Pretend WIFE (COMPLETED)

(Pretend Wife) 15

"Magandang hapon sa inyong lahat! Gusto kong ipakilala sa inyo ang misis ng aking apo na si Harland." tinanguan ni Lola Carmela si Czarina upang lumapit sa kanya. Yuko ang ulo na tumalima siya habang ang mata ng ilan sa mga tauhan ng Hacienda ay nakasunod sa kanya. "This is Czarina Dela Cruz-Forto! I am expecting you to give her the same courtesy that you've been giving to me and my entire family, ok?" malumanay ngunit puno ng awtoridad na pahayag ng matandang babae sa lahat. 

Nakita niya nagtanguan ang lahat as if the old lady's words is the law. Well, sabagay, pagmamay-ari nila ang buong hacienda-- na kung gaano kalaki, di kayang masukat ng kanyang tingin. Nagpatuloy sa pagsasalita si Lola Carmela habang mataman lamang siyang nakikinig sa isang tabi, habang paminsan-minsan ay ngumingiti sa mga tao na nakakasalubong ng kanyang tingin. 

Isang batang lalaki ang nahagip ng kanyang tingin. May dala itong isang maliit na backpack na may drawing ni Spongebob sa gitna. Kung tutuusin, mukha lamang sana itong isang ordinaryong bata if not for some bruises in his tiny body. Di na tuloy masyadong naintindihan ni Czarina ang sinasabi ng Lola Carmela ni Harland because her attention is totally caught up by the young boy's presence. 

Nakita niya na dahan-dahan itong lumapit mula sa kinatatayuan ni Lola Carmela na ngayon ay abala pa rin sa pagsasalita. At dahil nga sa may kaliitan ang bata, hindi masyadong mapapansin ninuman ito maliban na lamang kung naroroon sa lugar kung saan siya kasalukuyang nakaupo. Nagulat pa siya ng biglang hablutin ng bata ang maliit na bag ni Lola Carmela na inilapag sa maliit na lamesa sa gilid. 

"Hoy, teka!" tangka niyang pigil sa bata gamit ang may di kalakasang tinig, pero sapat na para makarating sa pandinig nito. Bumalatay ang pagkagulat sa mukha ng bata nang mapagtanto na may nakakita sa kanyang ginawa. Dala na marahil ng takot ay kumaripas iyon ng takbo, ngunit dahil na rin sa pagkataranta ay naiwan ang backpack na nakasukbit sa likod nito. 

Hahabulin sana ni Czarina ang bata ngunit narinig niya na tinatawag siya ng matandang babae. Walang siyang nagawa kundi sundan na lamang ng tingin ang bata. Dinampot niya ang backpack nito at inilagay sa kanyang kinauupuan. Napagpasiyahan niya na mamaya na lamang sabihin kay Lola Carmela ang nangyari. Not that she is tolerating what he did, pero sigurado naman siya na madali lang mahanap ang bata. She is sure na kilala ng mga tao ang bawat isa sa loob ng hacienda na yun. Ayaw niya din sana mapahiya ang bata sa harap ng maraming tao. Baka kulang lang sa guidance ito, at kung mapapahiya ito, it will be harder for him to redeem his self. 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

"It was a good talk. The people like you, iha!" masayang sabi ni Lola Carmela ng tuluyan na silang makauwi. 

Ngumiti si Czarina sa matanda. Sasabihin ba niya dito ang kanyang nakita? Pero baka ipahuli pa nito sa mga guard ng hacienda ang bata. Napagpasiyahan niyang wag na alng sabihin, besides hindi naman nawala ang bag nito.

"Sige na, magpapahinga muna ako ha. Napagod agad ako, alam mo na pag tumatanda-- mabilis nang mapagod. Ikaw din magpahinga na."  bahagya na lamang tumango si Czarina at sinundan na lang ng tingin ang matanda habang inaalalayan ng kanyang private nurse na umkayat sa silid nito. 

Nang masigurado niyang tuluyan na itong nakapasok, naupo siya sa sofa na nasa living room. Binuksan niya ang backpack ng bata hoping na may makita siyang pagkakakilanlan. Hindi naman siya nabigo! May isang notebook na may picture at pangalan ng bata. Ralph Agustin. He is smiling on his picture, ngunit hindi abot sa mata. Meron din na parang drawing notebook na naroroon. She take a peek on what the kid drew only to be shocked. 

Mabilis niyang binuksan notebook nito na unang nakita kanina. Lalong nanlaki ang mga mata ng babae. She quickly ran outside. Nakasalubong niya ang isa sa mga tauhan ng hacienda na may dalang bisikleta.