ညက အိပ်ရာဝင် နောက်ကျတာကြောင့် မနက်နေမြင့်ချိန်မှ Chanyeol မျက်လုံးတွေ ပွင့်လာခဲ့သည်၊၊ ရိုးရာအိမ် ဖြစ်တာကြောင့် ကုတင်တွင် မဟုတ်ပဲ ကြမ်းခင်းနွေး၌ အိပ်ရာခင်းထူထူခင်း၍ အိပ်ကြသည် ဖြစ်ရာ နေအရှိန်က သူတ်ို့ အိပ်ယာခင်းထက် ထိန်းတောက်စွာ ကျရောက် နေသည် ၊၊
လစ်လပ်နေသလို ခံစားရသည့်အတွက် သူ့ကို အမြဲ ဖက်တွယ်အိပ်စက်သည့် ကောင်လေးကို ဝေ့ဝဲ ရှာကြည့်မိသည်၊၊ အိပ်ရာ အစွန်ဘေးမှာ ဘေးတစ်စောင်းလေးနှင့် အိပ်ပျော်နေရှာသည် ၊၊
စောင်ခြုံထား၍ တစ်စွန်းတစ်စ ထိုးထွက်နေသည့် ပုခုံးသားလေးတွေကြောင့် သမာဓိခိုင်မာမူ မရှိသော မိမိလက်တို့က စောင်စကို မခြုံပေးသည့်အပြင် လူယုတ်မာအကြံဖြင့် ဆွဲချပစ်သေးသည် ၊၊
ကျောပြင်ငယ်မှ ဟိုတစ်စ ဒီတစ်စ အနီကွက်လေးများက အရင်ကထက် လျော့နည်းနေသည် ၊၊ ညက ဘေ့ဘီကို အလိုလိုက် အကြိုက်ဆောင်ရင်း မိမိစိတ်တိုင်းကျ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် မလုပ်ခဲ့၊၊ ဘေ့ဘီ စိတ်အခြေအနေ ကြောင့်လည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို ထိန်းသိမ်းခဲ့သည်၊၊ ရပ်သင့်သည်ဟု ထင်သောအချိန် ၊ အနားယူဖို့လည်း လိုအပ်တာကြောင့် Chanyeol ဆင်ခြင်ထားသည်၊၊
မျက်စိရှေ့က ပစ်မှားချင်စဖွယ် အဝတ်မဲ့သော ခန္ဒာကိုယ်လေးက သူ့ကို စိန်ခေါ်နေသလို အကြွင်းအကျန် ရမ္မက်များသည် နေ့သစ်မှာ ပြန်လည် ထကြွလာလေ၏ ၊၊
မဖြစ်သင့်ဘူးဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်ပေမဲ့ Chanyeol ရဲ့ လက်တွေက ဖီဆန်စွာ Baekhyun ၏ ပန်းနုရောင် မက်မွန်သီးအား သွားဆွနေပြီ ၊၊ ဝေးကွာလွန်းသည်ဟု ခံစားရပြီးနောက် အိပ်မောကျနေသူ၏ ခါးလေးကို ဆွဲဖက်ကာဖြင့် ရင်ခွင်အနား ဆွဲခေါ်လိုက်ချေပြီ ၊၊
ယောကျာ်းသားတစ်ယောက်၏ မနက်ပိုင်း ထကြွမူသည် ထုံးစံဖြစ်ပေမဲ့ ထုံးစံအတ်ိုင်း လက်သမား မလုပ်ချင်တော့ပါ၊၊ ပန်းနုရောင် မက်မွန်သီးများကို မြင်ပြီးသကာလ အစတည်းက နိုးကြွားနေသည့် မိမိ၏ အငယ်လေးသည် မက်မွန်သီးမှ မက်မွန်သီး ဖြစ်သွားလေ၍ ထိုအငတ်လေးအား မက်မွန်းသီးကျွေးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါသည် ၊၊
"Baby..."
သမန်းဝံပုလွေကြီးသည် အိပ်မောကျနေသော ယုန်ဖြူလေးဆီမှ မက်မွန်သီး ခိုးစားဖို့ ကြံရွယ်နေ၏၊၊
ယုန်ဖြူလေးသည် မိမိ၏ မက်မွန်သီးများအား နုနုယွယွ တစ်မျိုး၊ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း တစ်ခါနှင့် စိတ်တိုင်းကျ ချယ်လှယ်ခံနေရသည်ကို မသိစိတ်က သိနေပေမဲ့ အသိစိတ်ကတော့ နိုးကြားမလာသေး၊၊
သမန်းဝံပုလွေကြီးသည် မက်မွန်သီးများ နီရဲထ သွားသည်ကို ကြည့်၍ မိမိ၏ ဂွကြားမှ အကောင်သည် ကွဲထွက်တော့ မတက် တင်းမာသွားရသည် ၊၊
" စိတ်မလောစမ်းနဲ့ ငါ့အကောင်ရ !
ဘေဘီ့ မက်မွန်သီးက မင်းရဲ့ မက်မွန်သီးပါပဲ"
ညစ်ကျယ်ကျယ် အတွေးနဲ့ ဝံပုလွေကြီးသည် ညက အိပ်ရာဘေးနား ထားခဲ့မိသည့် Lube ဗူးကို ကောက်ယူ၍ လက်အတွင်းသို့ ခပ်ရွှဲရွှဲ လောင်းချလိုက်သည်၊၊
ယုန်ဖြူလေးသည် အမဲဖျတ်ခံရမည်ကို မသိပဲ အိမ်မက်ကမ္ဘာထဲ ပျော်မွေ့နေဆဲ ... ၊၊
အသင့်ပြင်နေသည့် လက်တို့သည် မက်မွန်သီးများ အကြား လမ်းကျဉ်းကို ဖြတ်လျောက်တိုးဝင်သောအခါ ယုန်ကလေးမှ ညည်းသံအချို့ ထွက်ကျလာသည်၊၊
အိပ်ပျော်နေသော်လည်း ရိုသားသည့် ခန္ဒာကိုယ်က သဘာဝအတိုင်း တုံ့ပြန်လေသည် ၊၊ ထို့နောက် ဘေးတစ်စောင်းရှိသော ဘေဘိီကို လက်နှစ်ချောင်းဖြင့် အရင်ဝင်ရောက်စေလိုက်သည်၊၊
" အင်းးး အစ် omma !!"
တင်းကြပ်သော နာကျင်မူကြောင့် မျက်လုံးနှစ်ဖက် အော်တိုပွင့်လာလေ၏ ၊၊ လင်းထိန်နေသော အခန်းအရ အိမ်မက်ဟု တွေးမိလိုက်သော်လည်း နောက်မှ ပူနွေးနေသည့် ရင်ခွင်ကျယ်နှင့် နိုးဆွခံနေရသည့် အနောက်တစ်နေရာကြောင့် Baekhyun အိမ်မက် မဟုတ်မှန်း သိလိုက်ပါပြီ ၊၊
နှစ်ဦးလုံး ဘေးတစ်စောင်း အနေအထားနှင့်၊၊ Baekhyun နောက်ကို ခေါင်းလှန်၍ ကြည့်မိသည် ၊၊
" နိုးပြီလား .. မောနင်းဘေဘီ !"
