Dedicated to you! @imyourtwinklestar ! OMYGOOOOSH! Hindi ko talaga inakala na ganito magiging successful ang story ko. Remeber the 1st chapter? I dedicate it to you kasi your story Matutuhan mo rin, which is a very very wonderful story, was my inspiration in making my own too!!!! And look at the results! OMG! Thank you talaga ate! Thank you! Thank you! Thank you! This story won't exist without you! God bless po!
To all of my readers. Thank you kasi nagtiis talaga kayo sa matagal 'kong update. Hihihi love you guuuuuys!!!
Feeling ko maramang typo's dito kaya pag pasensyahan niyo na :)
Enjoy the 2nd to the last chapter of Bestfriend Ko :) *tears of joy*
____________________
Daniel's POV
*Tok*Tok*Tok*
"DJ, anak, Kain ka na."
Bumukas yung pinto an at pumasok si mama.
"Anak? Halika na kain tayo."
Hindi ako sumagot, nakatulala lang ako sa computer ko habang tinitignan ang picture niya.
"Anak, hindi na tama 'tong ginagawa mo. Kumain ka, baka magkasakit ka diyan. Anak, please?"
Bumuntong hininga ako.
"Susunod po ako."
Narinig ko ang pag buntong hininga ni mama bago lumabas ng kwarto.
Tinitignan ko ulit ang picture niya.
It's been a week since she left me and I can still remember how stupid I look running for nothing.
FLASHBACK
"KUYA! KUYA! KUYA!"
Napatalon ako galing sa kama kasi nagmamadaling pumasok si JC sa kwarto ko kasama si Magui at Lelay.
"ANO!? Nanggugulo kayo eh." Kinuha ko yung phone ko at tinignan ang oras.
10:00 pa lang sa umaga.
"Kuya DJ, you won't go to the airport?" Tinignan ko si Magui habang nakakunot ang noo ko.
"Ano naman ang gagawin ko 'don?"
Nagkatinginan sila bago tumingin sa'kin.
"You din't know?" Lelay.
"Ang alin?"
"Kuya aalis si Kath."
Biglang bumagsak yung balikat ko at naalala na sinabi niya sa'kin na aalis siya.
"Alam ko." Malamig kong utas.
"Oh? Eh ano pa ang ginagawa mo?" JC
"Huh?"
"Hindi mo ba alam na ngayon ang alis niya?"
Napatayo ako pero hindi nagtagal ay umupo ulit ako.
Ayaw na niya sa'kin. Hindi nga niya sinabi kung kailan at saan siya pupunta.
"Ayoko na."
"ANO!?" Tumaas yung boses ni JC.
"Anong ayaw mo na Kuya?" Tanong ni Magui.
"Ayoko na. Parang ayaw niya na sa'kin eh. Mismong lugar kung nasaan siya ay hindi niya sinabi." Yumuko ako.
"Susuko ka na Kuya?" Inangat ko yung ulo ko at tinignan si Lelay.
"Wag naman ganon kuya. Si Ate Kath nga ilang taon nang nagtiis tapos ikaw kakasimula mo palang ay aayaw ka na agad. Kahit simpleng hindi ni Ate Kath suko ka na. Eh si Ate Kath nga ilang beses mo na siyang tinanggihan, ilang bese mo na siyang ininjan tapos ano ang ginawa niya? Pinapatawad ka niya ng paulit ulit kahit sinasabihan na siyang tanga at martyr. Kuya sana hindi ka sumuko. Kasi si Ate Kath ilang beses na siyang nasaktan hindi pa rin siya sumusuko." Natahimik sila sa sinabi ni Lelay.
"Hindi siya sumuko? E bakit siya aalis? Bakit iiwan niya 'ko?"
"Kuya ito ang tandaan mo. Aalis man si Ate Kath, pero iiwan pa rin niya ang puso niya sa'yo. Mahal ka 'non kuya kaya wag kang mag-alala."
Napatulala nalang ako.
"Ano na!? Tutunganga ka nalang ba diyan!? Ha!? Kuya!?" Sigaw ni Magui. Kaya napatayo kaagad ako at pumasok sa banyo para makapagligo at bihis ng mabilis.
