🪄İNCİ🪄
İnci:
İnci: Nasılsın?
Polis Ahmet Emir'cim: İyiyim sen?
İnci: İyi
Polis Ahmet Emir'cim: sevindim iyi olmana.
Polis Ahmet Emir'cim: Çok müsait değilim şimdi, sonra yazarım sana. Tamam?
İnci: tamam
Telefonumu masamın üzerine bırakıp kendi aralarında oynayan çocuklara baktım. Ayağa kalkıp hepsini sıralarına oturttuktan sonra oyun hamuru saati geldiği için sırayla dolaplarından hamurlarını aldılar.
Sakin sakin oynuyorlardı ne ben yoruluyordum ne de stajyerler.
Kahve fincanımı alıp kızlara bahçeye çıktığımı söyledikten sonra beyaz önlüğümü üzerime giymiştim. Aslında sabahtan giymem gerekiyordu ama sınıfın içinde kimse görmediği için giymiyordum.
Banklardan birine oturup öylece etrafı izlerken yanıma küçük bir kedi geldi. Kucağıma yattığında karnını sevmeye başladım. Küçücüktü ve muhtemelen annesi buralarda bir yerlerdeydi.
Biraz daha onu sevdikten sonra üzerimi silkeleyip içeriye girdim. Keyif yapacak bi saat diliminde değildim nasılsa, çalışıyordum.
Sınıfa girip çocuklarla birlikte vakit geçirirken zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştım. 5'e geliyordu neredeyse.
Veliler yavaş yavaş gelmeye başlamıştı. Genelde stajyerler ilgileniyordu ama ben bir öğrencimin velisiyle konuşmak istediğim için kapının önüne çıkmış, bekliyordum. Gelen velilere de yardımcı olup çocuklarını veriyordum.
Benim ilgilendiğim yeter siz ilgilenin biraz da dermiş gibi.
İçimden diyordum da.
Karşıdan gelen sarı saçlı kadını görünce içeriye seslenip çocuğu hazırlamalarını söyledim. "Hoş geldiniz Mehtap Hanım'cım, nasılsınız?" dediğimde gülümseyerek karşılık verdi. "İyiyim İnci Hanım, siz nasılsınız?" Aynı şekilde karşılık verdiğimde içeriden çantasıyla birlikte Kumsal gelmişti.
"Pazartesi görüşürüz Kumsal, iyi bak kendine." deyip el salladıktan sonra bacağıma sarılmasıyla bende ona sarıldım. "Görüşürüz öğretmenim." demişti. Arkadan veliler gelmeye başladığında biraz yoğunluk olmuştu.
Hepsiyle birden vedalaşmak zor oluyordu.
İçeriden su içerek çıkan Melih'i görünce sahte bir kızgınlıkla ona baktım. "Melih, oturup içiyorduk ya suyumuzu." dediğimde suluğunun ağzını kapatıp, "Bitti zaten öğretmenim." demişti. Bir şey diyememiştim çünkü annesini görüp ayakkabılarını giymişti direkt.
"Öğretmenim ben yarın da gelebilir miyim?" diyen bir ses duyduğum için arkamı dönüp sesin sahibine baktım. "Ayşe'cim ama yarın tatil, evde dinlenmek istemez misin?" diye sorduğumda kafasını salladı. "Ben seninlen olmak istiyorum öğretmenim." dediğinde sevimliliğine gülüp annesine baktım. "İnci Hanım gerçekten yardımcı olmanız gerekiyor. Her hafta sonu böyleyiz, ağlıyor okula gideceğim öğretmenimle oynayacağım diye." dediğinde yerde oturan Ayşe'nin yanına oturup onu kucağıma çektim.
Elimle önüne gelmiş saçlarını geriye atıp onunla kısa bir konuşma yapıp ikna ettikten sonra elimi açıp havaya kaldırdım. Bekletmeden vurduğunda yanaklarından öpüp ikimizi birden ayağa kaldırdım.
Aşağı doğru eğildiğim için saçlarım yüzünü kapatmıştı. Onları düzeltip doğrulduğumda kapıdan içeriye giren üniformalı birini gördüm. Yüzüne baktığımda ise Ahmet Emir olduğunu fark etmiştim.
Boğazımı temizleyip Ayşe'ye el salladıktan sonra Ahmet Emir'e döndüm. "Buyrun." dediğimde gülümseyip ellerini beline koydu. "Berat'ı almak için gelmiştim." Dediğinde kaşlarımı çattım. "Esma Hanım böyle bir şeyden bahsetmemişti." diyerek cebimden telefonumu çıkardım. "Yalan mı söyleyeceğim İnci, ablam rahatsız Berat'ı al dedi işte." diyerek açıklama yapınca tatlılığına güldüm.
"Yine de bir arayıp konuşmam gerek Ahmet Emir, bu şekilde olmaz." dedim ve Esma Hanım'ın numarasını bulup üzerine dokundum.