" မောနင်း ဆိုပြီး ခင်များလက်က ဘာလုပ်နေတာတုံး!!"
Chanyeol ကအပြုံးတစ်ခုနှင့် ပြန်ဖြေ၏ ၊၊
" Morning Exercise ! "
" ...."
Chanyeol လက်လှုပ်ရှားမူကို အရှိန်တင် လိုက်ရင်း Baekhyun ရဲ့ ပါးမို့တို့အား ငုံ့နမ်းသည်၊၊ ထို့နောက် ခပ်တိုးတိုးစကားနှင့် နားရွက်ပါးကို ပြန်ကိုက်သည်၊၊
" ဆောင်းရာသီ ဆိုတော့ သက်လုံ ကောင်းအောင် မနက်ပိုင်းလေ့ကျင့်ခန်း လုပ်သင့်တယ်လေ "
" အစ် ... လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်နည်းတွေ .. အ့!! အများကြီးကို! .."
Baekhyun ရဲ့ လည်ပင်းအား နမ်းနေရာက Chanyeol မအားမလပ်အသံနှင့် ပြန်ဖြေလာသည်၊၊
" ဒီနည်းက ပိုထိရောက်တယ် ဘေဘီရဲ့ !
အဝတ်အစား ၊ ဖိနပ် ၊ sport watch !
ဘာမှမလိုပဲ ချွေးထွက်စေတာ ... "
" Ummm မသိချင်ဘူး ..."
" ညကတော့ သူပဲ တောင်းဆိုပြီး 😒 "
Chanyeol လက်တွေကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည်၊၊ အခုဆို သူ့ကို လက်ခံဖို့ အသင့်ဖြစ်နေပြီ ဖြစ်သည် ၊၊
" မလုပ်တော့ဘူးလား .."
ဝင်တော့မည်ဟူ၍ အသင့်ပြင်နေသော Baekhyun. မှာ ငြိမ်သွားသော လူကြီးကြောင့် မနေနိုင်စွာ လှည့်မေးတော့ သည်၊၊ မေးမိပြီးမှ သူ့ပါးစပ်သူ ဖြတ်ရိုက်ချင်သွား၏ ၊၊
" ဘောင်းဘီချွတ်နေတယ်လေ .. ခဏစောင့်!"
ကာယဗလမောင်ကြီး ဘောင်းဘီချွတ်သည်ကို မထူးဆန်းသည်နှယ် ကြည့်နေပြီးမှ Baekhyun မျက်နှာ ရဲတက်သွား၏ ၊၊ အကြိမ်ကြိမ် မြင်ဖူးနေကျ ထိုလူကြီး၏ သန်မာသော အစိတ်အပိုင်းသည် ယနေ့မှ နှစ်ဆနီးပါး ပို၍ သန်မာနေသလိုမို့ နောက်ကျောတို့ တောင့်တင်းသွားသည်၊၊
" ဒီနေ့ တစ်ကယ် သေပြီ ㅇㅅㅇ "
" ငြင်သာမှာပါ .. အသည်းလေးရဲ့ "
Baekhyun ကို အရင်ပုံစံအတိုင်း ဘေးတစ်စောင်း ပြန်နေစေ၍ ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲမလိုက်ရာ Chanyeol သည် နောက်မှနေ၍ ဘေးတစ်စောင်း ပြန်ဝင်ရောက်သည် ၊၊
" ဟာ့ ... အရမ်း ... အ့ !!"
ကြပ်တည်းနေသည့်အတွက် Baekhyun စိတ်လှုပ်ရှားနေမှန်း ရိပ်မိကာ Chanyeol အာရုံပြောင်းသည့် အနေနှင့် လက်တစ်ဖက်က Baekhyun ခေါင်းကိုထိန်းကာ နှုတ်ခမ်းတို့အား အလုပ်ပေးလိုက်သည် ၊၊
အနမ်းတို့စီးမြောနေသည့်အချိန် Chanyeol တစ်ဆုံး ဝင်ရောက်ပစ်သည် ၊၊ Baekhyun ခြေထောက် တစ်ဖက်ကို ပြန်ဆွဲမ၍ ဘေးတစ်စောင်း အတိုင်းသာ လှုပ်ရှားမူပြုသည် ၊၊ ကြမ်းတမ်းခြင်းမရှိ သလ်ို နုရွ ခြင်းလည်းမဟုတ် ၊၊ အရှိန်မှန်မှန် နှင့် ကြပ်တည်းသော လမ်းကြောင်းကို အကြိမ်ကြိမ် ဝင်ထွက်သည်၊၊
Baekhyun အတွက် ရင်းနှီးပြီးသော အထိအတွေ့ ဖြစ်တာကြောင့် နာကျင်မူက အချိန်ကြာကြာ မခံစားရ၊၊ တုံ့ပြန်လွယ်သော သူခန္ဒာကိုယ်က Chanyeol ရဲ့ အပြုအစုမှာ ခဏအတွင်း စီးမြောသွားပေသည် ၊၊
ခြေထောက်ကို ဆွဲ မ ထားသည့် Chanyeol လက်တွေသည် ဦးတည်ချက် ပြောင်းကာ Baekhyun အငယ်လေးကို ချော့မြူနေလေပြီ၊၊ ထိုအခါ Baekhyun ၏ သာယာမူသည် နေရာပေါင်းများစွာမှ ဖြစ်တည်လာသည်၊၊
လည်ပင်းနှင့်အထိမခံသော နေရာတို့၌ အနမ်းရာများ ပြုလုပ်နေသလို ခန္ဒာကိုယ်နှစ်ခု ဆက်သွယ်ထားသည့် နေရာသည်လည်း လစ်လပ်မူမရှိ ပြည့်ကျပ်ကာ သာယာနေပြီး သူ့ညီငယ်လေးသည်လည်း ခံစားချက်ပြည့်ဝ နေသည့် ထောင်မတ်နေမူဖြင့် Chanyeol လက်အတွင်း မိန်းမောနေရသည် ၊၊
" အဲ့ ... အဲ့နား .."
