🦋İNCİ 🦋
İstanbul'a döner dönmez benim evimdeki eşyaları aldırmıştı Ahmet Emir. Kendi evi de boştu.
Her zamanki Ahmet Emir aniliğiyle karşı karşıya kalmıştım ben de. "Sevgilim. Birazdan dolapları sökmeye gelecekler, sen istersen durma burada." dediğinde kaşlarım çatıldı. "Neden aniden yapıyoruz bunları Ahmet Emir? Acelemiz ne?" Bir adım atıp bana yaklaştı. Eliyle saçımı düzelttikten sonra "Ahmet Emir deme bir daha." dedi ve öptü. "Acelemiz var evet, evleniyoruz ya." Gülerek elini tuttum. "Hayatım." dedim onun istediği gibi. "Evleneceğiz evet ama buna daha uzun bir süre var. Ev değiştirmeyi nişandan sonra halledebilirdik."
Çalan kapıyı açmak için uzaklaşırken "Halledemezdik, yanlış biliyorsun." dedi ve kapıyı açtı. "Hoş geldin ustam, geç şöyle soldan 2. kapı." diyerek adama odayı gösterdi. Tekrar yanıma gelip kolundaki saatte bakıp, "3 gibi yeni evimize gideceğiz, sen de evden alacağın şeyleri hazırla. Almaya geleceğim seni." diyerek göz kırptıktan sonra gelen adamın yanına gitti.
Rodi'nin tasmasını takıp evden çıkarken karşı apartmanın kapısı açıldı. İçeriden Murat'ın çıkacağını düşünsem de elinde tepsiyle bir kadın çıkmıştı.
Bir şey demeden tasmanın ucunu bileğime geçirip ayakkabılarımı giydim. Kadın hâlâ kapının önünde duruyordu. "Merhaba." dedi boş elini bana doğru uzatıp. "Murat'ın eşiyim ben, sen de Ahmet Emir komiserin mi eşisin?" Kafamı salladım yavaşça ama o kadar şok olmuştum ki.
"Henüz evli değiliz." dedim şokla. "Siz evli misiniz?" Kafasını salladı. "2 Yıldır hem de." Elini kulak memesine götürüp "Nazar değmesin." dedikten sonra kapının kenarına vurdu. "Amin." Tam konuşacağı sırada bizim evin kapısı açıldı. Ahmet Emir öksürüp yavaşça başını eğdi. Selam vermişti yani.
Bu kadının Murat'ın karısı olduğunu biliyordu ve bana söylememiş miydi yani? Gönül koyacaktık bir kere.
"Nasılsınız komiserim?" diye sordu kadın.
Nereden komiseri oluyordu?
Ay bu adama karakolda da komiserim diyordu bir sürü insan. Herkesin komiseriydi, bayılsam da yeriydi. Sadece benim hayatımın aşkı olduğu gibi sadece benim komiserim olması gerekiyordu.
"İyiyim çok şükür." dedikten sonra kolumu kavrayıp arabasının anahtarını verdi. "Sen de dursun, geleceğim." dedi ve içeriye geri girdi.
"Taşınıyor musunuz?" sorusuna "Evet." diyerek yanıt verdim. Rodi'yi gösterip "Apartman pek uygun değil bize." dediğimde yüzünü ekşitti. "Sizin mi?"
"Evet." dedim yüzünü ekşitmesinden hoşlanmayarak. Neydi yani bu? "Ben gideyim artık, çok işimiz var daha." Elimi uzatıp "Tanıştığımıza memnun oldum." dediğimde o da elini uzattı. "Ben de öyle." dedi. "Yeni evinize de geliriz Murat ile."
"Tabii." Aynen Ahmet Emir, Murat'ı kesin alır eve. "Bekleriz." dedikten sonra merdivenlere yönelip Rodi'nin tasmasını uzattım.
Apartmandan çıkıp karşıya, kendi evime girdiğimde mırıldandığım şarkıyı biraz daha yüksek sesle söylemeye başladım.
"Bir kere olsun nolur nolur,
Göz göze gelsek senle sonra
Dursa bi anda tüm yalanlar
Unutsak neymiş dünya hali."
Son kelimeyi uzatarak söylerken ses tonumu ayarlayamamış, biraz yüksek çıkarmıştım.
Bunu fark edip kendine kendime güldükten sonra cebimdeki anahtarı alıp kapının deliğine soktum.
Rodi havlayıp içeriye girince arkasından ben de girdim. "Rodi, ayaklarını silmedik! Gel yanıma çabuk." dediğimde pıtır pıtır yürüyüp yanıma geldi.
O kadar akıllıydı ki, şaşırıyordum her dediğimi anlamasına.
"Aferin sana anneciğim."
Patilerini sildikten sonra mamasını tazeledim. Ahmet Emir mesaj atmış mı diye kontrol ettikten sonra yeni evimize götüreceğimiz eşyalara bakacaktım.
