Chapter 22
Brother’s Gift
Ang ngiti niya, sobrang effortless. Ramdam kong masaya siya ngayon and I’m very glad that she is. Ang gusto ko lang naman talagang mangyari ay maging masaya siya for her birthday. Mabuti na lang talaga at on time ang gift sa akin ni mom. Thanks mom!
Masyado ng nagpapapansin si kuya sa may gilild. Fine, I will introduce you. “Guys, my big brother, Michael.”
“But you can call me Mike. Kaibigan ko na rin ang mga kaibigan ng kapatid ko.” He flashes a smile.
“Wow! Lahi ata kayo ng mga gwapo Nick. Palahi naman kuya!” Hala siya.
Okay, okay. Ayan na ang babaero smile ni kuya. Halos lahat ng nginitian niya ng ganyan nahuhumaling sa kanya. Kate is smart, she won’t fall for that. “Kuyaaaa! PA-PICTURE NAMAAAAN PLEEEASSSE??” Tsk. Kasasabi ko lang eh.
“Sure, ms. Beautiful.” Na-sesense kong malapit na sumabog ang iris ni Matt. Yeah, right, I can see his eyes on fire. Kulang na lang mag-super saiyan siya ngayon sabay kame hame wave sa mukha ng kuya ko.
Successful naman ang pagpapa-picture ni Kate sa kanya. Successful din ang pagkulo ng dugo ni Matt kaya sinabi niyang may kukunin lang siya sa kotse. “Samahan na kita Matt.”
Nang makalayo na kami ng onti sa villa, “chill pre!”
“Tsk! Paanong chill? Kumukulo na nga dugo ko eh, pwede na ngang magluto ng noodles dito sa ulo ko! Kainis.” Pasigaw niyang sabi.
“Hindi naman niya kilala si kuya. Alam mo naman si Kate kapag kinikilig…panandaliang kilig lang ‘yun. Huwag ka masyadong seloso.”
“Will I be too selfish kung ayaw ko siyang pinapakilig ng ibang lalaki?” tanong niya habang ibinababa ang mga bag galing sa trunk ng kotse.
“Natural lang ‘yan, I feel the same way kay Cee. Bakit ba kasi hindi ka pa magtapat sa kanya?” Matagal bago siya nakasagot.
“I’m not sure if she already moved on completely. I respect her, you know that. Kaya kong maghintay gaano pa man katagal.” A true martyr eh?
“Paano mo nga malalaman kung hindi mo naman siya tinatanong?” Hindi siya makasagot. Siya na ata ang pinakatorpeng lalaking kilala ko. “Eh ‘di daanin mo sa biro, doon ka naman magaling eh. Wala namang mawawala ‘di ba?”
“Iyun nga eh!” Binagsak niya ‘yung hawak niyang dalawang bag sa magkabilang kamay niya. Ano ba kasalanan nung bag? “I’m afraid of what her answer would be.”
“Kaya naman pala. Pre, I can assure you have 90% chance. I can see it in Kate’s eyes. Napapansin kong masaya siya palagi kapag nangungulit ka o nagpapatawa.”
“Sure?”
“Jesus Christ, Matt! Just ask her, period.” Nakabalik na rin kami sa villa.
Matapos naming maghapunan, inubos namin ang oras sa kwentuhan at kulitan hanggang sa nagkayayaang mag-movie marathon. Dalawa rin ang napanood namin, White Chicks at The Hobbit.
Super laugh trip namin sa White Chicks habang nakatulugan ng mga girls ‘yung The Hobbit. Maganda naman ‘yung movie, napagod siguro sa biyahe. Binuhat ko si Caroline habang si Matt naman kay Kate at inihiga na rin namin sila sa kama.
Nakakatuwa dahil madaling naging palagay ang loob nilang lahat kay kuya Mike. Unang sumuko si kuya Dan pero ilang saglit pa at sumunod na rin sa Matt. Magkasundo naman sila ni kuya, ang totoo niyan sinabi pa niya na tanungin lang siya kung kailangan niya na ng da moves.
“Doon tayo maupo sa tabing-dagat.” Aya ni kuya sa akin kaya umalis kami sa beranda.
Alauna pasado na rin. Umupo kami sa buhangin. Nakatitig lang ako ng diretso sa dagat, katabi siya.
“She’s a very fine woman. I like her personality. I can see why you’re so into her.” Nangingilabot na lang ako basta kapag nagsimula ng maging seryoso ang tono ng boses niya. “I’m sure you’ll be just fine after you tell her everything.”
“Paano mo naman nasabi?”
“Trust me kid, she’s different. Sabihin mo na sa kanya habang maaga pa.” Pa-slang niyang sinabi. Nakakaintindi siya ng Tagalog but he rarely speak the language. Sa London kasi siya lumaki, college na ako nung maging close kami kaya kaunting Tagalog lang ang natutunan niya sa akin.
