CK'S POV
Kinagabihan naman ay masaya naming sinalubong ang pasko. Eksaktong alas dose ng madaling araw ay sabay sabay kaming kumain sa labas ng beach house.
Pinanguna naman ni papa ang palaro para sa lahat.
"O tutal hindi naman tayo magtatagal dito sa beach at hindi na tayo aabot ng New year dito. Mag sset ako ng parlor games pa sa lahat ayos ba yon?" Aniya pa
Game naman ang lahat.
"Pwede ba ko dyan tito?" Tanong naman ni Jhai na nasa tabi ng mommy nya
"Of course. May mga game na kasama ka. Pero kapag takbuhan na I recommended na wag na muna huh?"
"Ayus lang po tito at least makakasali po ako sa iba" naka ngiting wika pa nya.
Mabuti nalang at mahaba ang pang unawa nya sa sakit nya.
"So ano? Game na kayo? Bumaba na ba lahat ng kinain nyo?"
Ala una na lagpas ng madaling araw pero yung energy namin game na game pa rin, pwera lang sa mga bata na maghapong nasa galaan kaya kanina, alas dyes pa lang ay mga bagsak na.
Habang kaming matatanda naman ay matataas pa ang energy. Unang game ni papa ay Pinoy Henyo by pairs yun at as usual kaming dalawa ang partner. Sya ang taga hula at ako naman ang taga tama.
Lahat ata alam nya dahil kami ang panalo sa game na to. Wrapped gift ang premyo at tig isa kami. Pero mamaya na namin bubuksan ang mga yon. Basta mag eenjoy muna kami ngayon.
Maraming game na inihanda si papa at lahat nag enjoy sa araw mismo ng pasko.
Natapos siguro kami mga alas tres n ng madaling araw. Ubos na rin energy ng lahat kaya nagsitulog na sila.
Pareho kaming hindi makatulog ni Jhai kaya naisipan naming dito na sa balcony sa may Kwarto ko kami tumambay.
"Merry Christmas Sweetie"
"Merry Christmas too"
Do you want Hot choco? Para mainitan ka?"
"Hindi na, busog pa ko. Wala ng paglalagyan ang liquid sa katawan ko"
"Halata nga ehh. Enjoy na enjoy ka nga sa letchon kanina"
"Ngayon nalang ulit ako nakakain ng letchon ehh. Last ate Two or Three years ago pa"
"Meron pa naman tira. Mamaya lantakan mo"
"Ay oo beh, kahit hindi mo sabihin lalantakan ko talaga."
Iiling iling naman akong lumapit sa kanya at ipinatong ang dala kong hoodie sa katawan nya.
Malamig na kase ang simoy ng hangin. Mahirap na baka magkasakit pa sya, lalo na simple lang din ang suot nya.
"Salamat" turan pa nya.
Umupo ako sa tabi nya at inakbayan ko sya. Good thing at sumabdal naman sya sa akin
"May gift pala ako sayo" wika pa nga pagkuwan
"What is it?" Mula sa bulsa ng pants na suot ay inilabas nya ang isang maliit na kahon at inabot iyon sa akin.
"Meron nga? Akala ko joke lang" gulat pang anas ko
"Anong tingin mo sa akin, hindi seryoso?"
"Hindi naman sa ganon, pero hindi naman na din kase kailangan. Your presence is enough"
"But I want too, lalo na ikaw nalang lagi ang nagbibigay sa akin. Kahit dyan man lang sana ay makabawi ako"
"Buksan ko na ahh?"
"Sure"
Pagbukas ko ay tumambad sa akin ang dalawang bracelet. Or which I say an couple bracelet. May mini design din yon na parang puzzle piece na may naka ukit na letra. At kapag pinagsama ang dalawang yon mabubuo ang salitang "you complete me"
Napatingin ako agad sa kanya.
"You don't know how happy Am I because you came in my life Doc. Nagkaroon ako ng instant kaibigan sa katauhan mo. Salamat dahil hindi mo hinahayaan na malungkot ako. Sana tanggapin mo yang munti kong regalo sayo. Alam kong hindi sapat yan para makabawi ako sa lahat ng effort na ginawa mo. Pero salamat dahil meron akong ikaw" aniya
"This is too much. Hindi mo lang alam kung gaano ako kasaya dahil dito. Hindi ako naghahangad ng anumang kapalit sa lahat ng ginagawa ko. Ang sa akin lang. Makita lang kitang ligtas okay na ko. But thankyou for this one. Akala ko mag coconfess ka na ng feelings mo para sa akin. Mag reready na pa naman sana aking tissue at speech ko"
"Sira ka talaga kahit kailan. Seryoso na kase"
"Okay sige seryoso na" wika ko sabay upo ng maayos. "Kailan mo pala to binili?"
"Kahapon lang din, sa Mall. Mabilisan lang yan. At yan ang una kong nakita baka kase makahalata ka ehh"
"Yan ba yung nagpaalam ka na gagamit ng banyo?"
