Öncelikle yorum ve beğeni atan tüm okurlarıma çok teşekkür ederim. Gerçekten devam etmek istemediğim anda gerek duyurunun altına gerek özel mesaj atan tüm okurlarım seviliyorsunuz. Hikayemize siz "yeter yazar yap bi final " diyene kadar son gaz devam edeceğim bu yolda beni yalnız bırakmamanız tek temennim.İsimlerinizi ayrı ayrı yazamıyorum ama bu bölüm sizin için.Keyifli okumalar cancağızlarım 😊🌹
Hatırlatma :
"Merhaba zine bunun aramızda kalacağına eminim. Bence artık tanışabiliriZ tabiki sende buna hazırsan. "
Osman bayki
Mirhan babasıyla konuştuktan sonra daha aklı selim olmuş gibiydi. Sevemem çekemem incinir kırılır artık bunları takmak düşünmek hissetmek istemiyordu. Babasının odasından çıkmış çatı katındaki terasta kendi kendine oturmuş düşünüyordu. Dilberi tanıyordu neleri sevdiğini neyin onu üzeceğini neyin çıldırtacağını nelerden mutlu olacağını en iyi o biliyordu. Peki ya zine? Durdu düşündü. Düşündü... hiç. Koca bir hiç. Tek bildiği onun o deniz gözlerindeki nefret pişmanlık acı ve korkuydu. Mirhan oturduğu yerde başını eğmiş iki elinin arasına almıştı kafasını. Ne yapmıştı? Bir kadını çok sevmişti. Tüm bi aşireti karşısına alarak hemde. Dilberle evlenmesi ailesi tarafından hoş karşılansa da aşiretin onayından geçmeyen bir izdivaçtı. Süre gelen bir husumet vardı aralarında. Mirhan ve dilber çok çabaladılar ve evet başardılar. Kimseyi dinlemediler. Aileleri arkalarında olup bu husumete bu izdivaç dur diyecek diye ilan etmişlerdi. Nitekim öyle de oldu. Husumet son buldu taki o kara güne kadar. Evlilikleri yalnış mıydı peki? Bunca acıya değer miydi? Kesinlikle! Ne olursa olsun dilberi onun için pahabiçilmezdi.
Zine. Onunla olan zoraki bir izdivaçtı. Ona kötü davranmış fahişe muammelesi yapıp gururunu kırmak istemişti. Zine nin uzattığı beyaz bayrakları o hep kırmıştı. Peki neden? Neydi bu kadının suçu? O istermiydi kuma olmayı aşkları bu denli bir şehri saran iki insanın arasına hangi insan girmek isterdi ki hür iradesi ile? O ateşin onu da yakıp kül edeceğini bilmezmiydi?
Mirhan derin bir nefes çekmiş doğrulmuştu. Yavaşca ayağa kalkıp yeşil gözlerini terastan görünen şehre kitlemişti. Bakışları sert acımasız ama bir o kadarda acılıydı. Sanki isyan eder gibi sanki canını yakıyormuş gibi bu topraklar. Ellerini ceplerine koymuş düşünüyordu.
Zine ye bir şans vermeliydi bu yolun dönüşü yoktu ama nasıl yapacaktı bunu bilmiyordu. Zine onu sevmiyordu bir keresinde
" senin gibi bir adamın çocuğunu doğuracağıma başım eğik babamın evine yüzkarası olarak dönmeyi yelerim" demişti.
Gözlerindeki öfkede cabasıydı. Mirhan bu işe bir son verecekti hemde bugün. Zine ile konuşacak dilbere izah edecek iki karısınıda yanına ait oldukları yere alacaktı.
Kesin kararını vermişti.
Cebinden sigarasını çıkarmış ateşlemiş ilk yudumu çiğerleirne kadar çekmişti.
" onlar benim ve ben benim olana sahip çıkacağım" demişti fısıldayarak.
••••••••••••••••••
gökhan son sürat fadime nin kaldigi bag evine dogru yola cikmisti. Sinirden kuduracak hale gelmis ara ara direksyona vuruyordu. Kara gözleri ates saciyordu.
bu kiz nasil bu kadar icine isleyebilmisti? bir gün bir kac saat icinde nasil bu denli bir iz birakabilmisti? bilmiyordu gökhan düsündükce o sert bakislari istemsiz catilan o kaslari daha da catiliyordu.
sinirlimiydi ? evet. peki neden? mutlu olmasi gerekmezmiydi ? bu neyin öfkesiydi. gidisine mi kiziyordu? onun hisettigini o hisstmiyor diye mi kiziyordu?
