Kitty's POV
Today is the day!
Ngayong araw ang first day of school sa West Land Military Academy. Though hindi pa rin pumapayag ang parents kong mag-aral ako sa academy, tinanggap ko pa rin ang offer at nag-enroll agad. I won't miss this chance.
"Darling, where are you going?" my mom asked.
"Uh... I'm just tidying my things, Mom. Ito pa 'yong mga dinala ko sa out of town namin nina Helen." I smiled sweetly at her. Ang totoo ay hindi naman talaga ito ang mga gamit na dala ko no'n, ito talaga 'yong mga dadalhin ko ngayon sa Academy.
"Bakit parang hindi naman pang beach ang mga 'yan?" my mom asked. Mabilis kong sinara ang maleta ko bago pa makalapit si Mom sa kinaroroonan ko. Medyo nahirapan pa ako sa pag-close ng zipper at mukhang nasira pa ito.
"You know me, Mom. Ang dami lagi ng mga dinadala ko 'pag nag-o-out of town," I replied. She smiled and sat beside me, like what she always do, she caressed my hair with tenderness.
"Darling, I heard your exam is approaching?" Una ay hindi ko talaga alam na may exam na paparating, sa pagpasok ko sa Academy lang naman kasi talaga ang iniisip ko. Kahit wala talaga akong kaalam-alam sa exam ay tumango pa rin ako sakaniya. "Kailan kayo magre-review nina Helen?"
"I don't know, Mom. 'Di pa po namin napag-uusapan," sagot ko sa kaniya.
"Oh, I see. Tell me kung kailan, Darling. Para makapag-prepare ako 'tsaka dito na kayo mag-review sa bahay, okay?" Ngiti at tango lang ang sagot ko kay Mom. "By the way, may lakad ako kasama ang mom nina Helen. Magpahinga ka na lang muna rito sa bahay and don't ever think of going to that military academy." Ilang sandali niya pa akong kinausap bago umalis. Agad-agad kong pinagpatuloy ang pag-iimpake at nagbihis para makaalis.
WLMA CHOSEN ONES
Drey:
I'm almost ready. Kayo ba?
Me:
Almost done na ako, magbibihis na lang ako. By the way, sabay-sabay talaga tayong papasok today?
Drey:
Of course, kailangan magsama-sama ng mga chosen ones.
Warner:
I'm done packing.
Gavin:
I'm getting ready.
Me:
I'm done na!
(Insert photo)
Drey:
Magbabakasyon lang, Menken?
Warner:
Dalian niyo, alas dose na.
Me:
Yes, Sir.
Drey:
'To na nga!
Gavin:
I'll pick you up first, @Kitty Menken
Me:
*Like*
Sa sobrang kilig ko, thumbs up na lang ang nai-reply ko. Feeling ko tuloy, magde-date kaming dalawa. Buti sana kung walang mga asungot, baka mas masaya.
Pagkatapos kong magbihis ay agad akong naghanda para lumabas ng bahay. Sinilip ko pa kung may tao ba sa dadaanan ko, mabulilyaso pa ang planong pagtakas ko. Nako, nako.
Gavin:
I'm here, @Kitty Menken.
Mabilis pa sa alas kwatro akong nakalabas ng bahay at pumasok sa sasakyan ni Gavin, tinulungan niya naman akong ilagay ang maleta ko sa likod ng sasakyan. "How did you know where our house is?" tanong ko pagkaupo ko sa passenger seat.
"Everyone knows your address," maikling sagot nito. Sabagay, my family is rich, and Menken and Thronton is kind a known in West Land. "By the way, why are you sneaking out of your house?" tanong nito habang kinakabit ang seatbelt ko. Shit, ang lapit niya! Pati hininga niya, nararamdaman ko ang pagbuga malapit sa mukha ko. Pwede na 'ata akong mamatay.
"Uh, ayoko lang malungkot sila na aalis ako," sabi ko sabay tingin sa labas ng bintana.
"You're lying," sabi nito at pinaandar ang sasakyan. "You sneaked because they don't want you to go to military school." Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya.
How did he know?
"Pa'no mo nalaman?" pang-uusisa ko.
"If I have a daughter as beautiful as you and you want to enter military, I won't also allow it. Aside from the intense training that we're going to do, most of the students in the academy are boys." Ito na 'ata ang pinakamahaba naming pag-uusap at ito na rin ang pinakanakakakilig na pangyayari sa tanang buhay ko.
"Did I hear it right? Maganda ako sa paningin mo? 'Di ka nga halos makatingin sa 'kin," sabi ko habang nakatingin parin sa labas ng bintana.
"Pardon?"
"Huh? Wala," sagot ko at namayani na ang nakakabinging katahimikan.
Habang nasa byahe kami ay tahimik lang kami hanggang sa makarating kami sa subdivisions nina Cunningham at Godfrey. Agad pinasok ng dalawa ang kanilang mga bagahe sa likod bago pumasok sa loob ng sasakyan.
"Sa wakas! Ang tagal niyo naman," bungad ni Cunningham.
"'Buti nga 'di ka namin iniwan," sagot ko rito sabay irap. Hindi naman sa may galit ako kay Cunningham, ayaw lang talaga namin nina Helen sa pagiging pabibo niya. Bonus pa 'yong kaingayan niyang walang katapusan.
"Psh." Tanging sabi ni Godfrey bago pinikit ang mga mata. Okay? May galit ba 'to sa mundo?
—
"Nasa'n na ba tayo? 4 pm na, oh," sabi ni Cunningham na kanina pa satsat nang satsat. "Sobrang late na natin."
