Otors Note: Sorry for the suuuuuuuuuuuuper suuuuuuuuuuuper late update. Nagfocus lang po kasi ako sa pag-aaral ko. At ngaun ggraduate nako sa Jan. 11, 2018! YEHEEEEEEEY! Sulit ang pag susunog ng kilay! Thank you, Loooooord! Magkakapera na'ko. XD Payayamanin ko na ang sarili koooooo!
Batiin niyo naman ako. :) Hahahahah! "Mabuhay ang mga Irregular Student na mahilig sa regular hotdog! "
"MABUHAY!" *Sabog Confetti!*
Btw. Nagpapasalamat po ako sa inyo dahil patuloy ang pagsuporta niyo sa Trouble High kahit apat na taon natong inaamag. XD Pati otor amoy amag.Lol. Salamat po. Kitang kitang ko ung mga readers na sunod sunod ang vote na halos umaabot ng madaling araw. Natatawa nalang ako. :) Kaya't para sa inyo 'to. Mahal ko kayo!~
Kabanata 52 Part 7: Day 3
---Quadrangle---
"Anak ng tokwa ka talaga, Ash! Hahahaha! Dami mong achievement sa araw na 'to! wahahah!"Lei.
"Una, Kumanta ka ng Versace! Pwahhahha! Nyeta! Sa panget ng boses mo Versace pa napili mong kantahin? Anong klaseng Hhahaahahahah! Anong klaseng boses yan? BAHO?! niyahahaha! Nahiya sa'yo si Bruno Mars! Hahahahha! Gusto mo mapanood yung pinaggagawa mo? May video ako. aahahahhah!"tawang tawa siya at may papalo palo pa sa likod ni Michie dahilan para ito'y mag ubot tawa.
"*Cough. Cough*Wahhahahha!"Michie.
"Tas Wahahah! Pangalawa. Haahah! Nahimatay ka sa baho ng sapatos ni Sisa! Wahahaha! Gusto mo makita itsura mo nung nahimatay ka? May piktyur si Michie. Hahahahah!"Lei.
"Pwahahhahaha! *Cough* Tama na Lei!"Michie.
"At ang panghuli...Wahahahahha! Wait lang diko makwento. Sakit na ng tiyan ko-hahahahah! Hinahalay siya ni---pfft..Wahahha!--ni Yoshio sa panaginip niya! HHAHAHAHA! Epic talaga yung mukha ni Yoshio! Parang taeng tae! Wahahaha!"
Halos lumuwa ng bituka si Lei sa sobrang hagalpak at sa sobrang pagluluha ng mata niya eh parang mauubusan na siya ng luha.
"Nyahahahha! Lei, stop it na. Ahahahaha!"Michie.
"Ahahaha! Ano pang susunod, Ash? Hahahah! Ikaw talaga lagi mo kong pinapaligaya. Whahaha---"Lei.
"PUNYETA! HINDI NIYO BA TALAGA KO TITIGILAN?!!!" Ubos nako. Ubos na pasensya ko. Nyemas.
Muli na naman silang tumawa na parang walang bukas.
"Hinde!Wahahaha!"sabi pa ni Lei na halos maluha luha na sa kakatawa.
"Bakit kayo tumatawa?"ang mangmang na si Whenzie.
Ok! Fine! Mamatay sana kayo sa kakatawa.
Tumayo na 'ko at nagsimula ng maglakad. Bwiset. Kung sino man ang naglagay ng drugs sa tubig ko punyeta siya. Hindi ko siya mapapatawad. Ng dahil sa ginawa niya nagawa kong ipahiya ang sarili ko. Ugh! Pag iniisip ko yung pagkanta ko ng Versace kanina nasusuka ako. Hindi ko akalaing magagawa ko yun! Bwiset na buhay to! Hahanapin talaga kitang hayop ka!
"Miro, sa'n ka pupunta?"tanong nitong magaling kong alalay na si Michie.
Di ko na siya pinansin at tuloy lang sa paglalakad palayo sa kanila.
"Hayaan niyo na siya. Matutulog lang naman 'yan ulit para tapusin ang naudlot na panghahalay ni Yoshio sa kanya! VIRGIN PA 'KO, YOSHIO! WAHAHAHAHAHAHAHHA!"
TANGNAJUICE!
Agad kong binuhat yung barakong pusang kamukha ni Garfield na abala sa pakikipagsiping sa babaeng pusang puti dito sa damuhan at hinagis 'yon kay Lei.
