Dalawang araw na ang nakararaan simula ng talikuran siya ni James. She tried calling him many times kaso hindi nito sinasagot hanggang sa ma-out of coverage na ito. She also texted him para sabihing wala siyang kasalanan---na iyon naman talaga ang totoo.
She's innocent. At malinis ang konsensya niya. God knows that she will never do that.
Masyado niyang mahal si James para magawa iyon dito.
For the passed two days, nasa higaan lang siya at nag-iisp hanggang sa antukin ulit. Minsan nga, tinatamad na rin siyang maligo , hindi siya gaanong makakain. Sa nataandaan niya at ang huling kain niya ay kagabi pa. At ngayon nga'y pasado alas dos na'y hindi pa rin siya kumakain. Napagpasyahan niyang magpadeliver na lamang dahil tinatamad rin siyang magluto.
Habang hinihintay ang kanyang pagkain ay naligo muna siya. Saktong nakabihis na siya nang may nagdoorbell. Dali-dali siyang bumaba pang pagbuksan ang delivery boy. But to her dismay, hindi ang delivery boy ang nakita niya sa labas ng kanilang gate.
"Oh, hi there!" wika ng isang magandang babaeng may kaluluwang demonyo.
"Anong kailangan mo, Angelica? Wala rito si James." she stood still. Ni hindi niya ito pinagbuksan ng gate.
"Hindi mo lang ba ako papapasukin?" nakangiting wika nito.
"Hindi." tawagin na siyang walang modo ay ayos lang. Huwag lang niyang papasukin ang demonyong nasa harap niya at baka mapasukan pa ng masasamang kampon ang bahay nila ni James. "Inuulit ko, wala rito si James."
"Oh, don't worry, dear. I'm not here for James. I'm here for you." Tinignan siya nito taas-baba. "Look at you. Ano bang nagustuhan ni James sa iyo? Samantalang talampakan lang kita. Sabagay, walang imposible sa taong malandi at sa taong gagawin ang lahat upang magkaroon lang ng sampung milyon."
Nabigla siya. Paano nito nalaman?
"O bakit parang gulat na gulat ka?" tanong nito nang mahalata ang pagkagulat sa mata niya. Then something came on her mind.
"Huwag mong sabihing ikaw ang may pakana lahat ng iyon?" nagsimula ng mangati ang kamay niya. Paeang gusto na niyang manabunot.
Tumawa ito ng pagak. "Kahit pala ganyang ang ugali mo, matalino ka rin pala." tumigil na ito sa kakatwa. "Oo, Toni. Pakana ko lahat ng iyon. Actually, tinulutulungan ko na si James to get rid of you."
"Anong ibig mong sabihin?"
"Can't you see? James is still in love with me." proud na saad nito.
"H..he's not. Ang sabi niya ako ang mahal niya." nanginginig na ang boses niya tanda na malapit na siyang umiyak.
"Siyempre sasabihin niya iyon sa'yo to have sex. Sex lang ang habol sa'yo ni James, Toni. He never really loved you. At ngayong nagbalik na ako, hindi ka na niya kailangan pa."
"Hindi totoo 'yan." wika niyang pilit pinapakalma ang sarili.
"It's true. Sinabi niya sa akin iyan nang gabing nag-usap kami. He said I'll just give him months to totally get rid of you. But I can't wait that long, Toni! So I did some moves. And I tell you, he's happy. He even said 'thank you' to me."
Naisip niyang wala ngang naikwento si James kung saan man ito nagpunta nang gabing makausap nito si Angelica. Hindi na siya nagtanong pa tungkol roon dahil may tiwala siya kay James. Ngunit ngayon...
Ipinilig niya ang kanyang ulo. "No, James love me and I believe him. Maniniwala lang akong hindi niya ako mahal kung sa kanya mismo nanggaling iyan."
Angelica the Demonyita smirked, "Kung hindi totoo ang sinasabi ko, ano ang ibigsabihin nito?" itinaas nito ang kamay na may hawak na long brown envelope.
Kumunot ang noo niya. "Ano 'yan?"
Inabot nito sa kanya ang envelope at binuksan niya iyon. Ang kaninang namumuong luha sa mga mata niya ay tuluyan nang bumagsak.
It was an annulment paper. May pirma roon si James.
"Siya mismo ang nagpadala sa akin niyan. Ibigay ko raw sa'yo dahil ayaw niyang makita ang pagmumukha mo. Baka raw kasi maawa siya sa'yo at lalong mapatagal pa ang paghihiwalay ninyo." she smirked, "Now tell me, Toni," nakangiting wika nito, "mahal ka nga ba ni James? Or wrse, minahal ka nga ba ni James?"