İnci: Bana aşık değil gibisin öyle anladım
Ahmet Emir'cim: Yanlış anlamışsın
İnci: bana yazmayınca
Ahmet Emir'cim: ustalar var diye yazmadım hayatımın anlamı
İnci: o tamam
İnci: Murat'ın karısı olduğunu niye söylemedin
Ahmet Emir'cim: söylemem gereken bir bilgi miydi
İnci: E HERALDE YANİ
Ahmet Emir'cim: Niye gündemimizde bu saçma şey olsun şu an
İnci: ne olacak
Ahmet Emir'cim: akşam yeni evimize gidiyoruz
Ahmet Emir'cim: Orada kalacağız
Ahmet Emir'cim: Mesela
İnci: kalacak mıyız 🥹🥹
İnci: büyüdüm de kocamla mı yaşayacağım ya ben
Ahmet Emir'cim: Çok büyümedin de
Ahmet Emir'cim: Kocanla aynı evde yaşayabilirsin
İnci:
Ahmet Emir'cim: Bu ne akağslsğwlağwç
İnci: doğum günün işin yaptırmıştım
Ahmet Emir'cim: Karısının kocası
İnci: evet tabii
İnci: kocamın karısıyım
Ahmet Emir'cim: aşkımsın
İnci: bana bilmediğim bir şeey söyleeee
Ahmet Emir'cim: kapıdayım
Hızla kapıya gidip delikten baktım. Gerçekten de kapıdaydı.
Açar açmaz içeriye girmiş kolunun altına sıkıştırmıştı beni. "Napıyosun ya." dememe kalmadan saçlarımı birbirine karıştırdı. "Aşık değil miymişim sana?" dediğinde ondan kurtulmaya çalışarak "Evet." dedim. "Değilsin basbayağı."
Kurtulma ihtimalim sıfırlanmıştı çünkü kolunun altından omuzuna terfi etmiştim.
"Beni tanımamışsın sen, evlenmeyelim." Debelenmeyi bırakıp kendimi omuzundan aşağı saldım. "Olur." dedim elimle götüne vurup. "Evlenelim diye ölüp biten sensin."
Aynı şekilde o da benim götüme vurdu ve "Artık kırıcı olmaya başladın." diyerek omuzundan indirdi.
Yoldan geçen herhangi birini çevirip ciddi olup olmadığımı sorsam ciddi olmadığımı anlardı ama maalesef benim kocam Ahmet Emir olacaktı. Böyle biriydi, ciddi.
"Şaka yaptığımı biliyorsun, konuşma böyle." dediğimde beni arkasında bırakıp koltuğa oturdu. "Artık şaka boyutunu geçti İnci, gerçekten evlenmeye hazır değilsen söyle. Sana küsecek veya darılacak değilim. Tek başıma bir karar vermek istemiyorum." İlerleyip yanına oturdum. "Birincisi." diyerek oturduğum yerde ona doğru döndüm. "Bana bir daha adımla hitap etme." Kafasını salladı yavaşça. "İkincisi." diyerek kucağına yerleştim. "Senden başka bir şey düşünemediğim zamanlarda benimle böyle konuşamazsın."
Kaşları havalandı, ellerini belime yerleştirdi. Pür dikkat beni dinliyordu şu an. "Kalbim sen diye atarken böyle şeyler söylemen beni ne kadar üzüyor bilemezsin." diyerek göğsüne kafamı koydum. "Kedi seni." diyerek yattığım yerden kaldırdı beni. "Senden böyle böyle duyacağım bu güzel cümleleri, anlaşıldı." Tek eliyle yanağımı sıkıp öptü. "Ciddi değildim söylediklerimde, seni seviyorum ve böyle takılmak hoşuma gidiyor. Sakın üzme kendini."
"Bırak ya." diyerek kucağından kalkmaya çalıştım. "Bırakamam ya." diyerek beni taklit etti. "Küsücem sana, konuşma benimle 5 dakika."
Ensemden yavaşça tutup göğsüne bastırdı. "Burada küs tamam, başka yere gidemezsin."
Uzatmayıp zaten dünden razı olduğum koynuna yattım. "Ben de seni seviyorum bu arada." Saçlarımı öptü ve "Biliyorum." dedi.
777
selam hayatlarım nasılsınız? biz iyi değiliz maalesef 🥲 hayat bana şu aralar çok zor, iş kadını oldum da aldjslsksşsk şaka bi yana gerçekten işe başladım ve o kadar yoğun çalışıyorum ki bulduğum boş vakitleri de yatıp dinlenerek değerlendirmeye çalışıyorum
🥹 bölüm kısa oldu farkındayım ama sakin olalım👍🏻👍🏻 Daha fazla beklemeyelim diye yayınlıyorum ennn kısa sürede bir bölümle daha geleceğiz, her seferinde öyle diyorsun diyecekler çok haklı ama bu sefer ÇOK SÖZ, öpüyorum sizi ve uzun zamandır demediğimi bir şey vardı "Gülü susuz sizi yeni bölümsüz bırakmam" 💕