LOVE is BLIND (ON GOING)

42

Jasmin

"Where do you want to go?"

Yakap yakap pa din ako ni Lily ngayon. Ayoko na bumitaw, ayoko na umalis. Pwede bang ganito nalang?

"Kahit saan. As long as I'm with you." I said with my eyes closed, still hugging her tight.

Hindi ko alam kung saan ako dadalhin ni Lily ngayon. Wala naman akong pake. Ang mahalaga kasama ko siya ngayon kahit sa huling pagkakataon.

"I'm going to ask you again, Jas. Where do you want to go?" Tanong ulit ni Lily.

"Sa bahay mo, okay na?"

Did I say that right? Omg baka kung ano isipin ni Lily.

"What? Seryoso ka ba?" Lily said and then giggled.

"Yeah... I mean... I want to know where you live. Kung okay ba siya or what. You know..." Great. Now she's laughing at you Jasmin.

"Hmm, okay."

Sumakay na kami ng bus and sabi niya 15 minutes ride pa daw bago makapunta sa tinitirhan niya. Bumitaw na din ako sa pagkaka'hawak sa kaniya once na naka'upo na kami sa bus. Baka kasi hindi na siya comfortable sakin eh.

"So... gaano kana katagal dito?" Tanong ni Lily.

"Hmm, more than 2 months na I think."

"Hindi mo naman alam na nandito ako diba?"

"No. I went here because of my Mom." Pagkasabi ko nun, biglang napatingin si Lily sakin.

"Really?! Have you found her? Here?" Masayang tanong ni Lily.

"Yeah. Then I found you." I said.

"I guess I failed to runaway from you again." Lily said.

It hurts knowing that she really want to get away na from me. Hindi ko nga alam bakit siya pumayag sa one last favor ko eh, but who am I to complain? I promised na din naman na after this, hindi ko na siya guguluhin.

"Can I hold your hand? Can we pretend everything's alright for the last time?" I asked and she just smile at me.

Yung ngiting alam kong totoo, yung ngiti niyang alam niya na dun ako nahulog.... at patuloy na mahuhulog.

She held my hand and she squeeze it softly. Bagay na bagay pa din yung kamay ko sa kamay niya. Ang sakit lang isipin na hindi ko na mahahawakan ang kamay na to hanggang sa huli. I really messed up and it fucking hurts.

Hiniga ko yung ulo ko sa balikat niya. Hayy, just like the old times.

"Hindi ka pa rin nag babago. Ang clingy mo pa din." Lily said then giggled sabay iling. Wala pa ring kaalam-alam sa kung paanong hindi pa rin ako makaahon sa pag ibig ng kahapon.

Oo, hindi pa rin nagbabago. Lunod na lunod pa rin kahit matagal ko na dapat sinalba ang sarili mula sayo.

"We're here. Tara!"

Hinila niya ako palabas ng bus. Dumaan muna kami sa convenient store para bumili ng mga snacks kasi sabi niya naubos na daw ni Bobby mga stock niya dun.

"Who's Bobby? Nandiyan ba siya?" Tanong ko habang binubuksan ni Lisa yung apartment niya.

"He's a good friend of mine. Tinulungan niya ako kung paano mamuhay dito. Sadly, he's not here. May gig kasi siya tuwing friday eh. Tara, pasok ka."