Ένας δολοφόνος ανάμεσα μας

By booksbydem

2.2K 643 221

Ένας δολοφόνος ανάμεσα μας ¦ A murderer among us Μία συνηθισμένη παρέα εφήβων ετοιμάζονται για τον τελευταίο... More

Λίγα Λόγια από την "συγγραφέα"
Κεφάλαιο 2
Κεφάλαιο 3
Κεφάλαιο 4
Κεφάλαιο 5
Κεφάλαιο 6
Κεφάλαιο 7
Κεφάλαιο 8
Κεφάλαιο 9
Κεφάλαιο 10
Κεφάλαιο 11
Κεφάλαιο 12
Κεφάλαιο 13
Κεφάλαιο 14
Κεφάλαιο 15
Κεφάλαιο 16
Κεφάλαιο 17
Κεφάλαιο 18
Κεφάλαιο 19
Κεφάλαιο 20

Κεφάλαιο 1

366 48 31
By booksbydem

Χει αμιγκος τι κάνετε; σίγουρα καλά

Δεν θα πω πολλά απλός το βιβλίο θα έχει πολύ αργές ανανεώσεις 1ον,
2ον υβριστικό περιεχόμενο, ακατάλληλες σκηνές,
3ον δεν είναι αντιγραφή έχω ψάξει ολο το Wattpad άμα είναι κανένα παρόμοιο όπου δεν είναι,
4ον δεν δέχομαι την αντιγραφή φυσικά δεν χρειάζεται να πω κάτι άλλο.
5ον και το πιο σημαντικό καλή ανάγνωση να έχετε.

----------------------------------------------------------------------------------------------

*Αίθουσα ανάκρισης δωμάτιο 1ο*

"με τον Χάρη Σταιλς πως τα πήγαινες;" ρωτάει ο αστυνομικός αλλά δεν του απαντάω

"πρέπει να μου απαντήσετε δεσποινίς" με συμβουλεύει αλλά συνεχίζω να μην του δίνω σημασία. Αφού είδε πως δεν απαντούσα χτύπησε το χέρι του δυνατά πάνω στο τραπέζι για να με τρομάξει δήθεν και τότε τον κοίταξα αγριεμένα.

"δεν μιλάω χωρίς δικηγόρο συν ότι είμαι ανήλικη, η μάνα μου το ξέρει αυτό πως έχετε πάρει ανήλικο παιδί χωρίς την συγκατάθεση της;" τον ρωτάω με ειρωνεία και τότε ο αστυνομικός σηκώνεται και φεύγει από το δωμάτιο ενώ με παρατάει σε αυτό το κρύο δωμάτιο με χειροπέδες στα χέρια... Ένα μόνο ξέρω δεν τον σκότωσα και ούτε θα το έκανα..

*Αίθουσα ανάκρισης δωμάτιο 2ο*

" η φιλενάδα σου η Ηρώ παρασκευα ήταν έξυπνη και μίλησε εσύ θα μιλήσεις; " με συμβουλεύει ο αστυνόμος αλλά δεν του δίνω σημασία, ξέρω πως δεν έχει μιλήσει κάνεις τους γιατί το υποσχεθήκαμε να μην μιλήσουμε. Δεν πρέπει να πούμε κάτι αλλά άμα την πίεσαν τόσο και μίλησε;

"πρώτα από όλα αστυνόμε απαγορεύεται να έχετε μια ανήλικη εδώ πέρα χωρίς να το ξέρει ο γονιός της. Μήπως να πάρω τηλέφωνο τον πατέρα μου που είναι δικηγόρος; να σας πει δύό λογάκια;" ρωτάω τον αστυνόμο ενώ εκείνος ξεφυσαει από κούραση, σηκώνεται από την καρέκλα του την σπρώχνει ξαφνικά από τα νεύρα του και φεύγει.
Ξέρω πως τα παιδιά δεν μίλησαν και δεν θα το κάνουν. Όλοι θα πουν αυτό που είπα και εγώ οπότε είμαι εντάξει σκέφτομαι και ξανά ρίχνω πίσω την πλάτη μου στην καρέκλα ενώ έχω ακόμη τις χειροπέδες που με δυσκολεύουν στο να βολευτώ άνετα.

*Αίθουσα ανάκρισης δωμάτιο 3ο*

"μπορεις να μας πεις που είναι η φίλη σου η Κάθριν Τζέιμς , ο Κέβιν Τζόουνς και η Λαιλαα Έβανς ;" με συμβουλεύει ο αστυνομικός να του πω αλλά δεν έβγαζα μίλια, δεν του δίνω σημασία σε όσα με ρωτούσε.
Τι πίστευε πως θα μυρίσω τα νύχια μου και θα του πω ή πως θα τους έδινα; Αλώστε είχαμε πει κάτι μαζί με τα παιδιά λίγο πριν μας πιάσουν και πρέπει να το τηρήσω.

