Chapter 40: Last Chapter (Part 2)
<Cyril’s POV>
Ilang araw narin tulog si ate mika..
Mga 3 araw na..
Sabi ng doctor ay hintayin nalang daw namin ang paggising niya.
Kinakabahan na nga ako para sa kanya ehh..
Si michelle hindi na siya nagpakita simula nung mga pangyayaring iyon..
Nailibing na rin ang tatay niya kahapon. Pumunta kami kahit papaano pero wala si michelle sa libing ng tatay niya..
Nasa ospital parin ang nanay ni michelle at bumubuti daw ang lagay ng mama niya..
“Cyril..”
Bumalik ako sa realidad ng may tumawag sa akin.
Napalingon ako sa nagsalita, si Ralph iyon kasama si rica.
Tumayo ako sa pagkakaupo sa tabi ni ate mika.
Nalaman narin ni mama ang nangyare kaya kumukuha na siya ng mga damit namin.
“not here.”-seryoso kong sabi..
Alam kong siya ang may pakana ehh..
Humanda sa akin ang babaeng ito..
Pagkalabas namin ay pinipigilan kong magalit sa kanya.
Babae parin siya. Ayokong manakit ng babae kahit gigil na gigil na ang mga kamay ko na dumapo sa pagmumukha niya.
Nakikita ko sa kanya ang takot, aba siya ang may kasalanan nito kung bakit nangyare ito kay ate mika ehh..
At hinding hindi ko siya mapapatawad.
“so, ikaw pala ang may pakana ng lahat. Alam mo bang ng dahil sa ginawa mo namatay ang papa ni michelle at hindi lang iyon nasa hindi magandang kondisyon si mika.”-seryosong sabi ni rain.
Yumuko siya. Halatang guilty sa ginawa niya.
“anong gagawin natin sa kanya? Hindi naman natin pwedeng hayaan na ganito nalang?”-pagtatanong sa amin ni Ralph.
Kahit ako hindi ko alam ang gagawin ehh..
Nangyari na ehh.. hindi mo naman pwedeng ipakulong nasa menor de edad palang naman siya ehh..
“ano ba ang totoong nangyare?”-cool kong sabi..
Gusto ko muna malaman lahat lahat…
Tumingala siya at tinitigan niya ako..
May namumuong luha sa gilid ng mata niya..
Tsk.. paawa effect?? Lalo akong nabubuwisit.
“wag na wag kang iiyak dito baka masaktan kita.”-seryoso kong sabi kay rica..
Nagulat siya sa sinabi ko kaya agad niyang pinunasan ang namumuong luha sa gilid ng mata niya.
Umupo siya sa isa sa mga waiting chairs sa tabi ng pinto ng kwarto ni ate mika sa hospital.
Huminga siya ng malalim at sinimulan na niyang magsalita..
“it was an accident,hindi ko naman nasadyang masagi yung saksakan nung machine ehh…”-pagmamakaawa niya.
“simulan mo kaya sa umpisa para hindi kami malito sa mga pinagsasabi mo..”-seryosong sabi ni Ralph..
Tumango siya at tumingin sa sahig..
“pumasok ako sa loob na nandoon si mika sa loob, bibisitahin sana namin si michelle noon pero si mika ang nakita namin… pagkatapos ay nang makita niya ako ay aalis na sana siya ngunit hinawakan ko ang braso niya.. gusto ko kasi siyang inisin noon ehh..”
Seryoso lang kami sa pakikinig sa kanya ng biglang dumating si mama na may dalang dalawang malalaking bag..
Mga damit siguro namin ang mga iyon..
“ohh, bat nasa labas kayo?? May pinaguusapan ba kayo?”-tanong ni mama sa amin..
“ahmm.. wala lang po ito tita..”-palusot ni Ralph..
Kinuha ko yung mga bag at dinala muna sa loob..
Pumasok na rin si mama pagkatapos ay lumapit ako sa kanya..
