Chapter 67
SAM
Dumating ako sa tapat ng bahay ng hindi ko namamalayan, basta ang alam ko lang sa lahat ng tanga ako ang nag iisa. Biglang bumalik sa isip ko ang pangyayari kanina
Flashback
Hindi ko alam kung paano ko sisimulan tanging hangin lang ang ingay ang maririnig mo at alon ng tubig sa dagat, hanggang sya na ang naunang nagsalita
" ano pag uusapan natin?" seryoso na may lungkot sa tono ng boses nya, ayoko yung ganung tono ni Jess mas ako ang nasasaktan, nakatingin lang sya sa dagat ni hindi sya tumingin sakin habang tinanong yun
" Honestly hindi ko alam kung pano ko sisimulan dahil miske ako hindi ako makapaniwala"
Napatingin na sya sakin dahil siguro nagtataka sya kung ano ang pinagsasabi ko
" hindi makapaniwala? Hindi alam sasabihin? Hindi mo kayang sabihin na bumalik na ang EX-BOYFRIEND mo na iniwan ka dati na ngayon nakikipag balikan sayo. O kayo na ulit kaya hindi mo masabi sakin kaya nilihim mo! " tuloy-tuloy nyang sabi ng papahina ang tono halatang hindi nya gusto sabihin yung huling nabitawan nyang salita
" ano totoo no kaya hindi mo masabi sabi dahil mahal mo pa din sya hanggang ngayon, na mas pinili mo sya kesa sakin. Napaka unfair mo sana hindi nalang ako nagkagusto sayo, sana pala tinago ko nalang ng tuluyan yung nararamdaman ko dahil mas pipiliin mo din pala sya. Kaya pala may ibang kutob ako sa kanya ikaw na pala hinahanap nya. Hindi pala talaga mangyayari na pang forever ang ganitong relasyon." humahagulgol na si Jess sa kakaiyak habang nagsasalita sya pero hindi ko alam sa sarili ko bakit hindi ko magawang magsalita
" siguro tama na din wala ka masabi o hindi mo sakin sabihin ang dahilan mo, siguro para hindi na ako masaktan pa sa mga dahilan mo, tingin ko magiging masaya ka sa kanya, sya tatanggapin ng magulang mo, mga kaibigan mo at ang mga tao para sayo. Ingatan mo lagi ang sarili mo please. "
Umalis sya at sumakay ng taxi ni hindi ko man lang sya napigilan hindi ko magawang ihakbang o ibuka man lang ang bibig ko para sabihin sa kanya na hindi totoo lahat ng sinasabi nya na hindi totoo na mahal ko pa din si Christian. Napaka tanga ko.
End of Flasback
Napapahampas ako sa manibela sa kainisan ko sa katangahan ko. Nararamdaman ko nanaman yung sakit ng puso ko na parang may tumutusok nanghihina ako napapahawak ako sa parte ng puso ko bakit ganito yung pakiramdammmmm...........
Dahan dahan kong minulat yung mata ko napaka liwanag, white wall ? nasa langit na ba ako bakit wala yung angel sa tabi ko? saka may kakaiba akong nararamdaman sa kamay ko parang ang bigat. Tanging puti lang ang nakikita ko, may naririnig ako ng tunog makina parang nasa lugar ako na ayaw ko. Pumikit ako bigla dahil narinig ko ang doorknob na senyales na may papasok.
" Misis buti at ganun lng ang nangyari sa kanya kung mauulit pa to baka mawala na sainyo ang anak nyo dahil hindi ho natin malalaman kung ano ang susunod na mangyayari baka heart attack na sumunod. Kamusta na ba yung paghahanap nyo para sa transplant at mapalitan na yung puso nya? "
" doc wala pa din pong progress mahirap makahanap ng ka match nya pero po lahat ng pwede namin magawa mapatagal lang po buhay ng anak namin " kay dad ang boses na yun
" sa ngayon antayin lang natin sya magkamalay at manalangin tayo sa maykapal dahil sa huli sya pa din ang makakagawa ng milagro para gumaling na ang anak nyo. "
" opo doc. Salamat po " sabi ni mommy
" osya mauna muna ako may pasyente pa akong pupuntahan " sabi ni Doc at umalis na
" Ma, Pa!" dumilat na ako para hindi na lalo mag alala ang magulang ko
" anak" dali daling pumunta si mama at papa sakin
" ma bakit ako nandito?" hindi ko talaga maalala kung bakit ako nandito
" anak hindi mo ba natatandaan na nawalan ka ng malay sa loob ng sasakyan mo, narinig ng guard na may busina ng sasakyan sa tapat ng bahay natin hanggang sa makalabas na sya ng gate hindi humihinto yung busina akala nya pinapabuksan mo lang yung gate pero paglapit nya sa sasakyan mo nakita ka nya nakapatong na ang ulo mo sa manibela kaya pala hindi humihinto yung pagbusina. Akala namin kung ano nangyari sayo. Dalawang araw ka ng nandito anak mabuti at nagising kana."
