Chapter 26
Masquerade
My first meeting with Andrew didn’t go well. Ni hindi ako nakasagot sa mga huling sinabi niya matapos niya akong bitawan at pumasok ng appartment. Nakaramdam ako ng takot na baka mapanindigan niya ‘yung banta niya sa akin—na aagawin niya si Cee. Kailangan kong magtiwala kay Caroline. Alam kong mahal niya rin ako. Kailangan ko lang ayusin ang gusot na ginawa ko.
Para bang may gerang magaganap sa pagitan naming dalawa. Ngunit hindi ko siya kinukunsiderang kakumpitensiya sa puso ni Caroline. Kapag inisip ko iyon, parang sinabi ko na ring isang premyo lang si Caroline and she’s way more than that.
Naisip kong kailangan din ni Caroline na mag-isip kaya hindi muna ako bumalik sa hotel o kaya nama’y hanapin siya. Pati na rin ang pagpapakita sa PF, iniwasan ko rin.
Masyadong madrama at intense ang mga pangyayari kahapon kaya pinayuhan ako ni kuya na magpalamig muna ng ulo bago ko kausapin si Caroline. Mahirap nga namang pairalin ko ang emosyon ko sa harap niya at baka may masabi pa akong mali. Sa tuwing pangungunahan ako ng emosyon, karaniwan pangit ang naidudulot. Katulad na lamang noong bigla kong nasuntok si kuya Dan dahil lang kino-comfort siya ni Cee.
At nang dahil sa payo niyang iyon, napilit niya akong samahan siya sa masquerade ball na hinost ng S’VEN Corporation. Sinabi rin ni kuya na may ipapakilala siya sa akin. Ang taong nagtulak sa kanyang magkaroon ng interest sa business.
Haaayy…kung anong elegante ng moderen ball na ito ay siya namang kay hirap ng nararamdaman ko sa tuwing iisipin ko si Caroline. Mahal na mahal ko siya at paniguradong mawawalan ng kulay ang mundo ko sa oras na tuluyan siyang mawala sa akin.
“Bro, don’t think too much. Baka pati ‘yung baso mo matunaw.” Umupo sa tabi ko si kuya at umorder ng brandy sa bartender dito sa maliit na bar ng venue. Nakatitig lang ako sa isang old fashioned glass. Whiskey on the rocks anf inorder ko kanina pero wala ng mga yelo sa baso ko. Nawala na iyon marahil sa ilang minutong pagkakahawak ko dito. Mga dalawang beses lang ako uminom ngunit ngayon parang hindi nabawasan. Kulay dilaw na ngayon ang kulay ng likidong nasa baso, kanina lang ay medium shade of brown. Malamang dahil iyon sa natunaw na yelo.
“Come on.” Niyaya niya akong maglakad-lakad na akala mo sanay siya sa mga ganitong okasyon. He looks sharp in a Brioni Tux with a silk narrow necktie and a red mask. Masaya siyang nagsusuot ng ganung kamahal na tuxedo kapag may events. Muntik na nga niya akong pabilihin sa brand na ‘yun pero tama na itong Calvin Klein Tux sa akin.
“My not so distant future partner has arrive.” Sinundan ko naman ang direksyon ng kanyang mga mata. Ngumuso pa siya para siguraduhing iyon ngang tinutukoy niya ang nakikita ko. Isang matipunong lalaki na nakaitim na maskara. “Gideon Jimenez, CEO of Autohub Company.”
Sa postura at taas ng kasama niyang babae, hula ko model iyon. Nakasukbit ang braso nung babae sa sinasabing Gideon ni kuya, siguro girlfriend niya. Hayyss, Caroline.
“Smile bro. You wouldn’t like me to lose this deal, right?” Binigyan ko siya ng pekeng ngiti at pilit tinanggal ang malamyang emosyon sa aking mukha.
Itinaas naman ni kuya ang kanyang kamay para senyasan sila. Agad naman siyang nakita at habang papalapit sila ipinaliwanag ni kuya na nakilala niya si Gideon sa isang car racing event sa Pinas. Kagulat-gulat na si kuya pa ang nakiusap kay dad na magkaroon ng partnership between Autohub Company’s second branch dito sa London. Kapalit nun, si kuya ang naatasang makipag-close ng deal.
Siguradong pumayag lang si dad dahil sa paraan na rin niya iyon para ma-engage si kuya sa business. Inassign niyang si kuya ang mag-asikaso sa deal. They’ll be closing the deal tonight.
