusto ko siyang yakapin sa mga sandaling ito.
Bakit parang nawala ang takot ko sa kanya? Bakit parang gusto ko nalang na yakapin siya habang umiiyak ako?