† TAKAI TORABURU(TROUBLE HIGH): KABANATA 17 †
†Ash Pov†
"Eto?" > o>?
Tinuro ni Shiro yung Cadbury chocolate. Umiling ako. Nandito ako ngayon sa SM kasama sina Shiro at Ryu. Dito nila ko dinala. Pakakainin daw nila ko para mawala ang badvibes ko. Si Riku? Wala. Nasa Japan daw. Kasama ni Papa. Tss. Di manlang nagpaalam sakin.
"Eto"Turo ulit ni Shiro sa Hershey. Umiling ulit ako.
"Eh,eto"Turo naman ni Ryu dun sa Pretzel. Umiling ako.
Turo sila ng turo, iling naman ako ng iling. Eh sa wala talaga kong gana kumain.
Naiisip ko yung mga sinabi ni Yoshio.
"It's obvious...until now you still care for him"
Until now? Ano bang ibig niyang sabihin dun? Hindi dahil sa english eh hindi ko naiintindihan ah,-__-
I mean yung pinaka ibigsabihin niya dun sa sinabi nya na para bang matagal ko ng kilala si Jerry...eh kailan ko lang naman ...ah! Ewan! Gulo!
Tapos yung mukha niya pagkatapos nyang sabihin 'yon. Napabuntong hininga ako.
Aaminin ko...naguilty ako sa mga sinabi ko sa kanya. Pero, wala na talaga 'kong pwedeng panghinalaan..siya lang.
"Miro-Hime"Tawag sa'kin nila Ryu.
Huh?
Napatingin ako sa malamig na bagay na hawak hawak ko.
Eh? Ba't may hawak hawak akong karne ng baboy?
Sa sobrang lalim ng iniisip ko di ko na pala namalayan na napunta na'ko sa mga baboy. -__-
Ibinalik ko na 'yon kung san nakalagay.
"Gusto mo ng baboy? Anong luto? Ipagluluto ka namin!"Masiglang sabi ni Shiro.
Naku...yan ang wag na wag niyong gagawin.
"Dina. Di ko rin makakain kung kayo lang naman ang magluluto."Sabi ko at nilagpasan na sila.
"Ang hard"-_- Rinig kong sabi ni Ryu.
Nakarating kami ng Foodcourt. Pero wala parin kaming kinakain. Eh wala akong gana kumain. Etong dalawa naman sa tapat ko nakapangalumbaba lang, hindi daw sila kakain hanggat di ako kumakain. Okay. Patigasan tayo. Bahala silang mamutla jan sa gutom.
Makalipas ang Isang oras...
"Kumain na kayo."-_- Sabi ko.
"Nope. Kakain lang kami kung kakain ka.":) Sagot ni Ryu. Sumang-ayon naman si Shiro.
Aaah! Tibaaay.. <__<
Dalawang oras....
Lumilinga linga sila sa mga kumakain.
"Kain na."-ako.
"Kung kakain ka.":)-Ryu. Sumang-ayon ulit si Shiro.
Matibay talaga.
Limang oras...
May tumabing mga estudyante samin na may mga dala dalang pagkain. Napansin ko yung dalawa na naglalaway na pero pigil na pigil parin. Pfft.
"Kain na kasi.">;)
">;D"Ngumisi lang si Ryu.
Si Shiro, ayun...naglalaway habang nilalanghap ang amoy ng pagkain ng katabi nya. （¯﹃¯）
Matira matibay ang labanan ah.,
After 4 hours...
Bilang na ang mga tao dito sa loob ng mall. 8 na kasi ng gabi. Kami nalang ang nakaupo sa food court. Yung dalawa...nakaubob na sa mesa.
May lumapit sa'min na guard.
"Magsasara na kami."-_-
"Alam ko."Sagot ko at tumayo na. Hindi naman nya kailangan sabihin. Tss.
Tinawag ko yung dalawa. Matamlay silang tumayo at lumakad palabas ng mall.
Di pa kasi kumain eh. Nagmamatigas pa.
Sumakay na kami sa kotse ni Ryu.
Nang makarating na kami ng bahay....
"Nagugutom na 'ko~"
T 3TMaktol ni Shiro na nakahiga na sa may sofa habang hawak hawak ang tiyan.
"Ako din~ Gutom na~"T v T Ryu.
