Hindi pa rin maiwasan ni Czarina na makaramdam ng inis sa tuwing maaalala ang proposal ni Harland Forto may tatlong araw na ang nakakaraan.
"Ang lakas ng tama sa utak nung lalaki na yun." inis na sabi niya sa kanyang sarili. Naalala pa niya ang naging usapan nila.
"Be my wife!" sabi nito sa kanya.
"Ha? Pardon, Sir?" ano daw sabi nito? Be my ano daw?
"I said, Be my wife!" ulit nito sa sinabi. Aha! Tama nga siya ng narinig. Inaalok siya nito na maging asawa.
"M-may gusto po ba kayo sa akin?" tanong niya sa lalaki.
Amused na napatingin naman dito si Harland. Hindi niya alam kung maiinis o matatawa sa tanong na iyon ng babae. Sa huli ay hindi na niya mapigilan na matawa. Nakita niya ang pagkunot ng noo nito habang pinapanuod ang kanyang pagtawa.
"Ano pong nakakatawa, Sir?" pinipigil niya ang inis na muling tanong dito na patuloy pa rin sa pagtawa.
"Sorry! It's just you're so funny, Ms. Dela Cruz. You really assumed na may gusto ako sa'yo kaya kita inaalok na maging asawa ko?"
"Eh, bakit nyo po akong gustong maging asawa? Hindi po ba kaya nagpapakasal ang dalawang tao ay dahil sa love?" salubong ang kilay nito. He would find her cute if only they are in different circumstances. Napilitang tumigil sa pagtawa si Harland, at inayos ang sarili.
"Well, that's what happened when people always believe in fairy tales. You seem to look everything in your rose colored glass. But in the real life, hindi ganun yun. It's the nature of the beast we follow in this world of reality! Walang perfect, Ms. Dela Cruz! Minsan may mga taong nagpapakasal hindi dahil sa love. Some to expand their corporation, some to protect their wealth, etc. Ayun ang mundo ko, Ms. Dela Cruz." his voice is full of formality. Lalo naman naguluhan ang dalaga sa mga narinig. Ano bang pinagsasabi nito? Wala siyang maintindihan!
"Listen, ang kasal na inaalok ko sa'yo ay isang contract. A contract that will only last for 2 to 3 years. We will marry in the US para may divorce. In return, ibibigay ko sa inyo ang mga titulo ng lupa. You will also receive a huge compensation in the event that you agree to be my "wife". You will be a rich woman after our divorce!"
Pilit ina-absorb ni Czarina ang mga sinasabi nito. It appears to her that he is offering her a marriage for convenience. Pero ang pinagtataka niya, bakit siya? He could get any woman he wants.
"B-bakit po ako, Sir? H-hindi ko maintindihan.." sa wakas ay naisatinig niya ang kanyang nasa isip. She can't still grasp the point of everything. Ang hirap i-process sa kanyang utak.
Sumandal ang lalaki sa swivel chair at pinagsiklop ang dalawang palad. He looks so tall sitting on that small chair. She bet, this office can't be compared sa opisina nito sa Makati. She have seen Forto Group of Company's building, and it speaks fame and fotune. Kaya naman hindi maintindihan ni Czarina kung bakit nag-abala pa itong pumunta dito sa kanilang barangay, maupo sa maliit na swivel chair sa loob ng isang masikip na office at ayain siya na maging asawa. Everything just doesn't make sense.
"Why you? Good question! Because your type isn't my type. And let's just say na alam kong mabigat ang pangangailangan mo that you can't turn down this offer. Come to think of it, this will be a win-win situation. We will both benefit from this." nakangiting paliwanag ni Harland sa babae. Sigurado siya na hindi nito matatanggihan ang kanyang proposal. Ano nga ba ang sabi, ang taong gipit sa patalim kumakapit? Kaya naman nagulat siya ng biglang tumayo ang babae at punitin sa harap niya ang sulat nito na nasa yellow paper.
