PLEASE READ THE AUTHORS NOTE AT END OF THE CHAPTER! PLEASE!
"Life is unfair..."
______________________________
"KAAAAAAAAAAAAAATH!" Sigaw ng buong barkada
Napalingon ako sa gilid.
At...
*BEEEEEEEEEEEEEEEEEEP*
*SCREEEEEEEEEEEEEEEEEEEEECH*
*BOOOOOOOOOOOGSH*
PRESENT TIME
Julia's POV
Please Lord, sagipin niyo po siya. Please lang. Importante siya sa'min, importante siya sa'kin.
Tinignan ko ang paligid. Lahat kami umiiyak, nagluluksa, at nag dadasal na sana maging ok siya.
*BOOOGSH!*
Napatayo kaming lahat sa ginawa ni DJ, bigla niyang sinuntok yung pader.
"Shit! Kasalanan ko 'to eh! Kasalanan ko 'to! Kung hindi ko hinayaan si Kath na umalis edi sana.... sana..." Bigla siyang napa upo.
Tinignan ko yung katabi ko at tulala habang umiiyak.
"DJ, walang may kasalanan."
"HINDI! KASALANAN KO!" Napayuko nalang kaming lahat at umiyak nalang.
"K-kasalanan k-ko... K-kasalanan k-ko *sobs*"
Niyakap ko siya at pinatahan.
"Tahan na.... Hindi mo kasalanan...
Hindi mo kasalanan Kath..."
Kath's POV
Kasalanan ko! Bakit ba kasi ako tumakbo? Bakit kasi ako tumawid? Bakit kasi ako tulala? BAKIT KASI ANG TANGA KO!?
Pati siya nadamay.
Biglang lumabas yung doctor. Kaya napatayo kaming lahat.
Pinunasan ko yung luha ko at nakinig ng mabuti sa doctor.
"Stable na ang kondisyon niya. Tho may mga surguries pa tayong gagawin para maayos yung mga na baling buto niya. Comatose pa rin siya hanggang ngayon, and no one knows kung kelan siya gigising. Let's just hope and pray na maging ok na yung kalagayan niya."
KAMU SEDANG MEMBACA
Bestfriend Ko... (Published under Pop Fiction)
Fiksi PenggemarIsa lang naman ang gusto ko eh. Ang mahalin ako ng bestfriend ko. Cliche right? Pero masisisi niyo ba ako? Nagmamahal lang naman ako eh. Nagpapakatanga lang ako. You know what? Life is unfair. Hindi ko naman ginusto 'to eh. Pero bakit binigay saakin...