"MEOW!!! >;3" Saktong lumapat ang mga kamay nito na may matutulis na kuko sa mukha ni Lei dahilan para mapasigaw ito sa sakit. Sumunod naman yung puting pusa at galit na pinaghahampas si Lei. "MEOW!! MEOW!!! MEEEEEEOW!"
Bago umalis yung mag asawang pusa ay binigyan pa ni Garfield si Lei ng dalawang hampas sa pisngi, "MEOW!!!!" at mabilis silang tumakbo kung saan.
Nabadtrip ata yung mga pusa dahil naudlot yung honeymoon nila.
Nilingon ko si Lei na mangiyak ngiyak na habang hawak hawak ang pisngi niyang nagdudugo dahil sa dalawang pusa. *Chuckle*
"HAYOP KANG BABAE KA!!!!"sigaw niya sa akin.
Di ko siya pinansin at lumakad na paalis. Hahahaha! Inang mukha 'yan! Muntae. hahahah!
Ang epal kasi. Tawang tawa masyado. Kasalanan 'to nung saksakan ng panget na Sisang 'yon eh. Kung hindi niya ko binato ng mabaho niyang sapatos edi sana di ako nawalan ng malay nun at sana di ako binangungot ng ganun! Bakit naman kasi sa dami ng pwede kong mapanaginipan eh ganun pang kahalayan? At ang nakakasuka pa eh kasama pa si Yoshio! Ang daming pwedeng humalay sa 'kin bakit siya pa?! Pwede naman si Riku, si Matt Evans, si Superman at si Gil Cuerva!!! Kahit sabay sabay pa silang apat papayag ako! Heaven yon! Pero bakit siya pa?! Feeling ko tuloy ang dumi dumi ko! *yakap sa sarili* Binaboy niya 'ko! *teary-eyed* Wala manlang akong nagawa para ipagtanggol ang sarili ko. Bakit, Ash? Bakit? Ang tanga tanga mo!
"Miro, ayos kalang?"
"AHH!"
*Slap!*
"Ahh!"reak niya matapos ko siyang sampalin.
"Ba-bakit?"tanong niya ng may pagtataka.
"Ha? So-sorry!"saad ko kay Riku. Dun lang ako natauhan. Nasampal ko pala si Riku sa sobrang gulat ko ng bigla siyang sumulpot sa harapan ko.
Bwiset naman kasi 'to! Bigla bigla nalang sumusulpot!
"May problema ba? Bakit ka umiiyak? Sino nanakit sa 'yo?"tanong niya. Kita ko ang pamumula ng pisngi niya dahil sa sampal ko.
"Wala."saad ko at agad kong pinunasan ang luha ko.
Hinawakan ako ni Riku sa balikat.
"Sabihin mo nga may umaway ba sa'yo? May nambastos?"maalalang tanong niya.
Dahil sa tanong niyang 'yon naalala ko ang kahayupang ginawa sakin ni Yoshio sa panaginip ko. Nanikip ang dibdib ko. Huhuhu! Kinuha na niya ang "aking bataan."tulalang saad ko. Para kong nawala sa sarili.
"Huh? Ang bataan? Anong bataan?"
Natauhan naman ako ng matanong 'yon ni Riku at ako'y napahawak sa aking bibig.
Shit! Nasabi ko ba 'yon? Fvck! Anong nalang ang iisipin niya? Na naisuko ko na ang kabibe ko? Ano nalang ang maggiging tingin niya sa'kin? <\3.
"Ano bang bataan, Miro?"kita ko ang pag aalala sa mukha niya.
*sniff* Ang bataan ko Riku. Kinuha na ni Yoshio.
"Wa-wala! Sabi ko gusto ko pumunta sa Bataan. Maganda daw kasi dun magbakasyon."sabi ko nalang at muling naglakad.
Sumunod naman siya sa'kin. "Kung gusto mo pagkatapos ng training mo punta tayo sa Bataan."
Pfft. Hindi niya kasi alam kung anong Bataan ang tinutukoy ko. Pag nasa tamang edad na'ko, Riku pwede ka ng pumunta sa Bataan. Jk.
"Bata pa 'ko, Riku."
*Gasp*
Nasampal ko agad ang bibig ko matapos kong mabanggit 'yon! Punyetang dila 'to! Dapat sa isip ko lang 'yon eh!
Natawa naman si Riku ng marinig 'yon sa'kin.
"Haha! Ano ba 'yang iniisip mo? Hindi ko yun gagawin sa 'yo. Mamamasyal lang ta'yo."
