****a/n:
Ang kabanatang ito ay nakadedic kay @hongmilles :))) Thanks for adding my story on your RL.
† TAKAI TORABURU(TROUBLE HIGH): KABANATA 19 †
† Yoshio's Pov †
"Aaaa! Patay ka talaga sa'kin!"
Iika-ika akong pumunta sa sasakyan ni Nomi. "Ang susi?!"Nag-aalinlangan niya pa 'tong ibinigay sa'kin. Hinablot ko agad ito.
"Pe-pero, Bo-boss!"Pigil niya sa'kin.
" Umalis ka!!!"Mabilis itong umalis sa daraanan ko. Sumakay na 'ko agad sa kotse niya at pinaharurot ito habang hawak hawak ng isang kamay ko ang *toot* ko. Sobrang sakit parin kasi dahil sa pagkakasipa ng babaeng 'yon!
"You'll pay for this,"Pinabilis ko pa ang patakbo para maabutan siya.
Badtrip ka talaga! Subukan mo lang gasgasan ang kotse ko...
...hindi mo magugustuhan ang gagawin ko.
† Ash's Pov †
"HOY!"Nagulat ako ng makita ko si Yoshio na nakasakay sa sasakyan at nakatapat na ito sa'kin. "PAGSISISIHAN MO 'TO!"Pagbabanta niya.
Sinamaan ko siya ng tingin. Huwag mong ipakita na takot ka sa kanya. Oo! Tama!
Si Ashley Miro Tanaka ay hindi marunong matakot!
"Wew! Baka pagsisihan!~"Asar ko sa kanya sabay belat sa kanya at pinabilis ko na ang takbo ng sasakyan hanggang sa malagpasan ko na siya.
Medyo pinagpapawisan na ang kamay ko. Lumiko ako agad sa kaliwang daanan. Nakita ko pa sa rearview mirror si Yoshio na konti nalang ay maaabutan na naman ako.
BILISAN MO!!!
Ayan na siya!
(*Echo*Ayan na siya!...siya!...siya...siya! )
"Syet!"Maslalong bumibilis ang pagddrive ko. Liko lang ako ng liko sa kahit anong daan ang makita ko.
Pinagpapawisan na 'ko lalo pa't bigla nalang sumusulpot sa isipan ko ang galit at tumatawang malademonyong PAG-mumukha ni Yoshio.
"Pagsisisihan mo 'to!"(｀︶' x)
"Pagsisisihan mo 'to!"
"Wala ka ng ibang mapupuntahan! Muwah-hahahaha! "
Waaaah!
Iniling-iling ko ang ulo ko para maalis ang pagmumukha ni Yoshio. Lakas maka-imagine ng utak ko ah! -_-||
Napatingin ako tabi ko.
* Gasp*
Nanlaki ang mga mata ko ng makita ko na si Yoshio na nakaupo sa tabi ko at malademonyong tumatawa.
Palapit ng palapit ang mukha niya. "Hwa-wag kang lalapit!!!"
"Muwahahaha! Hindi ka na makakatakas sa'kin."Nanlaki lalo ang mga mata ko ng makita ko ang pagkakaroon ng sungay sa ulo niya at nang maging kulay pula ang itim na mata nito.
Wala na sa ayos ang pagmamaneho ko.
Napasigaw na'ko sa takot, dahil do'n ay hindi ko na pala namalayan na may pasalubong na Van sa harap ko.
*SCREEEECH......*
† Yoshio's Pov †
Napamura ako ng di oras ng makita ko ang pagbangga niya sa itim na Van.
Sh.t!
Prineno ko agad ang sasakyan at mabilis na tumakbo papunta sa sasakyan ko kung sa'n siya.
"Miro-Hime! Miro-Hime!"Nadatnan ko nalang siyang walang malay habang nakasubsob ang ulo nito sa manibela.
Mabilis ko siyang binuhat ng mabuksan ko ang pintuan ng kotse. Duguan ang noo niya dahil sa matinding pagkakatama nito sa manibela.
