Chapter 28: Betrayal.. My Friend..
<Ralph’s POV>
“siya ba yung nasa tarp kanina??”
“oo siya un!”
“yuck! Ang landi niya! Tama nga yung ginawa nung girl kanina.”
“nakakatakot pa siya!”
“Gangster pa siya.. scary!!”
Yan ang mga bulung bulungan dito sa classroom namin..
Ewan ko pero nakakabuwisit talaga.. parang nahahawa narin ako kay Cyril..
Parang bumabalik yung dati..
Kung paano nila pinaguusapan, pinandidirihan,pinaghuhusgahan, at pinagtatawanan si mika..
Wala ehh.. ganyan ang mga tao ngayon mga chismosa..
Mga paniwala sa mga bagay na hindi naman nila kasalanan..
Pagkatapos ng nangyare kanina ay ngayon pa lamang bumabalik sa room sina mika at Cyril..
Nagsitigil lahat ng mga estudyante sa kanilang mga pinag gagagawa..
Habang naglalakad sila papunta sa kanilang mga upuan ay hindi parin batid maalis ang mga matang nanghuhusga..
Pagkaupo nila sa kanilang upuan ay wala paring imik ang mga estudayante..
Hinarapan ko si Cyril at eto ang mukha niya..
=___=
Bangag lang?
Kase wala as in parang wala siyang iniisip kung baga BLANKO.. wala kang emosyon na makikita sa mga mata niya..
Habang tahimik at walang imik ni isa sa amin dito ay biglang bumukas ang pinto at binuga nito ay si michelle na may hawak na rubics cube..
Tinignan niya muna si Cyril at nag smirk.. pagkatapos ay papunta siya sa lugar ni mika..
Maririnig mo lamang dito sa loob ay ang mga tunog ng takong sa mga sapatos niya..
Nang nasa tapat na siya ay binato niya kay mika yung rubics cube na hawak niya at lahat kami pwera ako at si Cyril ang napagasp..
“hindi ka parin nagbabago… malandi ka parin, kahit alam mo nang may girlfriend si hiro hinahalikan mo parin siya ng para bang kayo ulet?? Sabagay dati ka pa namang ganyan ehh.. dahil pangalawa kalang naman ni hiro ehh.. pangLIBANGAN!” –pagsisigaw niya..
Tatayo na sana si Cyril pero pinigilan ko siya at umiling ako..
Nakita kong nag death glare si mika at tumayo..
“So.. anong pinahihiwatig mo?”-pagtatanong ni mika..
“seriously?? Tinatanong pa ba yan.. ehh alam na nga ng buong class A ang kalandian mo ehh..Hindi lang class A, buong school ata alam na ehh.. kung dati kampi sila sayo pero ngayon ni isa sa kanila wala na..”-michelle.
Naramdaman kong nagclose fists etong si Cyril..
Biglang may lumapit kay mika na kaklase namin.. rica ata name..
“tama nga ang sinabi ni michelle di ka parin nagbabago.. buti nalang nilayuan na kita dati pa..”-rica
“ako rin! Akala ko rin mika.. nakakadiri ka parin tignan… hanggang ngayon.”-sigaw nung isa naming kaklase..
“Tama!!”
“oo nga!! Buti nalang at bumalik si michelle para masabi namin kung gaano kami ka disappointed sayo!”
“magdrop ka nalang!”
At sunud sunod na ang mga paratang ng mga kaklase namin sa kanya..
Hindi ko na kaya…
Iba na masakit na..
Below the belt na sila kung makahusga..
“alam mo mika, isama mo pa ang kakambal mo.. masyado mo narin siyang ginagawang alipin mo, hindi mo siya yaya kakambal mo siya.. dapat nga ikaw tong maging close sa kanya dahil babae ka pero hindi ehh.. kinakawawa mo siya.. kaya tignan mo ngayon mas doble ang sakit na nararamdaman niya kesa sayo..”-pagsasalaysay ni mika..
“that’s not true..”-mahinahon na sabi ni Cyril..
Nakayuko kasi siya kaya hindi ko Makita ang ekspresyon sa pagmumukha niya pero nakaclose fists parin siya na naghuhudyat na galit nag alit na talaga siya..
“wala kayong alam, kung makapaghusga kayo akala niyo alam niyo ang lahat!”-pagsisigaw ni Cyril..
Nagsmirk si michelle at humarap sa amin..
“see??, tignan mo knight and shining armor pa si kakambal ni mika..”-michelle..
“oo nga! Siguro hindi kaya ni mika na ipagtanggol ang sarili niya!”
Kaya nga! Dumedepende siya lagi kay Cyril!”
*BOGGSSSHHH*
Napatingin kaming lahat kay mika at ayun naglayuan naman ang mga kaklase namin sa kanya..
Sinuntok niya yung salamin sa bintana.. di ba nakaupo siya sa may gilid ng bintana kaya ayun nagtalsikan ang mga pira pirasong nabasag na salamin ng bintana..
Duguan ang kamay ni mika..
Sobrang sakit siguro nun..
Hingal na hingal siya na parang nagpipigil ng galit..