"Yup, haha. Lagi ka kaseng nakabuntot ehh kaya hindi ako makabili ng Magandang ireregalo. Buti nalang at naisipan mong dalhin sa Mall ang mga bata kaya nagkaroon ako ng idadahilan para mapalayo sayo ng bahagya"
"Ang ganda. Let's wear it"
Sya ang naglagay ng isa sa kamay ko at ako naman ang sa kanya. It's also a magnetic kaya sa tuwing magkahawak ang aming nga kamay ay otomatikong magdidikit ang mga yon.
"Ako din pala may gift sayo" wika ko pa
"Meron ka?"
"Of course, ako mawawalan? Wait lang kunin ko sa loob" Paalam ko.
Pumasok ako sa loob para kunin ang gift ko sa kanya. Hindi ko sure kung magugustuhan nya to pero sana magustuhan nya.
Isa iyong malaking bouquet of Red Roses, chocolate and of course her sisiw stuffed toy
Nagulat sya ng makita nya ang mga ito na bitbit ko pabalik ng Balcony.
"Wow, a flowers" turan pa nya
"And It's a red roses na, not a yellow tulips" wika ko naman
"Thankyou" aniya sabay yakap sa akin. "Alam mo ba ang saya ko kapag nakakatanggap ako ng bulaklak? Ewan ko kung sa iba ayaw nila dahil nalalanta lang din naman sya, tapos yung iba nagiging practical pa pagdating sa ganyan. Pero sa akin kase iba pa rin kapag may flowers at ikaw palang ulit ang nagbibigay sa akin nito for the second time"
"At wala na yan sa wish list mo" dagdag ko pa
"Oo nga, salamat ulit sayo. Hindi mo alam kung gaano ako kasaya "
"That's my purpose, and I'm thankful dahil nagustuhan mo"
"Syempre galing sayo ehh"
"Paano kung may magbigay sayo na iba? Tatanggapin mo pa rin?"
"Depende. Malay ko bulaklak pampatay ang ibigay sa akin"
"Enough sa usapang patay okay? Dapat masaya lang. Pasko ohh"
"Sorry po"
Hanggang ngayon kase hindi ko pa rin tanggap. Hindi ko pa rin maamin sa kanya ang tunay kong nararamdaman. Dinadaan ko sa biro para hindi nya mahalata pero, nawawalan na ko ng pag asa na masasabi ko pa sa kanya.
Papalapit na ng papalapit ang araw. Araw nalang din ang bibilangin at paniguradong babalik na kami sa Syudad. Hindi naman ppwedeng dito kami hanggang sa maisipan na nyang baguhin ang kapalaran nya diba?.
Siguradong hahanapin pa rin nya ang kanyang mga magulang bago sya gumawa ng desisyong sya lang ang may gusto.
Natatakot ako. Naguguluhan ako. Sinasabi ng isip ko na hayaan ko nalang, pero iba ang binubulong ng puso ko.
"Hey? Antok ka na ba?" Bumalik lang ako sa ulirat ng kumalas sya sa pagkakayakap sa akin para tignan ang mukha ko, ikinulong pa nya ang pisngi ko sa magkabilang palad nya.
"Hindi pa naman. May naalala lang ako"
"May I know?"
"Wala lang yun. A bad thing na hindi mo na pwedeng malaman pa"
"Okay sabi mo ehh"
"Ikaw Hindi ka pa inaantok?"
"Kaya pa naman"
"If antok ka na tara na para makapagpahinga ka na din."
"Wala naman tayong ganap mamaya kaya mamaya na tayo matulog"
"Sure ka?"
"Opo, para deretcho hanggang mamayang tanghali na"
"Mauubos letchon mo" pagbibiro ko pa
"Hindi yon"
"Paano mo masisiguro?"
"Secret, basta Hindi tayo mauubusan nyan. Sure ako, sa laki ba naman non?"
"Haha tiwalang tiwala ka na hindi mauubos yun ahh"
"Kase nagpatiran na ko kay tito Doc"
"Kaya naman pala. Ang lakas mo talaga kay papa no?"
"Haha, syempre peyborit nya kong pasyente ehh"
"Hindi mo sure."
"At bakit naman hindi?"
"Wala lang. Don't worry favorite naman kita"
"Naku yan ka nanaman sa mga banat mo. Madaling araw na tyong baka nakakalimutan mo"
"Hindi pa naman, onti lang"
"Huh?"
"Haha wala, sabi ko tara na mahiga na tayo. Para makapag pahinga ka na rin. Kailangan mo ring tumayo ng maaga dahil may meds kang kailangan inumin"
"Hirap talaga kapag doktor kasama mo. Walang ligtas"
"Wala talaga, kaya halika na sa loob. Aayusin muna natin yang flowers mo bago tayo mahiga at magpahinga."
Hindi na rin sya kumontra at sumunod na sa akin sa loob ng kwarto. Sabay naming inayos ay mga bulaklak sa vase at nagpahinga na
___________________________________
Last update for tonight...
Until now umaasa pa rin akong may maligaw na dm si binifanmerch hahah. Sana all nalang diba. Hahaha