Chapter 7:Ana
<Rain'sPOV>
Hindi maalis sa isipan ko ang sinabi ng g.gong iyon. Ewan ko ba pero hindi talaga ako mapanatag..
Alam kong seryosong siya sa sinabi niya at iyon ang hinding hindi ko hahayaang mangyare..
Kung sino man siya hindi niya makukuha sa akin si mika.
"ok na ba si mika?"-agad na tanong ko kay cyril ng makarating na siya sa room.
Agad siyang umupo sa katabing upuan ko at umub-ob.
Mukhang puyat ang isang ito.
"oo, ok na siya.."-hindi ko masyadong narinig ang sinabi niya dahil mahina ito at nakaub-ob pa siya sa mesa kaya kulob ang boses niya. Isabay mo pa ang antok niyang boses.
"ehh bat parang hindi ka nakatulog?"-balik ko na tanong sa kanya..
Inangat niya ang mukha niya at humarap sa akin..
Halata nga sa kanya ang hindi pagtulog ng sapat na oras.. Ang laki ng mga nasa ibabang mata niya at para siyang bangag.
"ehh binantayan ko kasi si ate mika ehh.."tapos kinamot niya ang ulo niya..
Napangiti ako sa sinabi niya.
Eto ang maganda kay cyril kahit may tampo siya kay mika hinding hindi niya ito pababayaan..
"dapat tinawagan mo ako para ako nalang ang nagbantay sa kanya.. papasok ba siya ngayon?"-alalang sabi ko sa kanya..
"ehh yun na nga ehh.. nagpupumilit ba namang pumasok kahit na nahihilo siya at sariwa pa ang namamagang sugat sa likuran ng ulo niya.."-tapos ay umub-ob na ulit siya sa mesa niya.
Nako. napakatigasin talaga ng ulo ng babaeng iyon.
Nang mag lunch break na ay agad akong pumunta sa building ng course nila at hinintay silang makalabas.
Nang mapansin ko siya ay akay akay siya ni rioma na para bang malapit na siyang himatayin.
Pumasok ako agad ng lumabas ang professor nila at hinawakan siya sa balikat niya.
"bat pumasok ka pa kung hindi mo pala kaya?"-agad kong tanong sa kanya..
Inangat niya ang ulo niya at nag death glare sa akin.
Natakot ako bigla.
Hindi ko inakala na magagawa pa niya akong pagtulsikin ng mata kahit na may sakit siya.
Tinanggal niya agad ang pagkakahawak ko sa balikat niya pagkatapos kinuha ang bag niya sa may desk at iniwan kaming dalawa ni rioma doon na nagaalala.
"ang tigas talaga ng ulo niya sobraa..."-inis pahayag ni rioma..
Napatingin naman ako sa kanya at ngumiti..
"ehh ganyan na siya ngayon, hindi na siya ang mikang dati nating kilala.. at tanggap ko na kung ano man ang ugali niya dahil siya parin si mika na minahal ko at mamahalin ko."-tapos ngumiti ako ulit sa kanya at umalis sa room nila.
Nagikot ako sa school para hanapin siya.
Saan nanaman kaya nagpunta yun?
Hingal ako napadpad dito sa may field at nakikita ko rito mula sa malayo ang mga naglalaro ng soccer.
Nagpalinga linga ako, parang nararamdaman ko na nandito siya ehh..
"Hey, rain!"
Napatingin ako sa tumawag sa akin at siya yung captain nila cyril.
Si Jon.
Patakbo siyang lumapit sa akin at agad akong tinanungan kung ano ang ginagawa ko rito sa may field.
"hinahanap ko kasi yang kakambal ni cyril ehh.."-iritang sabi ko sa kanya.
Ganito ko siya pinapahalagahan.
"huh??'-kunot-noong taka ni Jon.
"ahhh,, Si mika.. Mika Austin.. Kakambal ni Cyril.."-pagpapaliwanag ko agad sa kanya..
"ahhh.."-na sinabayan pa niya ng pagtatango..
"Hindi ko alam na kakambal pala ni Cyril si Mika.."-tapos ay nilagay pa niya ang hintuturo niya sa kanyang baba na para bang nagiisip.
"Napakaliit talaga ng mundo."-seryong sabi ni Jon.
Napaisip ako bigla at sumeryoso ng tingin sa kanya na ikinataka ulit niya..