"Saan mo ba nakuha yang mga pinagsasabi mo Lelay? Turuan mo nga ako." Narinig 'kong sabi ni JC kay Lelay bago ko sinarado yung pinto ng banyo.
Nagmamadali kaming umalis.
"Nasaan sila mama?" Natarantang tanong ko kay manang.
"Umalis po sila eh. Pupunta daw po silang airport."
Hindi na ako nag aksaya ng panahon at sumakay na kaagad kami sa sasakyan namin. Kasama ko si JC, Magui, at Lelay.
"Manong paki bilisan po."
Badtrip naman oh! Ang tagal! Bakit ba kasi ang traffick!?
"JC anong oras ba ang flight niya?"
"Ngayon kuya, mga 11:45 ang take off niya."
Napatingin ako sa relo ko. 11:15. Aabot pa ako.
May biglang humawak sa kamay ko.
Napatingin ako kay Magui at may ipinakita siyang picture sa'kin.
Biglang kumabog yung dibdib ko at may namumuo ng luha sa mga mata ko.
Ito yung picture noon 'nong nag-aaral si Kath at minasahe ko yung ulo niya kaya ayun, nakatulog siya sa paanan ko, at tinitigan ko siya habang nakangiti sa picture na 'yon.
"You look si inlove in there kuya. So why did you have to hurt her?" Tumulo yung luha ko kaya pinunasan ko kaagad yun.
Lumunok muna ako bago siya sinagot.
"There are things Magui na hindi mo talaga kayang gawin. Na magpapakatanga ka talaga, pero sa huli ikaw pa rin ang masasaktan. Ikaw pa rin ang matatalo."
"Alam mo kuya? Wala namang tanga pagdating sa love eh."
Kumunot ang noo ko.
"Huh? Bakit naman?"
"Sabi nila pag tanga ka ibig sabihin may nagawa kang mali. So ibig mong sabihin kuya isang pagkakamali ang magmahal kay Ate Kath kaya tinatawag mong tanga ang sarili mo?"
"Yun ang una kong tingin Magui. Isang malaking pagkakamali ang magmahal kay Kath. Kasi kaibigan ko siya, kasi bestfriend ko siya. At natatakot akong sumugal kasi baka masisira ang pagkakaibigan namin. Natatakot akong masaktan."
''At si Ate Kath hindi?"
Natahimik ako.
"Kuya natatakot din si Ate Kath. Pero ano ang ginawa niya? Diba sumugal siya? Diba sinabi niya sa'yo ang naramdaman niya kahit wala siyang kasiguridad kung ano man ang mangyayari? Pero kuya mali yung sinagot mo sakanya. 'Sorry?' Really kuya? Alam mo ba kung gaano kasakit yon pakinggan. Paano kung ikaw ang nasa posisyon ni Ate Kath tapos sasabihin mo sakanya ang nararamdaman mo sakanya tapos sasabihin ni Ate Kath na 'Sorry' ano ang mararamdaman mo kuya? Di ba masasaktan ka rin? Kaya sana kuya ipaglaban mo siya. Habulin mo siya sa makakaya mo. Kasi tumulong si Ate Kath sa'yo noon kahit na masakit para sakanya. Basta maging masaya ka lang, ok na siya." Tumalikod na si Magui sa'kin at nakipag usap kay Lelay.
Tinitgnan ko yung picture.
Tinitigan ko siya habang natutulog, nakangiti kami sa isa't isa. Halatang masyang masaya kami dito.
Tinitigan ko ng matagal yung litrato at 'don ko lang na pansin na may tumakas na luha sa mata ni Kath habang nakapikit diyan.
Napapikit ako at bumuhos yung luha ko.
"Kuya halika na! Wala na tayong oras! Bilis!"
Napadilit ako agad at lumabas ng sasakyan.
Tumatakbo na kami. TInignan ko yung oras ng airport. 11:42.
Biiglang humina yung mga paa ko.
Napansin yun ni Lelay at Magui kaya hinila nila yung kamay ko.
"KUYA WAG KANG SUMUKO PLEASE!" Umiiyak na sabi ni Lelay sa'kin.
Humuhikbi lang si Magui sa tabi niya habang hinihila nila ako.
Doon lang ako natauhan at daling daling pumunta sa waiting area.