ညည်းသံများအကြား မပီဝိုးတဝါး ထွက်လာသော အသံကို Chanyeol က ပါးနပ်စွာဖြင့် ကျန်သည့်အရာများ ခေတ္တ ရပ်ဆိုင်းကာ Baekhyun ၏ တင်းကြပ်မူထဲ အားကုန် ဆောင့်သွင်းမိသည်၊၊
" အားးး အာ့ အဲ့နား ဟုတ်တယ် .... အင်း မြန်မြန် "
Chanyeol အလိုက်သိစွာပင် တိုးဝင််သည်၊၊ လျင်လျင်မြန်မြန် နှင့် သက်လုံကောင်းမူကို အသုံးချ လိုက်တော့ Baekhyun ၏ ကျေနပ်သော အသံစာစာလေးများ လွင့်ပြယ်လာသည် ၊၊
" အာ့ အ အင်းးး အာ့ ... အ့ "
" ဟာ့ ဘေဘီ ..."
ပူနွေးတင်းကြပ်သည်ကြောင့် သူလှုပ်ရှားမူတိုင်းကို အကြားအလပ်မရှိ ညစ်ယူထားသလို ခံစားချက်က မိုးပေါ်ရောက်မတက် ၊၊ ဘေးတစ်စောင်းမို့ ခါး အနေအထားကို အားထည့်ရပေမဲ့ ဘေဘီ့အတွက် အကောင်းဆုံး ခံစားမူရစေချင်၍ အနေအထား မပြောင်းဖြစ်၊၊
" အာ့ ဟာ့ ..... အား ပြီးတော့မယ် အာ့ "
" ဟင် ..."
ဘေဘီက မြန်လွန်းသည်၊၊ ဒါဟာလည်း သူ့အပြုအစု ကောင်းလွန်းသည်ကြောင့်ပဲ ဖြစ်မည်၊၊ မကြိုက်ဘူးဆိုပြီး အတင်းတောင်းဆိုကာ သူပဲ အရင် ပြီးပြန် ဥိီးမည်၊၊
ဒီကလူက ခုမှ ကောင်းကင်ရောက်တုံး ၊၊
" ငါ မပြီးချင်သေးဘူး ..."
" ခင်များ ဘယ်တုန်းကရော တစ်ခေါက်နဲ့ ပြီးလို့လဲ"
Baekhyun ထို့သို့သာ ပြောလိုက်ပေမဲ့ Chanyeol ဆွဲလှည့်သည့်အတိုင်း ပက်လက်ကလေး ပြန်ဖြစ်သွား၏၊၊ ပြီးချင်သည့် သူ့ဆန္ဒဟာလည်း နောက်တစ်ချီ ရှိမှန်း သိ၍ ဘယ်ပြေးပုန်းလဲ မသိ၊၊
ပြန်လည် ဝင်ရောက်လာသည့် Chanyeol ကြောင့် သူ့ခြေထောက်တွေ ကွေးတက်ကာ Chanyeol ခါးအနား ရစ်ဝဲသွားရသည်၊၊ အရှိန်ရှိနေသေး၍ ဆိုးဆိုးရွားရွား နာကျင်ခြင်းမျိုး မရှိ၊၊ ထပ်မံ၍ တင်းတင်းကြပ်ကြပ် လှုပ်ရှားမူကို ပြန်မျှော်လင့် လာပြန်သည်၊၊
" Chan... ကျွန်တော့်ကို နမ်း .."
Chanyeol ခေါင်းငုံ့ကိုင်းကာ တောင်းဆိုသည့် အတိုင်း နမ်းရှိုက်လာသည် ၊၊ လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်က သူ့ရင်ဘက် ပေါ်မှ အဖုလေးတွေကို နဲရဲတောင့်တင်းသည့်အထိ စွဲလိမ်လိုက် ဖိချေလိုက်နှင့် ခံရသူမှာ ထွန့်ထွန့်လူးလူးလို့ ၊၊ မီးပွင့် မတက် ခံစားချက်တွေနှင့် ၊၊
မနက်ပိုင်း စိတ်ထ တာလည်း တစ်မျိုးတော့ ကောင်းပါပေရဲ့၊၊ ကယ်လိုရီတွေ အတော်အတန်ပင် လျော့ကျနေပြီမှန်း ခန့်မှန်း မိသည်၊၊ ဆိုးတာတစ်ခုကတော့ မနက်စာ ငတ်ခြင်းပင်၊၊
တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦး အနမ်းမပြတ်ပဲ ခန္ဒာကိုယ်နှစ်ခုသည် ထပ်လျက်အနေအထားနှင့် ပြန်စတင်ရန် လုပ်ဆောင် နေသည်၊၊ အခန်းတံခါးအပြင်ဘက်မှ မနက်စာ လာပို့သည့် အသံကြောင့် Baekhyun, Chanyeol ကို အတင်းဆွဲခွာရသည်၊၊
" အွန်း .. Chan ... ခဏ ...
လာ ပို့ နေတာ ပြန်လွှတ် လိုက် ဦး "
Chanyeol သည်ကား Baekhyun နှုတ်ခမ်းတွေကို မလွှတ်ချင် လွှတ်ချင်နှင့် ၊၊
" ငါခေါ်မှ ြ့ပန်လာကြ !! "
တံခါးအပြင်ဘက်မှ ထမင်းစားပွဲ ရွှေ့သံများ ကြားလိုက်ရသည် ၊၊ ပြန်လည် တိတ်ဆိတ် သွားသည့် အခန်းဆောင်အထဲ ညည်းသံသဲ့သဲ့က ပြန်ထွက် လာသည်၊၊ မေးစေ့အောက် လည်ပင်းသားတို့ကို လျှာနဲ့ ကလိ နေတာကြောင့် Baekhyun ခါင်းမော့ကာ အသက်လုရှုနေရသည် ၊၊
Baekhyun လည်ပင်းတို့သည် အနမ်းရာများက နေရာလွတ်ပင် မရှိတော့အောင် နီရဲပြည့်နှက်နေသည်၊၊ ပန်းနုရောင်ပြေးသည့် ရင်ဘက်မှ ပွင့်ချက်သည်လည်း နီရဲကာ သွေးစို့ရာများက အများအပြား ၊၊ ဒဏ်ရာကို ထိမှာစိုး၍ Chanyeol , Baekhyun ဗိုက်ကို မဖိနိုင်အောင် ကြိုးစားနေရယူရသည် ၊၊
တော်ကြာ သူ့ရဲ့ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း လှုပ်ရှားမူတွေကြောင့် ဒဏ်ရာကို ပြန်ဆွသလို ဖြစ်သွားမှာလည်း စိုးရိမ်ရသည် ၊၊
" ဘေးတစ်စောင်း ပြန်နေမလား .."
" ရတယ် ၊ ဒဏ်ရာက သက်သာနေပြီ !
ခင်များသာ အရမ်းမကြမ်းနဲ့ .."
