Όταν ο κύριος Λουκάς σταμάτησε να βλέπει τα βίντεο έβγαλε τα γυαλιά του τα τοποθέτησε στο τραπέζι και ύστερα έτριβε με το ένα χέρι του ταυτόχρονα τα μάτια του.
"αχ εσείς οι γυναίκες..." αναστενάζει ενώ παραμένει έτσι.
"είστε καλά;" ρωτάει η Κέιτ ενώ γνέφει με το κεφάλι του ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι. Εντάξει αποκλείεται να μην έχει δει και χειρότερα όμως...
"Λοιπόν πρέπει να βρείτε κιόλας ποιος είναι αυτός που τον μετέφερε ο Κέβιν που είναι με την κουκούλα πρώτον" λέει ενώ δείχνει με τον δείκτη του.
"δεύτερον όταν σας έπιασαν στο σπασμένο φλιτζάνι εσας τους ήρθε μια ανώνυμη πληροφορία πως έχει κρυφό τροχόσπιτο και πως εκεί κρύβει το αντικείμενο όπου τον σκότωσε, μπορείτε να το βρείτε; " μας ρωτάει και μένουμε για λίγο αμιλητοι.
"μας λέτε να χακαρουμε την αστυνομία και μετά να δω από το σερβερ εκείνη την ώρα ποιος είχε πάρει τηλέφωνο; " ρωτάει ο Χρήστος έκπληκτος ενώ ο κύριος Λουκάς γνέφει.
" σίγουρα; και πως θα το δείξουμε στην δική;" τον ρωτάει αλλά γελάει ως απάντηση του
"δεν θα το δείξω αυτό απλός το θέλω για όταν κλητευσω αυτούς τους δύο όπως και εσάς, τους άλλους δύο θα τους πιέσω να ομολογησουν από μόνοι" λέει ενώ όλοι κοιταζομαστε.
"έχω μια απορία" τους διακόπτω ενώ κοιτάω εκείνων.
" πες μου " λέει ενώ με κοιτάει και εκείνος.
"όταν αρχίσαμε να το ερευνούμε εμείς, ο Κέβιν μας έδειξε από κοντά τον σουγιά και το αφήσαμε σε ένα σακουλάκι στο τροχόσπιτο, το θέμα είναι πως η αστυνομία όταν πήγε από εκεί δεν το βρήκε. Πως;" τον ρωτάω αλλά δεν μου απαντάει, περίμενα πως κάτι θα είχε μάθει από όσο λέει.
" δεν ξέρετε; " τον ξανά ρωτάω και τότε μου απαντάει.
" βασικά για αυτό έχω μια ιδέα, ξέρεις τώρα που μου δείξατε και το βίντεο όπου μπαίνουν αυτοί δύο και αφήνουν το σφυρί, είμαι σίγουρος πως μετά όταν την έκλεισαν η εκείνη την ώρα θα πήραν τον σουγιά από εκεί, τώρα γιατί δεν ξέρω είναι μια από τις θεωρίες μου αλλά υπάρχει κι άλλη μια να το πήρε όσο ήσασταν όλοι μαζί και να μην το είχατε καταλάβει ή ως η τελευταία μου να μην ήταν στο σχέδιο τους ο Κέβιν και να το άλλαξαν. Βασικά παίζουν πολλά ρόλο όπου πρέπει και για αυτό να μάθουμε αλλιώς θα φανεί ύποπτος " τελειώνει ενώ όλοι ξεφυσαμε αγανακτισμενοι από όλα αυτά.
" δεν το πιστεύω έχει κι άλλο; " ρωτάει ο Όλιβερ αλλά δεν απαντάει κανείς του σε αυτό..
Όλοι θέλαμε να τελειώνουμε με αυτό μια ώρα νωρίτερα αλλά κάποιοι είχαν κάνει πολύ καλά την βρωμοδουλια τους.
Μετά από αυτά θα έπρεπε να πάμε και στην φυλακή να την δούμε, να της τα πούμε πρέπει να αποκτήσει πάλι ελπίδες. Γιατί είμαι σίγουρος αλλά και οι υπόλοιποι πως της έχει χάσει..