Napahawak siya sa gate upan kumuha ng suporta sa nanginginginig niyang katawan.
Tinignan niya ito. "Umalis ka na." malumanay na wika niya.
Tumawa ito. "He never loved you, Toni! Ako ang mahal niya sa una palang hanggang sa huli!"
"Umalis ka na!" sigaw niya rito.
"James never love you, Toni. Hanggang sa huli, nasa akin pa rin ang huling halakhak." wika nito bago tuluyang umalis lulan ng kotse nito.
Pasalamat ito at may gate na nakaharang sa pagitan nila, kung hindi ay baka nakalbo na ito ng wala sa oras.
Tinignan niya ang hawak niyang papel.
Kumakalas na si James sa kasal nila. Ito ang unang sumuko sa kanikang dalawa. Ngunit sumuko nga ba ito kung sa umpisa pa lamang ay hindi na siya nito minahal? Pero ano iyong nakikita niya sa mga mata nito habang tinitignan siya dati?
Was it all Lust? No Love involved?
Masakit. Sobrang sakit para sa kanya ang lahat ng nangyayari.
Nanlulumo siyang naupo sa sofa na hindi na niya napansing nakapasok na pala siya loob ng bahay.
Tinignan niya ang papel at pinakatitigan sa lumuluhang mga mata ang pirma roon. Alam niya kung peke iyon o hindi. She's not going to be his secretary for eight long years for nothing.
Ngunit sa panahong iyon, nagsisisi siya kung bakit pa niya nalaman ang pagkakaiba ng totoong prima nito sa hindi.
Dahil ang pirmang nasa papel ay ang naturang pirma ni James...
--------
Masama ang gising niya kinabukasan dahil na rin sa kakulangan ng tulog nang nagdaang gabi. Iniyakan niya ang annulment paper na ipinadala ni James.
Ngunit sa huli ay napagpasyahan niyang ipaglaban ang pagmamahal niya rito at naniniwala pa rin siyang mahal siya ni James. Kahit na nasa harapan na niya ang nagsasabing hindi siya nito mahal.
Habang naliligo ay sumama ang sikmura niya. Sumubsob siya sa lababo at doon inilabas lahat ng kinain niya ng nagdaang gabi.
Nanghihina siyang sumandal sa dingding pagkatapos masuka.
Binalewala na lamang niya iyon at naisip na baka over fatigue lang iyon dahil lagi ang puyat at pag-iisip niya sa mga bagay-bagay nitong nakaraang araw.
Habang nagbibihis ay bigla siyang nahilo. Tinawagan niya si Cheska upang tanungin kung anong magandang gamot rito.
After two rings ay sinagot na nito ang tawag niya.
"Hello, Toni?" wika ng kabilang linya.
"Cheska, anong gamot sa over fatigue?" tanong niya agad rito. Hindi na niya ito maayos na nabati dahil sa sobrang pagkahilo.
"Bakit? anong nangyari sa'yo?" nag-aalalang tanong nito sa kanya.
"Medyo masama lang ang pakiramdam--"
Hindi na siya nito pinatapos magsalita. "Nasaan ka?"
"Nasa bahay. Bakit?"
"Okey, see you."
"Pero--" hindi na niya naituloy ang sasabihin niya dahil nawala na ang kausap niya sa kabilang linya.
Maya-maya ay narinig niyang may bumusina. Tinignan niya kung sino iyon. Napangiti siya ng makita ang sasakyan ni Cheska.
Nagmamadali siyang bumaba upang pagbuksan ito ng gate.
Lumabas agad ito pagkaparada ng sasakyan nito at niyakap siya ng mahigpit.
"Hello sister from other planet!" wika nito sa kanya. "You look haggard." puna nito.
Ngumiti siya rito. "Busy lang sa trabaho."
Naglakad na sila papasok ng bahay.
"My gad! Ini-stress ka ba ni James? Nasaan ba 'yon?" wika nitong palinga-linga.
"H..ha? Wala siya rito ngayon. Nasa trabaho. Hindi na niya ako pinapasok dahil masama ang pakiramdam ko." wika niyang pinagtatakpan ni James. Gusto muna niyang sarilinin ang problema nilang dalawang mag-asawa ngayon. Ayaw niyang may kung sino pang makaalam at madamay.
"Ah." tumatangong wika nito. "Anyway, here." may ini-abot ito sa kanyang maliit na box.