Tingnan mo 'tong mga to! Parang tanga. -_-
Pumunta ako sa may kusina. Binuksan ko yung ref at kumuha ng delata. Sardinas at sausage. Wala ang taga luto ko na si Riku kaya magdedelata nalang kami. Tutal, gutom narin naman ako. Sinilip ko yung rice cooker kung may natirang kanin. Nice... madami pa naman.
Pumunta na'ko sa may sala na dala dala ang mga kanin at delata sabay lapag dun sa may center table. Nabuhayan naman ng loob yung dalawa. "Ah..nasan yung ulam?"(-_-||)Tanong ni Ryu.
Ambulag naman.
"Ayan oh! Di niyo makita? Nasa harap nyo lang!"Turo ko. Parang tanga kase. Nasa harapan lang nila yung delata tapos magtatanung pa.
"Eto na 'yon? Ulam na 'to?"←_←Tanong pa ulit ni Ryu.
"Eh? Delata?! Pagkain ng mahirap."(-__- '!)Madismayang reklamo ni Shiro.
"G.go, nagrereklamo pa kayo! Kayo nalang ang nakikikain ah! Wag kayo kumain kung ayaw niyo! "Sermon ko sabay hambalos ko ng plato sa ulo nila.
"Aa!"
Siraulo. Magreklamo ba?! Alalay lang sila para magreklamo. -__-
Di ren naman sila nakatiis at kumain narin. Nakakaasar nga eh. Habang kumakain sila...naduduwal duwal pa sila dahil sa ulam. Dang arte. -__-
Kung makaduwal akala mo bulate kinakain.
Kaya..in the end nag toyo at mantika nalang sila. Yung hinalo sa kanin. Nasarapan pa nga sila dun. Nakailang plato din sila.
"Nasa'n ang juice? Siguro naman may Juice noh, Miro-Hime?":D? Tanong ni Shiro habang himas himas ang tiyan nya. Busog eh.
Si Ryu nagtitinga.
"Wala."-_- Pinagpatong patong ko na yung mga plato namin at binuhat na para dalhin sa lababo.
"Wala? Toyo't mantika na ngalang inulam namin tas juice nalang wala parin . Tara, balik ng Japan."-_-!-Pabulong na sabi ni Ryu kay Shiro.
Pero sa talas ng pandinig ko dagdagan pa ng paglinis ko ng tenga kahapon eh di imposibleng di ko marinig.
Ashdjgwgmpapm!!!!!
Napahigpit ang hawak ko sa mga plato. (~_~メ)
"MGA HINAYUPAK KAYO! ANG DAMI NIYONG REKLAMO! *Woosh!*"Pinaghahagis ko na yung mga plato sa dalawa.
Parang pakiramdam ko naging Super Saiyan ako sa sobrang konsumisyon sa mga alalay ko. Maswerte na nga sila't pinaghandaan ko pa sila ng pagkain!
*Teng! *
"Mi-miro-Hime"Q.Q -Shiro.
"*Gulp* So-sorry na!"
⊙﹏⊙-Ryu.
"PAGKATAPOS KO KAYONG PAGSILBIHAN! PALAMUNIN! BIGYAN NG MASISILUNGAN! NAGREREKLAMO PA KAYO!"Sinunod ko yung baso. Takbo sila ng takbo.
*Teng!*
"Hi-hinde! Niloloko kalang naman namin!"(^__^|||)-Ryu habang nasa likod nya si Shiro. Nagtatago.
"WAG KAYONG UMINOM NG TUBIG DITO! DUN KAYO SA POSO UMINOM! Imbes na magpasalamat...nagrereklamo pa kayo."Takte. Wala pa'kong anak pero mukang magkakaroon ako ng wrinkles ng maaga sa dalawang 'to. -__- Perwisyo.
*Tok!tok!*
Binuksan ko yung pinto.
Kinuha ko yung balisong ko sa palda ko at pinaglaruan ito sa kamay ko.
"Ano?"-.-
"Ah,hehe! Ma-magandang gabi, Pakiusap ko lang sana na kung pwede eh pakihinaan yung boses kasi gabi na oh, marami ng natutulog."Malumanay na sabi ni baklang mukhang pwet ng aso.
Madiin kong sinaksak yung pinto. Nagulat pa 'yong bakla at napasinghap. Muka itong takot na takot.
Yari lang naman sa kahoy yung pinto dito. Bumaon yung balisong ko kaya hinugot ko naman.
"Yun lang? Wala ka ng ibang sasabihin?"(~_~メ)
"*Gulp* Wa-wala na."
⊙﹏⊙Sagot nya.