"Hi-hindi 'yon ang ibig kong sabihin! Masyado pa kasi akong bata para pumunta sa ganong kalayong lugar! Atsaka, bakit bako nagpapaliwanag sa'yo?!" sigaw ko sa kanya at mas binilisan ko na ang paglalakad para lagpasan siya.
"*Chuckle*"Riku.
Shit ka! Nakakahiya ka! Kasalanan 'to ni Yoshio! Kung hindi niya sana ginawa sa'kin yun sa panaginip hindi sana ko na paparanoid ng gan'to!
Kunsenya: Eh ang o.a mo naman kasing babae ka! Panaginip lang 'yon! P-A-N-A-G-I-N-I-P! AKALA MO NAMAN TALAGA MAY NAWALA!
Bwiset ka! Manahimik ka! Nakaraan pako gigil sa'yo!
Kunsensya: ....ASHumera.
-----B5: F6: R14-----
"So, dito pala ang silid mo?"
Nyemas. Nakasunod parin pala sa 'kin 'tong gunggong na 'to. Hindi ko manlang namalayan sa sobrang kabadtripan ko sa araw na 'to.
Pumunta nga ko dito para mapag isa at makapagpahinga tapos manggugulo pa 'tong Riku na 'to. Pero kinikilig ako. Tss.
Hindi ko nalang siya inimik at umakyat na dun sa pangalawang kama na nasa itaas. Si Yoshio kasi dito sa baba. Kainis talaga. Pati dito kasama ko siya. Nakakakilabot. Pakiramdam ko byaheng impyerno na 'ko pagkasama ko yung lalakeng 'yon. Ugh!
Naramdaman ko namang gumalaw ang kama. Diko alam kung umupo ba si Riku dun o humiga. Kinikilig talaga ko. Nyeta. Kami lang kasing dalawa dito at ang tahimik pa. Alam niya kayang medyo may gusto ako sa kanya? Medyo lang naman. Crush lang naman.
Kunsensya: Shet, Ash! Ikaw ba 'yan?
Oo! Ako 'to tanga! Naturingang kunsensya di mo pako kilala?
Kunsensya: Ang korni mo kasi. May pakras kras ka pang nalalaman. Like yuck! Darla, I want to puke na!
Shut up. Babae rin ako. Masama ba? Paghanga lang naman.
Kunsensya: Di bagay sa'yo.
"Bakit di kapa bumalik dun? Baka hinahanap kana nila."pagtatanong niya.
"Pake mo? Diba dapat nagbabantay ka ng Mansyon ngayon? Ba't nandito ka?"pagtataray ko.
"Wala ka naman do'n kaya pumunta ako dito."
*Bluuuuush*
*Smile*
Hinawakan ko ang pisngi ko. "Sh.t" Feeling ko sasabog ang pisngi ko sa sobrang init. Yun lang ang sinabi niya pero grabe kung mag init ang pisngi ko.
Ugh! Kung nabubuhay lang si mama siguro kinurot nako sa singit ngayon. Di naman ako malandi pero bakit ang landi landi ko ngayon? Lol.
Gosh, Riku! Bakit ganyan ka? Galangin mo naman ako! Amo mo ko dapat hindi ka ganyan magsalita! Kahit wag mo na pala kong galangin.
Babuyin mo ko! Jk.
"Hindi kaba natatakot?"tanong niya.
Mabilis na nawala ang ngiti ko.
Alam ko ang ibigsabihin niya sa tanong na 'yon. Kung natatakot ba 'ko sa magaganap pagkatapos ng dalawamput araw na pagsasanay.
"Bakit ako matatakot? Alam mo naman ang mga pinagdaanan ko. Hindi na bago sa'kin ang makipagbasag-ulo."
Pero ang makipagpatayan? Ibang usapan na 'yon.
"Natatakot lang ako para sa 'yo, Hime. Pinoprotektahan ka namin 'wag ka lang masaktan--"
"Tss. Hinayaan niyo nga kong mapunta sa ganitong klaseng lugar tapos sasabihin mo 'yan?" Sa simpleng tanong niya lang kung natatakot ba 'ko biglang naging seryoso ang paligid. Nawala ang kilig na nararamdaman ko.
