BHO CAMP #6: The Sweet Secret

Autorstwa MsButterfly

3M 71.2K 7K

Athena Lawrence dreams are not just about a house made of candies but also about the man she want to spend he... Więcej

SYNOPSIS
CHAPTER 1 ~ Later ~
CHAPTER 2 ~ 1 ~
CHAPTER 3 ~ Change ~
CHAPTER 4 ~ 2 ~
CHAPTER 5 ~ Right ~
CHAPTER 6 ~ Eyes ~
CHAPTER 7 ~ Princess ~
CHAPTER 8 ~ Ring ~
CHAPTER 9 ~ Visitor ~
CHAPTER 10 ~ Unveiling ~
CHAPTER 11 ~ Island ~
CHAPTER 12 ~ Word ~
CHAPTER 13 ~ Hourglass ~
CHAPTER 14 ~ Replica ~
CHAPTER 15 ~ Home ~
CHAPTER 16 ~ Mine ~
CHAPTER 17 ~ Roqas ~
CHAPTER 18 ~ Fire ~
CHAPTER 19 ~ Seduction ~
CHAPTER 20 ~ Perfect ~
CHAPTER 21 ~ Now ~
CHAPTER 22 ~ Weather ~
CHAPTER 23 ~ Plan ~
CHAPTER 24 ~ Inception ~
CHAPTER 25 ~ Blood ~
CHAPTER 26 ~ Bunny Eraser ~
CHAPTER 27 ~ Intervention ~
CHAPTER 28 ~ Promise ~
CHAPTER 29 ~ Sweet Life ~
CHAPTER 30 ~ Scorch ~
Up Next

EPILOGUE

78.9K 1.6K 93
Autorstwa MsButterfly

EPILOGUE

ATHENA'S POV

"Slow down, Ains!"

Sinubukan kong habulin si Ainsley pero hindi ko na siya magawang maabutan dahil una, mabigat ang sampung buwan na si Riri na ngayon ay karga-karga ko. Pangalawa, hindi ako masyadong makagalaw dahil sa bilog na bilog kong tiyan na tatalunin ang watermelon ni Ate Sky noong panahong pinagbubuntis pa lang niya si Russia

"I got her." natatawang sabi ng asawa ko na nilagpasan ako at nagmamadaling sinundan si Ainsley na malamang sa hindi ay binubulabog na ang mga hayop na nananahimik dito sa zoo.

Hindi na ako magtataka kung matagpuan na lang namin siyang nakasakay sa ibabaw ng giraffe sa sobrang excitement niya. Matagal na kasi niyang hinihiling 'to kay Fiere iyon nga lang medyo naging busy kami nitong mga nakaraan dahil sa pagbubuntis ko at pagtulong kaila Snow.

Nahirapan kasi si Snow sa pahuling buwan ng pregnancy niya lalo na nang mailabas si Daiquiri ay hindi pa maaaring i-release si Snow mula sa ospital. Kaya salit-salitan ang pamilya niya pati na kami ni Fiere sa pagtulong sa pag-aalaga kay Riri. Practice na rin para pag ako naman na ang nagbuntis ulit. Turns out we really needed the practice.

Bahagyang hinihingal na huminto ako sa paglalakad at nagbaba ako ng tingin sa batang hawak ko na bumubingisngis na inaabot ang mukha ko, "Ay nako, Riri, ang bigat-bigat mo na. Mabuti na lang cute ka kundi kinagat ko na ang Mama mo na minamanyak pa ata ang Papa Nix Nix mo."

She giggled and squirmed as if she understood what I just said. Lumingon-lingon ako sa paligid pero mukhang wala pa nga sila Snow. Nauna na kasi kami sa kanila dahil sila ang nag parking ng sasakyan.

"Let me carry her."

Nilingon ko ang nagsalita. I breathe in relief when I saw Aiden approaching me. Pumalakpak siya sa tapat ni Riri na kaagad namang sumama sa kaniya. Hindi kasi masyadong nangingilala si Riri at talagang bungisngis siya sa mga tao sa paligid niya. Sa lahat ng mga baby sa BHO CAMP siya na ata ang pinakamahilig sa tao. Gustong-gusto niya kapag naaaliw sa kaniya ang mga nasa paligid niya. Mana-mana lang 'yan.

