"Şimdi kötü bir migreni olan Kafka gibi hissediyorum, Yarın yine uyanıyorum ve odam aynı."
Praskovya
Başımdaki illet ağrıyla yataktan dikleştim. Hiçbir şey düşünemiyordum. Yatak başlığına yaslandım ve biraz bekledim. Omzumdaki ağrı canımı yakıyordu. Belki rüyamı tetikleyen de buydu.
Dün gece hakkında hiçbir şey düşünmemek en iyisiydi. İyi hissetmiyordum. Gözlerimi kapattım ve başımdaki migrenle mücadele etmeye çalıştım.
Üstümdeki yorganı çektim ve ayağı kalkıp yanımdaki aynaya baktım. Tamamen bitik ve ruhsuz duruyordum. Bir rüyanın beni bu kadar etkilemesi çok kötüydü, gerçi rüya değildi ki.
Kapıdan çıkacakken aklıma tekrardan Styles geldi, dün gece o yanımdaydı. Düşünmeyecektim, hiçbir şey olmamış gibi davranmak daha iyiydi.
Aynadan kendime bakıp düşünmeyi bıraktıktan sonra kapıya yöneldim ve açtım. Dışarı adımımı atar atmaz 4 koruma birden sağa çekildi. Onlara gülümseyip teşekkürlerimi ilettim.
Merdivenlerden aşağı doğru inmeye başladım. Styles koltukta bir kaç evrak ve bilgisayarla bir şeyler yapıyordu. Çıkardığım tıkırtıları duyunca kafasını kaldırıp bana doğru baktı.
Yürüdüm ve karşısındaki koltuğa oturdum. Yerinde dikleşti.
"Daha iyi misin, Black?"
Omuzumu mu soruyordu yoksa dün geceyi mi diye düşündüm.
Gözlerine baktım ve kafamı yukarı aşağı salladım. Hala Louis ve Zayn'e haber vermediğimi fark ettim. Dün aniden saldırıyı geriye çekmelerini söylemiş ve kapatmıştım. Şimdiyse düşmanımla karşı karşıya oturuyorduk. Derin bir nefes aldım ve ayaklandım.
"Hadi Styles."
Styles bana anlamayan gözlerle bakıyordu,
"Öteleyiciler binasına gidiyoruz, ateşkes istemiştin. Fedrick'i halletmemiz gerekiyor değil mi?"
Styles bir süre yüzüme öylece baktı ve sonrasında ayaklandı. Önüne düştüm ve kapıdaki uzun siyah botlarımı ayağıma geçirip aynı şekilde siyah olan desenli deri ceketimi üstüme geçirdim ve kapıyı açıp çıktım.
Telsizi kaptım ve konuştum.
"Zayn, Louis. Öteleyicileri toplayın."
Telsizi geri cebime attım ve arkamdan gelen Styles ile kapıya çıktık. Etrafa göz attım ve belimdekileri kontrol ettim. Styles benim belimdekileri kontrol etmeme bakıp gözlerini devirdi ve önüme geçip arabasına yöneldi.
Arabasını açtı ve şoför koltuğuna oturdu. Aynı zamanda ben de yan koltuğuna oturdum.
"Black, Fedrick'e hiçbir şekilde ulaşılmıyor. Steve ile görüştüm aratma emri çıkardım."
Steve ismini duyunca güldüm. Benim arkamda olmak zorunda olan ama içten içe Styles'ı destekleyen başkanımızdı.
"Tamam, bulurlarsa bir yere kapatmasınlar. Sadece her hangi bir görüşme için çağırılmış gibi düşünsün. Ülkeden çıkmasın yani. Devamını biz hallederiz."
Karşımdaki yolu izlerken konuştum. Styles'ın bana doğru yüzünü döndürdüğünü hissettim, bana bakıyordu.
Yüzümü ona çevirdim.
"Önüne bakmazsan devamını da halledemeyeceğiz, Styles."
Styles yandan bir gülüşle önüne döndü ve telsizi alıp Steve'e dediklerimi iletti.
Bir süre sonra Öteleyiciler binasına gelmiştik. Styles arabadan indiği an üstüne doğru gelen kurşunlarla küfürler edip arabaya bindi. Gülmeye başladım.
"Salak mısın sen? Nerde olduğunu bilmiyor musun? Öyle atlanır mı arabadan, bırak ilk ben ineyim arkamdan gel."
Styles kaşlarını çattı ve sinirli bir şekilde başını öne arkaya salladı. Kıkırdadım ve arabadan indim. Beni gören korumalar gözlerini büyüttü ve bana doğru gelip beni korumaya çalıştılar. Elimle onları durdurdum ve arabadan inen Styles'ı göstererek konuştum.
"Benim kontrolüm altında."
