Brianna's POV
"Do you think I should invite Axl, though?" Napairap ako sa tanong ni Mary'ng yan. Nako naman!
"Oh my God, Mary, it has been four freaking years and yet hindi ka parin nakakamove-on kay Axl? Wow, talk about loyalty. Natetense ka parin pala. Hindi ka parin talaga nagbabago." I said and chuckled. Napakaloyal ng babaeng 'to, grabe.
"Well, ikaw lang naman ang nagbago," Napataas ang kilay ko sa sinabi n'ya. "Anyways, enough about that nagbago thingy. So ifafinalize ko lang for the last time. You're inviting both your brothers, right? Sila lang naman diba?" Napataas ang sulok ng labi ko nang sabihin n'yang 'both your brothers' ng hindi naaawkwardan or naninibago.
"Uhmm.. Mary, can I invite Regina?" Mabilis na nagbago ang ekspresyon ng mukha n'ya sa tanong ko.
"What!? No! Syempre hindi! Dapat tayo-tayo lang! You know.. High school buddies? Bakit mo isasama si Regina eh yun nga yung numero-unong kontrabida sa high school life natin?" Aniya. Wow, mabilis parin s'yang magsalita. Wala talagang pinagbago.
"She's changed, Mary."
"I don't care, Brynn."
"Fine. Hindi kita pipilitin. Okay naman ako kahit wala s'ya eh." I said and put on a calm face.
"Good. Because I'm starting to think that we're losing you again. Like you're trapped in Regina's world again. That is not good, Brianna." Aniya, tumayo na, at umalis.
Naikot ko nalang ang mga mata ko. Hindi talaga nagbabago. Ang dami n'ya paring alam, tss.
---
"Tara na, kuya." Sambit ko nang makapagbihis na ako at naayos ko na ang mga gamit na dadalhin ko.
Naisip kasi ni Mary na mag-beach vacation nalang kami para mas maging masaya s'ya bago s'ya umalis.
May pasok sana kami ngayon pero tatlong araw lang naman kami sa beach kaya okay lang naman sigurong umabset. Tsaka isa pa, tatlong araw lang. Hindi na ko aabsent pa ulit after nito. If it means being with my friends, what's there to lose?
"Tara na," Sagot n'ya. "Teka, Brianna..." Napatigil ako sa pagtawag n'ya. "Pupunta ba talaga si Harmony?"
"Syempre. S'ya nga ang importanteng makapunta dun eh dahil bestie s'ya ni Mary. You silly goose." Pang-aasar ko sakanya. Sinimangutan n'ya lang ako at pumasok na sa kotse n'ya.
Hay nako, kuya, halatang-halata. May gusto parin s'ya talaga kay Harmony. Ewan ko. Hindi ko talaga maintindihan kung bakit ni Harmony iniwan si kuya. Nagloko ba si kuya? Alam kong playboy si kuya, pero mukha naman s'yang seryoso kay Harmony eh. Iniyakan pa nga n'ya eh.
Sa loob ng kotse ni kuya, habang nakikinig ako ng music ay nagsalita si kuya, "Daan muna tayo kela Caleb, ah?"
"Sige lang. Pero kuya... Curious lang. Babalik pa ba s'yang America?" tanong ko.
"Hindi ko alam, di naman namin napag-uusapan. S'ya tanungin mo mamaya." He said and smirked. Tss, may pa smirk pa 'tong panget na 'to.
Bumosina s'ya ng ilang beses nang makarating na kami sa tapat ng bahay nila habang ako naman ay hindi mapakali sa pagkakaupo ko dito. Lingon ako ng lingon sa paligid.
Hindi rin masyadong nagbago ang lugar nila. Though nakatira naman kami ni Caleb sa parehong village, malayo-layo ang street nila sa street namin. Malaki kasi ang village na 'to kaya medyo malayo pa, pero pwede mo namang lakarin kung sinisipag ka.
Hindi ko nadadaanan itong street nila tuwing umaalis ako dahil sa dulo ito banda at wala naman akong pinupuntahan malapit do'n. After four years, ngayon ko lang ulit nakita 'tong lugar na 'to.