“ma, may kakausapin lang po kami sa labas.”-pagpapaalam ko sa kanya..
Tumango lang siya habang inaayos niya ang laman ng mga bag..
Lumabas ako ng kwarto at nakita ko sila na naghihintay sa akin.
“ok, continue.”-ralph.
“tapos inangat ko yung id niya para mas lalo siyang mainis..”-pagtutuloy niya.
“bakit nga ba gusto mong inisin si ate mika?”-takang tanong ni rain..
“naiinis ako sa kanya ehh. Gusto ko mafeel din niya yung inis na nafefeel ko sa kanya…”-pagsasagot niya..
“tsk. mga bata pa ba kayo para gawin ang mga yun..”-sarkastiko kong sabi..
“sige.. tuloy muna..”-inip na sabi ni Ralph.
“yun nga pinakita ko sa kanya yung id niya.. tapos tumingin lang siya ng nakakatakot sa akin at sa gulat ko tinulak ni rhea si mika…”-pagtutuloy niya..
“sino naman yung rhea?”-pagtatanong ni Ralph..
“yung kasama ko.. 3 kaming pumunta noon..”-pagsasagot niya..
“ahh..”-na may patango tango pa ni Ralph..
“yun nga, natumba pa si mika noon, pero hindi man siya lumaban.. sabi pa nga niya.. “huwag dito”.. kaya naglakas loob si rhea.. sabi niya “sige tuloy natin sa labas..”
“nag “tsk” lang si mika na parang irita na siya.. lumabas na siya ng kwarto noon at sumunod sina rhea kaya naiwan akong magisa.. lumapit ako sa mommy ni mich noon tapos ipinatong ko yung flower na dala ko ehh hindi ko naman sadya na paalis na natisod ako dun sa saksakan nung machine kaya nawalan siya nang power.. nagulat ako at kinabahan ng mabilis kaya tumakbo ako palabas ng kwarto..”-pagpapaliwanag niya..
Nagbuntong hininga ako..
Eto na nga ba ang sinasabi ko ehh..
Tssk..
“ehh bat naiwan yung id ni mika sa kwarto?”-out of the blue na tanong ni Ralph..
“nahulog siguro nung patakbo ako..”-pagsasagot ni rica..
Ngayon alam na namin na hindi naman talaga si ate mika ang may gawa ng lahat lahat..
Tumayo si rica at nagbow ng 90 degrees,,
90 degrees talaga? O.o
“sorry,, sorry talaga! Sorry..”-paulit ulit niyang sabi sa amin..
“walang magagawa ang sorry mo.. nangyari na ehh.”-cold kong sabi..
Sumigaw si mama sa loob na ikinagulat namin..
Pumasok kaming lahat sa loob at tinignan si mama..
“ang. Ate mo.. g-gising na!”-sigaw ni mama..
Lahat kami ay napatakbo kami papalapit kay ate..
Nakapikit parin ang mga mata niya pero gumagalaw na ang kamay niya..
“tatawagin ko lang yung doctor..”-at tumakbo palabas si mama..
“mika.. gising na.. ang dami kong pagkain na dala ohh.”-kinakausap ni rain si ate mika..
“oo nga miss black.. atsaka tagal mo nang di pumapasok baka maunahan kana ni cyril sa top niyan bahala ka..”-kinakausap na rin ni Ralph si ate mika.
Napapangiti ako sa dalawang toh.. parang mas nag aalala pa sila sa akin..
“hello!!”
Napalingon kami sa pintuan at nandito ang mga ka gangster ni ate mika..
“musta na si mika??”-shane
“sadako may dala kaming fries ohh!! Peyborit mo!”-sigaw ni jm
“oo nga sadakss.. gising na..”-liza
Lumapit na din silang lima at tinignan si ate mika..
“gising na si ate..”-pabulong ko sa kanila..
“ohh!! Tara pa party tayo!”-miguel..
