11: Confession?
Labis ang aking galak dahil pinagbigyan nina Klyde at Alvin ang kagustuhan kong pumunta sa isang bar. Ang bar na pinuntahan namin ngayon ay hindi katulad sa City na malaki, maliit lamang ito. Pero hindi na rin naman masama dahil gusto ko ang atmosphere dito. For one month, salamat at naka-party na rin sa wakas.
Napatingin ako kay Klyde ngayon na walang gana at parang naririndi sa mga music dito sa bar. Well, hindi ko naman siya masisisi dahil hindi naman siya sanay sa mga ganitong ganapan.
Since, when the time my Dad left me and Mom alone naging bisyo ko na ang pag-paparty. I'm so angry at him dahil hindi lang man niya inisip na may anak pa siya. But, I don't care at him anymore, bahala na siya sa life niya. I hope he is happy with some other girl.
Agad kong nilagok ng iisahan ang isang basong wine. Naramdaman ko agad pait na lasa na dumadaloy pababa sa akin lalamunan.
"I want more!" Hiyaw ko at aamba na naman na iinom ngunit pinigilan lang ni Klyde ang aking kamay.
"Tama na wifey" sambit niya sa mababang tono.
Itinaas ko ang aking tingin sa kanya atsaka tinaasan siya ng kilay.
"And who are you to say what I am supposed to do?" Mataray kong saad sa kanya.
"Lasing ka na"
"Bitawan mo nga ako!" Sigaw ko sa kanya na hindi naman niya sinunod bagkus ay inagaw niya sa akin ang wine atsaka siya ang uminom nito.
"Ano ba Klyde?" Inis kong saad sa kanya atsaka tinapik ang kamay niyang nakahawak sa kamay ko. This is my life and no one should stop me from doing something I wanted to do. Minsan nga lang ang pagkakataon na 'to cause I'm sure makukulong na naman ako sa bahay.
Hindi niya ako binitawan bagkus ay humigpit pa ang kanyang pagkakahawak sa aking kamay. Shemmss. Ano ba problema niya?
Napamulagat ako nung hinila niya ako papunta sa kanya dahilan para masubsub ako sa dibdib niya.
Ouch!! Napara-aray ako dahil sa pagsalpok ng ulo ko sa kanyang dibdib. Ang tigas talaga. Bato ba kinakain ng mokong na 'to?
Tumingala ako ng tingin. "Ano ba Klyde?" Napa-igik na naman ako ng mas idiin niya pa ako sa kanyang katawan.
This is the second time that I feel sudden shock inside of my body. Uminit ang pisngi ko dahil ramdam ko ang tigas ng katawan niya. Gusto kong kumawala pero somehow I want to stay.
"Lasing ka na, wifey" Cold niyang saad. Ramdam ko ang pagiging seryoso niya ngayon at ramdam ko sa boses niya ngayon na parang may paki-alam siya sa akin.
"I'm not drunk" pagmamatigas kong saad sa kanya. "I'm just a little bit tipsy"
"That means, lasing ka pa rin"
Napabuntong na lamang ako ng hininga dahil ang tigas ng ulo niya. Can't he just let me be happy for this night? Gosh! So hardheaded guy.
"Bakit mo ba ako pinakiki-alaman?" Inis kong tanong sa kanya saka nagtangka na kumawala sa katawan ngunit hindi niya pa rin ako pinakawalan. Sa tuwing gagalaw ako ay mas lalo niyang ididiin ang sarili ko sa kanya.
"Because I care of you" sandali akong napatigil sa kanyang sinabi. Everything went stop as he says it. It's my first time from a guy na sabihan ako ng ganyan kaya labis akong nagulat.
Binaba niya ang tingin sa akin kaya kitang-kita ko kung gaano siya ka seryoso ngayon. Gusto kong isipin na it's only a joke na para mapaniwala ako pero parang totoo talaga dahil may epekto iyon sa akin ngayon. Uminit ang aking pisngi na tila ba nasusunog, my heart's beats faster as I saw his face shining while gazing at me. I don't know what's happening to me but somehow I want to fall from his words.
"Are you kidding me? You care?" Hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya. Napalunok ako dahil mas lumalapit ang kanyang mukha sa akin.
"Hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit may paki-alam ako sayo. Hindi ko alam kong bakit gusto kitang protektahan ngayong galit ako sayo wifey. I'm so confused. Kahit lumalapit lang ni isang lalaki sa iyo ay parang puputok na ako sa galit. But one thing is for sure, that I care for you." Mas lalong lumakas ang kalabog ng aking dibdib dahil sa kanyang sinabi. I'm sure hindi ako lasing kaya alam kong totoo na sinabi niya ang mga iyon. Iniisip ko na lang na baka lasing lang siya kung kayat nasasabi niya ang mga salitang iyon.