Nagkagulo na ang mga tao sa kalsada at nagsimula naring magkumpulan.
"TUMABI KAYO!!!"Sigaw ko at mabilis silang nagsitabi.
Isinakay ko agad siya sa loob ng kotse.
"F.CK!"
Hindi ko mapapatawad ang sarili ko pag may nangyaring masama sa'yo.
*****
"♬Halleluja~ Halleluja~♪"
† Ash's Pov †
Dahan-dahan kong minulat ang mga mata ko ng makarinig ako ng malaanghel na boses. "♬Halleluja~ Halleluja~♪"
Nilibot ko ang paningin ko. Hindi ko alam kung nasa'n ako.
Tanging puti lang ang nakikita ko...mga ulap.....at mga taong nakaputi.
⊙﹏⊙
Si.....
Kinusot ko ang mga mata ko kung tama ba ang nakikita ko.
Si...
"Michael Jackson.."Siya ba 'yon?
H-holly wood! Napatakbo nalang ako papunta kay Michael Jackson na bising nagmomoonwalk at kumakanta ng kanta niyang Let's beat it.
Dinamba ko siya ng yakap. Hindi ko inaasahan na matutupad pala ang isa sa mga pangarap ko na makita in person ang IDOL ko! (TwT)
"Let's bea-ah- Hey!hey!"_(._.)_Nagulat pa ito sa'kin at pilit na humiwalay sa pagkakayakap ko.
"Who are you?"Mataka taka nitong tanong pero patuloy parin sa pagmomoonwalk. Pati tuloy ako ay napapamoonwalk na.
Nakangiti lang ako ng parang tanga.
"Ah...m-me? I-I-I'M YOUR NUMBER 1 FAN!!!!"Sabi ko habang parehas na kaming nagmomoonwalk, sabay damba ulit ng yakap sa kanya.
Narinig ko siyang tumawa ng bahagya.
"What's your name?"
Takte! Tinatanong ni Idol ang pangalan ko! Shet! Ang swerte mo Ash!
"Ah...I'm A-ashley Miro Tanaka..but.. you..you can call me Ash."Mautal-utal kong sabi. Nasta-starstruck parin kasi ako. Nginitian niya 'ko at ginulo ang buhok ko na parang isang bata.
Shete! Ang saya ko!
"It was nice to meet you, Ash."Napangiti ako.
Handa na'kong mamatay! Waaa!
Hindi ko na palalagpasin ang pagkakataon na'to! Magpapapiktyur ako(*w*) at ipapalaminate ko tapos ipapamukha ko sa buong sanlibutan na nameet ko si MJ!
Excited ko pang kukunin ang cp ko sa bulsa ng pants ko pero nagtaka ako ng wala kong makapa. Napatingin ako sa pants ko pero laking gulat ko nalang na nakadress na 'ko na puti.
Teka? Pano napalitan ang suot ko?
"Idol?"Pagtingin ko wala na si MJ na ikipinagtaka ko naman. "IDOL!!!"Wala narin ang mga taong nakita ko. Tanging ako nalang ang nandito.
Weird. Sa'n na nagpunta 'yon?
Pero...teka...ano na nga bang lugar to? Atsaka...asan na yung bakulaw na Yoshiong 'yon?!
Naglakad lakad lamang ako ng di kalayuan ay may makita akong isang napakalulang gate at nagliliwanag sa malagintong kulay nito.
Lumapit ako dun sa matandang nakaputi ng kasuotan na mukhang tagapagbantay ng gate. Mahaba ang puting buhok nito at mahaba ang puting bigote at balbas nito habang may tungkod itong hawak hawak.
Ngumiti ito sa akin ng mapansin ako nito.
May hawak itong isang makapal at malaki na libro.
"Lolo, alam niyo po ba kung anung lugar ito?"Hindi ko talaga alam kung nasa'n na ba'ko at pa'no ako napadpad sa lugar na'to.
Ngumiti ito sa'kin. "Nandito ka sa paraiso... na ginawa sa atin ng ating mahal na Ama."Mahinahon na sabi niya.
"Huh?" Hindi ko maintindihan.
