Uzun lafin kisasi..
♡♡Kuma kördüğüm zamanî♡♡
Hatirlatma :
" birdaha benden gitme zine ne olursa olsun benden gitmeyi aklindan bile gecirme.." zineyi az geri itip omuzlarindan tutmus alnini karisinin alnina yapistirmis ve devam etmisti
" birdaha benden gidersen seni öldürürüm anladin mi beni seni de kendimi de öldürürüm" demisti fisilti ile...
Uzaktan izleyen adamin gözlerinden iki damla yas firar etmisti coktan..
An itibari ile hayat durmustu. Kari koca birbirinden zine nin mirhani gögsünden itmesi ile uzaklasmislardi.
Göz yaslari gözlerinde akmak icin beklerken gözleri net secemiyordu. Yaslar sonunda düsmüstü.
Tiksinir bir ifade ile mirhana bakmis
" sen kimsin ha söyle kimsin? Sen bana nasil vurursun?" Diye bagiriyordu zine. Sesini kontrol etmek veya icerdeki insanlar ne düsünür diye düsünmeden avazi ciktigi kadar bagiriyordu.
" hangi hakla? Susma söylesene.. tabi psikolojik olarak cökerttigin yetmedi bide fiziksel olsun taclansin istedin." Zine etrafindaki insanlarin bakislarindan rahatsiz olmus elini saclarinda gezdirmisti.
Karsinda duran adam karisindan bu tepkiyi beklemiyordu. Zine ne yapmasi gerektigini bilen bir insandi ama bu kez cizmeyi asmisti.
Gözlerinin yesili koyulasirken kaslari catilmis zine nin bileginden tuttugu gibi sürüklemisti kafeden.
Zorla arabaya bindirmisti zineyi. Zine birak diye yalvarsada mirhan sagir olmustu sanki duymuyo hic bir tepki vermiyordu.
" zorba herif ne zannediyorsun kendini söylesene. Zine gel zine git zine şaaaaaak tokadimi ye otur bu ne ya bu neee " diye bagiriyordu yine. Gözlerinden yaslar akmaya devam ederken mirhan hic umursamiyordu.
Bütün yol boyunca susan mirhan konusan ise zine olmustu oda bi zaman sonra yorulup susmustu.
Kafasini cama yaslamis disariyi izliyordu araba seyir halindeyken. Bu hayati boyunca yedigi ikinci tokatti. Gözlerini kapatip Ilk yedigi tokati hatirlamisti...
2 sene evvel zine gizlice at binmeye cikmisti. Sevdigi tepeye dogru sürerken atini rüzgar yüzüne vuruyordu. Tabiki yedigi tokat rüzgarin tokadi degildi.
Tepeye varinca herzamanki gibi atin yuglarini baglamis oturmustu.
" sende benim gibi seviyorsun burayi degil mi poyraz?" Diyip icine mis gibi kokuyu cekmisti.
Poyraz otlanirken zine yesillige uzanmis huzurun sessizligin tadini cikariyordu.
Poyrazin yuglarini sökmüs üstüne binmis kosturuyordu. Yolda abisini görmeyi tahmin edememisti. Babasi ona at binmeyi yasaklamisti ve zine yine itaatt etmemisti. Abisinin sert bakislarinin etkisinden kurtulmaya calisip eve kosturmustu atini.
Yüzünde hissettigi sicaklik alev gibiydi. Itaat etmeyisi onun bu tokadi hak etmesini saglamisti.
" kiz dedigin agir olur söz dinler peki ya sen? Sen bir aga kizisin bu asiretin yegane incisisin sen nasil olurda asi bir oglan cocugu gibi dag bayir at üstünde gezersin zine " annesinin tokadindan sonra sözleri acitmisti zine nin icini.
Gözyaslarini icine akitip gözlerini yere sabitleyen zine annesini dinlemeye devam ediyordu
" ya baban duyarsa? Ne olur hic düsündün mü? Önce seni sonra biz.." diyen fatma hanimin sözünü kesen zine nin babasi olmustu
" duydum.." kaslari catilmis bir sekilde kizina bi hayli öfkeli bakmisti yasli adam.
Kizinin yanina hiddetle yaklasip elini kaldirmis ayni el fatma hanimin suratina inmisti coktan.