Baekhyun နဖူးပြင်ထက် ချွေးစများ သုတ်ဖယ် ပေး ်ပြီးနောက် Chanyeol ဖြေးဖြေးချင်း ပြန်စတင်သည်၊၊
လှုပ်ရှားမူအကြိမ်ရေ စိပ်လာသည့်နှင့်အမျှ ညည်းညူသံ လေးကနေ အော်ညည်းရသည်အထိ အခန်း တွင်း ဆူညံမူက ပူနွေး လှိုက်တက်လာသည်၊၊
မိနစ်ပေါင်းများစွာ ခြေထောက်တွေ မြောက်ထားရသည် ကြောင့် Baekhyun ရဲ့ ကျောရိုးတွေက တစ်ဆစ်ဆစ်နဲ့ ကိုက်ခဲထုံကျင်လာပြီး လေ့ကျင့်ခန်းကြီးကြောင့် မောပန်း လှိုက်ဖိုနေရကာ ပင်ပန်းမူကိုခံစားနေရပြီ၊၊
သူ့အပေါ်မှ သက်လုံကောင်းလွန်းသူပင် နားသယ်စပ်များမှ ချွေးများ လိမ့်ဆင်းလာချေပြီ၊၊ အခန်းတွင်း နေရောင်ခြည် ဖြာကျမူသည်လည်း ပိုမို လင်းထိန်လာပေသည်၊၊ ညအချိန်နဲ့ မတူအောင် မနက်ပိုင်း ချစ်တင်းနှောတာက တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ထင်ထင်ရှာရှား မြင်နေရခြင်းပင်၊၊
ထို့အတူ ရှက်ဖွယ်ကောင်းသော အခြေအနေသည်လည်း လင်းထိန်နေသောကြောင့် အကုန်အစင် မြင်နေရပါ၏
နှစ်ဦးသားသည် မနက်ပိုင်း လေ့ကျင့်ခန်းကြောင့် ချွေးများ ရွှဲနစ်နေကာ မောပန်းမူအပြီးနှင့် ကျေနပ်ပြီးစီးမူများ ဖြစ်တည်ရသည် ၊၊ Baekhyun ဘေးတစ်စောင်း ပြန်လှဲနေလိုက်ပြီး မျက်လုံးတွေ မှိတ်က အနားယူ နေလိုက်သည်၊၊ Chanyeol လည်း အနားယူရင်း Baekhyun အနာကို ထိမထိ စစ်ဆေးနေသည်၊၊
" နာသွားလား .."
" နည်းနည်းပါ .."
Chanyeol ပြီးမြောက် ကျေနပ်မူကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံး ပေါ့ပါးသွားသည့်နှယ်၊၊ ဘေးတစ်စောင်းလှဲနေသည့် Baekhyun ကို လက်မောင်းတို့အား ဖွဖွလေး ထိကပ်နမ်းနေသည် ၊၊ ခါးပေါ်မှ တက်တူးလေးကိုလည်း ချစ်စနိုးနှင့် နမ်းရှုံ ့သေး၏ ၊၊
" မအိပ်နဲ့ဦးနော် .. မနက်စာစားပြီးမှ ပြန်အိပ် "
" ဗိုက်မဆာဘူး ..."
Baekhyun မျက်လုံးတွေ မှိတ်ထားရင်း အိပ်ချင်မူးတူး အသံနှင့် ပြန်ဖြေသည်၊၊ အိပ်ပျော်သွားမှာကြောင့် Chanyeol အတင်းဆွဲထူကာ ကိုယ်လက်သန့်စင်ဖို့ ပွေ့ချီသွားရသည်၊၊
" မအိပ်နဲ့... ရေချိုးပေးမယ်
ထမင်းစားပြီးမှ ပြန်အိပ် ... "
" ဟင်းးး အိပ်ချင်တယ် !!!"
Baekhyun စောင်တွေဆွဲခြုံပြီး အိပ်ဖို့ ကြံလိုက်ပေမဲ့ Chanyeol က စောင်ပုံလိုက်ကြီး ပွေ့ချီိကာ ရေချိုးခန်း ထဲ သယ်သွားလေသည်၊၊
ထို့နောက် မနက်စာမမည်သော နေ့လယ်စာလည်း မဟုတ်သော အစားအသောက် တို့ကို လာ ချခိုင်း ထားတော့သည်၊၊
ရေချိုးခန်းထဲ ပေတေပြီး အိပ်ငိုက်နေသော Baekhyun ကို Chanyeol အော်ဆူလိုက်၊ ရေချိုးပေးလိုက်နှင့် ညံစီနေသော အသံတစ်ချို့မှာ အခန်းအပြင်မှ ထမင်းစားပွဲပြင်နေကြသော သူတစ်ချို့က ကြားနေရသဖြင့် ပြုံးစိစိနှင့်၊၊
အမြဲတမ်း ရုပ်တည်ကြီးနဲ့ နေတက်တဲ့ သူတို့ခေါင်းဆောင်ကြီး၏ အခြားတစ်ဖက်ကို မြင်လိုက်ရ၍ ဖြစ်သည်၊၊ ဆူပူကြိမ်းမောင်း နေပေမဲ့ သူ့လောက် အဲ့ကောင်လေးကို အထိမခံနိုင်အောင် ချစ်တာမို့ အများကပင် အယ်ဖာကြီး အဲ့လောက် နွေးထွေးတက်သည် မထင်မှတ်ခဲ့ကြပေ၊၊
သူ့ရဲ့နွေးထွေးမူအကုန် ပိုင်ဆိုင်သူက တစ်ယောက်တည်းသာ၊၊ ထိုတစ်ယောက်တည်းကပဲ Chanyeol ကို ပြန်လည်နွေးထွေးစေသည်ပဲ ဖြစ်သည်၊၊
===================
ညက အိပ္ရာဝင္ ေနာက္က်တာေၾကာင့္ မနက္ေနျမင့္ခ်ိန္မွ Chanyeol မ်က္လံုးေတြ ပြင့္လာခဲ့သည္၊၊ ႐ိုးရာအိမ္ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ကုတင္တြင္ မဟုတ္ပဲ ၾကမ္းခင္းေႏြး၌ အိပ္ရာခင္းထူထူခင္း၍ အိပ္ၾကသည္ ျဖစ္ရာ ေနအရိွန္က သူတ္ို႔ အိပ္ယာခင္းထက္ ထိန္းေတာက္စြာ က်ေရာက္ ေနသည္ ၊၊
လစ္လပ္ေနသလို ခံစားရသည့္အတြက္ သူ႔ကို အၿမဲ ဖက္တြယ္အိပ္စက္သည့္ ေကာင္ေလးကို ေဝ့ဝဲ ရွာၾကည့္မိသည္၊၊ အိပ္ရာ အစြန္ေဘးမွာ ေဘးတစ္ေစာင္းေလးႏွင့္ အိပ္ေပ်ာ္ေနရွာသည္ ၊၊