"Ang tahanan kung sa'n ay di na tayo makakaranas ng pagkagutom...pagkasakit..."
"...kung sa'n ay kasama na'tin ang Panginoon."A-ano?!
"Te-teka! Anu po bang ibig niyong sabihin? Di-diretsahin niyo na nga 'ko!"Napabuntong hininga na lamang si lolo at bigla ako nitong hinampas ng tungkod sa ulo.
"AA! ARAY!"Sh.t! Asar 'tong tuod na'to ah!
"Ay! Ireng batang 'to! Ang dami kong sinabi pero di mo parin pala gets."(-..-'')Madismaya niyang sabi.
"Sabihin niyo na kasi!"Napakamot ako sa ulo sa sobrang ines ko.
Napakunot ako ng noo ng ihagis niya ang tungkod niya at inilapag niya ang makapal na libro sa biglang sumulpot na lamesa. Ma-magic? O_O pa-pano yun?
"Tingin dito!"Bigla kong napatingin sa kanya ng sumigaw siya ng may autoridad.
"Eh? Anong ginagawa niyo?"Naka-No. 1 kasi yung isa niyang kamay na para bang may pinapahiwatig sa'kin.
"Diba gusto mo malaman ang sagot kung nasa'n ka? Oh, edi pagnasagot mo 'to eh malalaman mo!"Ano bang kalokohan 'to? -.-
Pero sige para matapos na'to.
"One word?"Tanong ko at tumango si lolo.
Sumenyas naman siya ng Letter T gamit ang dalawang kamay niya.
"TAGALOG?TAGALOG?"Tumango ulit siya.
Tapos nagdrawing siya sa hangin na parang dugtong dugtong na curve na pabilog?
Anu daw?
"Bulaklak?"Umiling siya.
Bigla nalang niyang hinawakan ng mahigpit ang dibdib niya na para bang hirap na hirap sa paghinga.
"A-ak!-akak!ak--"
"Lo-lolo?"A-anong nangyayari sa kanya? Palapit na sana ako para alalayan siya pero...
*Blag!*
.,, bigla na siyang bumulagta sa puting sahig.
Hala!
Lumapit ako agad sa kanya.
Niyugyog ko siya.
"LOLO! LOLO! AN-"Nagulat ako ng hampasin niya ang kamay ko.
"Wag ka magulo. Nagpplay dead ako. Parte parin 'to ng pinapahula ko sayo."(=. .=)
Sabi niya at muling pumikit.
Hindi ko alam pero bigla nalang akong natawa sa ginawa niya.
"wahahaha!Aso?"xD Minulat niya ang mata niya at sinamaan ako nito ng tingin kaya napatahimik ako.
Pfft. Ok. >_>
Muli siyang umarte ng patay patayan at maya maya ay umupo mula sa pagkakahiga at umakting naman ito na parang nasisilaw sa liwanag.
Eh?
Tumayo ito. Napasinghap ako ng may bigla namang sumulpot na bilog sa ibabaw ng ulo niya at ng magkaroon ito ng pakpak sa likod nito na lalong nagpalaki ng mata ko.
Lumipad si lolo papunta sa ulap hanggang sa diko na siya makita. Naiwan akong tulala do'n.
Napalunok ako. "Tama ba ang nakikita ko?"Tanong ko sa sarili ko. Napailing ako. "Tae! Nababaliw kana, Ash!"Sabi ko sabay pukpok sa ulo ko.
"Ano? Nahulaan mo naba?"Muntik na 'kong mapamura ng biglang sumulpot si Lolo sa likod ko.
What the...!
"Pa-pano?"Hindi makapaniwalang tanong ko at tumingin sa taas sabay tingin ulit kay lolo. "Eh? Nandun ka diba?"Sabi ko sabay turo sa ulap. "Tapos...biglang andito kana.."Turo ko naman sa kanya.
Takte! Sasabog na ata ang utak ko!
"Tapos...tapos...yung pakpak...yung halo.."Σ( ° △ °|||)︴
Ngumiti lang ito sa akin habang hinihintay ang sasabihin ko.