Sinara ko na ang pinto.
"Ah,Mi-Miro-Hime, ka-kami ng bahala maglinis nito. Pahinga kana hah?"(^___^;;)Malambing na sabi ni Shiro habang pinupulot yung mga nabasag na baso at plato sa sahig.
"Kayo naman talaga ang maglilinis nyan! Tss. Ilock niyo ang pinto bago umalis."Pumasok na'ko sa kwarto.
†.†.†.†.†.†.†.†.†.†.†.†.†.†
†RYU'S POV†
Pagkatapos kong hugasan yung mga pinggan na hindi naman ako sigurado kung tama bang hugas ang ginawa ko..-__-! ...umalis nako ng kusina at pinuntahan si Shiro na tapos ng alisin ang mga bubog sa sahig.
"Ryu"Hindi ko na sya pinatapos. Alam ko na ang sasabihin nya.
"Alam ko na. Tawagan mo si Peter para maayos agad ang passport natin."Tumango lang sya at mabilis agad na tinawagan ang tauhan namin.
Pumunta ako sa may tapat ng pinto ng kwarto ni Miro-Hime at dahan dahang binuksan iyon.
Napangiti ako ng makita ko siyang mahimbing na natutulog. Hindi manlang niya pinalitan ang uniform nya at natulog nalang agad. Tss!
Unang beses na makita kitang matulog Hime...
Gusto ko siyang lapitan at hawakan ang pisngi niya pero hindi ko magawa. At bakit? ...
Dahil, andito si Shiro! -__- tsk!
Makakadiskarte na sana ako kung wala 'to eh!
Sinara ko na ang pinto at umalis na kami ng tahimik.
"Haaay! Di ko pa masyadong naeenjoy ang bakasyon, babalik na tayo agad! Tsk!"Reklamo ni Shiro ng makasakay na kami sa kotse. Pinaandar ko na.
".lol, sino may sabing bakasyon 'tong pinunta natin dito? "
"Oo na."-_- Sagot ni Shiro.
"Hello"Rinig kong sagot ni Shiro sa kausap nya sa cellphone. "Okay. Good."
Tumingin ito sa'kin. "Ayos na. Bukas na bukas makakaalis na tayo."Sabi nya. Tumango lang ako at di na nag-abala pang lumingon sa kanya.
Napangisi ako. Ilang araw naring hindi ako napapalaban.
"Tsk! Pa'no na si Hime? Iiwan natin sya kay Yoshio -_-||"Biglang sabi ni Shiro.
"Problema to."Dagdag pa niya.
No choice kami kundi ipaubaya si Miro-Hime kay Yoshio. Problema talaga. Iniisip ko palang na magkasama yung dalawa...RIOT na. -_-!
"Masanay kana. Ganun naman talaga yung dalawang 'yon magmula nung bata palang tayo."Sabi ko.
"Yup. Pero...kanina..."Tiningnan ko si Shiro na malalim ang iniisip.
"...sa tingin mo, siya pumatay kay Jerry?"Ibinalik ko na ang tingin ko sa daanan.
"Hindi. Hindi 'yon magagawa ni Yoshio. Kahit papano naging kaibigan niya si Jerry kaya... imposible."Napahigpit ang hawak ko sa manibela.
"*Chuckle* Sobrang imposible."Sabi niya. Napansin kong umiiyak na si Shiro. Napangiti ako.
Sa aming lima...siya ang pinaka emosyonal, madaling umiyak. Tss.
Oo. Dati lima kami. Kami nila Shiro, Riku, Yoshio at Jerry, pero apat nalang. Bata palang matagal na kaming magkakakilala at matagal naring aso't pusa sina Jerry at Yoshio... hanggang sa makapasok kami ng Faxton High. Kahit na madalas silang nagbabangayan sila naman din ang madalas magkasama at madalas na nagsasapakan.
Natawa ako ng maalala ko nung maalala ko yung pag-aaway nila...sa mga simpleng bagay.
Flashback (Nung Grade 5 palang sila. Si Riku Grade 6)
"Ha-hi! "(.///.)Bati nung mga babaeng tagakabilang section samin ng lumapit ito sa lamesa namin. Break kasi ngayon.
Napansin kong may parang tinatago sila sa likod nila. Hmm..
"Tss. Mga bulag ba kayo? Di niyo ba nakikitang kumakain kami?!"Iritang sabi ni Yoshio.
Lumapit sa kanya yung ...si Wendy.