ေစာင္ၿခံဳထား၍ တစ္စြန္းတစ္စ ထိုးထြက္ေနသည့္ ပုခံုးသားေလးေတြေၾကာင့္ သမာဓိခိုင္မာမူ မရိွေသာ မိမိလက္တို႔က ေစာင္စကို မၿခံဳေပးသည့္အျပင္ လူယုတ္မာအႀကံျဖင့္ ဆြဲခ်ပစ္ေသးသည္ ၊၊
ေက်ာျပင္ငယ္မွ ဟိုတစ္စ ဒီတစ္စ အနီကြက္ေလးမ်ားက အရင္ကထက္ ေလ်ာ့နည္းေနသည္ ၊၊ ညက ေဘ့ဘီကို အလိုလိုက္ အႀကိဳက္ေဆာင္ရင္း မိမိစိတ္တိုင္းက် စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ မလုပ္ခဲ့၊၊ ေဘ့ဘီ စိတ္အေျခအေန ေၾကာင့္လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထိန္းသိမ္းခဲ့သည္၊၊ ရပ္သင့္သည္ဟု ထင္ေသာအခ်ိန္ ၊ အနားယူဖို႔လည္း လိုအပ္တာေၾကာင့္ Chanyeol ဆင္ျခင္ထားသည္၊၊
မ်က္စိေရွ႕က ပစ္မွားခ်င္စဖြယ္ အဝတ္မဲ့ေသာ ခႏၵာကိုယ္ေလးက သူ႔ကို စိန္ေခၚေနသလို အႂကြင္းအက်န္ ရမၼက္မ်ားသည္ ေန႔သစ္မွာ ျပန္လည္ ထႂကြလာေလ၏ ၊၊
မျဖစ္သင့္ဘူးဟု ဆံုးျဖတ္လိုက္ေပမဲ့ Chanyeol ရဲ႕ လက္ေတြက ဖီဆန္စြာ Baekhyun ၏ ပန္းႏုေရာင္ မက္မြန္သီးအား သြားဆြေနၿပီ ၊၊ ေဝးကြာလြန္းသည္ဟု ခံစားရၿပီးေနာက္ အိပ္ေမာက်ေနသူ၏ ခါးေလးကို ဆြဲဖက္ကာျဖင့္ ရင္ခြင္အနား ဆြဲေခၚလိုက္ေခ်ၿပီ ၊၊
ေယာက်ာ္းသားတစ္ေယာက္၏ မနက္ပိုင္း ထႂကြမူသည္ ထံုးစံျဖစ္ေပမဲ့ ထံုးစံအတ္ိုင္း လက္သမား မလုပ္ခ်င္ေတာ့ပါ၊၊ ပန္းႏုေရာင္ မက္မြန္သီးမ်ားကို ျမင္ၿပီးသကာလ အစတည္းက ႏိုးႂကြားေနသည့္ မိမိ၏ အငယ္ေလးသည္ မက္မြန္သီးမွ မက္မြန္သီး ျဖစ္သြားေလ၍ ထိုအငတ္ေလးအား မက္မြန္းသီးေကြၽးဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါသည္ ၊၊
"Baby..."
သမန္းဝံပုေလြႀကီးသည္ အိပ္ေမာက်ေနေသာ ယုန္ျဖဴေလးဆီမွ မက္မြန္သီး ခိုးစားဖို႔ ႀကံရြယ္ေန၏၊၊
ယုန္ျဖဴေလးသည္ မိမိ၏ မက္မြန္သီးမ်ားအား ႏုႏုယြယြ တစ္မ်ိဳး၊ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း တစ္ခါႏွင့္ စိတ္တိုင္းက် ခ်ယ္လွယ္ခံေနရသည္ကို မသိစိတ္က သိေနေပမဲ့ အသိစိတ္ကေတာ့ ႏိုးၾကားမလာေသး၊၊
သမန္းဝံပုေလြႀကီးသည္ မက္မြန္သီးမ်ား နီရဲထ သြားသည္ကို ၾကည့္၍ မိမိ၏ ဂြၾကားမွ အေကာင္သည္ ကြဲထြက္ေတာ့ မတက္ တင္းမာသြားရသည္ ၊၊
" စိတ္မေလာစမ္းနဲ႔ ငါ့အေကာင္ရ !
ေဘဘီ့ မက္မြန္သီးက မင္းရဲ႕ မက္မြန္သီးပါပဲ"
ညစ္က်ယ္က်ယ္ အေတြးနဲ႔ ဝံပုေလြႀကီးသည္ ညက အိပ္ရာေဘးနား ထားခဲ့မိသည့္ Lube ဗူးကို ေကာက္ယူ၍ လက္အတြင္းသို႔ ခပ္ရႊဲရႊဲ ေလာင္းခ်လိုက္သည္၊၊
ယုန္ျဖဴေလးသည္ အမဲဖ်တ္ခံရမည္ကို မသိပဲ အိမ္မက္ကမာၻထဲ ေပ်ာ္ေမြ႔ေနဆဲ ... ၊၊
အသင့္ျပင္ေနသည့္ လက္တို႔သည္ မက္မြန္သီးမ်ား အၾကား လမ္းက်ဥ္းကို ျဖတ္ေလ်ာက္တိုးဝင္ေသာအခါ ယုန္ကေလးမွ ညည္းသံအခ်ိဳ႕ ထြက္က်လာသည္၊၊
အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ္လည္း ႐ိုသားသည့္ ခႏၵာကိုယ္က သဘာဝအတိုင္း တံု႔ျပန္ေလသည္ ၊၊ ထို႔ေနာက္ ေဘးတစ္ေစာင္းရိွေသာ ေဘဘိီကို လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ အရင္ဝင္ေရာက္ေစလိုက္သည္၊၊
" အင္းးး အစ္ omma !!"
တင္းၾကပ္ေသာ နာက်င္မူေၾကာင့္ မ်က္လံုးႏွစ္ဖက္ ေအာ္တိုပြင့္လာေလ၏ ၊၊ လင္းထိန္ေနေသာ အခန္းအရ အိမ္မက္ဟု ေတြးမိလိုက္ေသာ္လည္း ေနာက္မွ ပူေႏြးေနသည့္ ရင္ခြင္က်ယ္ႏွင့္ ႏိုးဆြခံေနရသည့္ အေနာက္တစ္ေနရာေၾကာင့္ Baekhyun အိမ္မက္ မဟုတ္မွန္း သိလုိက္ပါၿပီ ၊၊
ႏွစ္ဦးလံုး ေဘးတစ္ေစာင္း အေနအထားႏွင့္၊၊ Baekhyun ေနာက္ကို ေခါင္းလွန္၍ ၾကည့္မိသည္ ၊၊
" ႏိုးၿပီလား .. ေမာနင္းေဘဘီ !"
" ေမာနင္း ဆိုၿပီး ခင္မ်ားလက္က ဘာလုပ္ေနတာတံုး!!"