Binatukan siya nung kasama niyang babae si micah..
“baliw.. ayaw ni sadako ng party..”-micah..
“ayy.. oo nga pala.. hahaha..”-tawa ni Miguel..
Napapatingin ako sa kanila..
Sila yung mga taong nag care kay ate mika..
Kahit na andaming may ayaw sa kanya ay minahal parin nila si ate mika..
May nagmamahal parin sa kanya kahit kami kami lang..
Ate mika, hindi ka nagiisa ohh..
Andaming nagmamahal sayo., hindi lang ako pati sila Ralph, rain, at ang mga ka gangsters mo..
Biglang may kumatok sa pintuan..
At sumilip si hiro..
“ohh.. hiro pasok..”-ako
Pumasok siya at nag aalanagan nga siyang pumasok ehh..
“pwede ba?”-pagtatanong niya sa amin..
Nagkatinginan kaming lahat..
“hindi pwede.. umalis ka dito!”-ralph
“oo nga.. ayaw ka naming Makita..”-pang aasar na rin ni rain..
“mga baliw!”- pagbabawal ko sa kanila..
Lumapit narin siya sa amin.
Para tignan si ate mika..
Lahat ng mga mata namin nakatingin lang kay ate mika.
Ilang sandali lang ay yung mga ka gangster ni ate mika ay nagdala ng baraha..
“nako.. gigising din yang si sadako.. laro muna tayo!”-jm
“oo nga para may ginagawa tayo habang hinihintay natin siyang magising..”-miguel..
“sabagay na bobored nadin ako ehh.”-ralph
Kaya ayun sila naglalarong tatlo..
Yung mga babae naman ay naghanda ng pagkain sa lapag at kumain..
Nako.. ginawa bang piknikan..
May kumatok sa pintuan at nagsitigil kaming lahat sa ginagawa namin..
Sumilip ang isang pamilyar na babae..
Si rioma..
Ngumiti ako at pinapasok siya..
“hi mika..”-nakangiti niyang sabi kay ate mika..
Pagkatapos ay umupo siya sa tabi ni ate mika..
“ok! Tong-its!!!”-sigaw ni Ralph
“takte! Panalo kananaman..”-miguel..
Maingay na sa loob. Parang reunion lang..
Katabi ko si rioma at si rain..
Binabantayan namin si ate mika..
Nang biglang may nagsalita na ikinagulat at ikinalamig ng paligid.
“Ang iingay niyo”
Napatigil kaming lahat sa mga ginagawa namin..
At lumapit kay ate mika..
“WAAAHH!! Ate mika!!!”-sabay yakap ko sa kanya..
“buhay ka sadako!!!”-liza..
“banzai!!!”-sigaw ni hiro..
“ACK!! Can’t breathe Cyril..”-pagbabanta sa akin ni ate mika..
Nanlamig ako sa boses ni ate mika.. bumitaw ako sa pagkakayakap sa kanya at ngumiti ako ng Makita kong nakangiti din siya..
Si ate mika bumalik na..
Hindi niya kami iniwan..
Nandito lang siya sa amin..
“at dahil gising na si mika.. party party!”-sigaw ni Ralph..
At tinapon pa niya yung unan na hawak niya pero natamaan si rain..
“ano ba Ralph!”-sigaw ni rain..
At binato rin ng unan ni rain si Ralph..
At ayun nakisama narin ang iba..
“tskk.”-si ate mika naiirita..
Hahaha.. ang cute niya nga ehh..
Inalalalayan ko siyang umupo para makakain..
Biglang dumating si mama kasama yung doctor kaya tumahimik na silang lahat sa mga ginagawa nila..
“anong nangyare dito? Bat ang gulo?”-tanong sa amin ni mama..
Paano kaya yung mga unan kalat kalat pagkatapos yung mga pinagkainan nila hindi pa nila nililigpit..
“yan kase ang gugulo..”-pang aasar ko sa kanila..
