From This Moment
Nakatayo ako ngayon malapit sa altar. Habang excited at kabadong naghihintay sa babaeng pinakamamahal ko.
Hindi ko alam, hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit tila kinakabahan ako ngayon—gayo'ng dapat labis na tuwa lang ang dapat maramdaman ko. Because it's our day.
Nang tuluyan ng bumukas ang pintuan ng simbahan, lalo akong hindi mapakali.
Pakiramdam ko anumang oras ngayon ay hihimatayin ako. Lalo na nang makumpirma kong wala si Sydney—walang Sydney ang naghihintay ngayon sa labas ng pintuan ng simbahan para mag lakad palapit sa akin.
Dahil do'n kaya isa-isang dumapo sa akin ang naguguluhang mga titig ng aming mga panauhin.
Para bang hinahanap nila sa akin si Sydney—ang bride ko.
Tumingin ako sa kapatid ko, Michelle was Sydney's maid of honor. So, maybe, alam niya kung nasaan si Sydney at kung bakit hanggang ngayon ay wala pa rin siya.
May dalawang minuto na lang kaming natitira at magsisimula na dapat ang misa para sa kasal namin.
Tuluyan na akong nadismaya matapos akong sagutin ng nag-aalalang mga tingin ng kapatid ko. Ibig sabihin, hindi niya alam, wala siyang alam kung saan nag punta si Sydney.
Pero, bakit?
Did she changed her mind?
Ayaw niya na ba akong pakasalan?
Why?
What's wrong?
A lot of questions running from my mind right now. Ngunit, alam kong walang ibang makakasagot ng mga tanong ko kundi si Sydney lang.
"Where is the bride?"
"Baka nag runaway na?"
"I heard she's still twenty three, so, maybe she's not yet ready to settle."
"Hindi, may anak na kaya sila. Ang ganda-ganda nga ng anak nila. Bagay na bagay sila, ang ganda ng pamilya nila."
"So, where is she?"
"Oh my God! Hindi kaya may nangyaring masama? h'wag naman sana—"
Napa iwas ng tingin ang babae matapos ko siya tingnan ng masama.
Hindi pa rin ako mapakali.
Gustong-gusto ko ng lisanin ngayon ang simbahan para hanapin siya. Ngunit tila nakapako ang mga paa ko sa mismong kinatatayuan ko.
Hanggang sa unti-unti ko nang nararamdaman ang pamumuo ng mga luha ko. Pakiramdam ko maiiyak na ako. Hindi ko alam pero labis-labis na kaba ang nararamdaman ko ngayon.
Ayokong muling maulit ang nakaraan. Kung saan bigla na naman siyang mawawala at bigla na naman niya akong iiwanan.
Mabilis na lumipas ang oras. Tuluyan na akong nawalan ng lakas. Wala pa rin siya. Wala pa rin ang babaeng pakakasalan ko.
Unti-unti na ring nagsisitayuan ang mga tao. Dahilan nang tuluyang pag patak ng mga luha ko.
Kasabay ng pagbagsak ng mga luha ko ay ang biglaang pag patay ng mga ilaw sa simbahan. Saka ko lang napagtanto na gabi na pala dahil madilim na ang paligid gayon din ang loob ng simbahan.
Hindi ko mawari kung nabibingi lang ba ako o nagbibingi-bingihan. Wala kasi akong marinig na ingay gayo'ng biglaan ang naging pag patay ng mga ilaw sa loob ng simbahan.
From this moment life has begun
From this moment you are the one
Right beside you is where I belong
From this moment on. . .
Si Sydney, boses niya 'yon!
Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko. She's here!
Dahan-dahan na siya ngayong naglalakad sa aisle, hawak niya sa kaliwang kamay ang bouquet ng puting rosas, habang sa kanan naman ay ang microphone.
She's singing—for me.
Ang ganda ng boses niya, ang lamig no'n pakinggan.
Hindi ko mapigilan ang sarili pati ang pag daloy ng mga luha ko.
From this moment, I have been blessed
I live only, for your happiness
Nakatingin siya sa mga mata ko. Gano'n din ako sa kanya, the moment I saw her, hindi ko na inalis ang tingin ko sa kanya.