" πρώτα από όλα ξέρετε πόσο ήμαστε; όχι αλλά δεν πειράζει θα σας διαφωτίσω εγώ. Είμαστε ανήλικοι οπότε χωρίς γονιό δεν λέμε τίποτα πάρτε το χαμπάρι." λέω νευριασμένος και τότε παρατηρώ να μου πετάγονται οι φλέβες από τα χέρια μου έντονα από τα νεύρα, ο αστυνομικός δεν μου λ έδωσε σημασία απλός σηκώθηκε και έκανε νόημα στην κάμερα. Τον κοιτούσα με ανυπομονησία να μάθω τι θα κάνει, θα με βάλει εκεί που έχει και τους άλλους η όχι;
Τότε η πόρτα άνοιξε και μπήκε άλλος ένας αστυνομικός και μου έβγαλε τις χειροπέδες και μου πέταξε μπροστά στο τραπέζι τα πράγματα μου.
Τους κοιτάω χωρίς να καταλαβαίνω τι γίνεται και τότε μου κάνει νόημα να φύγω. Δεν άφησα άλλο περιθώριο πήρα τα πράγματα μου και έφυγα για να βρω τα παιδιά. Τα πράγματα είχαν πάει από το κακό στο χειρότερο.
Άνοιξα το κινητό μου για να δω τι γίνεται στο ίντερντετ και τότε είδα την φωτογραφία του λυκείου μας και τις 8 φωτογραφίες με κέντρο τον Χάρη...Μας θεωρούσαν υποπτούς για την δολοφονία του!.
Έκανα ένα γρήγορο στιγμιότυπο της εικόνας και τότε το έστειλα στην ομαδική που έχουμε. Μετά από λίγα λεπτά είδα να απαντάνε όλοι με ένα ξερό ναι και μετά από αυτά βλέπω μια άλλη χωρίς τον χάρη στην ομαδική.

Ηρώ

έχουν το κινητό του καλύτερα να μιλάμε από εδώ..

Κάθριν Γιατί να κάνουν κάτι τόσο απάνθρωπο...

Κέβιν

ΕΙΠΑΤΕ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ;

Κέιτ

φυσικά και όχι!

Μπέρι

Λάιλα,Κέβιν και Κάθριν που ήσασταν; με ρωτούσαν όλοι την ώρα για εσάς!

Κάθριν,Κέβιν&Λάιλα

Στην αστυνομία!

Ηρώ

Όλιβερ είσαι εδώ;

Όλιβερ

Μόλις τώρα με άφησαν...

Κάθριν

WHAT? Γιατί τόσο πολύ;

Όλιβερ

άντε ρώτα τους κάθριν μην μου τα πρίζεις

Ηρώ

σταματήστε να μαλώνεται πια! καταλαβαίνετε πως πέθανε ο Χάρης και πως είμαστε ύποπτοι για τον θανατό του!;

Κέβιν

5 ώρα να είστε στο λιμέρη μας...

Κέιτ

δεν γίνεται να πάμε μόλις τώρα πέρασα και το έχουν κλείσει, πρέπει να πάμε κάπου αλλού.

Ηρώ

στην παιδική χαρά έχει ένα παλίο τροχόσπιτο, πάμε εκεί

Κέιτ,Κέβιν,Κάθριν,Όλιβερ&Μπέρι

έγινε..

*στο παλίο τροχόσπιτο*

Είχαμε φτάσει όλοι και καθόμασταν, κάνεις δεν μιλόυσε όλοι κοιτούσαν αλλού εκτός από τον Όλιβερ, είχε αγοράσει ένα μπουκάλι μπύρας και καθόταν και το κοιτούσε. Δεν άντεξα άλλο την ησυχία, όση περισσότερη ησυχία είχαμε τόσο περισσότερες ιδέες έμπαιναν στο μυαλό μου για το τι μπορεί να έγινε στον Χάρη.

"Πρέπει να μάθουμε ποιος το έκανε "δηλώνω και τότε βλέπω όλους να κοιτάνε προς το μέρος μου.

"έχεις δίκιο αλλά πως θα βρούμε εμείς τι έχει γίνει;" παραδέχεται η Λάιλα και τότε ακούω την ξερή και μπουκωμένη φωνή της, τα μάτια της και η μύτη της είχαν γίνει κόκκινα από τόσο κλάμα που είχε ρίξει.

"όπως κάνουν μόλις τώρα η αστυνομία" δηλώνει ο Όλιβερ σίγουρος και τότε όλοι ρίξαμε γρήγορες ματίες ο ένας στον άλλον και από εκεί είχαμε συμφωνήσει με την ιδέα μου χωρίς καν να μιλήσουμε.
Θα τον βρούμε τον δολοφόνο και όταν τον βρούμε θα τον παραδώσουμε στην αστυνομία.

-dxemyy

©Wattpad

Continue Reading

You'll Also Like

13.7K 1.7K 29
Ένας εμμονικός, ψυχοπαθής δολοφόνος πέφτει στα δίχτυα του έρωτα με μια νεαρή μαθήτρια. Για να την πλησιάσει παρουσιάζει τον εαυτό του ως δάσκαλο της...
117K 14.3K 62
Η σχιζοφρένεια είναι μια ψυχική διαταραχή που συχνά χαρακτηρίζεται από μη φυσιολογική κοινωνική συμπεριφορά και την αποτυχία να αναγνωρίσει τι είναι...
Άννα By krystallevis

Mystery / Thriller

4.8K 223 35
«Το όνομα μου είναι Άννα, είμαι δεκαεννέα χρονών» Έλεγα ξανά και ξανά στον εαυτό μου για να μην το ξεχάσω. Τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα που σύντομα...