Tumayo sila pwera sa akin at kay rioma..
Nagline sila nang pa horizontal at..
“sorry po tita..”-sabay sabay nilang sabi..
Natawa naman ako sa mga ginawa nila..
Para silang mga sundalo na napagalitan ng kanilang general.
“haynako, mga kabataan talaga..”-tapos bumuntong hininga si mama..
Lumapit sa amin si mama at kinausap si ate mika kung ok na ba siya at walang masakit sa kanya..
Lumapit narin ang doctor at inexamine na niya si ate mika..
Hindi parin umaalis sa mga lugar nila yung iba.. haha..
“Nangangawit na ako”-bulong ni Ralph kay rain..
Narinig siya ni mama kaya nanlisik ng mata si mama kay Ralph na ikinagulat niya..
Tumingin sa akin si Ralph at nag hala-lagot ka-look ako sa kanya na may kasama pang hand gesture.
Haha..napalunok siya na lalo niyang ikinaba..
“she’s ok na. naging ok na rin ang pag breathe niya sa lungs.. wala na ring tubig sa may lungs niya na ikinalunod niya.. by tomorrow pwede na siyang umuwi..”-pagkasabi nun ng doctor ay nagpasalamat kami sa kanya at sinundan siya ni mama..
Pagkalabas ni mama ay lumapit silang lahat kay ate mika..
“waahh!! Makakauwi kana sadako!”-masiglang sabi ni micah..
“oo nga! Pede ka nang lumaban ulit!”-jm
“wiheee… ok na si mika!”-parang batang sabi ni rain..
Nagkatinginan kami ni rioma..
At nagngitian..
Pareho siguro kami ng iniisip na napakasaya namin kase ok na si ate mika at may ngiti rin na nakapako sa labi ni ate mika..
Masaya siya sa mga nangyayare.. kahit magugulo kami ay mahal na mahal niya kami..
“group hug!”-sigaw ni Ralph..
At niyakap namin si ate mika..
“Arghhh! Hindi ako makahinga!”-pasinghap na sabi ni ate mik..
Agad kaming kumalas sa yakap at ikinagulat namin ang biglang pagtawa ng malakas ni ate mika..
“hahahahaha, look at your face.. para kayong mga ewan. Hahahaha”-habang tumatawa si ate mika..
“waah.. first time ha?”-miguel..
“oo nga ehh.. sa wakas..”-shane
“hala! Anyare??”-ralph
“nako.. namamalikmata ata ako??”-tapos kinusot kusot pa ni liza ang mga mata niya..
O__O-kaming lahat..
Biglang tumingin sa pagtawa si ate mika at nagcold eyes nanaman siya..
“tsk.”-pagkatapos ay nagtalukbong si ate mika..
“tumawa si ate mika..”-bigla kong sabi..
Tumango silang lahat.
Pagkatapos nagtinginan kaming lahat at sumigaw na..
“yes!!!”
“ohh yeah!!!”
“sa wakas napatawa natin siya”-masayang sabi ni hiro
“ oo nga ehh.. world record yun!”-ralph
Kaya lang dahan dahang tinanggal ni ate mika yung pagkakataklob niya sa kumot at…
“ahhhhh!!!!”-sigaw naming lahat..
Nag DEATH GLARE WITH MATCHING SCARY GLARE si ate mika..
At may ohh so dark at nakakatakot na aura si ate mika.
Lahat kami napatakbo sa takot…
Buti nalang at bumalik na si ate mika.. :)
<Hello po! :) at yan nga may epilogue pa ituu… last na po iyon.. syempre maguusap pa si mika at michelle haha kaya hindi pa ito tapos.. at ako’y nagpapasalamat ng marami sa lahat ng sumuporta ay mika at Cyril.. I love yu guys.. nagdadalawan isip ako if gagawan ko siya ng book 2 :) may EPILOGUE pa po.. GOD bless.. *love love* I love u guys! :*>