Parang penguin na naglakad ako papunta sa bench na malapit sa akin at nahahapong umupo ako ro'n. Hindi naman talaga madaling magbuntis kahit hindi ito ang unang beses ko. Besides with Ainsley before it was more difficult. Kaya nga sinigurado naming alaga ako ng mga doktor para wala ng mangyari pang aberya sa pagbubuntis ko. It's a good thing that Fiere's parents are both doctors. We need all the help we can get for this pregnancy. Hindi naman kasi magiging madali lahat kahit sa dami naming preparasyon.

Me getting pregnant weren't really a surprise kasi gusto talaga namin ni Fiere na magkaanak. Iyon nga lang siyempre iba pa rin ang feeling na talagang meron ng baby na parating. I can't help but smile at the memory of Fiere finding out we're pregnant. Kaawa-awa ang naging biktima niya nang ma-infect siya ng zombie virus also known as, the pregnant virus.

Sa kabila nang pagkahapo ay nakangiting hinimas ko ang tiyan ko nang maramdaman kong may sumipa ro'n, "Masyado tayong gala, siguradong mapapagalitan tayo ng lolas and lolos pag nalaman nilang naglalamyerda tayo." Nilagay ko ang isa kong kamay sa gilid ng bibig ko na para bang bubulong. "Don't tell them I called them that."

"O, Athena? Suko na?"

Nginusuan ko si Snow na ngayon ay patalon-talon pa sa tabi ni Phoenix na siyang may karga na ngayon kay Riri. Dati kasi inaasar ko siya noong naka penguin mode pa siya. "Hindi no. Ako pa ba? Matibay ang lahi ko dahil duh? Mga dyosa."

Pagkasabi ko no'n ay tumayo ako at naglakad papunta sa direksyon na pinuntahan nila Fiere. In a fabulous penguin-style walk. Nag-angat ako ng tingin nang maramdaman kong may umalalay sakin at nagpapasalamat na tinapik-tapik ko ang braso ni Aiden na siyang katabi ko na ngayon. "Thanks. Puntahan na natin 'yung dalawa at baka nakakalbo na si Fiere sa sobrang stress sa kahyperan ni Ains."

Aiden chuckled at the thought. Kahit isang taon pa lang naman ang lumilipas, malaki na ang naging pagbabago ni Ains. From the quiet and scared little girl I once knew her for, to the happy but with reservation Ains, and now she's a bubbly little girl free from the reign of the past.

Wala na kaming balita ngayon tungkol sa pamilyang Meris. Basta ang alam lang namin hinding hindi na nila kami ulit magagawang guluhin.

"Daddy!"

Patakbong lumapit ang bigla na lang sumulpot na si Ainsley at yumakap sa bewang ng ama niya. She beamed at her father and urge him with her hand to come closer. Umuklo si Aiden para alamin kung anong gustung sabihin ng bata. "Yes, squirt?" he asked.

"Papa Fiere said that we should take that woman to the nearby souvenir shop. Natapon ko po kasi sa kaniya yung ice cream ko." paliwanag ni Ainsley at tinuro ang isang maliit na babae di kalayuan na punas nang punas sa t-shirt niya.

Even from this distance I can see that the woman is very pretty.

Aiden looked at the woman before he looked down at Ainsley again, "Ains, di ba sabi namin wag masyadong maglilikot? Paano kung nawala ka ̶?"

"I have my BHO CAMP tracker." Ainsley said and shook her right hand.

"And you might get into an accident or disturb other people." pagpapatuloy ni Aiden na para bang walang sinabi si Ainsley. Sanay na kasi 'yan sa pangangatwiran ni Ainsley na hanggat may ilulusot ay susubukang lumusot. Like I've said. Mana-mana lang 'yan.

Pinagsalikop ni Ainsley ang mga kamay niya at nagpapaawang nag-angat ng tingin sa Daddy niya. "I'm sorry, Daddy. I also said sorry to Miss Callie. Hindi na po ako magkukulit promise. Let's just buy her a shirt po. She looks pretty and I ruined her cute shirt. Papa Fiere said I should tell you that I shouldn't let a pretty lady have a dirty shirt kaya raw po samahan mo akong bilan si Miss Callie."

