"Yaşam boyunca aşkın bir kereye mahsus olduğunu duymuştum, Ve senin benim aşkım olduğuna eminim."
Praskovya (1,5 ay sonra)
Ellerimi başıma götürüp ovdum, bu ağrı çekilmiyordu. Harry bana doğru sırıtarak geldiğinde güldüm ve arkama yaslandım.
"Uzaklaş! İmzalamam gereken çok kağıt var Harry. Seninle kapışacak vaktim yok, akıllı dur."
Dirseklerimi masaya yaslayıp sandalyede geriye yaslandım. Harry'nin gittiğini düşünürken birden arkamdan elleriyle belimi sarınca gülmemi tutamadım.
"Vesna! Devamını sonra halledersin. Çok yoruldun, daha süreleri var zaten."
Gözlerimi devirip sandalyemi ona doğru çevirip döndüm.
"Sonra yetişmiyor."
Elini bana uzattı ve kalkmam için beni çekiştirdi.
"Ben hallederim, bana bırak."
Elini tuttum ve kalktım.
"Bana gidelim. Louis, Zayn ve Vi geliyor. Film izleriz. Uzun zamandır şu işlerle ilgileniyoruz Ves, artık hepimiz yorulduk ama her şey bitti. Kafa dinlemenin ve eğlenmenin vakti geldi artık. Kendine biraz izin ver güzelim."
Kafamı omzuna yasladım ve derin bir nefes alıp kat ettiğimiz yolu düşündüm. Her şey düzelmişti. Harry ile birlikte devletimize yenilikler getirmiştik. Fedrick hangi cehennemdeydi bilmiyorduk ama artık bir sorun çıkarmadığı için boş vermiştik.
Geri çekildim ve yüzüne baktım. Gözlerini gözlerime dikti ve bana derince baktı. Elini yanağıma yasladığında kafamı oraya doğru bıraktım. Yaptığım hareketle bana gülümsedi. Gerçekten çok güzel bir adamdı. Erica'ya biraz daha empati kurabiliyordum.
"Hadi, gidelim."
Harry'nin sözüyle gözlerimi kapatıp kafamı salladım ve onu onayladım.
____________
Harry, ağzı son derece açık bir şekilde bağırarak içerideki koyu sohbetin arasına daldı.
"İşte, mısırlar!"
Söylediği şeyle gülmeye başladık. Sanki atomu parçalamış gibi sevinmesi çok komikti.
"Mükemmelsin dostum!"
Louis'nin bağırışı ile Zayn gözlerini devirip; kolunu, omzuna attığı Violet'e doğru döndü.
Harry oturduğumuz koltuğa doğru yaklaştı, yana kaydım ve yanıma oturdu. Kolunu omzuma atıp bana döndü ve gülümsedi. Ben de ona bakıp gülümsedim.
Film başladığında arkama yaslandım. Harry ile ortak yönlerimiz çoktu. Benjamin Button'ın Tuhaf Hikayesini açtığında gülümsememe engel olamamıştım.
Yaklaşık iki saat sonra filmin sonuna geldiğimizde yaşlı Daisy'nin kollarında ölen bebek Benjamini görünce gözlerim doldu. Kimseye çaktırmadan yukarı baktım ve burnumdan nefes çektim. Fakat aldığım nefes duygulandığımı belli ettirmişti.
Styles gülümseyerek bana baktı.
"Hey, sen ağlıyor musun?"
Gözlerimi devirdim ve hafiften titreyen sesimle konuşmaya çalıştım. "Drama queen" gibi gözükmek istemiyordum.
"Hayır. Sadece sahne şey yaptı."
Yüzüme iyice yaklaşıp güldü
"Ney yaptı?"
Kaşlarımı çatıp ona döndüm.
"Off, Harry. Uğraşma lütfen sadece etkilendim işte."
Dediğim şeyle kıkırdadı ve avucunu götürüp alnına vurdu.
