CLARISSE
Dahan-dahan akong napamulat ng mata. Tumambas sakin ang puting kisame, pink na kurtina at--- napakunot ako ng noo at luminga sa paligid. Teka, kwarto ko to a. Pero paano ako napunta dito? Kung tama ang naalala ko, Ice and I were watching a movie last night. At nakakahiya man aminin pero alam kong nakatulog ako sa gitna ng panunuod. Pero wait lang... Meaning binuhat nya ako papunta dito sa kwarto? OMG!!!!
Mabilis akong napabangon at agad na lumabas sa kwarto. Pero ganun na lamang ang dissappointment ko nang hindi ko nakita si Ice sa couch. Sa halip ay maayos nang nakatupi ang kumot na ginamit nya na sa hula ko ay kinuha nya kagabi sa cabinet.
Waaahhh!!! Umalis na sya! Balak ko pa naman sana syang ipagluto ng almusal ngayon. Malungkot na bumalik ako sa loob ng kwarto at kinuha ang cellphone.
60 messages?! Seriously? OA!
I started browsing my inbox. Mas madami ang text ni Meg. Pero nang nakita ko ang kaisa isang text ni Ice, nilagpasan ko ang ibang messages at mas inuna ang text nya.
Kinikilig pa ako habang binabasa ang text ni Ice.
From: Mr. Yelo
Morning, sleepyhead! Sorry hindi ko na nahintay na magising ka. Tumawag kasi ang secretary ko and I need to be in the office early. I forgot may meeting nga pala ako this morning. Pero ok lang ba sayo na sabay tayo maglunch later? My treat. See you!
"WAAAAAHHH!!!!" Nagtatalon ako sa buong kwarto ko. Kulang na nga lang ay tumambling ako.
He asked me out! Magla-lunch daw kami ng sabay! Ohmygosh!
Wait! Anong oras na ba? I have to prepare na. Baka magbago pa ang isip non at bawiin ang free lunch!
I tried to control myself. Nagawa ko naman patahimikin ang utak ko pero hindi ako naging successful sa pagpapatahimik sa puso ko. Grabe! Over sa pagtibok! Nagwawala ng bongga.
Loko talaga yung lalaking yun. May meeting pala this morning ang lakas pa ng loob magyaya na magmovie kami kagabi. Sabi-sabi pa na hindi sya busy. Hay! Ewan ko ba sa lalaking yun. Hindi ko makuha ang trip nya.
Few minutes after, I was already on my way to the office. At exactly 11am ay nakarating na ako sa opisina. Hindi pa nag-iinit ang puwit ko sa pagkakaupo nang pumasok si Ice sa opisina ko smiling so wide.
"Good morning!" Masiglang bati pa nya.
"Wow! Mukhang maganda ang araw mo ngayon a." Puna ko sa kanya.
"There's no reason to block the good vibes today. So, let's go? Maglunch na tayo..."
Hindi na rin ako nag-inarte pa at agad na sumama na sa kanya. Sa restaurant sa ibaba ng building kami kumain. Wala na akong pakialam kung marami akong makain ngayon. Super gutom ako dahil hindi pa ako nag-aalmusal. Mukhang wala naman reklamo si Ice sa dami ng kinain ko. Walang basagan ng trip, ika nga.
"Let's go. May pupuntahan pa tayo." Agad na syang tumayo matapos mag-iwan ng bill sa table kasama ang resibo.
"Ha? E saan ba tayo pupunta?"
Pero hindi sya sumagot. Sa halip ay dire-diretso lang syang naglakad palayo sa building namin. He guided me as we cross the street. Maya-maya ay tumigil sya sa isang tindahan ng sasakyan. I looked up and read the name written on top of the entrance. LEXUS Cars Manila.
Bibili ng sasakyan si Ice. And of all people, ako pa talaga ang isinama nya. Sa halip ay sumunod ako sa loob ng tindahan. Naabutan ko si Ice na sinisipat ang isang black convertible aa bandang kanan.
"Pssst. Oyy!" Mabilis na nilapitan ko si Ice. "Bakit ako pa ang isinama mo sa pagbili ng kotse? Wala ka naman mapapakinabangan sakin pagdating dyan." Napangiti lang sya.
"I know. But I still need you to be here. Dahil para sayo ang kotseng bibilhin natin."
"But I didnt say na bibili ako ng sasakyan. My car is perfectly fine." I doubt.
"May perfect ba na ilang beses ka nang itinirik sa daan? Wag na natin hintayin na may mangyaring masama sayo dahil sa sira ng kotse mo." May point sya.
Bago pa ako makasagot ng katwiran ko, dumating na ang isang salesman at in-assist na kami. Since wala naman talaga akong idea pagdating sa mga sasakyan, hinayaan ko na si Ice na makipag-usap dito. There are jargons that made my nose bleed. Hay! Ang alam ko lang sa sasakyan ay ang kulay at kung paano magdrive.
In the end, Ice decided to take the convertible car he was eyeing a while ago. Maganda ang kotse but I think Ice needs a lot of explaining to me about the specs of the car.
"And we're done. The day after tomorrow, makukuha mo na ang sasakyan mo." Masiglang sabi nya. Parang sya ang may bagong kotse kung makangiti.
"Thanks for the help, Ice. Though I dont think I nees a new car. I still wanted to thank you for the help."
He smiled again and we went back to the office.
The next morning was Saturday. Tanya and Andrew went to Manila. They invited us to have dinner with them. Of course with Charles and Zack.
We had a super great dinner together. Hindi pa rin nababawasan ang kalokohan ni Tanya and still, the ever graceful Charlie was there to stop Tanya with her mischievousness. Hindi ko rin maiwasan na hindi mainggit minsan lalo na at napapalibutan ako ng couples. Sweet and strong couple if I may add.
"I just want to ask you something, girl..." Napalingon ako kay Tanya.
"Spill it." I took a sip with my cocktail drink.
"Ano ba yung ideal guy mo?" Halos mapaubo ako sa tanong ni Tanya. Ano bang nakain nito at out-of-the-blue ay bigla syang nagtanong ng ganun?
"Para saan naman ang tanong na yan?" Natatawa kong react.
"For us to know. Para mahanapan ka namin ng boyfriend. Sayang naman kasi ang ganda mo no?" Napailing na lang ako sa katwiran ni Tanya. Knowing her as one of the craziest girl in town. "Come on.. Sabihin mo na sa amin..."
Napatingin ako sa paligid. I saw everyone's reaction at gusto kong matawa. Parang naghihintay sila sa kung ano. Maging si Ice ay nakatingin din sakin.
"Stop staring at me, guys. Nako-concious ako!" I said humurously.
"Just tell us your ideal guy."
"Fine. Fine. Kahit lumang tugtugin na ang question nyo." I said that made everyone chuckled. "Simple lang naman. Yung walang bisyo. Not really into alcohol and doesnt smoke. Gentleman. Open-minded. Magaling makisama. Somebody who's into music. Somebody who's willing to accept me at my worst. So far iyon lang..."
"Hmmn.. How about the looks?" Tanong ni Charlie
"Looks is not a big deal. As long as a guy have those traits. Why not?"
"Wow! Hindi naman pala santo ang hinahanap mo e. I think there still guys around who fits with those qualities."
I smiled and took turned. Ewan ko ba pero agad akong napalingon kay Ice dahil sa sinabi ni Tanya.
"I hope you are the one I can consider as my ideal guy. Sana ikaw na nga.", I said to myself.