Pa-parang alam ko na..
"A...anghel ka?"
"Ay! Hindi Iha, demonyo ako, demonyo!"←_← Sarkastikong sabi nito pero hindi ko 'to pinansin dahil nasa state of shock parin ako.
Napalunok ako ng laway. Parang ayoko ng banggitin ang susunod kong sasabihin.
"Ibig sabihin nito... *gulp* na...nasa langit ako....pa..patay na'ko.."Manginig nginig ang labi ko habang binabanggit ko 'yon.
Naaalala ko pa si Michael Jackson! Antanga mo! Bakit ngayon mo lang naisip na ilang taon ng patay yung idol mo?!! Hindi kaba nagtaka kanina?!!!
"Tumpak! You got it!">;DNapasuntok ito sa hangin sabay sundot sa tagiliran ko na ikinabigla ko naman.
Badtrip na matandang to. Nawiwirdohan na talaga ko kay tanda.
May tatanong pa sana ko pero bigla itong sumeryoso. "May dapat kapang malaman."Sabi niya.
Nagsalubong naman ang kilay ko. "Ano?"
"Ako..."Tinitigan ko lang maigi si lolo.
.
.
.
.
.
.
.
.
"..ang lolo mo sa talampakan.."
"Huuuuh?!!!"
"Joke lang!"(^ 3 ^)v
Grrr!
Hindi ko na napigilan ang sarili ko at kinuwelyuhan ko na'tong matandang 'to.
"Nakakabanas ka ng matanda ka ah! Hindi ka makausap ng maayos!"Bulyaw ko. Pero imbis na matakot siya eh tumawa lang siya.
"Ahahahaha! Hay...bata ka. Hanggang dito ba naman eh dala dala mo parin ang pagkasutil mo.."Mailing iling nitong sabi habang nakangiti.
Binitawan ko na siya at tumalikod na. Makaalis na nga.
"..kaya hindi ka napapasama sa listahan ng mabubuting anak ng Diyos."Napahinto ako sa paglalakad at napalingon sa kanya na ngayon ay nakatingin sa librong hawak na niya.
"Eh bakit nandito ako sa langit kung hindi pala 'ko kasama sa listahan?!"Mainis kong tanong.
"Haay,iha! Binigyan ka ng pagkakataon ng ating Ama para patunayan na isa ka sa Anak niya...kaya nga andito ka...pero...dahil sa pinapakita mo ngayon ay kusa ng nabura ang pangalan mo."Sabi niya na nakatingin lamang sa malaking librong hawak hawak niya.
"Pero...magpasalamat ka pa rin at pagkakalooban ka ng pangalawang buhay ng ating Ama"0:)
"Pangalawang buhay?"
"Tumpak! Ibigsabihin nun...hindi mo pa oras at may misyon ka pa sa lupa"Lumapit ito sa akin at niyakap ako.
Misyon? Ang korni. =.=
"Kalimutan mo na ang lahat...wag lang ang Panginoon."Saad niya ng humiwalay na ito sa pagkakayakap.
Ewan ko pero parang gumaan ang pakiramdam ko. Para bang nabasbasan ang puso ko.
Biglang may tumunog na kampana na hindi ko alam kung sa'n nanggaling.
"O siya, oras na para ika'y lumisan."Ngumiti lamang ako sa kanya at may sasabihin pa sana ako ng bigla nalang akong nahulog papunta sa baba na hindi ko maipaliwanag kung pa'no nangyari.
"WAAAAAAAH!!!"Nagsisigaw ako sa sobrang takot.
"Yakapin mo lang 'to at mawawala ang iyong takot!"Sigaw ni lolo mula sa langit at naghagis ng puting teddy bear. Niyakap ko agad ito ng makarating na'to sa'kin at pinikit ang mga mata. "Hanggang sa muli nating pagkikita! Paalam!"Rinig kong sigaw ni lolo mula sa langit.
Maslalo ko pang hinigpitan ang pagkakayakap sa teddy bear.