Nag-angat ng tingin si Aiden kay Fiere na ngayon ay nakalapit na sa amin. Pinaningkitan niya ng mga mata ang asawa ko at naiiling na hinawakan sa kamay si Ainsley bago naglakad palapit sa babaeng tinutukoy ni Ainsley na Callie.

"Pinagtitripan mo na naman si Aiden." sabi ko kay Fiere. "Pero infernes ha? Ang ganda."

"Parang ikaw hindi mo pinagtitripan 'yon." nangingiting sabi ni Fiere na ang tinutukoy ay ang hindi iilang beses na sinet up ko si Aiden para makipag-blind date.

Hindi naman sa pinipilit namin siya o ano. Nakikipag date naman siya. Ang kaso lang lapitin ata kasi talaga si Aiden ng mga kalahi ni Pauline.

Kahit ano pang gawin naming lahat magkakasama na kami sa mga susunod pang mga taon na lilipas. We're all Ainsley's parents. Kaya wala kaming plano, kasama si Ainsley at si Fiere, na mapunta sa Pauline version 2.0 si Aiden.

Isa pa nakakatuwa kasi talaga siyang i-blind date. Hindi siya nakakaangal at talagang tinatapos niya bawat date. Like a gentle man should. Kahit pa noong naka-date niya si Rennie o Reynaldo na patay na patay kay Aiden. Isa siya sa mga nurse sa BHO CAMP Hospital na dahil sa kakabalik-balik ko sa check up ay nakilala ko na. Ilang beses ko nang pinaliwanag sa kaniya na straight si Aiden pero talagang makulit. Kaya noong nagkaro'n ng Gentlemen Auction, pauso nila Hera pa sa charity event ng kompanya namin kung saan napilitang sumali si Aiden, ay wala na siyang nagawa nang si Rennie ang makakuha ng date na kasama siya.

Napakurap ako at nagbaba ako ng tingin sa tiyan ko nang lumapat doon ang kamay ni Fiere. Napangiti ako nang yumuko siya at dinampian ng halik ang tiyan ko. Kahit pa na maraming tao rito sa zoo ay mukhang wala siyang pakielam do'n. May ilang pang parang naaaliw at kinikilig habang napapatingin sa amin.

"How's my baby Jinro and Midori?" Fiere said happily to my tummy. As if they can hear their father's voice, I felt a light kick in my tummy. "I think that's Midori. Mas malikot siya kesa sa Kuya niya sabi ni Mama."

"Kuya ka riyan. Malay mo si Midori ang ate."

Umayos ng tayo si Fiere at hinalikan ako sa noo, "Sabi ko nga. Kahit ano pa basta healthy si Jinro at Midori."

"San Miguel at Ginebra raw gusto ng parents mo na name." natatawang sabi ko. Iyon kasi ang biro ni Mama Autumn dahil sa mga trip namin ng mga agent na ipangalan sa alak ang mga anak namin.

Fiere rolled her eyes, "No way. I like Jinro and Midori better." A playful smile formed his lips. "And I specially love that night we discovered the power of a soju and midori mix."

Hindi ko maiwasang hindi mapahagikhik sa memoryang iyon. After all iyon ata ang gabi na nabuo namin ang kambal namin.

Napangisi ako at ginalaw galaw ko ang kilay ko na parang inaasar ang asawa kong nakaupo sa harapan ko ngayon. It's been a few months since the wedding pero hindi pa rin matagalan ng mga kasamahan namin ang presensiya naming dalawa dahil hindi pa rin kami nawawala sa honeymoon stage kung tawagin. Kaya nga ngayon na na kay Aiden si Ainsley ay sinigurado namin ni Fiere na hindi kami kukuha ng trabaho para magkasama kami.

We've been trying to get pregnant for awhile now ang kaso wala pa rin talaga. Kung sabagay naman magtatatlong buwan pa lang naman pagkatapos ng kasal. We still have a lot of time.

"Talo ka na naman." natatawang sabi ko nang maabot ko ang dulo ng board sa nilalaro naming Snake and Ladders. "Why are you so bad at this? Kahit si Ainsley lagi kang natatalo."

"Dinadaya niyo lang kamo talaga ako."

Binelatan ko siya. "Paninirang puri yan."