"Ikaw kaya mag-drive," sabi ko sa kaniya at umirap. "Ang hirap kaya hanapin ng boot camp."
"Psh."
Ilang ikot pa ang ginawa ni Gavin at sa wakas ay narating na rin namin ang Academy. Sa gitna ba naman ng kagubatan, napaka-isolated nga ng lugar. Agad binuksan ni Gavin ang bintana para makausap ang nagbabantay sa gate.
"You're late," bungad ng nagbabantay sa gate.
"Obviously," sagot ko at umirap.
"Pasok." Agad namang bumukas ang gate at nag-drive na ulit si Gavin papasok. Pagbaba namin ng sasakyan ay sinalubong kaagad kami ng mga naka-unipormeng sundalo.
"Today is your first day as one of the soldiers here in West Land but the four of you have the guts to be late. Since today is the first day, I'll let this pass. By the way, I am the commandant of this school and I am the one in charge in your training, and of course, in teaching all of you...Commandant Vessero, Rhoye," said the commandant of the academy. "Now, it's your turn to state your names."
"Cornelius, Gavin. Sir."
"Menken, Kitty. Sir."
"Cunningham, Drey. Sir."
"Godfrey, Warner. Sir."
"Starting today, you'll be staying here in the academy. No one is allowed to go out of the school premises without the superior's permission. No one is allowed to stay outside of the dorm around 10 pm, everyone must be inside their dorm before 6 pm. For those students who won't follow the rules will be punished severely.
Now, carry your luggage and run 10 laps in the track. The time is 5:25 pm. For those students who won't arrive before 6 pm in the canteen, they won't have food for dinner."
Matapos iyong sabihin ni Commandant Vessero ay nagmadali agad kaming buhatin ang aming mga dalang bagahe. Mabuti na lang talaga at naisipan kong magmaleta, kung hindi ay baka mahihimatay talaga ako sa sobrang pagod. "Menken, I said carry your luggage not pull your luggage!"
"Run, soldiers! No one is allowed to stop! Aren't you here to be trained to protect the West Land?" sigaw ni Commandant Vessero. "Everyone here is equal, there is no boy and no girl discrimination. All of us are soldiers who are willing to die for West Land. Faster!"
"Bakit kasi buong kwarto mo ang pinasok r'yan jan sa maleta mo?" pang-aasar na sabi ni Drey.
"Manahimik ka nga. Kung tulungan mo kaya akong buhatin 'tong bagahe ko?" Dinilaan lang ako ng walang hiyang Cunningham at nagpatuloy na siya sa pagtakbo.
Ayokong matulog nang gutom kaya kailangan kong matapos ang nakakahulog-panty na pagsubok na ito. Ikaw ba naman makakita ng isang Gavin Cornelius na naguhubad sa harapan mo, sinong hindi mahuhulugan ng panty?
"Psh, pasikat," bulong ni Godfrey pero narinig ko pa rin.
"Psh, insecure," bulong ko rin at sinigurado ko talagang narinig niya 'yon bago mas binilisan pa ang pagtakbo para makasabay kay Cornelius.
Kung araw-araw kong makikita ang katawan ni Cornelius, wala na akong pagsisisihan sa pagpasok ko sa academy na ito. Palagi ko na rin namang nakikita si Cornelius sa WLU pero iba talaga 'pag nakikita mong hot na hot sa pawis ang crush mo at sa harapan mo mismo maghuhubad. Katawan palang, ulam na. Pa'no pa kaya ang performance nito sa—pagkain.
Kailangan ko ng kanin, kanin na lang talaga ang kulang, mabubusog na ako sa kakanood rito kay Cornelius.
Habang tumatakbo ako pasunod kay Cornelius ay may mukhang uod na bumanga sa 'kin, dahilan para mahulog ang buhat-buhat kong maleta. Nakakairita!
Wala na, sirang-sira na talaga ang maleta ko. Walang hiyang Cunningham 'to, ang sarap ingudngod sa putikan.
"What the hell!"
"Bagal bagal mo kasi," sabi nito at umiwas ng tingin.
"Ang laki ng daan, Cunningham, oh! Bulag ka ba, ha? Tulungan mo 'ko." Agad kong pinulot ang mga nahulog kong gamit at isa-isang binalik sa loob ng sira ko nang maleta.
"No one is allowed to stop, soldiers! Faster!" sigaw na naman ni Commandant Vessero. Buti na lang talaga at pogi rin 'tong si Commandant, kung hindi ay baka tinapunan ko na siya ng masamang tingin. Ay joke, baka masampolan ako ng severe punishment.
"Menken, Cunningham! You two don't want to eat dinner? There are still 5 laps left!" Wala nang arte-arte pang pinasok ko sa loob ng maleta lahat ng makita kong gamit.
"Ooooh...sexy." Nanlaki ang mga mata ko nang makitang hawak ni Cunningham ang isang lingerie ko. Agad ko itong hinablot mula sa kaniya at pinasok sa bulsa ko bago buhatin uli ang sira ko nang maleta.
"Manyak," sabi ko bago nagpatuloy sa pagtakbo.
Nang natapos na namin ang 10 laps ay malapit nang mag-alas sais kaya naman ay binilisan naming apat ang pagtakbo papunta sa canteen para makakain at makapagpahinga na.
"That was close," hinihingal na sabi Cunningham.
"This Military Academy will be the end of us. Fvck," sabi ko at agad binitiwan ang dala kong gamit para pumila.
[INSTAGRAM UPDATE]
3,034 likes
Gorgeous.Kitten 🦋✨ My last IG post before I enter WLMA.
View 2,310 comments
Sin.pie Baka sunog na manika ka na paglabas mo ng military @Gorgeous.Kitten