Gusto nga nila kong protektahan pero hindi ko naman naramdaman 'yon. "Dito niyo ko dinala. Planado ang lahat. Sa pagpapanggap palang ni papa at ni Cecile na may relasyon sila upang kusa akong lumayas at pagpasok ni Cecile sa 'kin sa paaralan na 'to ay planado talaga. Pero bakit? Bakit kailangan niyo pa 'kong dalin dito kung pinoprotektahan niyo nga 'ko? Hindi ba sumagi sa isip niyo na mapanganib para sa'kin ang lugar na'to? Alam kong simula't sapul alam niyong may ganitong gawain sa paaralang 'to. Ang pakikipagpatayan ng mga istudyante dito sa kung sino man ang gusto nilang gantihan. Pero bakit sinama niyo ko dito? Bakit niyo 'ko dinala sa impyernong lugar na 'to? Nasaan ang salitang protektahan do'n, Riku?"
Hindi siya nakaimik.
"Bakit di mo sa'kin ipaliwanag?"muli kong tanong.
"Kung ako lang ang masusunod hindi ako papayag. Mahirap para sa'min at sa pinuno ang hayaan ka rito. Hindi naging madali sa kanya ang magdesisyon na pag-aralin ka rito. Di ka niya ipapasok rito ng walang dahilan."saad niya.
Ano bang dahilan at bakit dito pa? Pwede naman sa maayos na school. Dahil ba rebelde ako at sa rebelde rin ako itinapat? Tss. Malaking insulto.
"Sabi mo nga sanay kana diba? Alam ng pinuno na makakaya mo ang mga pagsubok. Dito, masusubukan kung hanggaan saan ang kaya mo. Sa'yo narin nanggaling na gusto mo maging isa saamin hindi ba? Alam mo bang ng sabihin mo 'yon sa kanya ay mas nagkaroon pa ng tiwala sa'yo ang pinuno na magpatuloy ka sa Faxton High kahit na mahirap?"
Naalala ko naman yung mga sinabi ko kay papa nung nasa mansyon ako. Na gusto kong maging isa sa kanila. Na mas mahasa pa sa pakikipaglaban upang maipaghiganti ko manlang ang pagkamatay ni mama at ng dahilan kung bakit di ko kasamang lumaki si Yui.
"Kahit na pumayag na ang pinuno sa gusto mo hindi parin siya papayag na masaktan ka, Miro-hime. Gusto ko lang ipaalala sa'yo na hindi ganoon kadali ang mangyayari sa pagtatapos ng dalawampung araw. Ang pinaghahandaan natin, Miro...hindi ganun kadali."
Hindi nako umimik. Napapaisip nalang ako kung anong mangyayari pagkatapos ng pagsasanay na 'to. Kung sino ang haharapin namin. Kung anong klaseng tao ang gusto nilang paghigantihan. Sa paghihiganti nila...damay na 'ko. Hindi ko man gusto ang nangyayari pero wala na 'kong magagawa. Nandito na 'to.
Hindi ko pa pala talaga kilala ang mga estudyante rito. Hindi sila ordinaryong istudyante. Pero kung iisipin mo para lang silang tipikal na rebeldeng istudyante na walang ginawa kung hindi gumawa ng kabalastugan.
"H'wag kang mag-alala nandito naman kami nila Yoshio. Hindi ka namin hahayaang masaktan."
"Hindi ko kayo kailangan. Kaya ko ang sarili ko."
Tss. Di naman ako lumpo para alalayan nila ng alalayan. Diko kailangan umasa sa kanila. Alam kong may karanasan na sila sa pakikipagpalaban pero di ko ggamitin 'yon para lang malagpasan ang mga pagsubok na darating. Kaya kong harapin ang mga pagsubok na 'yon ng walang tulong nila.
"*Chuckle* Sabi mo eh. Pero sa ayaw at sa gusto mo bubuntot parin ako sayo h'wag ka lang masaktan."
*Dugdug. Dugdug.*
Wtf! Kinilig na naman akooooo! Ano ba, Riku? Okay na eh. Nawala na yung kalandian ko ibinalik mo na naman. Seryoso na ko eh!
"Sus."yun na lamang ang nasambit ko habang nakangiti at pailing iling.
Lande mo day.
"Kumain kana ba?"pagtatanong niya.
"Hi-hindi pa."mabilis kong sabi.
"Kuha lang ako ng makakain mo."
Tumayo na siya at lumabas ng silid. Ako naman... napaupo agad at tiningnan ang pintuan kung saan siya lumabas. Napakagat ako ng labi ng nagbabadya na namang ngumiti ang labi ko. Shet ka talaga, Ash. Ang landi landi mo.