“Good evening Mr. Salvador.” Mas matipuno siya sa malapitan, siguradong tatlong daliri lang ang workout ko kumpara sa isang buong kamay na workout niya. Paniguradong may ipagmamalaking abs din siya tulad ko. Nakakadagdag he-man ang kulay dagat niyang mga mata. “It’s great to finally meet you in person.”
“Welcome to London.” Nakipag-kamay naman sa kanya si kuya. “Mike would be fine. I’m sure our age gap is not that big. Plus we will be spending a few months working together. So why not be close as early as now?” Mapapakinabangan din naman pala sa business ang pagka-mister congeniality nitong si kuya.
“Well then Mike, call me Azel.” Sa aking palagay mga nasa late 20s na siya. Pabata na nang pabata ang mga nagpapatakbo ng malalaking kumpanya ngayon. In three years, papalitan na rin siguro ni kuya si dad. At least, I hope.
I don’t want to run a company this huge at the age of 24. Balak ng bitawan ni dad ang CEO position niya at manatili na lamang chairman ng kumpanya when he reaches fifty.
“Oh! This is my brother Dominick.” Ipinakilala naman niya ako sa kanila at ganun din naman si Gideon kay Diane. Model nga siya tulad ng iniisip ko kanina.
Nagpatuloy pa ang business talks nila kaya nagpaalam na ako. Gusto ko munang lumabas nang makapag-isip sa may garden. Bago pa man ako umabot sa pintuan, sumalubong sa akin si dad. “Oh, saan ang punta mo iho? Michelle’s here. Kanina ka pa niya hinahanap.”
Knowing the fact na pwede ko naman sigurong kausapin si Michelle na tigilan na ang kahibangan na ito, I immediately asked dad where she is at pumunta ako agad.
“Beautiful ladies, may I borrow Miss Michelle for a while?” She was born and raised here, a pure citizen of UK. British din ang hula kong mga kababata niyang kasama niya ngayon. Inilayo ko siya sa kanila para makapag-usap kami ng masinsinan.
“Miss? Dominick, you speak as if we’re not engaged.” May posie pa rin siya kahit na medyo asar ang sagot niya sa akin. Ang diamond belt design sa dilaw niyang dress ay nakaterno sa tunay na diamond bracelet at necklace na suot niya. She’s wearing a brown mask with glitters and a few diamonds on one side.
“I’m here to talk about that.” Sinalubong ko ang ngiti niya ng isang seryosong Dominick. Mabilis naman niyang tinumbasan iyon ng isang diretsong tingin sa akin. Makikita na ang pagkadismaya niya sa pagputol ko sa excitement niya tungkol sa amin.
“Well, I guess you don’t want to apologize after what you did. And I smell that I’m missing something here.” Marami pa siyang sinabi pero nabaling ang atensyonn ko sa boses na kumalabit sa aking mga tenga.
“Thank you Mr. de Vera. Wala talaga akong idea sa mga ganitong event. May nag-invite lang sa akin and I didn’t expect this ball to be this elegant and full of media at the entrance. Thanks for helping me survive there. Kung nagkataon baka nag-walk of shame ako sa unang red carpet experience ko.” Sa boses at tawa, hindi ko na kailangan pang tumalikod kay Michelle at humarap sa kanya para ikumpirmang siya ‘yun. Why is she here?
“Mr. de Vera?! Oh come on Caroline! Why not a beautiful young lady become good friends with her knight in shining armor? Call me Karl.” Hearing a young man flirting with my girlfriend made me turn around to see her at once.
Agad akong napalunok sa mala-diyosang bumisita sa aking paningin. She looks stunning. Ikinulot niya ang buhok niya at itinali. Parang nagkukumpulang spring ang nakikita ko sa likod ng kaliwang tenga niya na may dangling earings sa magkabilang side. Her black flowy cocktail dress is cute and sexy, and yet it looks elegant on her because of the silver beads forming lines from her high waist belt up to the edge of her heart-shaped tube.
“Dominick, I’m talking here.”
Masyadong maikli.
“Okay, Karl.” Kitang-kita ko ang ngiti ni Caroline sa lalaking iyon.
Ni wala man lang strap, masyadong expose ang balikat at upper chest niya. Nilugay na lang sana ang buhok niya para natakpan man lang ang likod niya. Tsk.
“Dominick???”
Hindi dapat siya nagsusuot ng ganyan. Those are for my eyes only.
“DOMINICK?!”
But she looks perfectly beautiful than ever.
“DOMINICK ALCANTARA—?!?!!!”
“Yes Michelle!!!? Yes? Yes? What is it???” Napa-bend pa ako ng kaunti sa pag-ikot ko paharap sa kanya. Akala mo kung sinong coach ang nagalit. Tss.
“She’s looking at you.” Malamang kasi sumigaw ka.