Mahina niyang pinitik ang tungki ng ilong ko na ikinatawa ko lang. Pinilig pilig niya ang ulo niya na para bang makakatulong 'yon para maging normal pa ang takbo ng utak niya na ngayon ay paniguradong lumulutang na dahil ang dami na niyang nainom. Kaya nga hindi na rin ako nagtataka na lagi siyang talo. Wala na kasi siya sa tamang katinuan.

The loser's consequence is to drink a shot of Jinro soju and Midori mix, pauso naming recipe kahit hindi namin alam ang ginagawa namin. Basta lang talaga namin pinaghalo dahil iyon na lang ang mga alak na nandito sa bahay na regalo pa noong kasal namin. We already consumed the wine before so for them not to go to waste we decided to include it to our game.

Inisang tunggga ni Fiere ang inumin sa baso niya at tumayo mula sa pagkakasalampak namin sa carpeted floor ng living room. Napatakip ako sa bibig ko para mapigilan ang hagikhik na gustong kumawala ro'n nang muntik pang matumba pabaligtad si Fiere sa pagtatangkang tumayo. Kaagad na kumapit siya sa sofa at halos ibigay niya ang buong lakas niya para makatayo siya.

Lumingon siya sa akin at pinaningkitan ako ng mga mata, "Are you making fun of me, wife?"

Pigil ang ngiti na sunod-sunod akong umiling. Umayos siya sa pagkakatayo at akmang lalapit sa akin pero gumewang siya mula sa pagkakatayo. Tuluyan na akong napatawa. He scrunched his nose at me and to my surprise, he started to unbutton his shirt.

"Uy anong ginagawa mo?" tanong ko sa kaniya.

He smiled his naughty smile at me and threw the shirt at my direction. Hindi pa siya nakuntento at kinuha niya ang phone niya at nagpipindot ro'n. Ilang sandaling pakikipagbuno niya do'n ay pumainlang ang You Can Leave Your Hat On ni Joe Crocker. Pumuno ang malikot na tugtog sa kabahayan dahil kinonekta niya 'yon sa sound system.

Impit na napatili ako nang magsimula siyang umindak habang pinapaglandas ang kamay niya sa dibdib niya pababa sa naghuhumiyaw niyang abs.

"O M G!" tili ko.

Isa ito sa mga epekto ng alak kay Fiere. 'Yon nga lang ngayon lang na para sa mga mata ko lang ang live show niya. Isa pa, noon, maraming humaharang sa amin bago ko siya magawang manyakin. Ngayon, malayang-malaya ang mga mata ko at mamaya...ang mga kamay kong mag explore.

Fiere grind his hips as if he's humping the air. Napasipol ako nang makita kong dahan-dahan niyang kinakalag ang sinturon niya. Napapadiyak ako sa pagkabigla habang tumitili nang lumapit siya sa akin at sa tapat ko mismo ay umindak-indak siya. Binaba niya ang zipper niya at pakiramdam ko ay biglang tumaas ang temperatura sa kinaroroonan namin nang hayaan niya na lang 'yong bumagsak sa sahig....revealing his hard as a rock manhood.

Sa pagkabigla ni Fiere ay tumayo ako at itinulak ko siya dahilan para mapatumba siya sa sofa. Inabot ko ang bote ng soju na may kalahati pang laman at hindi pa namin naihahalo sa iba pa. Ininom ko 'yon at inubos. Ramdam na ramdam ko ang pagguhit niyon sa lalamunan ko.

Basta ko na lang 'yon hinagis sa kung saan at bago pa makakilos si Fiere ay umupo ako sa kandungan niya....gyrating my hips to his hardness while I swayed my body to the beat of the music. I raked my hands through my hair and bit my lip while looking directly at his eyes.

Hinawakan ko sa dalawang kamay ang suot kong pajama top at hinatak ko 'yon dahilan para matambad sa kaniya ang hinaharap ko.

Fiere's hands immediately went to my heavy bosom, his eyes hungry with need. He looked up to me and almost growled his words, "Oh yes, baby. This is fun."

Sunod-sunod na napakurap ako nang maramdaman ko ang mga labi ni Fiere sa leeg ko kasabay nang mahina niyang pagtawa. Pabirong hinampas ko siya dahil alam kong alam niya kung saan naglalakbay ang utak ko. Sa anong magagawa go? That was one of my favorite moments with him.

"Halika na nga." pagkaraan ay sabi ko.