Chanyeol ကအၿပံဳးတစ္ခုႏွင့္ ျပန္ေျဖ၏ ၊၊
" Morning Exercise ! "
" ...."
Chanyeol လက္လႈပ္ရွားမူကို အရိွန္တင္ လိုက္ရင္း Baekhyun ရဲ႕ ပါးမို႔တုိ႔အား ငံု႔နမ္းသည္၊၊ ထို႔ေနာက္ ခပ္တိုးတိုးစကားႏွင့္ နားရြက္ပါးကို ျပန္ကိုက္သည္၊၊
" ေဆာင္းရာသီ ဆိုေတာ့ သက္လံု ေကာင္းေအာင္ မနက္ပိုင္းေလ့က်င့္ခန္း လုပ္သင့္တယ္ေလ "
" အစ္ ... ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္နည္းေတြ .. အ့!! အမ်ားႀကီးကို! .."
Baekhyun ရဲ႕ လည္ပင္းအား နမ္းေနရာက Chanyeol မအားမလပ္အသံႏွင့္ ျပန္ေျဖလာသည္၊၊
" ဒီနည္းက ပိုထိေရာက္တယ္ ေဘဘီရဲ႕ !
အဝတ္အစား ၊ ဖိနပ္ ၊ sport watch !
ဘာမွမလိုပဲ ေခြၽးထြက္ေစတာ ... "
" Ummm မသိခ်င္ဘူး ..."
" ညကေတာ့ သူပဲ ေတာင္းဆိုၿပီး 😒 "
Chanyeol လက္ေတြကို ဆြဲထုတ္လိုက္သည္၊၊ အခုဆို သူ႔ကို လက္ခံဖို႔ အသင့္ျဖစ္ေနၿပီ ျဖစ္သည္ ၊၊
" မလုပ္ေတာ့ဘူးလား .."
ဝင္ေတာ့မည္ဟူ၍ အသင့္ျပင္ေနေသာ Baekhyun. မွာ ၿငိမ္သြားေသာ လူႀကီးေၾကာင့္ မေနႏိုင္စြာ လွည့္ေမးေတာ့ သည္၊၊ ေမးမိၿပီးမွ သူ႔ပါးစပ္သူ ျဖတ္႐ိုက္ခ်င္သြား၏ ၊၊
" ေဘာင္းဘီခြၽတ္ေနတယ္ေလ .. ခဏေစာင့္!"
ကာယဗလေမာင္ႀကီး ေဘာင္းဘီခြၽတ္သည္ကို မထူးဆန္းသည္ႏွယ္ ၾကည့္ေနၿပီးမွ Baekhyun မ်က္ႏွာ ရဲတက္သြား၏ ၊၊ အႀကိမ္ႀကိမ္ ျမင္ဖူးေနက် ထိုလူႀကီး၏ သန္မာေသာ အစိတ္အပိုင္းသည္ ယေန႔မွ ႏွစ္ဆနီးပါး ပို၍ သန္မာေနသလိုမို႔ ေနာက္ေက်ာတို႔ ေတာင့္တင္းသြားသည္၊၊
" ဒီေန႔ တစ္ကယ္ ေသၿပီ ㅇㅅㅇ "
" ျငင္သာမွာပါ .. အသည္းေလးရဲ႕ "
Baekhyun ကို အရင္ပံုစံအတိုင္း ေဘးတစ္ေစာင္း ျပန္ေနေစ၍ ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကို ဆြဲမလိုက္ရာ Chanyeol သည္ ေနာက္မွေန၍ ေဘးတစ္ေစာင္း ျပန္ဝင္ေရာက္သည္ ၊၊
" ဟာ့ ... အရမ္း ... အ့ !!"
ၾကပ္တည္းေနသည့္အတြက္ Baekhyun စိတ္လႈပ္ရွားေနမွန္း ရိပ္မိကာ Chanyeol အာရံုေျပာင္းသည့္ အေနႏွင့္ လက္တစ္ဖက္က Baekhyun ေခါင္းကိုထိန္းကာ ႏႈတ္ခမ္းတို႔အား အလုပ္ေပးလိုက္သည္ ၊၊
အနမ္းတို႔စီးေျမာေနသည့္အခ်ိန္ Chanyeol တစ္ဆံုး ဝင္ေရာက္ပစ္သည္ ၊၊ Baekhyun ေျခေထာက္ တစ္ဖက္ကို ျပန္ဆြဲမ၍ ေဘးတစ္ေစာင္း အတိုင္းသာ လႈပ္ရွားမူျပဳသည္ ၊၊ ၾကမ္းတမ္းျခင္းမရိွ သလ္ို ႏုရြ ျခင္းလည္းမဟုတ္ ၊၊ အရိွန္မွန္မွန္ ႏွင့္ ၾကပ္တည္းေသာ လမ္းေၾကာင္းကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ဝင္ထြက္သည္၊၊
Baekhyun အတြက္ ရင္းနီွးၿပီးေသာ အထိအေတြ႔ ျဖစ္တာေၾကာင့္ နာက်င္မူက အခ်ိန္ၾကာၾကာ မခံစားရ၊၊ တံု႔ျပန္လြယ္ေသာ သူခႏၵာကိုယ္က Chanyeol ရဲ႕ အျပဳအစုမွာ ခဏအတြင္း စီးေျမာသြားေပသည္ ၊၊
ေျခေထာက္ကို ဆြဲ မ ထားသည့္ Chanyeol လက္ေတြသည္ ဦးတည္ခ်က္ ေျပာင္းကာ Baekhyun အငယ္ေလးကို ေခ်ာ့ျမဴေနေလၿပီ၊၊ ထိုအခါ Baekhyun ၏ သာယာမူသည္ ေနရာေပါင္းမ်ားစြာမွ ျဖစ္တည္လာသည္၊၊
လည္ပင္းႏွင့္အထိမခံေသာ ေနရာတို႔၌ အနမ္းရာမ်ား ျပဳလုပ္ေနသလို ခႏၵာကိုယ္ႏွစ္ခု ဆက္သြယ္ထားသည့္ ေနရာသည္လည္း လစ္လပ္မူမရိွ ျပည့္က်ပ္ကာ သာယာေနၿပီး သူ့ညီငယ္ေလးသည္လည္း ခံစားခ်က္ျပည့္ဝ ေနသည့္ ေထာင္မတ္ေနမူျဖင့္ Chanyeol လက္အတြင္း မိန္းေမာေနရသည္ ၊၊
" အဲ့ ... အဲ့နား .."
