Bir şey var sevdiğim,
Bir sen anlarsın da bilmem sana nasıl söylerim,
Hoş tutsam da yanacaktım,
Fakat mümkün olmadı,
Ellerini bir kez bile tutamadım,
En çok buna yanarım...
Sana her dokunmak isteyip dokunamadığımda daha da yandım,
Sen benim için bir ateşten farksızdın,
Sana çok yaklaşırsam yine yanardım,
Uzaklaşsam buz keser,donardım,
Uzaklaşmadım,senden uzaklaşamadım...
Işığı görmüş bir kelebek gibi, sana daha da yaklaştım.
Vazgeçemedim,
Vazgeçmek istemedim...
Tek bir gülüşün için yanardım ben,
Cehennemde,dayanılmaz ateşe bile razıydım,
Sustum ben hep,sessiz kaldım.
Seni izledim,
Belkide bu yüzden beni hiç görmedin.
Bir de en çok neye üzülüyorum biliyor musun sevdiğim,
Bir daha asla böyle sevilmeyeceksin,
Kimse senin için yanmayacak,
Sana şiirler yazamayacak,
Uğrunda ölmeyi göze almayacak,
Ve..
Kimsenin dualarına özne olamayacaksın bir daha.
En çok da buna yanarım..!