Hayaan niyo na'ko minsan lang 'to.
"Miro'y kinikilig!~" (Kinikilig by Maja Salvador)
Napasigaw ako ng di oras ng marinig ko 'yon. Kaya't napalingon ako sa hayop na babaeng kumakanta sa likuran ko.
"Hayop ka!"sigaw ko kay Michie na nasa katabing kama ng double deck namin na nasa itaas din. Naka-indian sit at may hawak pang gitara. Muli siyang nag strum.
"Pag Riku'y lumalapit Miro'y nanginginig! *wink*"
Punyetang babae 'to.
"Ba't ba nanggugulat ka?!"inis kong sabi.
"At nadarama ang puso na pumipintig!~ Natutuwa sa iyong tinig~O ito nga ba ang pag-ibig~"
Hindi manlang ako sinagot at tinuloy lang ang pagkanta. Nang-aasar talaga 'to.
"Shoooobidooooo aahhhh!~"
"Shoooobidooooo aahhhhray!"napasimangot siya sa'kin at napakamot ng ulo matapos ko siyang hagisan ng headset.
"Nang-aasar kaba?"
"Hindi naman po, Miro-hime. Kinakantahan lang kita base sa nararamdaman mo." malungkot niyang sabi.
*poker face*
Hindi ko alam kung anong marramdaman ko sa sinabi niya eh. Mattouch ba 'ko o mapipikon. Nag-iinit ang kamay ko. Gusto kong manapak ng hayop.
"Ano bang ginagawa mo rito? Sinabi ko bang sundan mo ko? Atsaka kanina ka paba dito?"mainis kong tanong.
Ngumiti naman siya na parang g.go. May malunggay pa na nakastock sa ngipin niya. Tss.
"Hehehe! Hulaan mo muna ulam ko nung isang araw!~"sabi niya at may pagtaas pa ng kilay with matching smile pa.
G.go nito. Tinanong pa 'ko. "Malunggay."
Nagulat siya. "Woah!~ Ang galing! Pano mo nalaman?"hindi niya makapaniwalang sabi.
Napangisi ako. "Nasa dugo ko ang paggiging matalino." pagmamayabang ko.
Kadiri. Nung isang araw pa pala niya yan ulam. Akala ko kagabi lang.
"Na'ko. Swerte ko talaga at may matalino akong Prinsesang pinagsisilbihan. Bukod sa matalino na maganda't mabait pa. Hihih!~"magiliw niyang sabi.
"Tss." Napailing naman ako dun at bahagyang napangiti.
Hinahanap ko yung sexy kaso baka nakalimutan niya lang sabihin. Sayang. Bibigyan ko pa naman sana siya ng bonus.
"Yay! Ang ganda ganda mo talaga pag ngumingiti, Miro-hime!~"saad niya.
Lakas mambola ng babaeng 'to. Pero infairness effective. Totoo naman kasing maganda ako. Walang duda do'n.
"Psh. H'wag mong ibahin ang usapan."
"Ah, hehe! Kanina ko pa kasi kayo sinusundan. Iniwan ko na sina Lei dun. Nanakit kasi yung likod ko sa kakapalo niya. Tsaka dito rin kaya ang kwarto ko. Hehe!~"
Napairap nalang ako sa kanya. Bwiset. Lahat nalang nakabuntot. Humiga na 'ko at tumagilid upang di makita ang pagmumukha ng Michieng 'to.
"Di kaba natutuwa at magkasama tayo, Miro-hime?"malungkot niyang sabi.
Nyemas. "Anong nakakatuwa dun? H'wag mo nga 'kong kausapin. Nakakairita ka."pagsusungit ko.
"Hehe. Pero maiba tayo. Nakita ko ang lahat, Miro-Hime. Hihihih!~ Ganun ka pala kiligin, noh? Pero, kahit naman ako kikiligin kay Riku. Kasi...gwapo na, matangkad na at mapandesal pa. Eeek!~ Sherep nun!~"
Napaharap ako sa kanya. "Nakita mo?!"sigaw kong tanong.
Nagulat naman siya at agad niyang pinunasan ang tumulong laway mula sa bibig niya. Yuck. "O-opo. Pero hindi ko naman sasabihin na may gusto ka kay Riku. Hehe!~ Secret lang."
Napasigaw sa sobrang inis sa babaeng 'to. Napaka-Ugh! Nakakabwiset.
Ba't ba kasi nilalang pa 'tong babaeng 'to!!!!
MALAS!!!
To be continued.