"Ang baba talaga ng tingin mo sa aming mahihirap, nu? Nung una, you tried luring me with your cash. Ngayon naman, gusto mong pakasalan kita because of your own personal motive? At sa tingin mo susunggaban ko kagad ang alok mo dahil desperado na kami na makuha ang lupa mo? Pwes, eto ang sasabihin ko sa'yo, our soul and dignity isn't for sale. Kung gusto mong gibain ang mga kabahayan namin, gawin mo. Kung gusto mong kuhanin ang lupa mo, sige lang. Makukuha mo ang lahat, but never our dignity. Good bye, Mr. Forto!" naiwang natutulala ang lalaki as she march out that office.
Inaasahan ni Czarina na pagkatapos ng kanyang ginawa ay agad na magde-desisyon ang lalaki na ipagiba ang lahat ng bahay na nakatirik sa lupa nito. But 3 days had passed, wala itong ginawang aksiyon. And it scares her more! Pakiramdam niya, he is brewing something. Sort of a calm before the storm.
Pagkakaingay sa labas ang umagaw sa atensiyon ng dalaga. Nakarinig siya ng tila nagkakagulo kaya naman mabilis siyang lumabas mula sa kanyang silid. Wala ang kanyang itay sa sala, kaya naman tumakbo siya palabas ng kanilang kabahayan. Nagtatakbuhan ang kanyang mga kapithabay, ang iba ay bitbit ang kanilang mga gamit sa bahay. May sunog ba? She looked up to check the sky, wala naman!
"Ate, ano bang nangyayari?" hinarang niya ang isang kapitbahay na may dalang rice cooker at isang may kalakihang bag.
"Czari, may dumating na mga bulldozer saka demolition group. Mukhang ngayon ide-demolish ang mga bahay natin." sagot nito na puno ng pag-aalala ang mukha.
She knew it! Sabi na nga ba, hindi pwedeng ipagkibit balikat lamang ni Harland Forto ang kanyang ginawan. She was stupid to believe na baka somewhere in his heart, may natitira pang awa para sa kanila ang lalaki.
She quickly run to look for her father. Nakita niya ito na nakikipag-usap sa sheriff kasama ang kanilang chairman at iba pang kalalakihan sa barangay. Nasa tabi din nito si Enzo na binabasa ang mga papeles na dala ng demolition team. Lumapit siya sa kanyang itay na mababanaag sa mukha ang matinding pag-aalala at kalungkutan.
"Pero Sheriff, hindi ba muna nila kami bibigyan ng kahit na isang buwan para makahanap ng lilipatan? Wala man lang abiso na ngayon babaklasin ang mga bahay namin!" lumapit si Mang Caloy sa sheriff, sumunod si Czarina na nakaalalay sa ama.
"Wala po tayong magagawa! Hindi po nakumbinsi sa dialogue na nangyari si Mr. Forto. Ang sabi niya, isang bagay lang daw ang pwedeng magpahinto ng lahat ng ito. Alam na daw po yun ng isa sa inyo! Pasensiya na po, ginagawa ko lang ang trabaho ko." malumanay na paliwanag ng sheriff. Sinenyasan nito ang mga tauhan na magpatuloy sa paglapit sa mga kabahayan. Nang makita ni Czarina ang nguso ng isang bulldozer na patungo na sa isang bahay, she instantly run in front of the vehicle. Hinarang niya ang sarili sa harap nito.
"Czarina!!" magkasabay na sigaw ng kanyang Itay at ni Enzo. Halos sabay din na tinakbo ng dalawa ang kanyang kinaroroonan.
"Ano ka bang bata ka? Bakit mo ginawa yun?" halos maiyak na ang kanyang itay ng makalapit sa kanya. Hinawakan nito ang kanyang braso at pilit siyang inilalayo sa harap ng bulldozer, but she ain't backing down. Galit siya, galit na galit! Hindi siya makapaniwala na may katulad ni Harland Forto na nag-e-exist sa mundo. Na kayang gawin ang lahat masunod lamang ang gusto nito.
"Czari, tara na! Nothing we can do now. All their papers are legal! Masasaktan ka lang dito..." segunda naman ni Enzo.