Bumalik ako sa katinuan nang biglang bumukas ang pinto ng kotse sa likod at pumasok na si Caleb.
Nag-uusap lang sila ni kuya habang bumabyahe. Gustong-gusto ko nga silang sawayin dahil baka hindi makafocus si kuya sa pagdadrive pero hindi ko magawa. Nahihiya akong sawayin sila.
Nang makarating na kami sa beach na pinili ni Mary at makababa na ako ng sasakyan, inistretch ko ang buong katawan ko dahil sa haba ng byahe.
Malayo itong lugar na 'to. Pero masasabi ko na maganda nga dito. Malamig ang simoy ng hangin lalo na't palubog na ang araw.
Sinalubong kami ni Mary, Axl, at Harmony na nakasuot na agad ng bikini n'ya na pinatungan lang n'ya ng cover-up n'ya.
"'Sup, bish? I missed you!" Malakas na sigaw ni Harmony at tumakbo papalapit sakin at niyakap ako ng mahigpit.
I missed you more, Har. Sasabihin ko sana ang mga katagang iyan but instead at pinikit ko nalang ang mga mata ko habang dinadama ang mahigpit n'yang yakap.
"Oh, tara na! Tama na ang drama. Pumunta na tayo sa tutuluyan natin." Ani Mary.
Pumunta kami sa isang hotel sa tabi ng beach. Dalawang room lang ang kinuha ni Mary: isa sa mga lalaki, at isa sa mga babae.
Inayos ko ang mga gamit ko sa loob ng kwarto namin. Sa loob-loob ko ay kinakabahan ako. Hindi ko alam kung mag-eenjoy ba ako dito. Ang awkward pa lalo dahil kay Caleb. May parte tuloy sa'kin na iniisip na sana hindi ko nalang s'ya niyaya. But then again, kahit hindi ko s'ya yayain, malamang ay yayain s'ya ni kuya at Axl.
"Tara, Brynn! Dun tayo sa beach! Kanina pa nag-aantay 'tong bikini ko eh." Yaya ni Harmony. Nakasuot na kasi s'ya agad ng bikini.
"Bruha ka kasi nagbikini ka agad. Ang lamig-lamig ng hangin oh tsaka pagabi na!" Sigaw naman ni Mary sakanya. Alas-cinco na kasi ng hapon.
"Ehh dali na!" Pagpupumilit ni Harmony na hindi naman na natanggihan ni Mary. "Yey, tara Brynn sama ka!"
"Susunod ako. Aayusin ko muna 'tong mga gamit ko." Sambit ko. Nag-sad face naman si Harmoy dahil sa sagot ko bago lumabas na rin ng kwarto para pumunta na sa beach.
Nang maayos ko na ang mga gamit ko, sumilip ako sa malaking sliding window dito sa room namin upang silipin sila sa beach.
Mukhang nagkakasiyahan sila. Nasa beach na sina kuya, Mary, Harmony, at Axl kahit madilim na at sobrang lamig talaga ng simoy ng hangin.
Made me wonder though. Bakit kaya hindi nila kasama si Caleb do'n?
Hindi na ako sumunod sakanila sa beach. Wala akong gana. Instead ay humiga na ako sa kama to take a nap.
--
"No.. No, it can't be! You're not breaking up with me!" Sigaw ko. Lumapit ako lalo sakanya at niyakap s'ya ng mahigpit kahit ayaw n'ya. I just want to keep him close. I want to hug him... Just once. Just one last hug.
Nabigla ako nang hawakan n'ya ang magkabilang braso ko at hinila iyon palayo upang mapabitaw ako sa pagkakayakap sakanya. "Please don't make this any harder than it already is."
"Then why is this so easy for you!? Why is it so easy for you to leave without even putting up a fight!?" Sigaw ko habang iyak lalo ng iyak.
"Without putting up a fight!? Brianna, I am fighting for us everyday that it feels like I'm living in a war! I am fighting for us everyday... Hindi porket hindi ko sinasabi sayo ay hindi ko na ginagawa.."
"Right. You've fought every single day. That's why you're now tired. Nagsawa ka na." I said an wiped my tears.