"Di bale pwede naman mamaya." sabi ni Fiere.

Nagtatakang nilingon ko siya. "Ang alin?"

Inangat-angat niya ang kilay niya na parang sinasabi na obvious naman ang tinutukoy niya. Pakiramdam ko ay nagkulay kamatis ako nang maintindihan ko ang tinutukoy niya at pabirong kinurot ko siya sa tagiliran. "Pasaway ka. Hindi na pwede kaya. Ang laki-laki na ng tiyan ko pinagnanasaan mo pa ko."

Kinindatan niya ako at iginaya ako sa direksyon ng mga kasama namin. Bahagya siyang dumukwang sa akin at bumulong sa tapat ng tenga ko, "Who says I can't get creative, baby?"



NAPAMULAT ako nang maramdaman kong lumapat ang katawan ko sa malambot na bagay. Disoriented pa na inilibot ko ang paningin ko sa paligid. Nakatunghaw sa akin si Fiere na inaayos sana ang pagkakahiga ko sa sofa ng living room namin.

"Wow. I was really out." I said to him.

Nakangiting hinawi niya ang buhok ko na tumatabing na sa mukha ko, "Yep. You fell asleep while we were watching the storytelling at the zoo."

Umupo ako mula sa pagkakahiga ko. "Sorry. Nag enjoy ba si Ains? Nasa'n na nga pala ang isang 'yon?"

"Ayon nando'n sa labas at may tea party daw sila ng mga laruan niya. Tuwang-tuwa nga eh dahil siya ang nanalo ng stuff toy sa zoo kanina kasi nasagot niya iyong questions." sabi ni Fiere. "Babalikan na lang daw siya ni Aiden bukas."

Tumango-tango ako. Sinabi naman na 'yon sakin ni Aiden. Besides malapit lang dito ang bahay na tinitirhan niya ngayon. Hindi niya rin kasi gusto na mapalayo ng tuluyan kay Ainsley. During school week, nandito sa bahay si Ains. Pag weekends naman na kay Aiden siya o kaya si Aiden ang pumupunta rito sa bahay kahit weekdays. O minsan naman kung anong gusto ni Ainsley. What matters is we are all making this work. Kahit na tatlo kaming mga magulang ni Ainsley.

It didn't act as a crutch to our life. Ainsley is receiving so much love from the three of us which made our complicated set-up work. Iyon lang naman ang gusto namin...ang maging masaya siya.

Iniangat ko ang kamay ko at nakangiting tinulungan naman ako ni Fiere makatayo. Naglakad kami papunta sa labas hanggang matanaw namin si Ainsley na masayang naglalaro kasama mga paborito niyang laruan sa garden. Nang makita niya kami ay huminto siya sa ginagawa at tumakbo siya palapit sa amin.

Hinawakan niya ang tiyan ko at nakangiting kinausap 'yon, "Jinro and Midori, you should get out soon na. I want to introduce you to my dolls. Though Jinro can play with the stuff animal ones because he's a boy. But daddy Aiden said that he will buy cars and robots too so we can play with them."

"You'll meet them next month, Ains." I said to her, ruffling her hair.

"Okay!" she happily said. "Papa Fiere, you should tell Tita Aiere how to make two babies at once. Para po marami pa akong kalaro agad."

Napakamot ako sa pisngi ko habang natatawang pinisil ni Fiere ang pisngi ni Ainsley na napairit lang at tumakbo na palayo. I felt Fiere wrapped his arms around me and buried his face on my neck. I gently stroke my husband's arms as I looked at my daughter happily.

"You know..."

"Hmm?" I prompted.

"Ainsley calling me papa always make me weak to the knees. How lucky am I to have a daughter who's beautiful as her mother, and two babies on the way that would surely be as amazing like their mother is?"

Napangiti ako at sumandal ako sa kaniya. The first time Ainsley called Fiere that word was after she asked Aiden if she can call Fiere that. Walang problema iyon kay Aiden dahil alam naming lahat na buong buhay ni Ainsley ay hindi mawawala si Fiere at tatayo ang lalaki bilang isa pa niyang magulang. At that moment when Ainsley hesitantly called Fiere that was the moment, aside from our wedding, that I saw Fiere's eyes glistened with unshed tears.