" gidemessin birakmam .. birakmam!"diye bagirmisti arabada. 35 dakikalik yolculuk bitmis varmsiti bag evine. arbadan inmek istemedi bir müddet. ne yapmaliydi? konusacakti dos doru hersseyi söylecekti gökhandi bu lafi gevelemezdi abisi ona bunu ögretmisti cünki.
gökhan geriye yaslanmis yüzünde belli belirsiz bir tebessümle dalmisti maziye :
gökhan ehliyetini aldigi gün abisinin o zaman en yeni model olan BMW330 arabasini kullanmak istiyordu. mirhan ona araba kullanmasini bildigi halde arabasini ancak ve ancak ehliyeti elinde olunca verecegini oda bi ihtimal demisti. gökhan hirslanmisti genc iste , deli gibi sorulari calismis ve ehliyeti almisti. sira o arabayi mirhandan almaya gelmisti.
mirhan sirkette odasinda dosyalarla bogusurken kapi tiklanmis iceri gökhan girmisti. Mirhan herzamanki gülümsemesini takinmis göz kirpmisti gökhana. gökhan mahcup basini öne egmis
" sey abi biliyormusun yani ben bugün ehliyetimi aldim " deyip büyük bir hevesle cüzdanindaki gicir gicir ehliyeti abisinin masasina birakmis agzi kulaklarina varmisti.
mirrhan sert bir bakis atmis ehliyeti eline alip biraz göz gezdirip " ee hayirli olsun " demisti ehliyeti gökhanin tarafina birakip umursamaz bir sekilde. isine devam ediyordu.
gökhan tekrar " abi sen.. yani ben ehliyeti aldim sana getirdim birsey demeyecekmisin" diye gevelemisti. üzülmüstü. abisinin bu kadar ilgisiz davranmasi zoruna gitmis gözleri dolu dolu olmus onlarin akmamasi icin boğazına takılan yumruyu yutmustu.
" ben müsadeni isteyeyim abi " demisti yüzünde sahte ama acili bir gülümsemeyle. mirhan kafasini sallamisti.
gökhan elini kapiya attigi an " benden sana bir abi tavsiyesi pasa" deyip yerinden kalkmis gökhana dogru yürümüstü
" asla geveleme. ne istedigini biliyormusun? o zaman net ol direk söyle. ucunda ölüm olsa dahi kimsenin önünde bu ben veya babam bile olsa mahcup olup egilme. söyleyecegin veyahut isteyecegin hic birsey seni bu hale düsürmemeli anladin mi beni"
gökhan kafasi ile onaylamisti. mirhan " gel pust gel " demis sarilmisti kardesine.
" arabama gelince elini dahi süremezsin o hirslan diyeydi " demisti mirhan suratinda muzip bir gülüsle.
gökhanda gülümsemis artik sirketten cikmisti. sirketin kapisindan cikarken önünde kirmizi bir BMW330 duruyordu.gökhan derin bir ic cekmis devam etmisti ki arkasindan
" hop hop nereye " diyen abisini duymustu. karsidaki kirmizi arabayi gösterip " onu almadan mi gideceksin " demisti.
gökhanin gözleri büyürken mirhan iki elini cebine koymus kardesinin mutlulugunu keyifle izlemisti.
gökhan yüzündeki tebessümle kafasini sallamisti iki yana. evet sonu ne olursa olsun gevelemeyecek abisinin nasihatini dinleyecekti.
arbadan tüm iihtişamı ile inmisti.
pencerede bekleyen fadime karsisindaki adami görünce tekrar bakmisti. o gün dikkat etmemisti bile caninin derdine düsmüstü. cok yakisikliydi cok erkeksi. uzun boyu kasli vicudu gömlegin icinde ben burdayim diyordu. düsüncelerinden bile utanan fadime nin yanaklari pespembe olmustu.
zile basan gökhana kapiyi rodil hanim acmisti. bir hisimla iceri girmis gözleri fadimeyi aramisti hemen. fadime ile göz göze gelmisti. gökhanin bakislari oldukca sert ti fadime anlamakta güclük cekiyordu. sinirle fadime nin üstüne yürümüs bileginden kavrayip disari cikarmisti. pesinde sürükledigi fadime olayin sokundan ve caninin agrisiyla gözlerini aciyla kismis " napiyorsun sen" diye bagiriyordu.
bahcede durmus arkasinda duran kadina dönmeden son bir nefes alip vermis ve ona bakip
" hicbiryere gidemessin. ben sag oldugum sürece sen yanimda solumda olacaksin" demisti gökhan. Fadime saskin gözlerle bir gökhanin elindeki bilegine ve son olarak gökhanin gözlerine kitlenmisti.
#####################
Mirhan dilberle olan odasına girmiş karısını yatağın üstünde el işi yaparken bulmuştu. Küçük bebek patikleri örüyordu. Rengarenk. Mavi pembe yeşil ve beyaz. Mirhan karısına bakmış üzülmüştü bunu neden yapıyordu anlam vermiş değildi.