Korumalar geri yerine geçti ve Styles'la yukarı çıktık. Kapısı kapalı salona baktım ve Styles'a döndüm. Hissiz bir ifadeyle etrafa bakıyordu. Buranın ona iyi şeyler hatırlatmadığını biliyordum.
Kapıyı açtım ve Styles'la beraber içeri girdim. Büyük masadaki herkes ayağa kalkıp silahını Styles'a doğrulttu ve Styles sinirli bir şekilde konuştu.
"Ah! Yine mi?"
Dediğine güldüm ve masadaki herkese döndüm.
"Benim kontrolüm altında, hiç kimse yanlış bir harekette bulunmasın."
Herkes oturduktan sonra Zayn ve Louis ayakta sinirli ve şaşkın bir şekilde bize doğru bakıyordu.
"Praskovya! Bu herifin ne işi var burada?!"
Louis'nin güçlü sesine karşılık verdim.
"Her şeyi anlatacağım, Louis. Sakin ol. Ortada büyük bir şey var."
Zayn'in kaşları kalktı. Louis konuştu.
"Neyi anlatacaksın, siktir git!"
Louis Hızlıca Styles'ın üstüne doğru yürüdü ve silahını çekip ona doğrulttu. Hemen Styles'ın önüne geçtim. Masadaki herkes şaşkınca bana bakıyordu.
Louis bana bakıp histerik bir gülüş attı.
"Neyin peşindesin sen! O adamın neler yaptığını benden iyi biliyorsun! Çekil önümden."
Başımı ovdum ve sinirimi gizlemeye çalıştım.
"Kız sana ne anlatmaya çalışıyor, dinle bir!"
Styles konuşunca Louis daha fazla sinirlendi.
"Sen sakın karışma orosbu çocuğu!"
Styles beni kenara çekip Louis'ye doğru yürümeye çalışınca onu durdurdum ve lafa atladım.
"Louis anlamak mı istemiyorsun? Çekil şurdan, önümüzde büyük bir olay var dedim sana! Neler dönüyor haberin mi var, aptal! Şimdi siktir ol ve o sandalyeye otur."
Louis silahı indirdi ve derin bir nefes alıp bana inanamıyormuş gibi baktı. Zayn ve Louis yerlerine oturduktan sonra masanın başına, yani kendi yerime geçtim ve yanıma bir sandalye çekip Styles'ın da oturmasını sağladım.
Herkes meraklı ve dehşet bakışlarıyla bana bakıp ne diyeceğimi bekliyorlardı. Hemen lafa girdim ve olayları kesintisiz bir şekilde ayrıntısına kadar anlattım. Hayır kurumunun sitesinin ve sahte haber sitesinin de Fedrick'e ait olduğunu anlattım. Dün gece dışında her şeyi anlatmıştım.
Masadakiler gözlerine inanamamış olarak bana bakıyordu. Louis ve Zayn'e baktım. İkiside önlerine bakıp bir şeyler düşünüyordu.
Zayn lafa atladı.
"Bunca kişi nasıl oyuna getirildiğimizi fark etmedik?"
Masadan Amy lafa atladı.
"Öfke insanın gözünü kör edermiş."
Abel'la göz göze geldik, ona doğru gülümsedim. Styles bana ve Abel'a bakıyordu, sanırım aramızda bir şeyler olduğunu sanmıştı.
Uzun bir süre toplantıya devam ettik, üst üste, üyelerden fikir geliyordu ama Styles'la hiçbirini beğenemiyorduk.
Abel yine söz istediğinde hızlıca ona döndüm.
"Abel, evet! Hadi anlat bakalım!"
Masadakiler gülmeye başlayınca sırıttım.
"Praskovya, bu bir fikir sayılır mı bilmiyorum ama bence en iyisi Fedrick'in bundan haberinin olmaması. Çünkü Fedrick zaten senin her şeyini bilmek istediği için sana muhtaç. Onu herhangi bir şeyle kandırıp yanına gidelim, orada hesabını sorarız."
Styles Abel'a karşılık verdi.
" 'Gidelim' ? Bu işi Vesna ve ben halledeceğiz, ve bu kadarını biz de planladık zaten."
Zayn yine kaşlarını kaldırdı, bu çocuk çok komikti.
"Sakin ol, dostum."
Zayn konuştu. Lafa girdim.
"Hey, tamam. Alışamadınız bu garipliğe biliyorum ama her şey düzelecek."
Styles bana doğru bakıp gülümsedi.
Ayaklandım ve Styles'a döndüm.
"Tamam, doğaçlama gidelim. Önce Fedrick'e gideriz sonrasını orada planlarız."
Lafımı bitirip yürürken önümdeki Styles aniden ayağı kalktı ve ayağına takıldım. Öne doğru yere çakılacağımı düşünürken Belimi yine kavramıştı.
"Ups! Yakaladım seni."
Styles gülerek konuştu ve kıkırdadım. Bu aptal adam cidden garipti.
___________
gecis bolumu bilmem kac
942