Hindi ako nakapagsalita at tulala lang akong nakatingin sa mapupungay niyang mata. Is this true? Dahil sa lapit ng kanyang mukha ay mas nakita ko kung gaano siya kagwapo. Iba siya sa mga Guy sa City. He is true to his self.
"Tell me wifey, what's with this feeling? Am I falling for you?" Malumanay niyang saad na nagpatindig ng balahibo ko. Ano ba sinasabi niya?
Kahit malakas ang tugtug dito sa bar ay rinig ko pa rin ang sinasabi niya. I could've help but to focus into his eyes.
"K-klyde, I think ikaw yung lasing sa ating dalawa." Nagwawala na ako deep inside. Hindi ko alam kung ano ba dapat ang reaksiyon ko sa mga sandaling ito.
"Am I secretly falling in love with you?" Patuloy niyang sambit. Hindi na niya ako pinakikinggan at ang tanging ginagawa niya ang magsalita ukol sa kanyang mga nararamdaman.
"I don't know what's the answer Klyde. Ikaw lang ang may hawak ng sagot sa mga katanungan mo."
Hindi siya sumagot sa sinabi ko bagkus naramdaman kong lumuluwag ang pagkakahawak niya hanggang sa tuluyan niya na akong pinakawalan.
Dumistansya agad ako sa kanya dahil nakaramdam ako ng awkwardness. Hindi ko alam kong confession ba yun o ano... Pero kong confession man iyon ay hindi ko pa rin iyon masasagot lalo na at nabigla ako sa mga sinabi niya. What a awesome guy!.
Teka asan na ba si Alvin? Kailangan ko na siyang mahanap para maka-uwi na kami. Parang nawawalan na ako ng gana ngayon dahil sa nangyari sa amin kanina ni Klyde. It always bothered me, until now.
Hindi kami nag-imikan ni Klyde ngunit kita ko pa rin na titig siya ng titig sa akin kaya mas lalo akong nailang. Walang emosyon siyang nakatitig sa akin, hindi ko siya tinapunan ng tingin dahil mas lalo akong na-aawkward. Shits! I hate this feeling.
Tinu-on ko na lamang ang aking atensyon sa paghahanap kay Alvin. Asan na ba ang lalaking 'yon. Palinga-linga ako sa paligid. Mga ilang minuto rin nung nakita ko si Alvin doon sa isang sulok na umiinom na siya lang mag-isa. Nakatitig ito sa kung saan habang pinalilibutan siya ng mga babae.
Agad akong tumayo. Binalingan ko ng tingin si Klyde na ngayon ay nakatitig na sa dancefloor.
"Klyde, puntanhan ko lang si Alvin." Saad ko sa kanya.
Tumaas ang isang sulok ng kanyang labi. "That guy again. Bakit ba siya na lang bukang bibig mo. I'm your husband pero bakit siya ang inaalala mo?" Tanong niya sa akin na agad nagpaikot ng mata ko. Oh! My G! Why he is acting like a jealous man.
"Ofcourse he is my friend, Klyde" mahinahon kong explain sa kanya.
"Wag mo akong lokohin Wifey, Alam kong higit pa roon ang turing mo sa kanya." Napa-irap siya sa akin at napahilot sa kanyang sintido. Ewan ko ba sa kanya? Galit na lang palagi?
At kailan pa siya naging manghuhula. Alam ba niya iniisip ko? Nakakatawa, how could he say such nonsense thing. Friend lang naman talaga ang turing ko kay Alvin kaya Ewan ko sa taong to kung bakit niya nasasabi na higit pa raw doon ang turing ko kay Alvin. Woahh! Unbelievable.
"Excuse me, I'm not lying Klyde. Bahala ka nga diyan."
******************
*Klyde's POV*
Hindi ko alam kung bakit ko nasabi ang mga iyon kay Ara. Hindi ko na kasi mapigilan ang sarili ko.
Inis kong nilagok ang isang wine sa lamesa. Napatitig ako sa mga nagsasayawan ngayon dito sa bar. This is my first time na pumasok sa ganitong lugar at dahil iyon kay Wifey. Alangan namang pabayaan ko lang silang dalawa ni Alvin dito.
Hindi ko talaga matatanggap 'yon.
I need to protect her hindi lang dahil sa binilin siya ng lolo niya sa akin pero sa isang dahilan na hindi ko mawari kong ano.
Nagseselos ba ako? Nakkks, that's so gay. Ang tulad kong probinsyano ay hindi dapat nagseselos. Sila dapat ang siniselosan pero bakit tila ako pa.
I should stop this feeling, dahil hindi pwede. Mayaman siya at mahirap lang ako. Wala akong panama sa Alvin na yun.
Siguro ang tulad ko ay bagay lamang sa kauri ko at malabo naman ding magkagusto siya sa kagaya ko.
I can't give him a better living but I can give myself just to serve her for the rest of my life. I will protect her no matter what it takes. Kahit buhay ko pa ang kapalit. Ganyan magmahal ang isang promdi man na kagaya ko.