"Yo-Yoshio..."
"Ano?! Bingi kaba?! Sinabe ko ng kumakain kami"Bulyaw ni Yoshio sa kanya.
"Eh? Sorry! Please, tanggapin mo lang 'to, aalis na'ko."Inilapag ni Wendy ang teddy bear at cupcake sa may mesa sa tapat ni Yoshio.
Kinuha ni Yoshio yung teddy bear at pinagsasaksak ng tinidor yon haggang sa masira ito. "Ganyan ang mangyayari sa'yo pag di kapa umalis."Banta nito kay Wendy.
(TvT)Umiyak na 'yong mga chix at papaalis na sana pero napahinto sila ng magsalita si Jerry.
"Hep!hep! Bago kayo umalis, ibigay nyo muna 'yan sa'kin."Sabi ni Jerry ng makita ang mga chocolate at mga regalo na dala dala nila.
"Ahm...Je-Jerry..."Lumapit sa kanya yung babae. Mahiya hiya nitong inabot yung Chocolate at yung kwintas na may pendant na kalahating puso.
"Gi-ginawa ko 'yang cho-chocolate cake pa-para sayo. At yung kwintas... suotin mo. Couple necklace yan."(.////.)Sabi nung babae at tinuro nito ang kwintas na nasa leeg niya.
"Ha-happy Valentines!">||||<
Napangiti ako. Tiningnan ko si Jerry na tahimik lang na nakatingin sa babae.
"Tss. Ayoko nito."Hinagis ni Jerry ang kwintas sa babae. Nagulat ang babae. Tinikman ni Jerry ang cake gamit ang daliri niya at napasinghap ako ng bigla nalang nitong itapal ang cake sa mukha nung babae.
"Ayoko rin nyan. Ampanget ng lasa. Kulang sa asin."-_-
"Hi"Bati ko sa isang babaeng kanina ko pa napapansing tingin ng tingin sa'kin. Cute siya.
"Para sa'kin ba 'yan?"Tanong ko at nginitian siya. Natawa ako ng di siya makapagsalita. Sobrang pula ng mukha nya.
Binigay niya sa'kin yung blue na panyo na may burda ng pangalan ko. Napangiti ako. Ibinigay naman nya sakin yung cookies. "Thanks.";)Sabi ko. Ngumiti siya. Paalis na sana siya pero mabilis kong hinawakan ang kamay niya. Tatanungin ko pa sana ang pangalan nya kaso hindi ko na nasabi ng biglang magsigawan ang mga estudyante dito sa canteen.
"KYAAAA!"Sigawan ng mga babae.
Nakita ko nalang na hinahalikan na ni Shiro yung babae na hindi na makagalaw.
"Ugh!"Jerry at Yoshio.
Napangisi ako. Balak ko rin sanang halikan yung cute na babaeng nasa tabi ko kaso paglingon ko...wala na. -_-||
Iniwan ni Shiro na tulala yung babae at bumalik na sa pwesto namin.
"*sshole"Yoshio.
"D*ck head"Jerry.
Sabay nilang sabi kay Shiro. Nagkatitigan ng masama sina Jerry at Yoshio.
"Mga panget lang kayo."-Shiro.
"IKAW!"Jerry.
"YOU!"Yoshio.
Magkasabay na naman nilang sabi at turo sa isa't isa.Away NANAMAN to.
Tumayo silang dalawa at hinawakan ang kwelyo ng isa't isa. Kami naman ni Shiro ay di na nag-abala pa na awatin sila at kumain nalang.
"Bakit ba lagi ka nalang sumasabay pagnagsasalita ako ha?!!!"Yoshio.
"Asa ka! Mukha mo! Ikaw tong nakikipagsabayan!!!"Jerry.
"My PSP, yours?">;)Saad ni Shiro sa'kin.
Napangiti ako. Paggantong may away yung dalawang ugok, matik na magpupustahan kaming dalawa.
"My superman underwear "XD
"G.go"-.-Shiro.
"KANINA PA'KO NAPIPIKON SA MUKHA MO!*Punch*"Yoshio.
"MAS KANINA PAKO PIKON SA PAGMUMUKHA MO!!!*punch*"Jerry.
"GAYA GAYA KA TALAGA!*Punch*"Yoshio.
"IKAW ANG KANINA PA GAYA NG GAYA! MORON!*Punch*"Jerry.
"STUPID!"Yoshio. Tinadyakan nito si Jerry.