Gusto kong itanong sa kanya si Rex.. kung sino si Ana? at kung bakit gusto ni rex si mika ng dahil lang kay ana..
"I know, curious ka sa narinig mo kahapon.."-napapikit ako nang ilang beses..
Nahulaan niya ang iniisip ko..
Tumango siya at tumingin sa mga naglalaro ng soccer.
"Si ana, Isa siyang normal na babae na may mataas na pangarap sa buhay.. "
Humarap narin ako sa mga naglalaro ng soccer at tumingin sa kanila.
"Mabait na tao si ana, Maganda rin siya at matalino.. Kaya nakuha niya ang puso ni rex.."
"Nasaksihan ko lahat ng mga nangyari sa pagiibigan nila.."
"Nagumpisa lahat iyon sa necklace..Napulot ni Rex ang isang necklace na dolphin at itatago na sana ito ni rex ng dumating ang may ari ng necklace na ikinahulog ni rex sa kanya. si ana.."
Bigla akong napatingin sa kanya..
Naalala ko bigla ang narinig ko sa kanya kahapon.
"At doon nagumpisa ang pagmamahalan nila.. Tumagal din sila nang isang taon." nakangiting sabi ni jon.
"Pero hindi lahat natatapos sa masayang pagsasamhan, lagi nalang may mga problemang hahadlang at hahadlang sa kanila. Naaksidente si Ana,."-nanlaki ang mga mata ko ang napasinghap..
"at dahil iyon kay rex.."-mahinang sabi niya..
"pero, anong nangyare?"-curious na tanong ko sa kanya..
"nasangkot sa isang gulo si rex at nakita ito ni ana kaya tinawag niya si rex para tumigil na ang kaso mas lalong lumalala dahil si ana ang pinagdiskitahan nila.. sinaktan nila at hinarass si ana hanggang sa nawalan na siya ng malay.."
"agad siyang dinala sa ospital at kritikal na ang buhay niya ng dahil sa brain damage pati narin ang malalaking sugat sa tagiliran niya dahil na rin sa sinaksak siya ng dalawang beses.."
"nang nawala na si ana ay hindi iyon kinaya ni rex at sinisisi niya ang sarili niya.. ang maganda lang ay mabait ang mga magulang ni ana at kinocomfort nila si rex na hindi siya ang may kasalanan ng lahat."
Napayuko ako bigla.. naaawa ako sa masalimuot na nangyari kay rex.
"simula noon, ayan na si rex.. basagulero na at wala nang pakialam pa kung sino ang bubugbugin niya."-pagkatapos ay tumingin siya sa akin.
"at ng mapulot ni rex ang kwintas ni mika, He just remembered ana to her.. pero malayong malayo ang kanilang paguugali.. sobrang layo.."-pagkatapos ay binalik niya ulit ang tingin sa may naglalaro ng soccer.
Ngumiti ako at umiling.
"hindi, Pareho lang sila ni ana.."-nakangiting sabi ko..
Napatingin bigla sa akin si Jon.
"si mika mabait noon, Friendly at mapagmahal sa kapwa. but She Changed."-mahinang sabi ko..
"parang siya rin si Rex, hindi sila makalimot sa mga nakaraan nila kaya iyon ang nakapagbago sa kanila.."
"Mika is trying hard to forget her past, Kinakaya niyang makalimutan ang masalimuot din niyang karanasan noon at humarap sa kasalukuyan.."
Huminga ako ng malalim..
"kaya nandito ako para tulungan siyang makalimot.. Same with rex.. alam kong mahirap kalimutan ang nakaraan dahil nakatatak na sa ating isipan ang mga iyon pero we can't never bring back the past.."-pagsasalaysay ko..
Tinap ko siya sa balikat niya.
"salamat sa pagaalam sa akin tungkol kay Rex."-at dahan dahan akong naglakad paalis sa kanya.
Iyon pala ang dahilan kung bakit nahohook siya ngayon kay mika.
<Cyril's POV>
"Wohooo!!! Ace!"-nakakarinding sigaw ni ralph na dumadalungdong sa buong gym..
Hindi ako nagtraining ngayon kaya eto ako nanonood sa kanila magtraining..
Ang ingay naman ng isang ito.. Parang ngayon lang naka ace.
"HUY! tol! manahimik ka nga!"-sigaw ko sa kanya na hawak niya ang bola at ready na ulit mag serve sa kabilang team.
"PSH! inggit ka lang kase hindi ka nakakaace!"-pabalik niyang sigaw at pinalo na niya ang bola papunta sa kabilang team.