Bigla kaming na-hold sa isang guard malapit sa waiting area.
"Sir ticket po."
"Wala akong ticket"
"Sorry sir pero bawal po talagan pumasok kapag walang ticket."
I don't want to use my power pero kailangan na kailangan ko na ngayon!
"Padilla."
Para namang namutla ang guard at dali dali kaming pinapasok sa waiting area.
Pagdating ko 'don nakita ko sina mama papa, at buong barkada 'don. Tinitignan ang eroplanong kakaalis lang.
Napaupo ako sa sahig at sinipa ng malakas ang pinaka malapit na upuan.
Napansin nina mama yun kaya daling dali nila akong dinaluhan.
"Anak, DJ. Halika na uwi na tayo."
"No... No... Hindi pa siya umalis diba?"
Nagkatinginan sila bago bumaling sa'kin.
"DJ tumayo ka na uuwi na tayo." Sabi ni papa.
"Hindi! Binibiro niya lang ako diba? Hindi pa siya nakaalis. Please ilabas niyo siya. Ang sakit na eh. Please." Patuloy parin sa pag tulo ang luha ko.
Tumayo ako at pununasan yun.
"Uwi na tayo bro." Nakita ko si Les na papunta sa'kin.
"Wag kang lalapit sa'kin! Sinungaling kayo! Hindi pa siya nakaalis! Ipakita niyo siya saakin!"
"Anak! You'er making a scene." Mahinahong sabi ni mama pero napansin 'kong umiiyak na siya.
Umiling ako.
May biglang tumapik sa braso ko.
"DJ. Pinapabigay ni Kath."
May inabot siya sa'kin na sobre na may designs pa na mga pangalan namin.
Tinitigan ko yun ng matagal.
"PUTANG-INANG SULAT YAN! SI KATH ANG GUSTO KONG MAKITA! HINDI YANG TANG-INANG SULAT NA YAN!" Tinapon ko yung sulat sa harap nila.
Pinagtitinginan na kami ng mga tao. Inaawat na ako ng mga guard.
Tinignan ko sila isa isa. Nakita 'kong umiiyak ang buong barkada kasama sina mama, Magui, at Lelay. Napatingin ako kay papa at nakita kong napailing nalang siya habang tinitignan ako.
Tumalikod na ako sakanlia at nagdabog bago umalis ng tuluyan.
END OF FLASHBACK
Tinignan ko yung sulat na nasa tabi ng higaan ko. Dinala 'yon ni Seth 'non isang araw dito at iniwan niya diyan. Hanggang ngayon hindi ko pa rin nababasa 'yon.
Maybe this will be the right time.
TUmayo ako at umupo sa tabi ng higaan ko. Kinuha ko yung sulat at binuksan.
Pagbukas ko ay sumalubong saakin ang magandang sulat niya.
Napangiti nalang ako ng mapait.
Dear Dan,
Besrtfriend! Siguro kapag nabasa mo na 'to wala na ako. Hindi sa wala na wala ha!? Siguro nakalipad na ako ng ibang bansa. Sorry kasi iniwan kita. Sorry ha? Hindi ko kasi nakaya eh. Sabi ko sa sarili ko noon na hindi ako bibitaw. Pero hinid pala nakaya ng puso ko. Ang hina niya Dan, kaya nagtaka nga ako eh kung bakit tumagal ito ng ilang taon na nasasaktan habang umaasa ako sa'yo.
Dan wag na wag kang magbabago ha? Naalala mo pa ba yung bulaklak na binigay mo 'nong una nating kita? Nandon pa yun sa cabinet ko. Actually lahat ng bigay 'mong regalo sa'kin ay tinago ko doon. Kahit maliliit na bagay lang yun para sa'yo malaki na yun para sa'kin. Obssesed yata ako sa'yo eh.
Lagi mong tandaan na mahal na mahal kita. Kahit na iniwan kita, babalik ako wag kang mag-alala. Nandiyan ang puso ko sa'yo eh. Ew! Hahaha ang corny ko. Pasensya ka na ha? Inlove ako eh. Sino? Secret! Hahah! Gusto mo malaman? Wag kang maingay ha? Pero.... Mahal na mahal ko si Daniel Padilla! Kaya shhh ka lang. Secret lang natin yon! Hahahah! Ano ba yan para na akong tanga dito. Pasensya na kung medyo basa at nagkalat ng yung ink ng ballpen. Hindi ko kasi mapigilan eh. Alam mo naman ako, iyakin.