Dilber mirhanı fark etmiş
" niye dikiliyorsun mirhan gelsene " diyip yanını işaret etmişti.
Mirhan yatağın üstünden dilberin yanına varmıştı. Dilber örüyor o izliyordu.
" bak rengarenk örüyorum aslında şöyle birşeyde düşündüm renklerin karıştığı bir yumaj yapıp her rengi içinde barındıran bir patik yapam ne diyosun?" Diyip heyecanlı gözlerle kocasına bakmıştı.
Mirhan sessiz kalmış derin bir iç çekip dilbere bakmadan
" bunu neden yapıyorsun. Herşeyi benim için dHa da zor bir hale sokuyorsun farkında değilmisin?"
Demişti dilbere fısıltıya yakın bir ses tonu ile. Dilber mirhana bakmış elini yüzüne götürmüş yanağını okşayarak
" ben olsun istiyorum mirhan. Bu senin hakkın zine nin hatta benim. Tamam kabul etmesi zor ama olacak bu değil mi neden kendimi üzeyim kilo almadan formum bozulmadan diyip ağzını burnunu eğmiş ( fazlalıkları vardı çünkü ) anne olacağım. Mirhan hissediyorum annelik duygusunu bana taddıracak zine. "
"Belki vermek istemez dilberim. Belki senden uzak tutmaya çalışacak zoruna gidecek ne bileyim"
Dilber bir hışımla kafasını sallamış ve tebessüm etmişti.
" yanılan sen olacaksın ben değil. Ben zine yi tanımıyorum ve emin olduğum birşey hakkında konuşuyorum sen ise varsayımlar üzerine konuşuyorsun" deyip kocasının yüzünü okşamış son kez ve örgüsüne devam etmişti.
Mirhan yerinde doğrulmuş
" ben bugün bir karar verdim. Üzüleceksin biliyorum ama ben böyle yapamam dilberim. Zine benim karım ne kadar istememiş olsamda bu evliliği o benim namusum. İlgi görmek onunda hakkı. Ben senden vazgeçmem bunu bil "
mirhan sesini sonlara doğru gayet sert çıkarmıştı.dilber kocasının nereye varmaya çalıştığını merak ediyordu.
" bundan sonra kalbim terazi sizin için eşit duracak. Sevgide durabileceğini düşünmüyorum insan bir kez aşık olur ama kıymet saygı değer ve sevgi " diye dilbere dönmüş
" bunlar olursa bu hanede ferahlık benim gönlümde huzur bulacak" demişti mirhan.
Dilberin onu yalnış anlamasından korkuyor dilberin gözlerinin içine bakıyordu.
Dilberde yerinden kalkmış kocasıyla arasında iki adım kala
" bunu yapacağını biliyordum mirhan" deyip sert bir şekilde bakmıştı dilber.
" ama ne zaman diye bekledim hep. Ne zaman sevdiğim adalaetli mert adam dönecek diye bekledim geldin mirhanım." Deyip boynuna sarılmıştı.
Dilber onu çok iyi tanıyordu. Kocasının bu adımı atmış olması herkes için heleki bu kördüğüm için çok önemliydi.
" bu gece zine ile de konuşacağım ilk seninle konuşmak istedim sen beni anlayansın kalbimi bilensin." Diyip karısının dudağından öpmüştü. Dilber bu öpücüğe karşılık vermiş mirhan ileri gitmek isteyince
" çok isterdim ağam ama yemek yapmam lazım beni bekliyorlar aşağıda .. vuslat başka bahara kaldı " deyip mirhanla dalga geçiyordu resmen. Kıkırdayıp mirhanın yanından uzaklaşmıştı dilber.
Kapıdan çıkınca derin bir oh çeken dilberin üstünden büyük kocaman bir yük kalkmıştı. Artık herşey düZene girecekti bundan emindi.
•••••••••••••••••
Zine okuduğu mesajdan sonra bir müddet düşündü. Bu adamın eli o kadar uzundu demekki. Ona ulaşabiliyor ve küstahca tehtit bile edebiliyordu.
Zine ondan korkmuyordu. Onu tehtit etmesine izin vermeyecekti. O zine beritan dı. Onca erkeğin içinde yetişmiş erkek gibi bir kızdı o. Zine bayki... ? Neyse
Biryerde duymuştu :
En kötü karar bile kararsızlıktan iyiydir..
o halde fazla düşünmeyecekti o zira zaten bir ölüydü osmanda ancak bir ölüyü tekrar öldürebilirdi.
Mesajın üstünü tıklamış ve şu mesajı yollamıştı:
Ben hazırım umarım sende hazırsındır. İstediğin zaman istediğin yerde memnuniyetle tanışabiliriz. Aramızda kalacağından emin olabilirsin.
Zine bayki