"Brianna, no. I will never get tired kung ikaw ang pag-uusapan." Dang! I hate him! Bakit sinabi pa n'ya yan! He should've just left already. Dapat ay hindi na s'ya nagsalita ng matatamis na bagay dahil sa bandang huli naman ay mang-iiwan parin s'ya.
"If you're not tired then why give up on me?"
"Because in this relationship... I learned to fight for someone you love but at the same time, I learned when to stop fighting. Sa mga panahon na nalaman kong kapatid kita at pinagpatuloy ko ang paglaban para sayo... Patuloy kang umiyak. Patuloy kang nagkulong sa kwarto mo at hindi kumain at umiyak lang ng umiyak. Patuloy kan nasaktan. You've suffered a lot no'ng mga panahong pinaglalaban kita so I figured maybe it's time to give up. Yes, Brianna, you heard me right. I don't want to see you in pain anymore. Not because of me. You deserve to be happy at alam ko na hindi ka magiging masaya kung boyfriend mo ako. Dahil kuya mo ako. Let's face facts. I am your brother."
"Pero hindi mo ba naisip na mas lalo lang akong masasaktan kapag umalis ka? Kapag iniwan mo ako? Kapag tinapos mo na lahat ng pinagsamahan natin?"
"Naisip ko, Brynn. Naisip ko lahat. And that just made me want to leave even more. Break up and leave you and you will get hurt. Pero isang beses lang yun. Isan sakit lang yun. Darating yung panahon na makakamove-on ka, makakahanap ng bago, at mawawala na ang lahat ng sakit. Pero kapag pinagpatuloy pa natin ang relasyong ito... You're life will turn into a living hell. You'll just keep on crying and the pain will never stop."
"I hate you. I hate you so much! I hate you for not fighting harder! Kung gumawa ka pa ng paraan then the pain would stop! Kung pinagpatuloy mo lang ang pakikipag-usap sakin, it would stop! Please.. Don't break up with me. Papayag naman ako na pumunta ka sa malayo but please, Caleb, don't end things with me. I'm begging you. I can suffer longer. I can suffer more if it means being in a relationship with you. If it's you, it's okay if I suffer."
"I made up my mind, Brynn. I'm breaking up with you." He walked closer to me and held my waist as he whispered the words, "Can I kiss you? Just one last time?"
I nodded. Then, I felt his lips gently pressed on mine. But then, he let go and turned away. I stopped him.
"Don't. You love me right? If you really love me, then don't break up with me."
Huminga s'ya ng malalim at tinanggal ang pagkakayakap ko sakanya. He looked straight into my eyes as he said the most painful words ever, "I don't love you."
Napabangon ako bigla at napahawak sa dibdib ko dahil sa panaginip na iyon.
Napahawak din ako sa ulo ko. Bakit ba napanaginipan ko ulit ang masamang ala-alang iyon? God, tinatry ko na ngang kalimutan bakit ba kailangan pang mapanaginipan ko?!
Tumingin ako sa wall clock na nakasabit sa taas ng dresser ng room namin. 10:46 PM. Wow. Gano'n kahaba pala akong natulog.
Napatingin ako sa katabi kong kama kung saan natutulog si Mary. Ang himbing ng tulog n'ya at mukhang pagod na pagod s'ya. Napatingin naman ako sa kabila. Hmm? Nasa'n si Harmony? Bakit wala s'ya dito?
Sumilip ako sa bintana upang makita kung andun ba s'ya sa beach. Tama ang hinala ko. Andun nga s'ya. Kasama si Kuya Brix.
Bumangon ako at lumabas ng room namin upang puntahan sila do'n.
"Brix stop..."
"No, Harmony, you need to hear me out. I... I love you. Hanggang ngayon. Please... Wag ka namang ganto oh?"
Napahinto ako sa paglalakad ng marinig ko ang pinag-uusapan nila. Masyadong personal. Tumalikod na ako at aalis na sana namg marinig ko ulit ang boses ni Harmony.
"Stop! I said stop!" Napalingon ulit ako sakanila dahil sa sigaw ni Harmony. Umiwas rin ako sakanila para hindi nila ako makita. "I.. I don't love you. I'm sorry Brix but I don't love you. Anong gagawin ko? Hindi ko naman pwedeng pilitin yung nararamdaman ko." Akmang aalis na s'ya nang hawakan s'ya ni kuya sa braso, "Don't touch me. Please. Wag mong sirain 'tong vacation natin. Mag-enjoy nalang tayo." Aniya at umalis na.