"*Cough...cough* Ack! Hi-hindi ako makah-hinga!"O.O
Napasigaw ako lalo ng magsalita yung teddy bear na yakap yakap ko.
"Aaaaa!"Binitawan ko 'to.
Bumagsak ito sa DAGAT na babagsakan ko na rin. "WAAAAAH!!!!"
Ito na ba ang pangalawang buhay? Eh,mamamatay din ulit ako eh!
Pumikit na'ko ng malapit na'kong maglanding sa tubig.
*SPLAAASH!*
† Yoshio's Pov †
"Yoshio!"Tawag sa'kin ni Mr. Takagi. Ang personal doctor ng pamilyang Tanaka at ng aming grupong Hanoji-gumi. At ang may ari ng Ospital na'to.
Kalalabas lang nito sa ER.
"Kamusta siya? Ayos na ba siya? A-"
"Huminahon kalang. Ayos na siya, wala ka ng dapat ipag-alala."Sabi niya at nginitian ako nito.
"Mabuti na nga lang at nadala mo siya agad dito...kung hindi...ay malamang nanganganib na ang buhay niya." Nakahinga ako ng maluwag ng malaman kong ayos na siya at nagmadaling pumunta sa ER. Hindi ko na pinakinggan ang mga sinabi ni Mr. Takagi.
"Ah, Sir Saito!"Bati nung dalawang nurse sa'kin sabay bow pagkapasok ko sa loob.
Di ko sila pinansin at nagdiretso lamang sa Hime. Lumabas na sila.
"Tsk!" Bakit ba napakalapitin mo sa kapahamakan?!
"Kagagaling mo palang ng Hospital pero eto ka na naman."Para 'kong tanga na kinakausap 'tong walang malay na babaeng 'to na nanatiling pikit.
"Favorite place mo ba talaga ang Hospital, ha?!"Mainis inis kong sigaw sa kanya.
Nakakapang-init kasi ng dugo 'tong babaeng 'to!
Lagi nalang akong binibigyan ng sakit ng ulo.
"Tss. Hindi naman 'yan mangyayari sa'yo kung di ka tumakas!"Napahilamos nalang ako ng mukha ng maisip ko na kung pano 'ko sasabihin kay Master ang nangyari sa Hime.
"AIISH!!! Kasalanan mo 'to!"Sigaw ko.
Nakita kong kumunot ang noo niya. "Michael...Jackson..."Mahinang sabi nito.
"...?..."Niloloko ba 'ko nito? -_-
Lumapit pa 'ko sa kanya at pinitik ang noo niya. "Hoy"
*Gasp*
Bigla niya akong niyakap, pero buti nalang nadantay ko ang kamay ko sa kama para di mawalan ng balanse. "Hoy, ano ba?"Pilit kong inaalis ang pagkakakapit ng kamay niya sa leeg ko. Naalis ko naman at mabilis na lumayo sa kanya.
Kadiri.
"Tsk."
Naupo ako sa may upuan malapit sa kama niya.
Pa'no ko ba 'to sasabihin sa pinuno?
Badtrip!
"Boss! Boss!"Pawis na pawis na nagtatakbo papasok ang pitong tauhan ko.
"Naayos na po namin ang lahat. Tsaka, sugat lang ang natamo ng driver ng van.Wala na kayong dapat pang alalahanin"Saad ni Nomi, ang pinakabata sa kanila. Ang bagong miyembro ng aming grupo. 3rd year high school na ito at sa Faxton High din nag-aaral.
"Siguraduhin niyo lang na walang maghahabol na pulis sa'kin o kaya dito sa babaeng may kuliling na'to, kung di...mananagot talaga kayo sa'kin."Pagbabanta ko sa kanila.
Pinaayos ko kasi sa kanila yung iniwang gulo do'n ng babaeng 'to dun sa kalsada.
"Oks na talaga ang lahat, boss. Hehe!"Sabi ni Kit. Nagngisian ang pito sa isa't isa. Si Kit, ang basagulero sa pito.