Nabigla ako sa sinabi ni mama na dalawang araw na akong nandito. Biglang bumukas yung pinto
" ATE!!!!!" sabay takbo ni Samuel sakin at niyakap ako
" ate mabuti nagising ka na, kala ko hindi ka pa gigising ako lahat may kasalanan kung bakit nangyayari sayo to ngayon kung hindi ko inamin sayo yung lagay mo hindi mo iisipin yun at hindi ka ma s-stress wala ka sana ngayon sa ganitong sitwasyon sorry ate" sabi ni Samuel habang umiiyak na
" Samuel sabi ko sayo diba wag ka umiiyak dahil pang bading lang yan, tignan mo oh nakikita ka pa ni Giezel, naku bawas pogi point yan" biro ko kay Samuel dahil ayaw kong sinisisi nya ang sarili nya
" ate sabihin mo ng bading ako pero ayaw kitang mawala hindi ko talaga kakayanin mawala ka samin. Please ate wag na maulit to" tuloy tuloy pa din sa pag iiyak si Samuel wala sa kanya kahit nakikita na sya ni Giezel kaya hinagod ko nalang yung likod nya para kumalma na sya
" tahanan na. Promise hindi na mauulit to." Sabi ko kay Samuel kaya dali-dali syang umalis sa pagkakayakap sakin
"PROMISE?"
Natawa ako sa reaksyon ni Samuel para talagang bata to na kala mo pinangakuaan na bibilhan ng laruan
" oo kaya punasan mo na yang mukha mo puro na luha at sipon. Yuck" sabay naman punas nya sa mukha nya. Kahit kalian talaga to
" tara nga dito yakapin mo nalang ako ulit ng maging ok na si ate mo" sabi ko at yumakap naman agad si Samuel sakin
" mga anak dito muna kayo pupunta lang kami ni Papa nyo kay doc at sasabihin naming gising na si Samuel" napatingin kami kay Mama na maluhaluha yung mata dahil na din siguro sa pag iyak ni Samuel nadala din sila miske naman ako naiiyak pero pinipigil ko lang dahil alam ko pag nakikita ni Samuel na mahina ako mas mag aalala sya sakin.
" sama na ako ma" sabi ni Samuel kniss ako ni Samuel sa noo at lumabas na sya kasama sila mama
Tumabi sakin si Giezel ngumiti lang ako sa kanya
" wag mo ako nginingitian dyan, bakit hindi mo sakin sinabi?" pasungit na sabi sakin ni Giezel
" Giezel yung araw na galing ako sainyo sabi mo kailangan ko marinig yung explanation nya para magkaroon ng closure, nung gabi na din na yun nag usap kami ni Christian sinabi nya sakin na kaya sya nawala dahil nalaman nya na may sakit ako sa puso natakot sya na iiwan ko din sya kagaya ng mama nya pero ngayon kaya daw sya nandito dahil handa na sya ipaglalaban nya ako "
" kaya pinatawad mo sya at pano yung sainyo ni Jess? " singit ni Giezel
" pinatawad ko sya dahil sa dahilan nya dahil hindi ko sya masisisi kung ganun dahilan nya dahil nakita ko kung gaano sya nasaktan nung iwan sila ng mama nya. Yung samin ni Jess hindi ko alam dahil sa katangahan ko nawala sya sakin "
" bakit ano ba nangyari sa pag uusap nyo nun? "
" ang akala nya nagkabalikan na kami ni Christian, akala nya mahal ko pa din si Christian " sabi ko habang nakatulala lang ako dahil hindi ko akalain na sinayang ko ang pagkakataon na sabihin kay Jess ang lahat naunahan ako ng takot at katangahan.
" ha? Bakit hindi mo ba sinabi sa kanya ang lahat!? " napapataas na ng boses si Giezel halatang miske sya naiinis sa katangahan ko.
Umiling iling lang ako. Miske ako naiinis ako sa katangahan ko.