And for your love, I give my last breath
From this moment on. . .
Nag lakad na si Dr. Agustin palapit sa kanya, her, Dad. Gano'n din si Dra. Agustin, her Mom. Nasa gitna siya ng parents niya, naglalakad palapit sa akin.
I give my hand to you with all my heart
I can't wait to live my life with you I can't wait to start
You and I will never be apart
My dreams came true because of you
Wala akong ibang iniisip ngayon kundi si Sydney lang, siya na lang ang nakikita ng mga mata ko ngayon at boses niya lang ang naririnig ko.
Kung pwede ko lang siyang takbuhin ngayon at yakapin, ginawa ko na sana.
From this moment, as long as I live
I will love you, I promise you this
There is nothing, I wouldn't give
From this moment on. . .
Tuluyan na siyang nakalapit sa akin, finally, mahahawakan ko na siya, ngayong nakalapit na siya sa akin, sigurado na akong nandito siya at pakakasalan niya ako.
"Bro, ikalma mo!" Pabulong iyong sinabi sa akin ni Robles. Natatawa pa ang loko, pinagtatawanan niya ako!
"May nakakatawa ba?" Inis kong tanong sa kanya. Napatakip siya ng bibig niya gamit ang palad n'ya, tila lalo niya akong pinagtatawanan! Kaibigan ko ba talaga 'to? Ano bang nakakatawa?
"Your reaction, man! Para kang may dysmenorrhea." Natatawa pa rin siya. I glared at him.
"Ikakasal ka rin, Robles. May oras ka rin sa 'kin!"
Yeah, I threatened him. Bigla naman siyang nag seryoso. Good!
You're the reason I believe in love
And you're the answer to my prayers from up above
"Ikaw na ang bahala sa anak namin, hijo. Please, take care of her." Si Dr. Agustin iyon. Kahit hindi niya naman sabihin sa akin iyon ay talagang gagawin ko. Sydney's my life, my everything!
"I'll take care of her, there's nothing to worry about, Sir."
"Call me Dad from now on." Nakangiti niyang sabi. Ngumiti na lang din ako at tumango.
All we need is just the two of us
My dreams came true because of you
Lalo akong naiyak sa huling lyrics ng kanta. I appreciate her effort and surprise, kahit na tinakot niya ako ng sobra. Akala ko talaga iniwan niya na naman ako.
"I love you!"
Kaagad na sabi ko sa kanya habang hawak ko ang kamay niya. Hindi ko rin napigilan ang sarili ko, kaagad ko siyang niyakap at hinalikan sa labi.
"Thank you for the song, lalo mo lang akong binigyan ng rason para lalong mahulog sa 'yo." Tumawa lang siya, hindi ko na naman tuloy napigilan ang sarili ko. I kissed hee on her lips for the second time.
Naghiyawan ang lahat.
"Ehem! Hindi pa tayo nag sisimula, hijo! May lakad ka?"
Dahil sa sinabi ni father kaya nagtawanan silang lahat. Napakamot na lang ako sa ulo ko.
"Bakit mo ba kasi ako tinakot?" Pinaningkitan ko si Sydney ng mga mata ko. Nag-peace sign lang siya sa akin.
"Sorry!" Bigla niya akong hinalikan sa labi. Aba, bumabawi!
"Ehem! Ehem!"
Si father ulit 'yon, lalo na namang lumakas ang tawanan sa loob ng simbahan. Natawa na lang din kami ni Sydney bago tuluyang mag simulang mag Misa si father.
———
A/N:
Hello, sana nagustuhan n'yo po ang extra chapter na 'to kahit na maigsi lang hehez! Pag sinipag ulit ako, baka dagdagan ko pa, lol!
Anyway, ayon, gusto ko lang po sabihin na magkakaroon ito ng series 2 & 3. Wala lang, ngayon ko lang napag-desisyonan haha!
So, ito 'yong magiging titles ng Series 2 & 3. . .
Paradise Island Series #2: My Runaway Groom
[ Michelle Villafuerte Claveria & Kent Gabriel Robles ]
Paradise Island Series #3: My Unexpected Romance
[ Sunny Andrea Claveria ]