Parang may ginawa na namang kalokohan 'tong mga 'to. -__-
Pero, wala na'kong pake kung anu man ang ginawa nila basta ayos na ang pinapagawa ko sa kanila. Dalawang bagay nalang ang pinoproblema ko.
Ang kotse ko at ang ipaalam sa pinuno ang nangyari sa Hime.
"Boss, kamusta ang kalagayan ni Miro-Hime?"Tanong ni Thin. Ang PINAKA-mataba at ang pamilyadong tao sa pito.
Tiningnan ko ang Hime.
"Ayos na siya." Eto yung tipo ng tao na mahirap mabura sa mundo. -__-
Yung kahit mangilang beses mo siyang pagtangkaing patayin eh mabubuhay at mabubuhay parin. *Chuckle*
Kahit pa mismong tadhana ipinagtutulakan na siya sa hukay pero eto parin siya.
Ibigsabihin lang nun...ayaw lang siya tanggapin ng langit at impyerno.
Natawa at napailing nalang ako sa mga pinag-iisip ko.
"Ahh...boss? Anong nakakatawa?"Tanong ni Tim. Ang pinakamatanda sa kanila at sakin. 30 plus na 'yan.
"Tch! Wala. Bakit? Kailangan ba laging may dahilan pag tumatawa?!"Mainis kong tanong.
Umiling lang 'to at di na nakapagsalita.
Parang timang kase. Pati ba naman pagtawa ko pinapansin!
Pinalabas ko na sila. Isinandal ko ang ulo ko sa kama na hinihigaan ni Miro-Hime. Bale, nakatungo ako. Medyo nanakit ang ulo ko dahil sa kakulitan ng babaeng 'to. Parang aso, ang hirap pasunurin.
Nagsalpak ako ng headset sa tenga para madali akong makatulog.
"WAAAAAH!!!!"Napamulat ako ng bigla siyang sumigaw at nagwawawala. Kaya naman di maiwasang mahampas at mabatukan niya ang ulo ko dahil sa pagwawala."AA! Aray! Shit! Aa! Ano ba?!"
Sigaw siya ng sigaw na para bang binabangungot kaya napatayo ako agad at sinubukang hawakan ang mga kamay niyang nagwawala pero sadyang magaslaw ito kaya naman natatamaan na'ko ng kamay niya.
*PAK! PAK!* Sabay na tumapal sa'kin ang dalawa niyang palad sa magkabilaang pisngi ko na halos ika-hilo at ikaalog na ng utak ko. Gusto ko ng sumigaw sa sakit pero pinigilan ko.
Shet!
"Humanda ka talaga sa'kin paggising mo."Mainis-inis kong sabi.
Pero hindi ko inaasahan ang sunod niyang ginawa. Napasinghap ako ng bigla ako nitong yakapin dahilan para mawalan na'ko ng balanse at mapahiga ako sa ibabaw niya kasabay nun ang ....pagtapal ng labi ko sa labi niya.
*Gulp*
Mabilis kong inilayo ang labi ko sa kanya. Gulat na gulat akong nakatingin sa kanya. Hindi ko magawang magreak.
Bigla namang humigpit ang pagkakayakap niya.
"*Cough...cough* Ack! Hi-hindi ako makah-hinga!"
Ugh! Bakit ba ang lakas ng babaeng 'to?!
"Aaaaa!"Sigaw niya at bigla ako nitong tinulak. Nalaglag ako sa kama at nagdiretso ang likod ko sa sahig kasabay ng malakas na pagkabagok ng ulo ko sa semento. "Aish!!!"
BADTRIP TALAGA!
Tuloy parin to sa pagwawala. Dahan dahan akong tumayo dahil sa sakit narin ng pagkakabagsak ko sa sahig kaya para tuloy akong matandang may rayuma.
Kinuha ko yung pitsel sa lamesa na nasa tabi lang ng kama niya at ibinuhos ang laman nun sa mukha niya para magising.
*SPLAAASH!*
† Ash's Pov †
Naubo ako.
Napamulat at napabangon ako ng di oras. Dun ko lang narealize na panaginip lang pala ang lahat. Teka, nasa Hospital ba 'ko? Oo, Ash!