" Samantha tapatin mo nga ako kaya ba hindi mo masabi sa kanya dahil natatakot ka na gawin din ni Jess yung ginawa ni Christian na iiwan ka. "
" Giezel alam mo yung sakit na naramdaman ko nung panahon na iniwan ako ni Christian gumuho ang buhay ko nun, pero ngayon kay Jess mas lalo hindi ko kakayanin parang mas mawawala buhay ko "
" pero pano yun ikaw na nagtulak sa kanya para umalis sya sa buhay mo, kala ko ba hindi mo kakayanin? " kalma na ang tono ng boses ni Giezel nakikita mo sa mga mata nya yung awa para sa sitwasyon ko ngayon
" natakot lang ako Gie " tipid kong sagot dahil alam kong tama sya na ako mismo ang nagtulak kay Jess papalayo
" Samantha wag mo gayahin si Christian harapin mo yang takot na yan dahil alam mo kung gaano kasakit ang ilihim sayo ang paglayo ng minamahal mo. "
Bago pa ako makapagsalita dumating na sila Samuel kasama si doc
" mabuti at gising kana makakalabas ka na bukas. Basta konting ingat at wag magpaka stress. Bawal muna ang heart break... joke. "
Tumawa nalang sila pero ako pilit dahil heart break na siguro tong nararamdaman ko.
Papasok na ako sa school kasabay ko pumasok sina Samuel at Giezel hindi muna ako hinayaan ni Samuel mag drive. Sana pag pasok ko pumasok na din si Jess sabi kasi nila Giezel hindi pa daw sya pumapasok simula nung huli naming pag uusap. Pagkarating namin sa parkingan nandun na si Christian nag aabang sya habang nakasandal sa sasakyan nya.
" anong ginagawa mo dito? " ma angas na tanong ni Samuel pagkababa nya ng sasakyan kaya agad agad akong bumaba para sawayin si Samuel
" Samuel please enough "
" kapal ng mukha magpakita ng gagong to ehhh " galit na galit yung mukha ni Samuel
Nakitulong na din si Giezel sa pag awat kay Samuel si Christian naman parang inaantay lang na masapak sya ni Christian
" Ate ano to? " inis na tanong ni Samuel
" Giezel please mauna na kayo ni Samuel ikaw na bahala sa kanya" tumango lang si Giezel at sinama nya na palayo si Samuel
" Sorry Samantha hindi ko gusto na ikaw lagi pumapagitna pag gusto nila ako sapakin " malungkot na sabi ni Christian
" ok lang. Hindi pa kasi nila alam yung totoong dahilan mo. Pasensya na din "
" bakit ka pala nandito!? " pahabol kong tanong sa kanya
" dito na din ako mag aaral pwede ba samahan mo ako hindi ko pa alam pasikot-sikot dito saka para meron na ako kasama na kakilala "
" ahhh sige. " ayun nalang nasabi ko dahil kailangan din naman nya ng kasama
Yung kaninang itsura nyang malungkot napalitan na ng ngiti. Nakakamiss din pala tong si Christian kahit papano may pinagsamahan din naman kami
Naglalakad na kami ni Christian ng biglang napatingin ako sa lugar na dapat hindi na lang nahagip ng mata ko.
Nakatingin sya sakin, samin at kitang kita sa mga mata nya ang lungkot. Sobra akong nasasaktan pag ganun si Jessica kailangan ko sya makausap pupuntahan ko na sana sya ng biglang tumakbo sya papalayo samin hahabulin ko sya pero pinigilan ako ni Christian
" samantha mala-late na tayo sa mga klase natin " tinignan ko lang yun kamay nya na nakahawak sa braso ko at mabuti naintindihan nya ang gusto ko mangyari, binitiwan nya ako at agad agad akong tumakbo kung saan direksyon tumakbo si Jess
Pero ganun na ba kabilis tumakbo si Jess para mawala agad sya. Nahihilo na ako kakaikot baka nasa paligid lang si Jess pero wala.
Ilang araw akong iniiwasan ni Jess pag nakikita nyang papalapit ako sa kanya aalis sya or tatakbo para makalayo sakin hindi ko na makayanan yung ganung sitwasyon namin dahil sobra ko na syang miss na miss parang walang kahalaga halaga yung bawat araw ko.
Inabangan ko na sa parkingan si Jess dahil alam ko dun sya binababa ng driver nila kaya nagtago ako para hindi nya na ako matakasan or mataguan sinusundan ko lang sya nung makita ko ng papasok sya sa restroom nagmadali akong tumakbo para wala na syang takas. Pagkapasok ko nasa loob sya ng cubicle tinignan ko agad kung may ibang tao sa cr buti nalang wala kaya nilock ko agad yung pinto narinig nya ata yung pag lock ng pinto kaya tinanong nya kung may tao daw ba hindi ako sumagot.
" please kung may tao dyan wag mo ilock may ibang tao din dito"
Hindi pa din ako nagsasalita nasa dulong cubicle sya pagkabukas ng pinto nagulat sya at bigla ko sya niyakap yung yakap na sobrang sabik not in a manyak way.
" I miss you so much " bulong ko sa kanya habang nakayakap ng mahigpit