ညည္းသံမ်ားအၾကား မပီဝိုးတဝါး ထြက္လာေသာ အသံကို Chanyeol က ပါးနပ္စြာျဖင့္ က်န္သည့္အရာမ်ား ေခတၱ ရပ္ဆိုင္းကာ Baekhyun ၏ တင္းၾကပ္မူထဲ အားကုန္ ေဆာင့္သြင္းမိသည္၊၊
" အားးး အာ့ အဲ့နား ဟုတ္တယ္ .... အင္း ျမန္ျမန္ "
Chanyeol အလိုက္သိစြာပင္ တိုးဝင္္သည္၊၊ လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ ႏွင့္ သက္လံုေကာင္းမူကို အသံုးခ် လိုက္ေတာ့ Baekhyun ၏ ေက်နပ္ေသာ အသံစာစာေလးမ်ား လြင့္ျပယ္လာသည္ ၊၊
" အာ့ အ အင္းးး အာ့ ... အ့ "
" ဟာ့ ေဘဘီ ..."
ပူေႏြးတင္းၾကပ္သည္ေၾကာင့္ သူလႈပ္ရွားမူတိုင္းကို အၾကားအလပ္မရိွ ညစ္ယူထားသလို ခံစားခ်က္က မိုးေပၚေရာက္မတက္ ၊၊ ေဘးတစ္ေစာင္းမို႔ ခါး အေနအထားကို အားထည့္ရေပမဲ့ ေဘဘီ့အတြက္ အေကာင္းဆံုး ခံစားမူရေစခ်င္၍ အေနအထား မေျပာင္းျဖစ္၊၊
" အာ့ ဟာ့ ..... အား ၿပီးေတာ့မယ္ အာ့ "
" ဟင္ ..."
ေဘဘီက ျမန္လြန္းသည္၊၊ ဒါဟာလည္း သူ႔အျပဳအစု ေကာင္းလြန္းသည္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္မည္၊၊ မႀကိဳက္ဘူးဆိုၿပီး အတင္းေတာင္းဆိုကာ သူပဲ အရင္ ၿပီးျပန္ ဥိီးမည္၊၊
ဒီကလူက ခုမွ ေကာင္းကင္ေရာက္တံုး ၊၊
" ငါ မၿပီးခ်င္ေသးဘူး ..."
" ခင္မ်ား ဘယ္တုန္းကေရာ တစ္ေခါက္နဲ႔ ၿပီးလို႔လဲ"
Baekhyun ထို႔သို႔သာ ေျပာလိုက္ေပမဲ့ Chanyeol ဆြဲလွည့္သည့္အတိုင္း ပက္လက္ကေလး ျပန္ျဖစ္သြား၏၊၊ ၿပီးခ်င္သည့္ သူ႔ဆႏၵဟာလည္း ေနာက္တစ္ခ်ီ ရိွမွန္း သိ၍ ဘယ္ေျပးပုန္းလဲ မသိ၊၊
ျပန္လည္ ဝင္ေရာက္လာသည့္ Chanyeol ေၾကာင့္ သူ႔ေျခေထာက္ေတြ ေကြးတက္ကာ Chanyeol ခါးအနား ရစ္ဝဲသြားရသည္၊၊ အရိွန္ရိွေနေသး၍ ဆိုးဆိုးရြားရြား နာက်င္ျခင္းမ်ိဳး မရိွ၊၊ ထပ္မံ၍ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ လႈပ္ရွားမူကို ျပန္ေမွ်ာ္လင့္ လာျပန္သည္၊၊
" Chan... ကြၽန္ေတာ့္ကို နမ္း .."
Chanyeol ေခါင္းငံု႔ကိုင္းကာ ေတာင္းဆိုသည့္ အတိုင္း နမ္းရိႈက္လာသည္ ၊၊ လက္ဖဝါးႏွစ္ဖက္က သူ႔ရင္ဘက္ ေပၚမွ အဖုေလးေတြကို နဲရဲေတာင့္တင္းသည့္အထိ စြဲလိမ္လိုက္ ဖိေခ်လိုက္ႏွင့္ ခံရသူမွာ ထြန္႔ထြန္႔လူးလူးလို႔ ၊၊ မီးပြင့္ မတက္ ခံစားခ်က္ေတြႏွင့္ ၊၊
မနက္ပိုင္း စိတ္ထ တာလည္း တစ္မ်ိဳးေတာ့ ေကာင္းပါေပရဲ႕၊၊ ကယ္လိုရီေတြ အေတာ္အတန္ပင္ ေလ်ာ့က်ေနၿပီမွန္း ခန္႔မွန္း မိသည္၊၊ ဆိုးတာတစ္ခုကေတာ့ မနက္စာ ငတ္ျခင္းပင္၊၊
တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး အနမ္းမျပတ္ပဲ ခႏၵာကိုယ္ႏွစ္ခုသည္ ထပ္လ်က္အေနအထားႏွင့္ ျပန္စတင္ရန္ လုပ္ေဆာင္ ေနသည္၊၊ အခန္းတံခါးအျပင္ဘက္မွ မနက္စာ လာပို႔သည့္ အသံေၾကာင့္ Baekhyun, Chanyeol ကုိ အတင္းဆြဲခြာရသည္၊၊
" အြန္း .. Chan ... ခဏ ...
လာ ပို႔ ေနတာ ျပန္လႊတ္ လိုက္ ဦး "
Chanyeol သည္ကား Baekhyun ႏႈတ္ခမ္းေတြကို မလႊတ္ခ်င္ လႊတ္ခ်င္ႏွင့္ ၊၊
" ငါေခၚမွ ျ့ပန္လာၾက !! "
တံခါးအျပင္ဘက္မွ ထမင္းစားပြဲ ေရႊ႕သံမ်ား ၾကားလိုက္ရသည္ ၊၊ ျပန္လည္ တိတ္ဆိတ္ သြားသည့္ အခန္းေဆာင္အထဲ ညည္းသံသဲ့သဲ့က ျပန္ထြက္ လာသည္၊၊ ေမးေစ့ေအာက္ လည္ပင္းသားတို႔ကို လ်ွာနဲ႔ ကလိ ေနတာေၾကာင့္ Baekhyun ခါင္းေမာ့ကာ အသက္လုရႈေနရသည္ ၊၊
Baekhyun လည္ပင္းတို႔သည္ အနမ္းရာမ်ားက ေနရာလြတ္ပင္ မရိွေတာ့ေအာင္ နီရဲျပည့္ႏွက္ေနသည္၊၊ ပန္းႏုေရာင္ေျပးသည့္ ရင္ဘက္မွ ပြင့္ခ်က္သည္လည္း နီရဲကာ ေသြးစို႔ရာမ်ားက အမ်ားအျပား ၊၊ ဒဏ္ရာကို ထိမွာစိုး၍ Chanyeol , Baekhyun ဗိုက္ကို မဖိႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနရယူရသည္ ၊၊
ေတာ္ၾကာ သူ႔ရဲ႕ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း လႈပ္ရွားမူေတြေၾကာင့္ ဒဏ္ရာကို ျပန္ဆြသလို ျဖစ္သြားမွာလည္း စိုးရိမ္ရသည္ ၊၊
" ေဘးတစ္ေစာင္း ျပန္ေနမလား .."