<Third Person’s POV>
Eto ang bumungad sa loob ng room ng pumasok ang kanilang guro sa Filipino..
Lahat sila nakatingin kay mika na may dugo sa kanang kamay at mga pira pirasong bubog ng salamin ng bintana..
Ni isa walang may gustong lumapit sa kanya..
“class!! Anong nangyayari dito??!”
Lumapit ang kanilang guro kay mika at hinawakan sa kanan braso at itinaas ang kanang kamay niya..
“sinuntok niya po yung bintana mam!”-pagsisigaw nung isa..
Napatingin ang kanilang guro kay mika at sabing..
“punta ka muna sa clinic… Cyril! Tulungan mo ang kakambal mo..”
Lumapit naman si Cyril at hinawakan sa kanang braso ang kanyang kakamabl at sabay silang lumabas ng room..
Pagkalabas nila ay pumalakpak ng dalawang beses ang kanilang guro na nagsesenyales na bumalik na sila sa kanilang mga upuan..
Si Ralph ay nagboluntartong maglinis sa mga bubog na nasa sahig..
Nagtanong ang kanilang guro kung sino ng pwedeng tumulong kay Ralph para maglinis ay nagbolountaryong nagtaas ng kamay si michelle..
Napatingin lamang si Ralph sa kanya at nagpatuloy ng pulutin ang mga pira pirasong salamin na nakakalat sa sahig..
Namulot narin si michelle pero meron itong binulong bago siya tumayo para kuhanin ang dustpan..
“mission success… again… and again..”
<Cyril’s POV>
Pinatulog muna si ate mika sa clinic dahil sa stress na nakukuha niya ngayon..
Ewan ko pero parang masakit..
Parang ewan, naniniwala ba ako dun sa sinabi nung babaeng yun na parang..
Hay!! Ayokong isipin.. hinde! Hindi magagawa sa akin ni ate mika yun…
Pinagkakatiwalaan niya ako.. hindi niya akong gagawing isang knight and shining armor lang o yaya dahil mahal niya ako bilang kapatid..
Baka hinihypnotize kalang niya.. wag kang paloko Cyril..
Lumabas ako ng room at dahil sa nagriring ang phone ko..
“hello?
“cy cy!!!”
“ohh ate Erika?? Bat napatawag ka??”
“nabalitaan ko yung nangyari jan!!”-pagsisigaw ni ate Erika..
Wait! Paano malalaman ni ate Erika ehh nasa canada na siya hindi ba??
Atsaka sino naming magsasabi sa kanya??
“ate? Paano mo nalaman?”-pagtatakang tanong ko
“may nagdeliver ng pictures dito tapos yung laman nung mga pictures ehh yung tarp na si mik mik and you-know-who ay nag… alam mo na!! naiinis ako!! Babalik at babalik ako by this week to settle that you know..! nakakasira kaya ng reputasyon niyan at humanity sa isang tao.. idagidag mo pa ang respeto!! ARGHH!!”-pagsisigaw ni ate Erika..
Medyo nilayo ko nga yung phone ko sa tenga ko dahil sa lakas ng boses niya.. nakakabingi..
“I know, at malala pa.. sinasaktan nanaman niya ang sarili niya..”-ako
“what do you mean by that?”-ate Erika
“sinuntok niya yung bintana ng room namin at eto nasa clinic kame..”-ako
“what??!! Baket?? Why did she do that??!”-ate Erika
“kase etong mga kaklase ko hinuhusgahan nanaman si ate mika and to think na below the belt na sila..”-ako
“SHOCKSS!! Y-you mean pinagkakaisahan nila si mik mik?? That’s not fair!”-ate Erika..
“yeah.. at eto nanaman feeling ko bumabalik yung THAT day na pinagusapan natin..”-nangangamba kong sabi..
“wag naman sana.. alam ko isa rin ang mga kaibigan niyang yan, ang rason kung bakit siya ganyan ngayon..”-ate Erika..
Yeah.. actually hindi lang naman si hiro ehh, pati narin mga kaklase ko na mga babae na itinuring niyang mga kaibigan pero mga PLASTIC lang pala ang mga pagmumukha nila..
Nung nawala nga sa skul si michelle ay ayun.. pinagtatanggol nila si mika.. takot lang nga.. remember?
Balik kayo sa previous chapters..
Pero mga mascara lang pala ang mga mukha nila..
Mga PLASTIC na mahirap iwalis sa mundong ito…
“sige ate babantayan ko pa si ate mika ehh..”-ako
“ok. Just call me Cyril if something strange happen again ok??”-ate Erika..
“yeah, I will..”
At ibinaba ko na ang tawag niya…
(to be continued…)
<A/N:Hello po!! :)) sorry po kung ngayon lang po nakapagUD..at sorry din po kung maikli lang po tong chapter nato! :( super busy po kase ehh.. and minsan nalang po ako mga wattpad.. :(( may iba na ngang nag uunfollow sa akin ehh.. T__T pero ok lang… :)) ok lang po sa akin kahit walang comment or vote basta napapahayag kop o ang saloobin ko dito sa story na to.. ^__^ (nagmonologue ba?) okie!! GOD bless po! :) mahal ko po kayo!! :)) *love love*>