Kinuha niya iyon. Nagulat siya sa ini-abot nito kaya ibinalik niya agad rito iyon.
"Anong gagawin ko riyan?"
"Gaga 'to, try mong kainin. Syempre ihian mo at nang makita kung buntis ka o hindi."
"What made you think na buntis ako samantalang hindi mo naman alam kung nagsusuka ako o hindi."
"That's what you call instinct, my friend. Kaya sige na, dali!" tinulak siya nito sa banyo.
Kinuha naman niya ang dala nitong pregnancy kit.
Come to think of it, naalala niyang hindi pa pala siya dinaratnan ng dalawang buwan. Is it possible na buntis siya? Hindi naman kasi niya iyon naisip agad dahil minsan ay irregular ang mentruation niya. Pero kung pagtatagpi-tagpiin ang mga senyales ng buntis ay lahat ng mga iyon ay nararamdaman niya.
Lately rin kasi tinatamad siya sa lahat ng bagay at nagiging antukin siya. Tapos kanina ay nagsuka sita at nahilo habang nagbibihis.
Kaya para makasiguro ay sinimulan na niyang gamitin iyon.
Habang hinihintay ang resulta, hindi niya maiwasang makaramdam ng kaba. Kaba sa kung anumang magiging resulta. Naisip rin niyang nakaka-excite pala habang naghihintay ng resulta. Nakakapanabik!
Three minutes ang hihintayin bago makita ang resulta. And she swear! That moment was the longest 3 minutes of her life! Halos hindi na siya makahinga.
Pagkatapos ng tatlong minuto ay lumabas na siya. Nakita niyang palakad-lakad si Cheska habang nakatiklop ang mga kamay nito. Natawa siya sa itsura nitong aburido.
"Ano na?" tanong nito sa kanya ng mapansin siya.
Ibinigay niya rito ang prenancy kit na walang mababakas anumang emosyon sa mukha niya.
"OH MY GOODNESS! Toni! You're gonna be a mother!" tili nito at tumalon-talon pa sa harap niya.
Natawa siya rito dahil mas mukha pa itong excited kaysa sa kanya.
Yes, she's pregnant. The result was two red lines. Nakaramdam siya ng saya, excitement at takot.
Saya at excitement dahil magkakababy na siya. Takot dahil baka hindi kilalaning anak ni James ang baby nila. O worse, baka wala na talaga sila ni James.
Niyakap siya nito. "You're going to be a mother." wika nito habang lumuluha.
"Eh, bakit ikaw ang umiiyak?" tanong niya rito. "Hindi ba dapat ako?"
"I'm just happy for you, Toni." wika nito at hinalikan siya sa pisngi.
Hindi niya maiwasang isipin kung anonang magiging reaksyon ni James kung malaman nitong buntis siya. Matutuwa kaya ito?
Paano kung si James ang kasama nya ngayon at hindi si Cheska? Iiyak rin kaya ito sa tuwa?
She sighed deeply. She misses James...so much.
"What's with sigh?" tanong ni Cheska.
"Nothing." she said slightly smiling. "May gagawin ka pa ba?" tanong niya rito.
"Wala na. Bakit?"
"Samahal mo akong magpacheck sa OB."
Tila naman nagulat ito. "Ayaw mong kasama si James sa first check-up ni baby?"
She smiled at her. "I just want to be sure bago ko sabihin sa kanya."
Gusto niyang makasigiro. Isa pa, walang James na sasama sa kanya ngayon kaya si Cheska muna ang isasama niya.
"Sure."
----------
"Congratulations, Mrs. Almeda. You're eight weeks pregnant!"
Kompirmado. Buntis nga siya. Nagpasalamat sila sa kaibigang doktor ni Cheska at umalis na.
Lulan sila ngayon ng kotse ni Cheska. Daldal ng daldal si Cheska at paalala ng paalala sa kanya ng mga dapat at hindi dapat gawin ng mga buntis. She appreciated it kaso hindi niya gaano ma-absorb. Iniisip pa rin kasi niya kung ano ang magiging reaksyon ni James.
"Toni, what's wrong? Bakit parang hindi ka yata masaya?" tanong nito sa kanya.
Keen observer.
Ngumiti siya rito. "Of course, I'm happy, Ches. Beyond happy." assurance niya rito.
"Sabi mo, eh." nginitian na lamang niya ito at tahimik na nagpasalamat at hindi na ito nagtanong pa.
Alam niyang alam nito na may problema siya ngunit pinili nalang nitong manahimik muna.
"Saan ka pala?" tanong nito sa kanya.