" ရတယ္ ၊ ဒဏ္ရာက သက္သာေနၿပီ !
ခင္မ်ားသာ အရမ္းမၾကမ္းနဲ႔ .."
Baekhyun နဖူးျပင္ထက္ ေခြၽးစမ်ား သုတ္ဖယ္ ေပး ္ၿပီးေနာက္ Chanyeol ေျဖးေျဖးခ်င္း ျပန္စတင္သည္၊၊
လႈပ္ရွားမူအႀကိမ္ေရ စိပ္လာသည့္ႏွင့္အမ်ွ ညည္းညဴသံ ေလးကေန ေအာ္ညည္းရသည္အထိ အခန္း တြင္း ဆူညံမူက ပူေႏြး လိႈက္တက္လာသည္၊၊
မိနစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေျခေထာက္ေတြ ေျမာက္ထားရသည္ ေၾကာင့္ Baekhyun ရဲ႕ ေက်ာ႐ိုးေတြက တစ္ဆစ္ဆစ္နဲ႔ ကိုက္ခဲထံုက်င္လာၿပီး ေလ့က်င့္ခန္းႀကီးေၾကာင့္ ေမာပန္း လိႈက္ဖိုေနရကာ ပင္ပန္းမူကိုခံစားေနရၿပီ၊၊
သူ႔အေပၚမွ သက္လံုေကာင္းလြန္းသူပင္ နားသယ္စပ္မ်ားမွ ေခြၽးမ်ား လိမ့္ဆင္းလာေခ်ၿပီ၊၊ အခန္းတြင္း ေနေရာင္ျခည္ ျဖာက်မူသည္လည္း ပိုမို လင္းထိန္လာေပသည္၊၊ ညအခ်ိန္နဲ႔ မတူေအာင္ မနက္ပိုင္း ခ်စ္တင္းေႏွာတာက တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ထင္ထင္ရွာရွား ျမင္ေနရျခင္းပင္၊၊
ထို႔အတူ ရွက္ဖြယ္ေကာင္းေသာ အေျခအေနသည္လည္း လင္းထိန္ေနေသာေၾကာင့္ အကုန္အစင္ ျမင္ေနရပါ၏
ႏွစ္ဦးသားသည္ မနက္ပိုင္း ေလ့က်င့္ခန္းေၾကာင့္ ေခြၽးမ်ား ရႊဲနစ္ေနကာ ေမာပန္းမူအၿပီးႏွင့္ ေက်နပ္ၿပီးစီးမူမ်ား ျဖစ္တည္ရသည္ ၊၊ Baekhyun ေဘးတစ္ေစာင္း ျပန္လွဲေနလိုက္ၿပီး မ်က္လံုးေတြ မိွတ္က အနားယူ ေနလိုက္သည္၊၊ Chanyeol လည္း အနားယူရင္း Baekhyun အနာကို ထိမထိ စစ္ေဆးေနသည္၊၊
" နာသြားလား .."
" နည္းနည္းပါ .."
Chanyeol ၿပီးေျမာက္ ေက်နပ္မူေၾကာင့္ တစ္ကိုယ္လံုး ေပါ့ပါးသြားသည့္ႏွယ္၊၊ ေဘးတစ္ေစာင္းလွဲေနသည့္ Baekhyun ကို လက္ေမာင္းတို႔အား ဖြဖြေလး ထိကပ္နမ္းေနသည္ ၊၊ ခါးေပၚမွ တက္တူးေလးကိုလည္း ခ်စ္စႏိုးႏွင့္ နမ္းရံႈ ့ေသး၏ ၊၊
" မအိပ္နဲ႔ဦးေနာ္ .. မနက္စာစားၿပီးမွ ျပန္အိပ္ "
" ဗိုက္မဆာဘူး ..."
Baekhyun မ်က္လံုးေတြ မိွတ္ထားရင္း အိပ္ခ်င္မူးတူး အသံႏွင့္ ျပန္ေျဖသည္၊၊ အိပ္ေပ်ာ္သြားမွာေၾကာင့္ Chanyeol အတင္းဆြဲထူကာ ကိုယ္လက္သန္႔စင္ဖို႔ ေပြ႔ခ်ီသြားရသည္၊၊
" မအိပ္နဲ႔... ေရခ်ိဳးေပးမယ္
ထမင္းစားၿပီးမွ ျပန္အိပ္ ... "
" ဟင္းးး အိပ္ခ်င္တယ္ !!!"
Baekhyun ေစာင္ေတြဆြဲၿခံဳၿပီး အိပ္ဖို႔ ႀကံလိုက္ေပမဲ့ Chanyeol က ေစာင္ပံုလိုက္ႀကီး ေပြ႔ခ်ီိကာ ေရခ်ိဳးခန္း ထဲ သယ္သြားေလသည္၊၊
ထို႔ေနာက္ မနက္စာမမည္ေသာ ေန႔လယ္စာလည္း မဟုတ္ေသာ အစားအေသာက္ တို႔ကို လာ ခ်ခိုင္း ထားေတာ့သည္၊၊
ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေပေတၿပီး အိပ္ငိုက္ေနေသာ Baekhyun ကို Chanyeol ေအာ္ဆူလိုက္၊ ေရခ်ိဳးေပးလိုက္ႏွင့္ ညံစီေနေသာ အသံတစ္ခ်ိဳ႕မွာ အခန္းအျပင္မွ ထမင္းစားပြဲျပင္ေနၾကေသာ သူတစ္ခ်ိဳ႕က ၾကားေနရသျဖင့္ ၿပံဳးစိစိႏွင့္၊၊
အၿမဲတမ္း ႐ုပ္တည္ႀကီးနဲ႔ ေနတက္တဲ့ သူတို႔ေခါင္းေဆာင္ႀကီး၏ အျခားတစ္ဖက္ကို ျမင္လိုက္ရ၍ ျဖစ္သည္၊၊ ဆူပူႀကိမ္းေမာင္း ေနေပမဲ့ သူ႔ေလာက္ အဲ့ေကာင္ေလးကို အထိမခံႏိုင္ေအာင္ ခ်စ္တာမို႔ အမ်ားကပင္ အယ္ဖာႀကီး အဲ့ေလာက္ ေႏြးေထြးတက္သည္ မထင္မွတ္ခဲ့ၾကေပ၊၊
သူ႔ရဲ႕ေႏြးေထြးမူအကုန္ ပိုင္ဆိုင္သူက တစ္ေယာက္တည္းသာ၊၊ ထိုတစ္ေယာက္တည္းကပဲ Chanyeol ကို ျပန္လည္ေႏြးေထြးေစသည္ပဲ ျဖစ္သည္၊၊