Fatma hanim elini yanagina götürüken anlamsiz bir ifade ile bu zamana kadar ona hic el kaldirmamis kocasina bakiyordu.
Yasli adam isaret parmagini karisina dogeu sallamis ve sözlerine söyle devam etmisti
" ben sag oldugum sürece kimse ama hic kimse kizima el kaldiramaz kaldiran sen bile olsan misliyle geri alirsin fatma hanim ".
Yasli adam yerde diz cökmüs olan kizinin cenesinden tutup gözlerine bakmisti.
" sakin ama sakin bu ben bile olsam basini önüne egmeyesin kizim. Bu can " elini kalbini üstüne götürmüs " bu bedenden cikmadikca sana kimse el kaldiramaz. Basini dik tut " demisti.
Zine dolan gözlerinideki yaslari serbest birakmisti.
" babaa" diye fisildamis babasina sarilmisti. Burnunu babasinin boyun girintisine koymus kokusunu icine cekmisti. Huzur güven bu kokudaydi cünkü.....
Arabanin durmasi ile düsüncelerden siyrilmis parmak uclari ile hizli bir sekilde yaslari silmisti gözünden.
Mirhanin arabadan inmesiyle zine nin kapisibi acmasi bir olmustu.
Zineye elini uzatan mirhan elinin bosta kalmasini tahmin etmisti fakat denemek istemisti.
" kendim inerim" diye terslemisti zine. Bir dag evindelerdi. Mirhani takip etmisti.
Icerisi osmanin evini andiriyordu tek fark burasi daha az moderndi fakat güzeldi. Etrafa merakli gözlerle bakan zinenin ayagi yol üstü duran bir sandiga takilmisti. Sendelenmis mirhanin hamlesi sayesinde düsmektwn kurtulmustu.
Ellini hemen karnina götürmüstü. Derin bir nefes alip verip odanin ortasinda duran siyah deri koltuga oturmustu.
Mirhan önceden hazirlattigi masaya su koymus zinenin gelmesini söylemisti. Isteksiz masaya oturan zine yemekleri görünce tekrar aciktigini hissetmisti. Mirhani beklemeden tabiri caizse tikinircasina yemek yiyordu.
Mirhan karisinin istahini görünce tebessüm etmisti.
" ac mi birakti seni o şe.." sözünü bitirmwsine izin vermeyen zine lafa atlamis ve soguk bir " hayir aksine yedigim önümde yemedigim arkamdaydi" demisti. Mirhana bakmak istemiyordu. Cani aciyordu ona bakinca.
" ben cok endiselendim. Sana birsey yapacak diye yüregim yerinden cikiyormus gibi hissettim. O 2 gün nasil gecti biliyormusun sen " demisti mirhan. Sonlara dogru sesi yükselmisti. Gözleri karisinin mavi gözlerinde bogulmak icin can atarken karisi ona bakmiyordu.
Zine peceteyle agzini silmis
" senin benim icin yüregin yerinden cikacakmis gibi oldu öyle mi?" Demisti alt dudaklarini üst dudaklarina bastiraral kafasini salliyordu. Alayci bir ifade idi bu ve bu mirhanin hic hosuna gitmiyordu.
" söylesene sen ne zamandir beni düsünür oldun? Ben osmanla gidince mi?"diye sormustu.
Amaci can acitmakti tabiki acitabilirse.
Mirhan hala karisinin ona bakmayisina anlam veremiyordu
" ben" diye bilmisti ancak zine kesmisti cünkü sözünü
" cünkü sen öyle bir adamsin ki mirhan aga karina utanmadan tokat atiyorsun onu gwctim onca milletin icinde yapiyorsun bunu.. sana birsey söylim mi mirhan aga o kötü dediginiz osman bile senden daha insan " demisti zine. Sesi gayet öfkeli ve sesli idi. Artik mirhanin gözlerinin icine bakiyordu.
Burda ona ne yaparsa yapsin umrunda olmayacakti
Mirhan dislerinin arasindan
" seni "
" tabi ya nasil unuttum " demis yüzünü burstuurmus elini masaya vurup
" beni döversin beni bir fahise olarak görürsün öyle muammele eder kabul etmedigimdede zorla sahip bile olursun" demisti. Zine mirhana kafa tutuyordu.