“Who?” Binigyan niya ako ng isang matalas na tingin kaya naman inamin ko rin na alam ko ang tinutukoy niya. Kailangan kong bilisan ito para maayos ko na ang lahat sa amin ni Cee bago pa dumampi ang kamay ng Karl na ‘yun sa love ko! “I’m in love with her.”
“I see. It seems like we have some business to deal with. Let’s dance.” Huh? At bakit naman naisipan niyang magsayaw? “Ask me like I’m a princess.” At napakademanding pa? “She’s dancing with another guy. We should dance too.” What?!
Lilingon na sana ulit ako pero pinigilan ng kamay ni Michelle ang ulo ko sa pagtingin sa likod. “Just do it. Trust me.” Mukha naman siyang seryoso kaya sinunod ko na lang. Tutal kailangan ko rin namang magpakabait sa kanya para madali kong makukuha ang gusto ko – ang kalimutan ang engagement.
“Why are you smiling?” Nakakaloko ang ngiti niya.
“She looks jealous.” This time siya ang inikot ko para magpalit kami ng posisyon sa pagsasayaw. “God! You look more than jealous! Please don’t kill someone tonight Dominick.”
Ayaw ko man aminin sa kanya pero OO, nagseselos ako. Saan niya ba nakilala ang lalaking ‘yan? May pangiti-ngiti pang nalalaman kay Caroline. Tss! Lamang lang siya ng malalalim na dimples kaya cute siya. Tama na ‘yung isang mababaw na dimple ko para ikagwapo ko noh!
“I’m not.” A smile instantly when I saw her face. They changed positions. I can see she’s looking at me. Jesus Christ, she’s dazzling. The music changed into a slower music now.
Hinapit niya ang bewang ni Cee at inilapit pa sa kanya. Bwisit!
WHAT THE—
CEE, BAKIT KAILANGANG NAKANGITI!?!? Parang tuwang-tuwa pa siyang ganun ang ginawa sa kanya nung lalaking ‘yun. IMPOSIBLE!
I can’t deny he’s handsome and cute. Pero hello?!? Siya gwapong cute, eh ako GWAPONG GWAPO. Kaya nga crush na crush ako ni Cee eh. Imposibleng magkagusto siya sa isang cute lang ang asset kumpara sa gwapong gwapo ko! May muscle man na bakat sa tuxedo niya, halos pareho lang sila ni Kate na balingkinitan.
“Oh my—you’re giving me reasons why not to help you stop their plans for us.” Sa ginawa ni Karl sa love ko, hindi ko na napansing napahapit din ako sa bewang ni Michelle. Wait. Sinabi niya bang stop?
“Stop?”
“We’re too young to get married mr. Young Tycoon Heir.” Ibig sabihin ba nito…wala na akong problema dahil ayaw niya rin ang nangyaring engagement at ang plano ng mga magulang namin para sa amin? “I have moved on Nick. I’m happy with my single life since you left me with that crazy act your brother thought of. Ugh gosh. Your pretty face just makes me remember all those sweet moments we had and it makes me want to love you again.”
“What?” Kumunot naman ang ulo ko. Matapos niya akong pangitiin sa balita niya bigla niyang babawiin?
“I was just kidding!” Tumawa pa siya. Whew. Buti na lang at nagbibiro lang siya. I want this engagement to be burned in hell. “Go get your girl.”
“But why?” I asked. Curious din ako pero at least nabawasan na ng isang tinik ang puso ko. Kaunti na lang at pwede na ulit itong ngumiti.
“Your eyes.” Iginasgas naman niya ang magkabilang hintuturo niya sa navy blue na maskarang suot ko. “You never looked at me that way. Those eyes are very much in love. Eyes don’t lie. I would not want to be a villain on your love story. That won’t fit my beauty, right?”
“Of course.” I smiled at her. “Thanks Michelle.”
“You’re welcome. Now go…I’ll make sure I’ll talk to my father tomorrow, first thing in the morning.” Bumitaw siya sa akin at ngumuso’t itinuturo ng mapupula niyang labi si Caroline.
“Thank you.” I rushed to her while she drinks a glass of champagne. Nagliwanag ang paningin ko dahil wala na sa paligid niya ang lalaking iyon na aakalain mong linta sa pagdikit sa prinsesa ko.
“May I have this dance, beautiful princess?” Pwede na akong ngumiti.
Nabawasan na ako ng isang problema.
Makakahingi na ako ng tawad na walang engagement na iniisip.
Kailangan ko lang maging totoo sa kanya.
…
…
“Huwag ka ngang umarte na parang hindi ko kilala ang boses mo. You don’t even need a mask, you yourself is already fake…”