Mag-ingat ka dito ha? Wag mo na akong hanapin. Promise babalik ako dito. Hindi mo alam baka pagbukas mo ulit ng mata mo nandiyan na ako sa tabi mo. Kaya wag kag mag-alala! Miss na kita kahit sinusulat ko pa 'to! Hahaha! Wag kang magloko loko dito ha? Mag aral ka ng mabuti! Wag maging pasaway! Makinig ka parati kay Tita at Tito. I love you Dan, and I mean it.
Love.
KC <3
PS: Punta ka sa bahay. Kunin mo yung disc na nasa ibabaw ng study table ko. Pakinggan mo ha?
Tumayo kaagad ako at lumabas ng kwarto.
Pagbaba ko ay naabutan ko sina mama sa sala, nanonood ng TV
"DJ! Saan ka pupunta? Hindi ka pa kumain!"
"Kina Kath lang po ako! Babalik kaagad ako."
Hindi ko na hinintay ang sagot niya at agad nag doorbell sa bahay nina Kath.
"Daniel! Naparito ka?" Gulat na gulat si manang flor sa itsura ko. Basang basa na kasi ang mukha ko, punong puno na ito sa luha.
"Manang m-may iniwan po ba si K-Kath dito?" Nanginginig kong tanong sakanya.
"Ahh oo iho! Akyat ka lang sa taas." Nagpasalamat ako sakanya at umakat agad sa kwarto niya.
Pagbukas ko ng pinto ay nakita ko lahat ng binigay ko sakanya na nakalagay sa higaan niya. Nilapitan ko 'yon hinawakan isa -isa. Ang rose, teddybear, batman figure, at iba pang bagay na binigay ko sakanya.
Tumingin ako sa study table niya at nakita ko doon ang isang disc. Kinuha ko yun at isinalang sa TV agad.
Biglang nag flash ang nakangiti niyang mukha sa TV.
"DAAAAAAAAN!!!!! HIHIHI! KAKANTA AKO! WAG KANG TATAWA HA!?" Napangiti ako sa pagiigng hyper niya.
Biiglang tumunog yung background music at nag flash yung mga pictures namin.
Something always brings me back to you
Biglang nag flash yung mga pictures namin 'nong bata pa kami.
It never takes too long.
No matter what I say or do
I'll still feel you here 'til the moment I'm gone.
Hanggang sa unti unti na kaming lumaki.
You hold me without touch.
You keep me without chains.
Napansin 'kong halos lahat ng group picture ay magkatabi kami...
I never wanted anything so much
Than to drown in your love and not feel your rain.
.....hanggang sa isang picture.
Me and Michelle masayang nakangiti sa camera habang si Kath ay nasa kabilang dulo nakangiti peor halata 'mong pilit lang.
Set me free,
Leave me be.
I don't wanna fall another moment into your gravity
Here I am and I stand so tall, just the way I'm supposed to be.
But you're on to me and all over me.
Ang bobo ko! Bakit hindi ko napansin yon!? Noon pa!?
Oh, you loved me 'cause I'm fragile
When I thought that I was strong.
But you touch me for a little while
And all my fragile strength is gone.
Nasapo ko yung noo ko at napapikit kasi hindi ko kayang tignan ang mga litrato namin na magkalayo kami. Na nasa ibang tao ang tinign ko.
I live here on my knees
As I try to make you see
That you're everything I think I need here on the ground.
Her voice. Her angelic voice. That's what I really need right now. Her voice. Her presence.
Her.
But you're neither friend nor foe
Though I can't seem to let you go.
The one thing that I still know is that you're keeping me down
I want her right beside me. I want to hug her tight and won't let her go.
You're keeping me down, yeah, yeah, yeah, yeah
You're on to me, on to me, and all over...
I understand now why'd she have to leave. She wants space. She wants to recover from all the pain she got. She wants me to set her free and I know already why.....
Something always brings me back to you.
It never takes too long.
..... because no matter how far she is from me. There will always be a gravity bringing her back to me.