Naalala ko naman ang pagbangga ko sa itim na Van. Haay! Buti naman at hindi ako natuluyan. Thanks God! Nakahinga naman ako ng maluwag. Pero, isang malaking katanungan kung sino ang g.gong nagbuhos sa'kin ng tubig?!!!
Para tuloy akong bilasang sisiw.
(-___-''''') Inilibot ko ang tingin ko.
Haay! Sana pala hindi nalang ako nag-aksaya na igala ang mata ko ,edi sana di ko pa nakita 'tong lalakeng 'to na namumula ang magkabilaang pisngi. Kita ko pa ang bakat ng kamay dun sa pisngi niya. May sumampal ata? Salamat sa taong 'yon kung sino man ang sumampal sa kanya.
"Tss. Sana di ka nalang nagising."-_-Sabi niya at inilapag ang hawak nyang pitsel sa lamesa.
Bigla nalang napakunot ang noo ko ng mapagtanto ko na siya ang bumuhos sa'kin ng tubig!!!
Kinuha ko agad yung pitsel at binato sa kanya. Nakaiwas naman 'to. Sayang! "Walangya ka! Ba't mo 'ko binuhusan ng tubig?! Ha!!!"
Napa-hiss nalang 'to sa inis sabay hawi sa buhok niya. "Buti nga at binuhusan lang kita ng tubig! Dapat nga sisikmuraan pa kita eh!"
"Aba't! Talagang napaka-ungentleman mo! Arogante!"
"Tss. Sige lang. Sabihin mo na kung anung gusto mong sabihin sa'kin, Hime!"Sabi niya at inemphasize pa ang HIME. Pagalit niyang sinarado ang pintuan ng lumabas ito.
"Tsk!"Di ko talaga makasundo yung bakulaw na'yon. Kung totoo lang ang genie...hihilingin ko na mawala na sa mundo yung Yoshio na 'yon. Nakakainis!
"Magandang Gabi, Hime!"Bati sa'kin nung babaeng nurse at nagbow."Gising na po pala kayo" May dala itong pagkain.
"Walang maganda sa gabi!"Napatigil ako saglit. "Teka, gabi na?"Tanong ko. Ngumiti ito sa'kin. "Ah, opo."
Tinanggal ko yung mga kung anu-anong nakasaksak sa braso ko at mabilis na lumabas.
Hinarang ako nung nurse. Tsk!
"Teka, Miro-Hime! Bawal pa po kayong umalis! Wala papo kayo sa kondisyon! Baka mapano kayo!"
"Anong wala sa kondisyon?! Ayos na 'ko oh! Hindi mo ba nakikita?! Tsk! Tabe nga!"Tinabig ko siya at muli ng naglakad pero napatigil ako ng humarang sa'kin ang personal Doctor namin. Si Mr. Takagi.
Ngayon ko nalang siya nakita matapos ang paglalayas ko sa mansyon namin.
Nginitian ako nito. "Hime, hindi ka pa pwedeng umalis ng Hospital. Hindi kapa magaling."Sabi niya.
Napabuntong hininga nalang ako.
"Ninong, hayaan mo na 'ko. Alam mo namang hindi ako makakatagal sa lugar na 'to diba?"Napansin 'kong parang nagulat siya.
Ninong ko rin siya. Isa rin siya sa high school friend nila mama't papa. "Naaalala mo na'ko?"Masaya nitong tanong. Naguluhan naman ako sa sinabi niya. "Eh? Ninong ko kayo, kaya bakit di ko kayo maaalala?"Bigla akong niyakap nito at agad naman na humiwalay sa'kin.
"Miro,"'Yan ang madalas na tinatawag niya sa'kin kapag dinadalaw niya 'ko sa mansyon.
"Please, hindi po talaga 'ko makakatagal sa lugar na 'to."Sabi ko nalang at nginitian siya.
Napabuntong hininga ito at tumango nalang bilang pagsang-ayon.
Bigla na naman akong niyakap nito. "Haay, namiss kitang bata ka."Natawa nalang ako.