Iki elini masaya koymus destek alarak ayaga kalkmisti mirhan. Zine nin üstüne en korkunc bakislarini takinarak gitmisti. Korksada belli etmemeye calisiyordu zine ve ayaga kalkip mirhanin karsisina gecmisti.
Elini saclarinin arasindan geciren mirhan gözlerini yumus nefes alip veriyordu. Sakinlesmeye calistigi cok belliydi.
" ben kendimi kaybettim seni ararken.. tokat attim evet ama korkmustum allah kahretsin ki hic böyle cagresiz kalmamistim. Bir anlik sok tu sanki zine" ellerini zinenin yüzüne götürmeye calismis zine ise bi adim geri gidip kafasini iki yana sallamisti.
"Sakin ama sakin bana dokunma. Sen benim hicbirseyim degilsin" demisti.
♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧
Gitme kal diyemem, dilim tutulur içim sıkılır, söyleyemem,
Gitme kal diyemem, dilim tutulur, içim sıkılır, söyleyemem.
Yüreğimde sen varsın,
Rüyalarımda sen varsın,
Buna sana söyleyemem.
Gözlerim ağlıyor,
Yüreğim yanıyor,
Öyle bir ateş ki söndüremem
Ne zaman aşkımı anlatmak istesem, bunları sana söyleyemem.
Osman kendinden gecmisti. Sarkinin her sözü yüregindeki atesi harliyordu.
" ne zaman askimi anlatmak istesem .. " diye söylemis pesinden
" siktir edilirimm..." diye söylenmisti.
Icmisti. Hayat osmanin üstüne cok gelmisti. Ailesinden uzak bir hayat yasiyordu.. hak etmis miydi ? Evet. Telafisi var miydi? Tabikide hayir.
Ne olurdu kader aglarini farkli örseydi?
Zine ve mirhani o halde görmek isteyecegi en son seydi. Hos onu ilgilendiemiyordu. Peki neden bu haldeydi?
Ictikce iciyor mirhanin zineye sarilisi aklina geliyordu. Sinirden elindeki kadehi boy aynasina firlatmisti. Yer tuz buz icindeydi.
Eserinin önüne egilmis
" iste böyle osman sen seversin baskasi alir ve yine sen seversin ama gec kalirsin" demisti. Gözlerinden yaslar istemsizce akarken yumrugunu cam parcalarina vurmustu.
Elinin kan revan kalisini önemsemeden ayaga kalkmis hizli adimlarla calisma odasina girmisti.
Kolonlarin arasinda kücük bir odanin ixinde tekli deri bi koltuk vardi. Yavasca oraya oturdu ve karsisina bakti.
" belki sen deniz gözlüm beni seversin" gözlerindeki yaslar akmaya devam ederken boynu sol omzuna dogru yatirmis
" olmaz mi " demisti bir fisilti ile..
Zinenin fotografi ona umut vermisti yep yeni ufacik bir umut.
♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧
Dilber mirhana ulasamadigi her an sinirleniyordu. Zine yi alip gelecekti ama hala gelmemisti. Zine nin basina birsey gelme ihtimali dilberi yipratirken kötü düsünceleri hafizasindan silmeye calisiyordu.
" aradiginiz numaraya suan ulasilamiyor.." sesini duydukca
" oy allah senin belani vere mikrop" diyordu. Tabiki biliyordu dilber onun bir bant kaydi oldugunu fakat beddua etmeden de gecememisti.
Telefonu yataga firlatmis ellerini saclarinin arasindan gecirmis sac diplerini parmaklarinin arasinda tutuyordu skica.
Telefon calinca kendini resmen yataga firlatmisti. Arayan zine idi..
" zinee" demisti dilber gözleri hemen dolmus yüzünde de buruk bir tebessümle
" benim abla"
" iyimisin gule" demisti dilber göz yaslarini silerken.
" iyiyim. Biz dag evindeyiz merak etme. Senden birsey isteyecegim"
" söyle " demisti dilber hemen
" yarin aksam dag evine gelirmisin bence artik konusmamiu gerekiyor" demisti zine.
Dilber ne ixin oldugunu anlamis uzatmamis ve gelecegini söylemisti.
Gün yüzüne cikacakti hersey.. herkes etegindeki taslari dökecekti.
Emindi dilber...