Konuşup gerçekten Ahmet Emir'in alacağına emin olduktan sonra içeriye gidip Berat'ı aldım. Omuzlarından tutup beraber dışarıya çıktığımızda Berat bana sarılıp "İyi tatiller öğretmenim." demişti. Bende ona sarılıp sarı saçlarından öpüp, " İyi tatiller canım." diye karşılık vermiştim.
Berat ayakkabılarını giymeye çalışırken bende Ahmet Emir'e dönüp konuşmaya başladım. "Aslında Esma Hanımla görüşecektim ama önemli bir şey değil. Kendisini iyi hissettiği bir zaman benimle görüşmeye gelirse sevinirim." dediğimde kafasını aşağı yukarı salladı. "İletirim." dedikten sonra Berat'ın elinden tutup okuldan çıkmışlardı.
Bemde içeriye girip sona kalan bir kaç öğrenciyle vakit geçirmeye devam etmiştim.
**
Dün akşamdan beri yazmayan Ahmet Emir'in bitmeyen işinin ne olduğunu merak içerisinde bekliyordum.
Dayanamayıp yazacaktım ama utanıyordum.
İnci: Ahmet Emir
Polis Bey Ahmet Emir'cim: İnci
İnci: Tamam polissin de
İnci: Ne bitmek bilmeyen işin varmış
Polis Bey Ahmet Emir'cim: İşim bitti
İnci: Bitince yazarım demiştin ya
İnci: Yazmayınca bitmedi sandım.
Polis Bey Ahmet Emir'cim: Bekledin yani sana yazmamı?
İnci: Bekledim.
Polis Bey Ahmet Emir'cim: Ben o günkü tavrından sonra beklemezsin diye düşünmüştüm.
Polis Bey Ahmet Emir'cim: zorlamak istemedim ondan
İnci: Ahmet Emir özür dilerim
İnci: O gün gelmeni beklemiyordum ve birden seni görünce gerildim.
İnci: Kendimi hazırlamamıştım seninle konuşmaya
Polis Bey Ahmet Emir'cim: iyi de İnci, benden neden çekinesin?
İnci: Ahmet Emir daha dün küçük kızsın deyip duruyordun fikrin ne kadar çabuk değişti.
Polis Bey Ahmet Emir'cim: Değişmedi fikrim küçüksün hala
Polis Bey Ahmet Emir'cim: görmek istedim sadece seni
Polis Bey Ahmet Emir'cim: Yorulmuştun bir de o gün, yardımcı olurum diye düşündüm
Polis Bey Ahmet Emir'cim: Yanlış düşünmüşüm sanırım.
İnci: İlk karşılamamız bu şekilde olmamalıydı.
Polis Bey Ahmet Emir'cim:Oldu ama
İnci: Seni seviyorum ben ama
İnci: Bir anda bu kadar şey olman beni korkutuyor da
İnci: Seni tam anlamıyla tanıyorum diyemem, görüyorum ve hakkında bildiğim bir çok şey var.
İnci: Ama bilmediğim de bi çok şey var. Seni seviyorum ama kendim de değersiz değilim Ahmet Emir
Polis Bey Ahmet Emir'cim: Tamam da İnci, sadece seni görmekti amacım.
İnci: Kötü bir şey demiyorum Ahmet Emir, tanımıyorum seni benim hakkımda ne düşünüyorsun bir bakışınla da anlayamam.
İnci: Korkuyorum.
Polis Bey Ahmet Emir'cim: Neden?
İnci: Benimle dalga geçmenden.
Polis Bey Ahmet Emir'cim: Yapmam böyle bir şey
Polis Bey Ahmet Emir'cim: Bana hislerini açmışsın, seninle neden dalga geçeyim.
Polis Bey Ahmet Emir'cim: Beni görmek seni mutlu eder sanmıştım.
İnci: küçük kızsın vazgeç bilmem ne dedikten sonra beni görmeye gelmen beni başka şeyler düşünmeye itti ama yine de mutlu oldum.
İnci: Sadece bazen bazı şeyleri çok düşünürüm.
İnci: Kızdım sonra kendime ama
Polis Bey Ahmet Emir'cim: Ama iş işten geçmişti.
Polis Bey Ahmet Emir'cim: sana dürüst oldum ve kalbim boş dedim.
Polis Bey Ahmet Emir'cim: senden hoşlanıyorum dedin, seni tanımakta istedim İnci.
Polis Bey Ahmet Emir'cim: Ama verdiğin tepki beni itti
Polis Bey Ahmet Emir'cim: dediğin gibi beni tanımıyorsun ve senden hoşlanıyorum dediğin halde bu ön yargına bir anlam veremedim
Polis Bey Ahmet Emir'cim: Hislerinden emin değilsin bence.
Polis Bey Ahmet Emir'cim: Bende bir ilişki istemediğime karar verdim sayende, bana göre şeyler değil.
Polis Bey Ahmet Emir'cim: Kendine iyi bak, teşekkür ederim.
—-
Noluyo yahu!!