May naramdaman akong tumabi sa akin at tumingin ako sa kanya.
Si Kuya Jon.
"masakit pa ba ang ulo mo? kung hindi na ay magbihis ka na at magtraining sayang ang oras ohh."-ma awtoridad niyang sabi sa akin.
Napabuntong hininga ako..
Hindi talaga masakit ang ulo ko, ang totoo niyang wala pa talaga akong tulog ehh..
Buong araw ko kayang binantayan si ate mika.. Ang hirap niyang bantayan ang daming inuutos sa akin.
Kanina ngang madaling araw pinabili ba naman ako ng Ice cream sa tindahan.
Parang naglilihi lang siya.
"ok po captain.."-tapos tumayo na ako at kinuha ang gamit kong pang laro at nagbihis na mismo.
Habang nag wawarm up ako ay nagsitigil ang mga kateam mates namin sa mga ginagawa nila kaya napatigil narin ako.
Nakatingin sila sa may entrance ng gym kaya tumingin na rin ako.
Si G.gong Rex.
Abah! himala at may gana pang magtraining.
"whooah! what brings you here bro? magtratraining ka ba??"-nakangiting tanong ni kuya Jon sa kanya.
Agad siyang tumango at hinagis ang bag niya sa kung saan at tinanggal kaagad ang polo niya at nagpalit ng jersey.
"good."-tumingin sa amin si Kuya jon at sumigaw ng "Back to the game."
Automatiko naman kaming napabalik sa mga ginagawa namin.
Patapos na akong mag warm up at tumabi sa akin si rex pagkatapos ay itinaas niya ang mga braso niya at nag stretching.
Paalis na sana ako ng mapatigil ako sa sinabi niya.
"You know mika? Mika Austin.."-mahinang sabi niya.
Awtomatiko akong napalingon sa kanya.
"kakambal ko siya bakit?"-maangas kong sabi sa kanya.
ibinaba niya ang mga kamay niya at lumapit sa akin.
"ohh. i see, ohh well, i like you sister.. reserved her for me.."-at tinap niya ang balikat ko pagkatapos ay nilagpasan ako..
Hindi ko napigilan at humarap ako sa kanya at inamba agad ng malaking kamao ko.
Napahiga siya sa sahig na ikinatigil ng lahat sa kanilang mga ginagawa.
"hey! Cyril! Rex! ano bang nangyayare sa inyo?!"-pagaawat sa akin ni Kuya jon.
"Kapal din ng mukha mo ehh nohh.. Hindi pinagbibili ang kakambal ko at tandaan mo ito.. Hinding hindi mo mahahawakan o makikita man ang kakambal ko dahil sa akin ka muna dadaang g.go ka!"-pagkatapos ay tinanggal ko ang pagkakahawak sa akin ni Kuya jon.
Pinunasan ni rex ang dugo sa may bibig niya at tumayo..
Ngumisi siya na lalong ikinainis ko.
"tsk, Yan din ang sinabi sa akin ng kasama mo, pero hinding hindi niyo ako mapipigilan dahil Gusto ko siya at sapilitan ko siyang kukunin sa inyo.."-pagkatapos ay naglakad siya papalayo sa amin at lumabas ng gym.
"may sayad ba ang rex na iyan?"-inis na tanong ni ralph sa amin.
"hinde, may rason kung bakit siya ganyan.."-seryosong sabi ni Kuya jon.
Huli kaming lumabas ni ralph dahil nga naparusahan ako sa ginawa ko at dinawit ko si ralph para may karamay ako.
"tol naman ehh. bat pati ako pinaglinis mo ehh ikaw tong may parusa!"-tapos ay tinapon ni ralph ang mop na hawak niya..
Natawa ako ng mahina at nagpatuloy sa paglilinis ng may isang bagay na nakapukaw ng atensyon ko.
Pinulot ko ito at itinaas.
"uyy! ano yan! ang gandang kwintas naman niyan, ang cute nung dolphin! asan na! ibigay ko sa Misis ko!"-masayang sabi ni ralph at hinablot sa akin ang kwintas na hawak ko.
"tol! asan na nga yan! hindi ikaw ang nakakita at baka may may ari nito na ka team mates natin asan na itatago ko nalang.."-kinuha ko ulit sa kanya ang kwintas at agad ko itong tinago sa bulsa ng bag ko.
(to be continued...)