"DUMBASS!"Jerry sabay tadyak kay Yoshio. Parami na ng parami ang mga estudyante nanonood dito.
"F.CKHEAD!"Yoshio.
"SH*T HEAD!"Jerry.
Magsasapakan pa sana yung dalawa kaso di na natuloy ng biglang may naghagis ng ice cream sa mukha nila.
Natawa kaming dalawa ni Shiro ng makita namin ang mukha nila.
"Hahahaha! Tama na 'yan. Kain nalang tayo ng Ice cream."Sabi ni Riku na may dala dalang isang galon ng Ice cream. Ang matino at pinakaMatanda sa'min. XD Ang tanging nakakapagpaawat sa bangayan ng dalawang ugok.
"Badtrip."Sabay na sabi ni Yoshio at Jerry. Nagkatinginan na naman sila at magkasabay na napa "Tsk!"Magbabangayan pa sana ulit yung dalawa pero pumagitna na si Riku.
"Pwede ba, kahit ngayong araw lang wag muna kayong mag-away?"Seryosong sabi ni Riku.
End of flashback
Kung pwede lang ibalik yung mga araw.....panahon na magkakasama at kumpleto pa kami. Kung pwede lang...
† Ash Pov †
Hmm? Anu yung amoy na'yon?
Kagigising ko lang at nagising ako sa mabangong amoy na dumaan sa ilong ko. Nagutom tuloy ako. Parang nanggagaling sa may kusina.
(=. .=)
Wait! Si Riku na ata yun. Dumating na.
Sinundan ko yung amoy na'yon hanggang sa makalabas ako ng kwarto...at hanggang sa mapunta ako sa kusi-
O.O
"Tsk! Anu bang mukha 'yan?! Hindi mo ba alam maghilamos?!"-__-Mairitang sabi nito.
Si Yoshio? O.O?
"Tss. Kadiri...may panis na laway pa."Dagdag pa niya.
Leche talaga to. Eto lang talaga ang nagpapasira ng araw ko e.
"Bwiset! Umalis ka nalang dito!"Sigaw ko.
"Hindi pwede. Magmumog ka nga. Mahawa pa sa amoy ng bunganga mo 'tong niluto ko e"Sabi niya at kumuha na ng mga plato.
Tsk! Napakaarte ng hayop na'to! -,-
Hindi na'ko nagsalita at pumunta nalang ng banyo at dun naghilamos. Napansin ko na nakauniform parin pala 'ko, kaya nagpalit muna ko ng damit pambahay. Sabado ngayon syempre walang pasok.
Parang nawalan na'ko ng gana kumain. Alam mo na kung bakit.
Paglabas ko ng kwarto nakita ko na siyang nakadekwatro sa sofa at nakasandal ang ulo sa may sandalan. Nakapikit lang ito habang may nakasalpak na headset sa tenga.
Naalala ko naman yung paninisi ko sa kanya kahapon. Nakonsensya tuloy ako. Tsk!
Hindi ko nalang sya pinansin at dumiretso na sa may kusina. Nakita ko yung pancake, itlog at hotdog na niluto nya. Wow!
Kumain na'ko.
Kahit papa'no pala may nagagawang mabuti yong lalakeng yon. Mapapakinabangan din pala.
"Hoy,"Muntik ko ng maluwa ang iniinom kong gatas ng biglang sumulpot 'tong hayop na'to.
"*Cough* Basto ka! Kita mong kumakain ako!"Mainis-inis kong sabi.
"Bilisan mong kumain dyan. May pupuntahan pa tayo."Sabi niya at tumalikod na paalis.
"Sa'n naman? Ikaw nalang, tss."Bwiset to. Mamamatay talaga 'ko ng maaga sa Yoshiong panget na'to!-_-!
"Wag ka ng matanong! Bilisan mo nalang!"At pagkatapos nun umalis na siya.
"Langya."Mairita kong sabi habang pwersahan ko ng dinutdotdutdot yung pancake.
******************************
Takai Toraburu(Trouble High):Kabanata 17
******************************
MStranger's Note:
Hello po. Gusto ko lang po sabihin na....
Salamat....sobrang salamat sa pananatiling pagsuporta sa kwentong to. :) at sa walang sawang pagbigay ng feedbacks , vote.... THANK U! (* 3*)
Sana...napasaya ko kau sa kabanatang ito. ∩__∩
♡♡♡♡♡God Bless!♡♡♡♡♡