Napapikit ako ng mariin nang makita kong dahan-dahang pumatak ang mga luha mula sa mata ni kuya.
I can't believe dalawa na kaming magkapatid na masabihan ng 'I don't love you'. This must be so hard for him. He loves Harmony. A lot.
I watched walk away while continuously wiping down his tears.
*BUZZ BUZZ*
Nilabas ko ang cellphone ko nang magvibrate ito. Nakaset kasi ito sa vibrate kaya every time na may notification alo, nagvibibrate lang ito. This time, nakareceive ako ng message sa Messenger ko.
Kumunot ang noo ko nang makitang galing 'to kay Caleb.
'Can't sleep?'
Yan ang sinabi n'ya.
'Huh?' I replied.
'I can see you from the window.' He replied.
Hindi na ako sumagot. Umupo nalang ako sa buhangin at pinikit ko ang mga mata ko habang dinadama ko ang malamig na hangin.
Bigla ay may kamay na tumakip sa mata ko. Hinawakan ko ito para tanggalin at makita kung sino ang taong ito.
Oh. It's Caleb.
"The beach is so nice." Aniya at tumingin ng diretso sa dagat.
"Y-Yeah.." Medyo awkward na sagot ko. "Caleb? Talk to Kuya Brix. He looks like he need a friend. Or a brother. Whatever."
Tumawa s'ya bago magsalita, "I'll look after him. It's nice how protective you are to your brother."
"Brokenhearted kasi so kuya ngayon. I'll be protective to you too if you want. Lahat ng babaeng liligawan mo, dadaan muna sa'kin." Sambit ko na agad ko namang pinagsisihan. Bad move.
"Too bad. Wala na akong ibang babaeng liligawan." My heart skipped a beat. Oh my God, I hate this feeling.
"W-What do you mean?"
"Nothing." Aniya. "Brianna... Namiss kita. Sobra."
"I missed you too, kuya." In-emphasize ko pa ang pagbigkas ng kuya upang maalala n'ya na magkapatid kami.
"Y-You see... Hindi ko naman ginustong umalis.." Sinabi n'ya yan habang hindi makatingi n diretso sa mga mata ko. Ayokong pag-usapan 'to pero ngayong binabanggit n'ya ay naluluha na naman ako.
"To be honest.. I... I hate you." Dadagdagan ko pa sana ang sasabihin ko pero hindi ko na nagawa. Kinagat ko nalang ang labi ko at pinigilan ang luha ko sa pagpatak.
"I know, Brynn. And I'm truly sorry."
"When you left... I was disappointed. You never connected to me, nor Kuya Brix. Kapatid ka namin. Kapatid ka namin pero sa loob ng apat na taon na 'yon, hindi ka nagparamdam. I know it's awkward but you can't escape reality. We're siblings. Dapat ay hindi mo kami tinalikuran ng gano'n." Pumatak na ang mga luha ko. Wala na. Umiiyak na naman ako.
Tumingin nalang ako ng diretso sa dagat. All of a sudden, I felt his hands on my cheeks, wiping my tears away. "I don't want to see you crying. Please don't ever cry again. Not because of me."
"I-It's too painful. When you were gone, while you were in America, all I could remember was our goodbye and how every moment spent was like I never knew you at all." I kept on crying. God I'm so weak. I hate this.
"Brianna.. It's okay. I'm here now. I'm back. I'm back for you. And I will never leave you again. I promise." He said. He was about to hug me pero tumayo ako. I... I don't wanna hug him.
"I... I jut hope we can remove all this awkwardness, Caleb. I hope we can act normal. Like best friends and siblings at the same time." I said, trying to avoid contact.
Tumikhim s'ya at huminga ng malalim. Tumingin s'ya sa malayo bago bumalik ng tingin sa'kin at nagsalita, "Friends and siblings." Aniya at naglahad ng kamay. I shook his hands.
Friends and siblings... Wow. Pumayag s'ya.
End of Chapter XLV...