"Namiss ko din po kayo"Sabi ko at humiwalay na sa pagkakayakap.
Nagpaalam na 'ko sa kanya. May balak pa nga siyang ipahatid ako pero tumanggi na 'ko. Sabi ko nalang na kaya ko naman mag-isa. Atsaka nagmamadali ako dahil alam kong babalikan ako dito nung Yoshiong 'yon.
Pero, huli na. Nakita na niya 'ko. Nagkasalubong kasi kami.
"Wag mo ng subukang tumakbo pa, mahuhulit mahuhuli rin kita."Sabi niya. Namamaga parin pala yung labi niya kaya napatawa ako. Seryoso na yung atmosphere, Ash eh! Eh sa nakakatawa yung labi niya eh! XD
Tapos...tapos...yung tenga niya. Andun parin yung bakas ng ngipin ko. Tapos...hahaha..tapos...yung pisngi niya pulado na may bakas pa ng kamay.
Ewan ko. Para 'kong abnoy o sadyang nakakatawa lang talaga ang mukha niya? Bwahahaha! Muka na siyang Pokemon! Hahahaha!
"At anung nakakatawa?!"Mainis inis niyang tanong.
Naglakad na 'ko at nilagpasan na siya.
"Pfft. Ki...kissable lips ka ..pfft. pala! Hahaha!" Tawa lang ako ng tawa hanggang sa di ko na namalayan na hila-hila na niya pala 'ko papuntang parking lot. Hindi ko na nagawang makipagtalo pa dahil tanging tawa lang ang ginawa ko.
Nakita ko ang mga tauhan ni Yoshio. Nagbow sila sa'kin. "Luh?! Anong nangyayari kay Miro-Hime?" Tanong nila kay Yoshio. Nagtataka sila dahil tawa lang ako ng tawa.
Hindi sila pinansin ni Yoshio habang higit higit ako nito at halos ihagis ako nito papasok ng sasakyan.
"WAHAHAHAHA! TINGNAN NIYO MUKHA NI YOSHIO! MUKHANG POKEMON! NAG-EVOLVE! WAHAHAHA!"Sabi ko sa kanila bago isara ni Yoshio ang pintuan.
Nagtawanan naman sila pero natigil din sila ng tingnan sila ni Yoshio.
"Hahaha! A...anu bang nangyari diyan sa mukha mo? Pfft. Muka ka talagang pokemon!"Sabi ko sa kanya ng makasakay na siya. Humalakhak na 'ko sa tawa. Di ko mapigilan. XD Syet!
"Shut up! Will you?!"Sigaw niya at nag-umpisa ng paandarin ang sasakyan.
"Pfft. O..okay. Wag na mainit ulo." Sabi ko ng may pagtaas pa ng dalawang kamay. Yung parang sumusurrender sa abu sayaff. Lol!
Tiningnan niya lang ako ng masama at itinuon na ang tingin sa daan.
Maya-maya ay nakarating na din kami sa tapat ng apartment ko pero nagtaka naman ako ng hindi ihinto ni Yoshio ang sasakyan.
"Hoy! Lumagpas na tayo!"
"May sumusunod sa'tin." Seryosong sabi nito. Lilingon na sana ako sa may likod pero agad naman siyang nagsalita. "Wag kang lilingon."
"Huh? Pero--"
"Dumiretso kalang ng tingin. Kahit anong mangyari wag kang lilingon."Seryosong sabi nito. Bigla nalang akong nakaramdam ng takot sa mga sinabi niya.
Sino ba ang sumusunod sa'min?
***************************
Takai Toraburu(Trouble High): Kabanata 19
***************************
A/n:
Hohoho! Medyo mahaba ang chap. na 'to.
Mahaba din ang bangayan ni Yoshiong Pokemon at ni Asong Ash. -__-
Try q po sa nxt ud na bigyan ng kilig moments yung dalawa. Try lang. XD
Cnu magpapadedic.?
↖(^ω^)↗ 18 days before Christmas!
@ItsLeiTheGreat