"Oh, Üzülmüş mü yoksa Vesnacık?"
Dediği şeyle yüzümü buruşturup dirseğimi karın boşluğuna geçirdim. Daha çok gülmeye başladı ve kafasını boynuma yaslayarak yanda filmi izleyenleri rahatsız etmeden sessizce gülmeye devam etti.
En son kafasını kaldırdığında kaşlarım çatık bir şekilde önüm dönük filmi izliyordum. Bana baktığını hissedebiliyordum ama yüz vermedim.
"Vesna?"
Dönmedim.
"Hey?"
Tekrardan gülmeye başlayınca sinirlerim bozulmuştu. Çenemden tutup kafamı ona doğru çevirdi. Büyük elini yüzüme uzatıp dolu gözlerimi baş parmaklarıyla sildi ve yüzümü iki elinin arasına aldı.
Kaşlarım hâlâ çatık bir şekilde ona bakarken yüzünü bana yaklaştırdı ve dudaklarını ıslak gözüme değdirdi ve küçük bir öpücük kondurdu.
Bunu yapmasıyla beraber aklımdan geçen düşüncelere engel olamadım çünkü ne kadar saçma da olsa göz öpme batıl inancına inanıyordum.
Geri çekildiğinde kaşlarımın çatıklığı geçmişti. Hafifçe gülümseyip aşağı doğru baktım. Kafamı omzuna yaslattı ve bitmesine çok az kalan filmi izlemeye devam ettik, karnımın içindeki kelebeklerle beraber.
Bir kaç dakika sonra film bittiğinde herkes tekrardan derin bir sohbete dalmıştı. Onlara eşlik ettim. Yanımda duran Vi bana kollarını sardığında gülümsedim. Zayn'in yeni kız arkadaşıydı ve gerçekten oldukça tatlı bir kızdı.
En son saat gece 1'e doğru yaklaştığında kalkmaya başladılar. Ben de ayaklanıp montumu giyerken Harry beni kolumdan çekti ve durdurdu.
"Hey, sen nereye gittiğini zannediyorsun? Bugün bende kal, yarın ben bırakırım seni."
Dediği şeyle onu onayladım ve montumu geri çıkardım. Diğerleri kapıya doğru çıkarken Zayn bana baktı ve güldü. Harry'le bakışıp birbirlerine sırıttıklarında Zayn'in omzuna bir yumruğumu savurdum ama adam sarsılmıyordu.
En son herkesi yolladıktan sonra kapıyı kapatıp arkamı döndüm.
Dönemedim.
Harry tam tamına beş santim yakınımda bana doğru bakıyordu. Tek kaşımı kaldırıp lafa atladım.
"Amacın ne senin bugün ha? Çıkar ağzındaki baklayı."
Gülümsedi ve hiçbir şey demeden beni bir süre boyunca süzdü. Gözlerinde çok derin bir anlam vardı. Gerçekten beni kendine bağlıyordu ve bundan hiç rahatsız değildim.
Kıvırcık ve uzun saçlarına, yeşil gözlerine, gülümsediği için yanaklarında duran derince çukurlara baktım. Onun beni bir dakikadır izlediği gibi.
Sorduğum soru havada kalmıştı, hiçbir şey dememişti.
Yüzünü yaklaştırdı ve dudaklarını dudaklarıma yumuşakça bastırdı. Gülümsememe engel olamadım, aynı onun gibi. Geriye çekildi, alnını alnıma yasladı ve gözlerini gözlerime dikti. Lafa atladı.
"Yaşam boyunca aşkın bir kereye mahsus olduğunu duymuştum."
Elini yanağıma götürdü ve yüzümü okşadı.
"Ve senin benim aşkım olduğuna eminim, Vesna."
Sorduğum sorunun cevabını almıştım.
_________
SONUNDA ULANNNN
SONUNDAAAAA
HEYTTTTTT
çok güzeller ya
bu bölüm şöyleydi biraz : 🥺🥺
734