Life wasn't easy for all of us. May mga pagkakataon na parang hindi na namin magawang ngumiti at tumawa. Para bang ang mga 'yon ay ang mga bagay na tuluyang ipinagkakait sa amin. Our life started bitter...with the taint of painful memories, wrong decisions, and secrets that wanted to come out to shake the foundation of the relationships that are just starting to be built.

I could have lost my daughter at the same time that I could have destroyed what I have with the love of my life. My life could have remained a bitter ending but it didn't. Because the only way that can turn things around is to open your heart and be true. And the moment that you did, all you can do is leave everything to fate. Hindi ka dadalin kailan man sa mali ng mga taong tama para sa'yo. Dahil kahit ano pang mangyari, gagawa at gagawa ng paraan ang mundo para maiwasto ang mga mali...para maging saya ang lungkot.

Despite everything that happened to me, the heaven above decided to give me wonderful people that kept me from breaking. And a person...the half of my whole, that continued to hold on to me even at the times that it wasn't easy to.

"Fiere." I called out to him?

"Yes baby?" he asked looking away from my daughter and rested his eyes on me.

"I love you." I whispered, a single tear sliding from the corner of my eye. "Thank you for loving me."

"I should be the one thanking you for giving me everything I could only hope for." Naramdaman kong bumaba ang kamay niya hanggang sa tumapat iyon sa tiyan ko. Marahang hinaplos niya 'yon habang puno ng kasiyahan ang mga mata na nanatiling nakatingin siya sa akin. "I love you, Athena Roqas."

With the sunset dyeing the sky as it distributes its fiery tint with threads of light in the horizon, slowly succumbing to the approaching beauty of the night, my husband leaned down to me and kissed me full on the lips. A seal of promise for all the years we will be surrounded by each others embrace and love.

I am Athena Roqas.

A mother, a wife, and a woman free from all secrets. And now here I am in the place I can now call home, in the arms of my husband...facing the sweet life ahead of us.

FIN

___________________________________________________________

AUTHOR'S NOTE

Hi BHOCAMPERS! Alam ko na marami sa inyo ang sobrang nainip sa kakaintay para lang matapos ang librong ito. Hindi ko na kasi magawang isabay 'to noong panahong busy pa ako na ilaban ang grades ko para makagraduate. Thankfully, now I already have my degree and I can focus more on writing.

I would like to thank you all for the patience specially for those who keep on understanding me at iniiwasan na mapressure ako. Salamat sa lahat ng pag-intindi! For the continuous support on my published books under Precious Pages, for the love you keep on giving me every time I have a booksigning and every part of my journey as an author, thank you so much! I wouldn't achieve any of this if not for you guys <3 Kahit alam ko na marami sa inyo ang malayo dahilan para hindi namin makasama ng ibang BHO CAMPERS at minsan din ay nahihirapan makakuha ng kopya ng BHO CAMP books, I'm still grateful for all the patience, appreciation, and love you guys have given me.

Writing that first chapter of Mishy is still the greatest and most amazing decision I have ever made. Dahil nakilala ko kayo. I know I'm not perfect and I know I still have a long way to go, but just knowing that you're all out there pushes me more on improving for all of you. 

REACH ME THROUGH THE FF PLATFORMS: For important updates, announcements, at para makipagkulitan samin literal na day or night, hanapin lang ang inyong abang paru-paro sa mga sumusunod na social media wachuchu. Mas sumasagot ako sa messages sa mga ito dahil sa kanila ako laging active <3

Facebook: MsButterfly Watty

Twitter: MsButterflyWP

Instagram: msbutterflywp

Czytaj Dalej

To Też Polubisz

23.5K 464 18
[Completed, 2022] Les Tendres Series #1 || Tender Love Series "When you don't have money, how far away are you willing to go just to earn it?" An unl...
2.3M 48K 44
| COMPLETED | 22 August 2016 - 5 October 2016 | Stonehearts Series #2 | Due to her bitter past and her dad's unfortunate marriage, Amorr Amethyst Bue...
531K 26.7K 50
I always feel like I'm floating through life. There was nothing to hold me in one place, there's nothing that has enough weight for me to stay. Stil...
287K 17.6K 39
SPG 18 "There were times I wish I could unloved you so I could save what's left of my sanity. It's a never-ending torture to love someone who can't l...