Στην φυλακή
"τι έγινε μωρή τρελή; πάλι δεν έχεις επισκέψεις;" με ρωτάει μια από την ομάδα της Ρωσίδας αλλά δεν της δίνω σημασία, όχι πάλι όσο της έδινα σημασία τόσο με ενοχλούσαν... Σωματικά και ψυχολογικά.
"σου μιλάει, καλύτερα να της απαντήσεις" μου λέει μια από την ομάδα της αλλά δεν απαντάω συνεχίζω να τρώω το απαίσιο φαΐ που έχουμε για άλλη μια φορά.
"χαχ" ακούω την φωνή της ακριβώς από πάνω μου και ανατριχιάζω, δεν θέλω να μου κάνει κάτι πάλι. Που στο διάολο είναι η ζωή;
" Χει αφήστε την ήσυχη!" η φωνή της Ζώης ακούγεται λίγο πιο πέρα και ξεφυσαω. Ευτυχώς ήρθε πάνω που την σκεφτόμουν.
"χμ καλά δεν τελειώσαμε" μου λέει στο αυτί και φεύγει ενώ έρχεται η ζωή γρήγορα προς τα εμένα.
"όλα καλά;" μου λέει και της χαμογελάω.
"αχ άλλη μια συνηθισμένη ημέρα στην φυλακη ε;" με ρωτάει και δεν της απαντάω πάλι
Μερικές φορές φοβάμαι αλλά άλλες φορές δεν το σκέφτομαι καν είναι που το έχω συνηθίσει να γίνεται γιαυτό δεν το συζητάω με κανέναν ούτε καν με τον ψυχολόγο που έχει η φυλακή και πηγαίνω κάθε μέρα εκεί φαντάσου..
" αχ... " αναστενάζει ενώ μου πιάνει το χέρι.
"πάμε έχουμε να καθαρίσουμε την κουζίνα" μου λέει ενώ μου κρατάει το χέρι και φεύγουμε για να κάνουμε τις καθημερινές δουλεύεις που μας επιβάλουν κάθε μέρα.
Εκτός φυλακής
"αναρωτιέμαι τι κάνει στην φυλακή " ακούω την φωνή της Λάιλα, είχα και εγώ την ίδια απορία μαζί της.
" ένας θεός ξέρει" υπέκυψα τελικά ενώ άφησα μια μεγάλη ανάσα ελεύθερη από τους πνεύμονες μου.
Από δίπλα μου ο Όλι να καπνίζει, δεν ήταν άνθρωπος που κάπνιζε αλλά με όλα όσα έχουν συμβεί μου φαίνεται πλέον φυσιολογικό αλλά και επιτρεπτώ στην περίσταση αυτή. Καθόμασταν εμείς οι τρεις για λίγο έξω να πάρουμε καθαρό αέρα από μέσα όπου είχε μαζέψει όλη την πόλη για την συναυλία ενώς νέου συγκροτήματος. Ακόμη και να με ρωτήσεις ποιοι είναι δεν θα σου έχω απάντηση γιατί είναι τελείως άσχετοι από τον κλάδο αυτό. Ούτε καν οι στίχοι τους βγάζουν νόημα...
"πάμε μέσα;" μας ρωτάει η Λάιλα αλλά μόνο ο Όλι συμφωνεί, ήθελα να κάτσω και για λίγο μόνος μου τώρα.
"θα κάτσω άλλο λίγο άμα βρουν κάτι τα παιδία πείτε μου" τους λέω ενώ μπαίνουν και πάλι μέσα. Σε ένα μήνες από τώρα θα έχει περάσει ένας χρόνος από τότε που πέθανε και μετά από άλλον ένα μήνα θα έχει πέρασει όσο είναι η Ηρώ φυλακή...
"όλα καλά μικρέ;" ακούω μια γνώριμη αντρική φωνή και γυρνάω από εκεί που ακούστηκε. Ήταν ο κυρίος Λουκάς, του χαμογέλασα με στραβό χαμογελό κι έκανε και αυτός το ίδιο.
"θα την βγάλουμε από εκεί το ξέρεις ε;" μου λέει ενώ έχει κολλήσει το βλέμμα του πάνω μου, το νίωθω ακόμη κι ας κοιτάω κάτω.