“I don’t know.” Wala naman talaga akong idea kung ano ba ang dapat sabihin. Plain black, I can’t find any words in my head.
“Whatever gift I’ll be giving Caroline on her birthday, it’s the least I can do to help you…..good night bro.” And he left .
Nilagay ko ang mga kamay ko sa ulo at humiga sa buhangin. Anong regalo naman ‘yun? I stare blankly at the smiling moon up above.
Will she remain smiling at me after I tell her? Will she accept me as a whole?
I shut my eyes and…
Bakit hindi ako makagalaw? Am I too numb not to feel the pain I can possibly give her?
I open my eyes wide, “Shit!”
I should’ve said ‘bullshit.’ Sino ba namang malakas ang loob na tabunan ako ng buhangin? Umaga na, nakatulog ako dito?
Naririnig ko ang tawanan nila. “Kuya Dan naman! Alisin niyo nga ako dito.” Tsk. Mga siraulo, patay kayo sa akin mamaya.
“Hi love, good morning.” I can see her face in an upside-down manner. The lock and key pendant is swaying, hanging, almost touching the tip of my nose. Shit. Her smile can give me a heart attack if she won’t put it away.
“That’s the face I wanna see every morning. Good morning love.” Nasa langit na ba ako?
”Ayaw nila akong payagan na hukayin ka diyan.” Hukayin talaga? Ang lakas maka-deadz?
“Ayos lang.”
“Sure ka, diyan ka lang?”
“Pakiramdam ko kasi anghel na ang kumakausap sa akin ngayon. Kahit ‘wag na nila akong buhayin pa.”
“Sira ka talaga!” Umalis siya.
“Joke lang Cee! Tulungan mo na ako dito please?”
Pinagtripan pa nila ako ng onti bago simulang tanggalin ang gabundok na buhangin sa katawan ko.
“Almusal na tayo?” Sigaw ni kuya na hindi kalayuan sa Villa. Mukhang siya ata ang nagluto. Marunong naman siyang magluto mga 5 out of 10 lang naman ang nasusunog niyang isda.
Naupo na kami sa isang open cottage. Nakahain na ang kakainin namin. Tapsilog, longganisa, at mangga.
“Wow! Tapsilog, favorite breakfast ko ‘to. Ikaw nagluto kuya Mike?” Pa-cute na tanong ni Kate habang nag-seserve ng juice si kuya.
“Nope. A super hot chef cooked for our breakfast today, I’m just his apprentice.”
Sabay-sabay naming nakitang paparating si Matt na naka-apron pa. “Wow pre! Marunong ka palang magluto?” Sabi ni kuya Dan.
“Ganun talaga kapag inspired.” Napansin kong tumingin siya sa kuya ko at ngumiti. “’Di ba kuya Mike?”
Mukhang nakapag-usap na ‘yung dalawa habang natutulog ako sa buhanginan kanina. At dahil hindi ko maiwasang titigan ang mahal ko, napansin kong siniko niya si Kate. Sabi na nga ba eh.
Matapos naming mag-almusal, nakita na lang namin na may nakadaong na yate malapit dun sa may malalaking bato. Tsk. Unti-unti niya akong hinuhulog sa hukay. Kaya nga ayaw ko siyang nandito, baka madulas siya or kung anuman.
“I rented a yacht from a friend.”
“WHOA! Ang mahal siguro ng renta mo dito kuya?” Namamanghang sagot ni Matt sa kanya. “Shit! Ang ganda!”
“Oo nga, pangmayaman ang peg.” Laglag na ang panga ni kuya Dan. Halos lahat naman sila. Maganda naman kasi talaga, double deck.
“My friend said it’s for free since one day lang pero I insisted na bayaran kahit konti. Please don’t ask the price. It’s a gift for all of you guys. Thanks for making my little bro happy.” Kahit mas matangkad na ako ng kaunti sa kanya, kinakaya niya pa rin ako. Ipinulupot niya ang braso niya sa leeg ko tsaka ginulo ang buhok ko. Napayuko tuloy ako sa ginawa niya.
“Aray!” I can sense this is his own yacht, he has one in London.
“It’s not mine, masyado na akong maraming gastos lately. Tipid-tipid din ‘pag may time.” Bulong niya sa akin while clenching his teeth giving out a smile to my friends.
And so we spent the whole morning at the middle of South China sea. May snorkling equipments pa ang kaibigan ni kuya kaya na-enjoy naman namin ng lubos ‘yun. Bumalik din kami before noon.
Whoever had the idea of this resort, I salute him. Lahat na andito kaya nga nakapapangisda pa kami sa isang maliit na fish pond. Lahat ng isda doon pwedeng ulamin kaya seafood ang tanghalian namin.