"Lunch muna tayo diyan sa may restaurant. Natatakam ako ng sweet and sour, eh."
"Buntis talaga." wika nito sa mahinang tinig ngunit narinig naman niya kaya natawa nalang siya.
------
Pagkatapos kumain ay nagpahatid siya kay Cheska sa kumpanya ng mga Almeda.
Pagbabang-pagbaba pa lamang niya ay pinagtitinginan na siya ng mga tao. Nagbubulung-bulungan pa ang mga ito.
Tama nga ang kasabihan, may pakpak ang balita.
Hindi na niya pinansin ang mga ito at nagpatuloy nalang sa paglalakad.
What will be the use of arguing, anyway? Isa pa, hindi sila ang ipinunta niya roon. Naroon siya para kay James. James and James alone.
Nakarating na siya sa palapag kung saan ang opisina nila ni James. Dire-diretso siya hanggang sa makatapat sa pinto nito.
Hinawakan niya ang doorknob. Humugot muna siya ng hangin upang mabawasan ang kaba bago tuluyang buksan ang pinto.
She didn't bother to knock. Ngunit pagbukas niya ng pinto ay ang mga labing magkalapat ang una niyang nakita. It was James and Angelica.
Nasa beywang ni Angelica ang mga kamay ni James at ang mga kamay naman ni Angelica ay nasa batok ng asawa niya.
Para siyang sinuntok ng ilang beses sa nasaksihan.
"J..james.." unang namutawi sa bibig niya nang mahagilap ang boses niya.
Ang inaasahan niya ay ang pagkatakot sa mukha ni James. Takot dahil nahuli nya ang mga ito sa akto.
Bagkus, nagulat lang ito sandali pagkakita sa kanya at bumalik na naman ang malalamig na titig nito. "What are you doing here?" tanong nito sa paraang wala na siyang karapatan pang magpunta roon.
"Why oh why, Toni. What a pleasant surprise!" wika naman ni Demonyita.
Hindi niya ito pinansin. Tinignan niya si James mata sa mata. "James, what is this?" mahina niyang anas. And was her whole body trembling? Was her knees getting weak?
Pero mukhang walang balak sumagot si James. He was just staring at her!
"James..a-answer me honestly. Yes or no. D-did you ever l-love m-me?" tanong niya rito kahit unti-unting pinapatay ng tanong na iyon ang buong katauhan niya.
Hindi pa rin ito sumagot. She repeated herself, "Minahal mo ba ako?"
Nag-iwas ito ng mata. "No, Toni. I never loved you."
"Hindi ako naniniwala. Kung totoo iyang sinasabi mo, hindi ka mag-iiwas ng mata." malumanay na saad niya.
With that, tinignan siya nito mata sa mata, "Ganito ba ang gusto mo, Toni?". Hindi ito kumukurap habang sinasabi ang pinakamasakit na yatang mga salita na narinig niya. "I never ever loved you!"
Lumapit siya rito at binigyan ito ng isang malakas na sampal. Narinig niyang suminghap ang demonyo sa tabi ni James.
Tinignan niya ito pagkatapos ay binigyan rin ng isang malakas na sampal. "Para yan sa paninira mo!" Hindi pa siya nakuntento ay sinabunutan niya ito. It's really not her thing--ang manakit, subalit sobra na ang ginagawa nito. Dahil sa kanya nasira ang pagsasama nila ni James.
"Enough of that, Toni!" tinulak siya ni James. Mabuti nalang na nakakuha siya ng balanse sa pinto. Napahawak siya sa puson niya. Her baby.
Tinignan niya ang mga ito. Kasalukuyang inaalo ni James si Angelica habang ang demonyo ay nakayakap sa asawa niya.
That sight hurt her. Bakit ito ang inaalo? Bakit siya, hindi ba siya nasaktan?
May naramdaman na siyang bumara sa lalamunan niya hudyat na malapit na siyang maiyak. But she did her best to stay calm. Hindi siya nagpakita ng kahinaan sa mga ito.
She looked at James with an emotionless face, "Expect the annulment papers signed tomorrow morning." wika niya at tsaka na tumalikod paalis.
Pagkatalikod niya ay siyang pagbuhos ng mga luha niya.
The moment she left his office, she knew there's no turning back.
Iyon na ang senyales na wala na sila ni James. Iyon na rin ang senyales ng pagkawasak ng puso niya. At higit sa lahat, iyon na ang magiging senyales ng buhay niya kasama ng baby niya, MAG-ISA..
----
Edited. 25/10/20
--PV