♧♧♧♧♧♧♧♧♧
" efendim"
" osman benim zine" osman yerinden sıçramıšti
Bogazini temizlemis
" ne oldu beni mi özledin " demisti osmam alayci bi ses tonu ile
Zine gözlerini devirirken bi yandan mirhanin duymamaini umuyordu.
" yarin mirhanin dag evine gelirmisin hepimiz burda olacagiz ve benden sana söz geldigin gibi gideceksin"
Osmanin kaslari catilmis
" hepimiz " diye sormustu.
" mirhan ben ve dilber abla.. bence artik vakti geldi.. büyük yüzlesme olsun artik" zine net konusuyordu. Gevelemiyordu kelime oyunu yapmiyordu... 2 günde osman olup cikmisti.
"TAMAM geliyorum" deyip telefonu kapatmisti.
♡♡♡♡♡♡♡♡
2 saat evvel...
Sakin ama sakin bana dokunma. Sen benim hicbirseyimsin.. demisti zine öfkeyle..
Mirhan karisinin bu tutumuna daha fazla seyirci kalamadi ve suratindan yakalayip dudaklarini dudaklarina mühürledi.
Zinw kurtulmaya ne kadar cabalasada basarili olamamisti.
Mirhan dudaklarini ondan ayirip alnini onun alnina yaslayinca hafif tebessüm etmis
" ben sana sürgünüm kadin ben senin kocan hayatin ve kalbini verecegin adamim" demisti mirhan.
Zine mirhani itmis
" asla.. seni sevmeyecegim mirhan.. kardesim dedigin insanin sevdigini elinden alan kalles bir adami sevecegime ugursuzun hirsizin tekini swverim duydun mu beni?" Diye bagiriyordu zine.
" osman degil mi " demis kosar adim karisinin yanina gitmks sacindan tutmustu
" sen osmani mi seviyorsun" demisti. Gözleri ates saciyor zine nin saclarini yolacakmis gibi kavramisti.
"Konussana lan konus ne yapti sana anlat " diye bagiriyordu mirhan.
Zine nin acili surat ifafesini görünce ellerindeki saclari salmis
Karisini omuzlarindan sarsmisti.
" dokun du mu sana?" Elinin tersi ilw yüzüne dokunurken
" dudaklarin ona hos söz mü söyledi"? Bas psrmagi ile dudaklarini oksarken. Kafasini omuzuna dogru egmis karsindan bir cevap bekliyordu.
Zine saskindi. Mirhan onu sasirtiyordu. Neler söylüyordu bu aptal herif?
Mirhanin kaslari catilmis yüzündeki tüm kaslar gerilmisti
" konussana lan konus" diye bagirmis zine sicramisti.
Olumsuz anlamda kafasini sallamis
Ve kocasinin gözlerinin icine bakarak
" inan bana mirhan aga ne o o kadar serefsiz nede ben o kadar namussuzum." Sözleri bir ok gibi mirhanin kalbine saplanirken genc adam karisini kendine dogeu cekmis ve kafasini kendi gögsüne koymustu.
Bu kadini kimseyle paylasamazdi. Olmazdi...
Zine kafasini kaldirmis
" simdi hem dilber ablayi hemde osmani arayip cagiracagim. Yarin aksam buraya gelsinler konusacagiz" mirhan agzink acacakken
" birdefada beni dinle ve benim dedigim olsun. Tamam mi?" Diye sormustu kocasina.
Mirhan istemeyerekte olsa onaylamisti. Zine nasil isterse öyle olacakti. Onu kirmak istemiyordu artik..
Osmanla karsi karsiya gelmw fikri bile onu germeye yetmisti. Zine telefonu eline alip ilk dilberi sonra osmani aramisti.
♧♧♧♧♧♧♧♧
büyük gün gelip catmisti... hazirlarmiydi?
Yillarca iclerinde kalanlari kusmak icin gec kalmamislarmiydi?
Zine ne kadar etik olmasada yemek hazirmamis sofrayi kurmustu.
O hamile bir kadindi ve yemek yemek zorundaydi osman haric kimse bilmesede..
Ve zil calmisti.. ilk misafir gelmisti..
Kapiyi acmaya giden mirhan kapida osmani görmesi ile birsey diyemezken osman mirhanin gözlerine bakmis hafif bir tebessümle
" HOSBULDUM KARDESIM" demisti.....