Pumunta kami sa bayan para mamili ng dinner namin. I witnessed the sweetness of Matt and Kate. Mukhang inuumpisahan na niyang pormahan si Kate ah. I wonder kung anong sinabi sa kanya ni kuya kaya biglang nawala ang katorpehan nitong si Matt.
And now, we just ate our dinner. We’re enjoying the bon fire in front of us. Nakabilog kami dito at nagkukwentuhan ng kung anu-ano, mula sa horror napunta sa comedy dahil baka hindi raw sila makatulog mamaya.
Nakaakbay ako sa kanya at nakasandal naman ang ulo niya sa upper left chest ko. Sakto lang, para malapit sa puso ko.
Kababalik lang ni Matt, kinuha niya ang gitara niya.
This day was full of fun. After breakfast bukas, ibabalik ko na rin si Caroline sa parents niya to spend the rest of her day with them. Kaya ganito na lang kung bakit gusto kong ganito siya kalapit sa akin.
I looked at my watch. Kalahating oras na lang at birthday na niya.
“I’d like to dedicate this song to Kate.” Talaga lang ha? This is good. Kinindatan niya pa si Kate at nakita ko namang namula ng onti si Kate.
“Seryoso?” Tanong ni Kate na parang napakalaki ng doubt.
“Joke lang. Siyempre hindi noh. Kakanta ako ng kahit anong kanta dahil birthday na ni Caroline maya-maya.”Ayy. Tanga naman kasi Nick, bakit ba kasi sinabi mong daanin sa joke?
“Sayang, akala ko akin na.”
“Eh ‘di sa’yo na lang.” And then he started strumming his guitar habang napapa-yiiee naman kami sa kanilang dalawa.
“Sing Obvious by Westlife!” Mike suggested.
“I am about to.”
Yeah, ooooh...
We started as friends but something happened inside me
Now I'm reading into everything
But there's no sign you hear the lightning, baby
“Go baby!” Sigaw ni Kate na walang kamalay-malay na seryoso si Matt sa kanta niya.
You don't ever notice me turning on my charm or wonder why I'm always where you are
[CHORUS]
I've made it obvious. Done everything but sing it.
(I've crushed on you so long, but on and on you get me wrong)
I'm not so good with words. And since you never notice
The way that we belong, I'll say it in a love song
He can’t take his eyes off of her. Halos hindi na makatingin si Kate sa kanya, namumula na siya.
I've heard you talk about (Heard you talk about)
How you want someone just like me (just like me)
But everytime I ask you out (Time I ask you out)
We never move pass friendly, no no
And you don't ever notice how I stare when we're alone or wonder why I keep you on the phone
Kung alam lang ni Kate na para sa kanya talaga ang kinanta ni Matt sa bar nung isang araw. ‘Me Without You’ is a perfect song for him to describe how he feels about her.
[CHORUS]Yeah...
You are my very first thought in the morning and my last at nightfall
You are the love that came without warning.
I need you, I want you to know
“Did you help him picked this one?” I asked Mike. Nasa tabi ko lang naman siya.
“Yup. Isn’t it perfect for him to her?”
“No wonder you write songs genuinely.” Nagsusulat siya ng kanta kapag bored siya. Kahit pa kaya niyang mag-produce ng album, he never tried getting in to the music industry. Wala akong idea kung bakit.
“Thanks.”
[CHORUS]
And sing it until the day you're holding me
I've wanted you so long but on and on you get me wrong
I more then adore you but since you never seem to see
But you never seem to see. I'll say it in this love song.
After that, kumanta rin ako siyempre pero kung ano lang ang i-request nila. Napakanta na rin si kuya.
“No wonder magkapatid nga kayo.” Nakangiting sabi ni kuya Dan.
A minute before twelve. Nag-countdown kami.
“Happy 18th birthday Caroline!”
“Thank you.” Napapaiyak na siya sa tuwa.
“Aw. ‘Wag ka ngang umiyak bes, stay pretty! It’s your birthday and we’re all here.” Napangiti naman siya sa sinabi ni Kate.
“Iyun na nga eh! Kumpleto tayo kaya ang saya-saya ko. Tapos napakaganda pa ng lugar. This is more than perfect. Salamat talaga.” I’m so damn happy right now. Parang gusto ko na ngang sumigaw ng ‘mission accomplished.’ “Especially my love, thank you and I love you!”
Binuksan ni kuya ang isang bote ng champagne at bumulusok naman ‘yun kaya natalsikan sina Matt at Kate. “Meant to be talaga kayong dalawa!” Asar ni kuya sa kanila.
Nakahanda na pala ‘yung mga baso sa gilid kaya nag-cheers kaming lahat at uminom.
