Lily
"No wonder your voice sounds good. Marunong ka ba kumanta?"
Kaya naman pala englishera 'tong nakuha ni mommy eh. Nagtrabaho pala siya sa call center dati.
"Ahh... marunong pero hindi magaling hehe"
"You're not being humble right?"
"Of course not. Hindi talaga ako magaling."
Medyo kaboses niya si Jasmin kapag nage'english. Or not? Baka lagi lang ako nakikinig kay Jas kaya pati boses ng iba napagkukumpara ko na.
Akala ko hindi kami magkakasundo ni Jam. Ilang beses ko din kasi siyang sinubukang itaboy, pero hindi niya ako sinukuan. Lumipas ang ilang araw naging close kami. Kahit si Jina naka'close na niya din. Nasasanay na ako na paggising ko may naaamoy na akong pancakes and bacon. Unti unti na din ako nasasanay sa presensya niya. Kahit minsan umaalis siya kasi may pasok pa nga siya. And nalaman ko din na may kapatid pala siyang binubuhay. I really admire her for that.
"Lily? I'm home." Narinig ko si Jam and automatic na napangiti agad ako. Hindi kasi siya natulog dito kagabi eh. Hindi ko siya nakita ng isang araw.
"Hey... kamusta?"
I wonder what Jam looks like. Matangkad ba siya? Maputi? Makinis? Mataba?
"Okay lang naman. Sorry, Hindi ako naka'uwi dito kagabi. Nagka'sakit kasi yung kapatid ko eh." Naramdaman ko na tumabi siya sakin. Just by the smell of her perfume, alam ko na si Jam 'to. Ang pinagtataka ko lang bakit amoy mayaman siya? You know what I mean right? Amoy chanel, gucci, LV, ganon. Samantalang ako, jonhson's baby cologne lang.
"It's okay. Okay na ba kapatid mo?" Naramdaman ko na may nilagay siyang plastic sa kamay ko. Nagdikit yung kamay namin and I swear nakaramdam ako ng kuryente.
"Yeah. Okay naman na siya. Pasalubong ko sayo yan. Jellies."
Oh. So natandaan niya? Nagkwentuhan kami once about our favorites eh. I wasn't expecting this tho.
"You remembered? Thank you, Jam!"
I just realized something pala. Ilang linggo na si Jam dito but hindi ko pa din pala alam full name niya.
"Jam lang ba pangalan mo?"
"Ahhh....hindi... Jam... Maica. Yeah, Jamaica."
"Are you even sure? Hahaha."
"Of course! Haha. Jamaica Dela Cruz."
"I'm going to cook for dinner lang ha?" I heard Jam walk away.
Biglang umulan ng malakas. I was eating jellies when I heard Jam scream.
"Lily!!!! Oh my God. Are you okay? Stay there ha."
Bakit ba siya sumisigaw? Takot ba siya sa kidlat?
"Jam? Why are you screaming? Ano nangyari?" Narinig ko na may mga kaldero na nahulog.
Ano bang nangyayari?! Fuck. I wish I can see.
"Jam?! Pinapakaba mo ako ha. Hey! Sumagot ka nga."
"Wait. Walang kuryente." Naramdaman ko na may humawak sa kamay ko. Ang lambot ng mga kamay niya. Ang higpit ng hawak niya sa kamay ko.
"Are you okay? Shit. Ang dilim. " She still holding my hand as if I'm going anywhere. I don't know what she's doing.
"Jam? Takot ka ba sa dilim? You're shaking." Nanginginig kasi yung kamay niya. Sabi niya walang kuryente. How would I know diba? Hindi nga ako nakakakita.
"Me-medyo.. I'm fine. Ikaw ba? Okay ka lang?"
"Kanina mo pa ako tinatanong kung okay lang ba ako. Of course I'm okay. Hindi naman ako nakakakita. Matagal ng madilim ang mundo ko."
Lalo pang lumakas yung ulan. Nandito pa din kami ni Jam sa living room. She's no longer holding my hand. And I wish she never let go. Her hand feels so good in mine. I somehow feel safe.
"I'm sorry I can't protect you."
"Ano ka ba. You don't have to. I'm the one who's gonna protect you noh."
Alam ko naman na ginagawa lang niya 'to kasi trabaho niya to eh. Pero bakit na'lungkot ako dun? Am I starting to like her? No way. This is not good. Maybe I'm just fond of her presence? Maybe I enjoyed lang her company?
"How? Eh you're scared nga sa dilim oh."
"Basta. I'm the one to protect you."
Narinig ko na nagpatugtog si Jam ng kanta ni Jasmin.
"I thought you're not her fan? Bakit ka may kanta niya?"
"Sabi mo kasi taga bundok ako eh. I listened to her songs na."
I giggled. "She's amazing right?"
Just like you.
"Yeah. Question. What if si Jasmin Kim yung kasama mo ngayon, what do you want to tell her?"
Psh. Ano ba 'tong si Jam? Parang high school eh.
"Ih, ayoko nga."
"Dali naaaa. Kunwari lang eh." Naramdaman kong She clung her arm to my arm.
"Bakit? Si Jasmin ka ba? Haha." She playfully slap me.
"Kunwari nga lang eh, nakakainis naman 'to."
"Oo na. Baka umiyak ka pa dyan eh."
Alam kong she's waiting for me to answer.
"Hi, Jasmin. I'm Lily. And I'm blind but I was never blind of you. Thank you for making good music. Kahit hindi kita nakikita, Just by hearing you sing... I feel like I've known you for ages. Continue to inspire other people. I hope to see you soon."
Ilang minuto din natahimik si Jam.
"Thank you Lily. Hindi mo alam kung gaano mo ako napapasaya. You're one of the reason why I'm working so hard. You're too precious and I want to protect you at all cost. I promise to work harder and make good music for you, my Mini."
Natigilan ako sa sinabi ni Jam. Why does she sound like Jasmin for a minute? Did she call me my Mini? I thought...
"Hoy, Jam ha. Sabi mo hindi ka fan ni Jas. Paano mo nalaman yung Mini? Tsaka... akala ko ikaw talaga si Jasmin for a minute. Magka'boses kayo."
"Re-really? Ganito din ba kaganda boses niya?"
"Okay, nevermind. Jasmin is Jasmin." Bigla niya ulit ako hinampas ng mahina hahaha.
"Hindi ka pa ba inaantok?" Jam asked me.
"Medyo. Ikaw ba? Wala pa din bang kuryente? Buti nalang malakas yung ulan, medyo malamig."
"Wala pa din eh. Matulog kana." Inalalayan niya ako papuntang kwarto.
Nung naka'higa na ako sa kama, Naramdaman kong pa'alis na siya so I stopped her. "How about you? You sure you're gonna be fine? Madilim sa kwarto mo.."
"Lily, Madilim din naman dito sa kwarto mo. Hahaha." I heard her laughed. Parang musika sa mga tainga ko. I'm totally whipped for this girl jusko. No good.
"At least... At least may kasama ka dito."
Yuck, Lily? Ang corny mo! Diba ayaw mo ng may katabi kapag matutulog? Anong nangyayari sayo?
"Are you lowkey asking me to sleep with you?"
"What? No... I mean, Yes." Then I felt the other side of my bed being occupied. Mukha akong tanga dito, ngiting ngiti amp.
"Pasalamat ka takot ako sa dilim. Good night, Lily."
"Good night, Jam." Then I sleep with a smile on my face.