"No! May magagawa ako! Alam kong may magagawa ako." mariin niyang sigaw sa dalawa. Binalingan niya ang sheriff na tila nagulat din sa kanyang ginawa. "Sir, pakisabi kay Mr. Forto, pumapayag na ako sa gusto niyang mangyari. P-papakasalan ko na siya!" matapang niyang pahayag sa lahat.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Czarina still can't believe everything that has happening. Pagkatapos mapatigil ang demolisyon sa kanilang barangay, dumating ang assistant ni Harland na si Luigi upang sunduin siya kahit pa tigas sa pagtanggi ang kanyang Itay. She made it appear na may gusto sa kanya si Harland ng unang beses pa lamang siya nitong makita upang hindi na mag-alala ang kanyang Itay. She weaved a story of love at first sight, kahit pa malayong-malayo iyon sa katotohanan.
Sa huli ay napapayag na din niya ang kanyang itay. She assured him that Harland Forto is a good man, and she "likes" him too. Again, it was a lie! Ang totoo, sukdulan ang nararamdaman niyang galit para dito. How can she love a selfish man?
Dala ang ilang gamit, dumiretso sila ni Luigi sa isang seven star hotel. Ipinaalam sa kanya nito na susunduin siya bukas. Kinuha din ng lalaki ang kanyang passport. May pag-aalinlangan pa niya itong ibinigay, pero sinigurado nito na ibabalik ito sa kanya.
3 days after, lumipad sila patungong California. They fly first class! How he managed to fly within that short period of time is beyond her comprehension. What money, fame and power can do, the world is in your command.
Sa magkaibang hotel sila nag-stay ni Harland. Sa loob ng dalawang araw, hindi man lamang ito nag-abala na kamustahin siya o alamin kung okay lang ba siya, though every once in awhile, there are hotel personnel checking on her and serving her foods from breakfast to supper. They are also making sure that her stay is comfortable. It would be, if only hindi si Harland Forto ang kasama niya.
On the 3rd day, they married in a civil wedding. Siya lang, si Harland at Luigi ang tanging naroroon. She's wearing a simple yet elegant white dress. Nakita niya ang presyo nun, a wooping thousand dollar. Hindi niya sana gustong suotin ang ganong kamahal na damit, but she has no choice. She signed a contract na susunod siya sa mga rules
After the ceremony, she was expecting na magse-celebrate sila kahit pakitang tao lang. But it never happened! Bagkus, bumalik siya sa hotel na kanyang tinutuluyan. Nakita pa niya ang naaawang tingin na ibinigay sa kanya ni Luigi.
She tried her best to held back her tears. Nangako siya na magpapakatatag at hindi iiyak nang dahil kay Harland Forto. Inabala na lang niya ang sarili sa panunuod sa 100 inches flat screen TV na nasa kanyang silid. At sa gabi, lumalabas siya sa veranda to see California's night sky. It's a magical view. She feels like she's in a whole new world. Kung sa ibang pagkakataon lang, she might be able to create a beautiful poetry out of the scenery, kaso lang kahit anong ganda ng paligid, hindi niya ma-appreciate dahil monster ang kanyang kasama. She inhale deeply bago tiningnan ang mamahaling wedding band na nasa kanyang kaliwang palasingsingan. Itinaas niya yun sa liwanag ng buwan. Simple lang design ng singsing na yun, white gold pero nakita niya ang box nun; Cartier. Kung hindi siya nagkakamali, their wedding bands are worth a fortune.
She isn't into jewelries, pero aaminin niya, nagagandahan siya sa piraso ng alahas na nasa kanyang daliri. Mapait siyang ngumiti. Siguro kung ibang babae, maglulundag sa tuwa kung inalok na nga sila ng kasal ni Harland Forto, binilhan pa sila ng mamahaling wedding dress at wedding ring. But she really can't appreciate everything! Hindi naman siya maluhong tao eh. Ang pangarap niya lang sana ay ikasal sa taong mahal niya at mahal din siya. She wanted her first marriage to be her last. Pero malabo nang mangyari yun! Dahil kahit sabihin pa na kontrata lang ang lahat, it will forever be a "stain"in her record. After 2 years, magiging debosiyada siya. And so her dream of forever is already next to impossible.
Exactly one week ng ipaalam sa kanya ni Luigi na babalik na sila sa Pilipinas. Nakaramdam ng kasiyahan si Czarina. Masaya siya na muli niyang makikita ang kanyang itay. Ito ang pinakamatagal na pagkakawalay niya sa ama. She never left his side for 24 years, only now. Excited niyang inayos ang kanyang mga gamit. She only bring few, kaya naman naging madali para sa kanya ang pag-aayos.