"αλλό λίγο έμεινε μικρέ μπορείς" μου ξανά λέει όσο με βαράει απαλά με το χέρι του στην πλάτη μου. Δεν αντέδρασα , δεν είχα και τι να πω το μυαλό μου δούλευε μόνο όταν έπρεπε για την υπόθεση της Ηρώ και στην σχολή. Ειδικά εκείνη την ημέρα...
Μάθημα Εγκληματολογίας
"Σήμερα θα σας δείξω μια από τις πιο πρόσφατες υποθέσεις όπου ο δολοφόνος δεν φαίνεται για αυτό που είναι" ακούω την φωνή του καθήγητη ενώ βγάζω το κεφάλι μου από το βιβλίο που μόλις είχα ξαπλώσει για έναν μικρό υπνάκο.
" για πια;" η φωνή της Άρτεμης ακούστηκε σε όλο το αμφιθέατρο και γύρισα να την δω, μα πότε είχε κάτσει δίπλα μου και είχε πάρει τα πράγματα μου πιο δίπλα;
"πριν ένα περίπου χρόνο μια παρέα μαθητών που ήταν έτοιμοι να αποφοιτήσουν από το σχολείο τους, είχαν ένα τελευταίο σχολικό χορό αποχαιρετισμου δύο μήνες πριν κλείσουν. Βρέθηκε νεκρό το αγόρι από την παρέα όπου εκείνοι βρέθηκαν ακριβώς από πάνω από το πτώμα. Ποιος το έκανε;" ρωτάει τελικά ο καθηγητής και γυρνάει στον πίνακα για να σηκώσει τον παλίο και να εμφανιστείο ο επόμενος πίνακας με τους ύποπτους και τον νεκρό.
Πάγωσα στην θέση μου όταν το είδα, ένιωσα τα βλέμματα όλων να είναι στραμμένα πάνω μου. Οι φωτογραφίες της Ηρώ, Λάιλα, Κάθριν,Κέιτ, Όλιβερ, Χάρη και εμένα κολλημένες στον πίνακα. Η φωτογραφία του Χάρη όπως βρέθηκε εκείνη την ημέρα μου προκάλεσε τρόμο, πανικό, τρέμουλο ότι αρνητικό συναίσθημα υπήρχε το είχα καταβάλει όλο εγώ τώρα.
Ο καθηγητής κατάλαβε πως ήμουν ένας από αυτούς και άλλαξε την υπόθεση με μια άλλη αλλά ήταν πολύ αργά. Είχα κερδίση την πρόσοχη όλων χωρίς καν να κάνω κάτι δεν ήθελε και πολύ αφού τα έκανε όλα ο καθηγητής.
Μέχρι να τελειώσει η διδακτική ώρα δεν είχαν σταματήσει να με παρατηρούν.
"ψιτ Μπέρι;" ακούω κάποιος να ψιθυρίζει το όνομα και γυρνά να δω ποιος είναι
"Αυτή η καύλα Ηρώ ήταν ε;" με ρωτάει ενώ δείχνει την φωτογραφία τότε... Εκείνη την ημέρα στην αστυνομία που ήμασταν όλοι μαζί που μας είχαν πάρει από το σπασμένο φλιτζάνι.
"βούλωστω!" του λέω νευριασμένος ενώ παρατηρώ πως πλέον δεν κάθομαι αλλά έχω έρθει ακριβώς από πάνω του. Για άλλη μια φορά κέρδισα την προσοχή χάρης εμένα αλλά δεν με ενδιέφερε, δεν θα λέει κανείς μαλακίες για την Ηρώ. Ένα μικρό καμμομένο χέρι ένιωσα στο μπράτσο μου και γύρισα να ποια ήταν.
"Άρτεμης.." ψιθυρίζω το όνομα της όσο κρατάει τα πράγματά μας. Παίρνω τον σάκο μου και ύστερα τον δικό της και φεύγουμε από το μάθημα, για μια φορά δεν χάθηκε άμα φύγω ντριάντα λεπτά πιο νωρίς απ΄ότι άλλες φορές που κάθομαι και παραπάνω από το μάθημα. Σήμερα είχα λόγο...
-dxemyy
©Wattpad