“This is my best birthday ever. Thank you guys, mahal ko kayong lahat!”
“I want to show you something.” Bulong ko sa kanya. Kinuha ko ang kamay niya at naglakad na kami papalayo sa kanila.
Nang malapit na kami sa villa, inilabas ko na ang panyo ko, at ipinangtakip sa mata niya matapos kong ipatanggal sa kanya ang eyeglasses niya. “Huwag kang sisilip ah!”
“Ikaw talaga! Ano na namang pakulo ‘to? Hindi na natapos ang surprise mo sa akin ah!”
May naghihintay na mini-fireworks display sa likod ng villa kaya inalalayan ko siyang maglakad papunta doon. Natatanaw ko na si Mang Jo malapit sa likod ng fireworks. Siya ang magsisindi nun.
“Pagkatanggal ko, huwag ka munang didilat ng hindi ko sinasabi ah?”
“Okay.” Tinanggal ko na ang piring niya at tsaka isinuot ang salamin niya.
Sinenyasan ko naman si Mang Jo. “Open it.”
Dalawang fountain sa gilid, apat na umiikot na lusis naman sa taas at baba ng blazing letters – HAPPY 18th BIRTHDAY MY LOVE!
I am well prepared, I know she might kiss me anytime now. It’s not yet time kaya sa pisngi ko pina-landing ang ibinigay niyang mabilis na halik sa akin. “Thank you love.”
Nakita ko ang pagtataka sa mata niya kaya inagapan ko ‘yun bago pa siya mag-isip ng kung ano pa man. “Ikaw ang may birthday, hindi mo ako dapat regaluhan.”
Nakahiga na ako sa kama nang maalala kong wala namang ibinigay na regalo si kuya sa kanya. Baka bukas. I thanked God for today, everything went as planned, and then I sleep.
Madaling araw pa lang gising na ako, siyempre naghanda ako ng almusal. Binuksan ko na ang pinto ng kwarto nila. Sakto at kagigising lang nila. Na-gets naman agad ni Kate ang pakay ko nang makita niya ang dala-dala kong tray kaya naman lumabas na siya ng kwarto.
“Good morning sunshine.” I gave her a smile.
“Kailan pa naging sunshine ang pangalan ko?” Napangiti ulit ako sa joke niya habang ipinatong ko na sa kama niya ang almusal namin. Cinnamon roll waffles with bacon-apple frosting, thanks to google for the recipe and Globe for my supersurf.
“Happy birthday love. A sweet breakfast in bed.” I kissed her forehead.
Pagkalabas namin nakapag-almusal na rin ang PF at naghahanda na sa pag-alis namin.
Everyone is so busy until Mike interrupted us. “Gather around guys. Come here! I just want you guys to see my gift to our birthday girl – his love.” He winked at me. Wala naman akong nakikitang hawak niya na kung anong regalo.
From his back pocket, he’s now holding an envelope. “Happy birthday Caroline.” Ibinigay niya ‘yun sa kanya. “Open it.” Binuksan naman ni Caroline sa harap namin at inilabas ang laman nun. I can see a very wide smile on her face.
Nagsalita ulit si kuya. “Better get your passports ready PF. You’re going to London!”
Shit!
I can see myself infront of an invisible mirror giving a what-the-fvck face right now and I have to control it or else they’ll notice there’s something wrong.
Lahat sila excited. Marami silang sinabi pero hindi ko na naintindihan dahil gustong-gusto ko na ng paliwanag from kuya. “It’s the least I can do to help you,” nag-flashback sa utak ko ang sinabi ni kuya.
Lumapit siya sa akin, inakbayan ako at inilayo sa kanila.
“What the fvck bro!?!!” Hating him to the highest level.
“Consider it as step one. Just say thank you.”
“Isn’t it too early? At napakamahal ng tickets.” Alam kong wala siyang pakielam kung ilang zero pa bayaran niya pero…urrggghh! Sa lahat ng ayaw ko, ‘yung gumastos ng malaki!
“Nick, wala naman siguro silang passport ‘di ba? You still have a week or two to prepare yourself. Regarding the price, you haven’t been in my lair lately. You have no idea how big I’m making these past few months.”
“But—“
“No more ‘buts’! Listen to your big brother. Show her what we have in London. Observe what she thinks about it.” Huminga siya ng malalim. “I know you don’t want to hurt her but I think it will be best to say the truth as early as now or she’ll just discover it herself. That will be much more hurtful on her. Be brave bro. She can handle an ant’s bite. Let her meet the snake rather than letting her be killed by its venom.”
Mga ilang segundo rin bago nag-sink in sa akin ang mga sinabi niya. He’s right. I have to do it.
“Thanks for your gift brother.”