Sa airport na sila muling nagkita ni Harland. He looks more relax, marahil siguro sa may kahabaan ding bakasyon at pahinga. He is just wearing a white polo na nakabukas ang unang tatlong butones. Naka-rolyo ang dalawang sleeve hanggang siko nito. He is also wearing a tattered jeans na nakatupi din pataas kaya nagmukha itong bitin sa lalaki. But even wearing so casual, Harland still standout that the rest of the crowd. Sa katunayan, maraming babae na naghihintay din ng kanilang mga flight ang hindi miminsan na napapatingin sa lalaki. Ngunit tila hindi iyon alintana nito. Nakaramdam si Czarina ng kaunting inggit kay Harland. He is so sure of himself. Hindi niya katulad, 24 na siya but she is still isn't sure of her place on earth. Kung tutuusin, 9 years lang naman ang tanda sa kanya ng lalaki, pero napakarami na nitong achievements. Sa aspetong yun, gusto niyang hangaan si Harland.
They fly again in first class pabalik sa Pilipinas. Si Harland ay hindi na naman siya kinausap. Sumandal lang ito sa napaka-komportableng upuan at inihilig ang ulo.
"Tapos ka na ba ng college, Mam?" takang nag-angat siya ng tingin ng marinig ang boses ni Luigi. Siya ba ang tinatawag nitong Mam? Sabagay, tatlo lang naman silang naroroon. Sigurado naman siya na hindi si Harland ang tinatawag nitong Mam.
"E, hmm, Czarina na lang." nahihiya niyang sagot ng masigurado na siya nga ang tinatanong ng lalaki. Nagpapasalamat na din siya na kinausap siya nito kundi ay magiging kabagot-bagot na naman ang buong biyahe na ito. "Ah, hmm, oo! Tapos na ako ng college. BSED ang course ko." tipid siyang ngumiti dito. Tinapunan niya ng tingin si Harland na hindi gumagalaw mula sa pagkakasandal. Baka natutulog pa rin ito! naispi niya.
"Really? So, you're working as a teacher now, Mam?" muling tanong nito sa kanya. Nahihiya siyang tumango.
"Luigi, Czarina na lang talaga! Hindi ako sanay sa Mam, eh!"
"I can't do that, Mam. I'm sorry! You are now Mrs. Harland Forto, I have to give you the same courtesy na binibigay ko kay Sir Harland." yumukod pa ng bahagya si Luigi. Nakakaintindi siyang tumango. Oo nga pala. She is now Mrs. Forto. Czarina sighed! Alam naman niya na maraming magbabago sa kanya, maybe her "label" is one of them. "Well, I assumed you are a teacher now, Mam?" she glanced up na marinig niya muli ang boses ni Luigi. She manage to smile. Tama ito, kailangan na yata niyang masanay na tawaging 'Mam'. It'll be a different world for sure!
"Hmm, yes! Pre-school teacher ako ngayon. I used to teach High school kaso nag-resign ako. Kailangan kasi ng magbabantay sa itay ko. He suffered stroke 2 yrs ago." lumamlam ang kanyang mata pagkaalala sa kanyang ama. She realized, she misses him so much.
"I see! I'm sorry to hear that. Where's your mother?"
"W-wala na eh! She passed away long time ago." mahina niyang sagot.
"O-oh! I'm sorry again, Mam. Pasensiya na sa mga tanong ko." paghingi ng paumanhin nito. She shook her head lightly and gave him a smile.
"No, it's okay! Matagal na yun, Luigi. Okay naman ang buhay ko eh! Inalagaan ako ng itay ko ng mabuti. He fill everything that I could've been missing."
"Sounds like your father is a good man."
"He is! He is the best. Kung mag-aasawa ako someday, gusto ko katulad ng itay ko. Kasi mahal na mahal niya ang inay ko. Saka--" nahinto siya sa pagsasalita ng makita ang alanganing pagsulyap ni Luigi sa kinauupuan ni Harland. And then she realized, oo nga pala! She is now a married woman. Too late to be choosy now.