Derin,eğilip ona sıkıca sarılan Amber'i yanağından öperek
"Hoşbulduk Amber ablacım,sana bir hediye getirdim."
diye şakıdı neşeyle.Genç kadın
"Öyle mi?Çok teşekkür ederim güzelim."
diyerek gülümsemişti.Sinâ hemen araya girdi.
"Siz,Derin'in hediyesine bakarken,ben de salıncağın branda ve minderlerini getireyim.Ayrıcı duvara monte mekanizmasıyla matkabı da evden almam gerek."
Amber,elinde sadece masayı görünce,istediklerini bulamadığını düşünmüştü genç adamın.Ama görünüşe bakılırsa yanılmıştı.
"Sağol Sinâ,gerçekten çok sağol."
dedi gülümseyerek.Genç adam
"Rica ederim."
deyip çıkmıştı evden.
Babası gider gitmez küçük kız çantasını açarak,içinden yaptığı resmi çıkardı.Ardından
"Bu senin Amber ablacım,bakalım beğenecek misin?"
diyerek genç kadının eline tutuşturdu.
İkiye katlanmış kağıdı açan Amber,resimde kırmızı bir ev ve evin kapısının önünde konuşan 2'si küçük,4 kişi görmüştü.Küçüklerin birinin saçı uzun ve sarı,diğerinin yine uzun ama siyahtı.
"Alin ve Derin"
diye düşündü.Bu durumda evin kapısında duran diğer uzun siyah saçlı kadın kendisiydi.İki kızın yanındaki sarı saçlı adam da Sinâ olmalıydı.
Anlaşılan sabah kapıda karşılaşıp sohbet ettikleri anı çizmişti Derin.Oldukça da başarılıydı.
"Harika olmuş bitanem,eline sağlık."
diye konuştu neşeyle gülümseyerek.Küçük kız
"Hani sabah seninle karşılaştık ya Amber abla,onu çizmek istedim.Olmuş mu sahiden?"
derken kocaman mavi gözleri mutluluktan ışıl ışıldı.Amber ablası resmini beğenmişti.
"Tabi ki olmuş güzelim,şu adam baban,kapının önünde duran siyah saçlı kadın da benim.Babanın yanındaki tatlı kızlarsa sen ve Alin'siniz,değil mi?"
"Evet Amber Abla,tam dediğin gibi.Beğenmene çok sevindim."
"Ne demek bitanem,asıl ben resmimi çizdiğin için sana çok teşekkür ederim.Hatta bak ne diyeceğim,baban bize bir çerçeve yapsın,ben de bu resmi duvarıma asayım.Olur mu?"
Derin duyduklarına o kadar sevinmişti ki,
"Olur tabi Amber ablaaa!Hem de çok güzel olur."
diyerek kucağına atladı genç kadının.Amber hemen kızın saçına bir öpücük kondurmuştu.Bu masum sevgiye bayılıyordu.
Aynı anlarda Sinâ elinde poşetlerle kapıya gelmiş,biraz zorlanarak da olsa kapıyı çalmıştı.Amber ve Derin konuşmaya dalıp kapıdan uzaklaşmadıkları için hemen açtılar.Açar açmaz küçük kız neşeyle
"Babacım,Amber abla hediyemi çok beğendi.Hatta senden bir çerçeve yapmanı istiyor,duvara asacakmış."
diyerek haberi genç adama vermişti.
Sinâ,kapı açıldığında gördüğü mutlulukla parlayan bir çift mavi gözden,hediyenin beğenildiğini tahmin etmişti aslında.Ama genç kadının resmi çerçeveletip duvara asmak isteyebileceği hiç aklına gelmemişti.Anlaşılan Amber,çocuklar konusunda tahmininden de hassastı.İçten içe bu duruma çok sevindi.
"Yaparım tabi babacım,ama şimdi şu masayı halledelim."
derken,elindeki minder poşetini kapının kenarına dayamıştı.Ardından elinde duvara monte mekanizması ve matkapla mutfağa ilerledi.Mekanizmayı masaya yerleştiriceği duvara dayayıp,duvarı delmek için eline matkabı aldığında
"Şimdi biraz gürültü olacak,kusura bakmayın hanımlar!İsterseniz kulaklarınızı kapatabilirsiniz."
diyerek gülümsüyordu.
1 saat kadar sonra masa sağlam bir şekilde duvara sabitlenmişti.Gerçekten de çok güzel ve kullanışlı görünüyordu.Mekanizmanın çalışmasında bir sorun yoktu.
Genç adam mutfakta çalışırken Amber,salonda küçük kızla sohbet etmiş,baba-kızın bugün birlikte neler yaptığını bir bir öğrenmişti.Bu sayede Derin'in yaşına göre çok olgun ve akıllı bir çocuk olduğunu bir kez daha anladığı için memnundu.Sinâ,
"Evet hanımlar,masa hazır!Gelip bakmak ister misiniz?"
diye seslendi.Derin ve Amber sesi duyar duymaz,soluğu mutfakta almışlardı.Küçük kız masaya bir süre hayran hayran baktıktan sonra
"Çok güzel olmuş babacım!"
diye konuştu neşeyle.Amber'in bakışları da Derin'inkilerden farklı değildi.Hemen
"Kelebek haklı Sinâ,ellerine sağlık.Çok teşekkür ederim."
deyip gülümseyerek Derin'i desteklemişti.Genç adam
"Rica ederim Amber,beğenmene sevindim.Hadi,şimdi de brandayı salıncağın üst kısmına geçirip,minderleri bir an önce yerleştirelim."
diyerek gülümsedi ve dışarı çıkmak için kapıya doğru adımladı.
Yarım saat kadar sonra bu iş de sorunsuz bir şekilde çözülmüş,minderler salıncakta yerini almıştı.Amber salıncağa şöyle göz ucuyla bir baktı,tam hayal ettiği gibiydi.
Bu sırada zamanda yerinde durmuyordu tabi.Saat neredeyse 9 olmuştu.Sinâ kolundaki saati bakıp
"Hadi güzelim,yatma vakti.Biz gidelim artık."
deyince Amber şaşırdı.
"O kadar oldu mu Sinâ?Ben daha biz çay içer konuşuruz,Derin'de çikolatalı puding yer diye düşünmüştüm."
diye karşılık verirken şaşkınlığı sesine de yansımıştı.Derin aslında yorulmuştu.Ama çikolatalı pudingi de çok severdi.Gözleri sevinçle parlayarak
"Babacım,lütfen biraz daha kalalım.Olmaz mı?"
diye sordu masum masum.Sinâ'nın bu bakışlar karşısında yapacak bir şeyi yoktu.Ayrıca masayla uğraşırken,ocakta çayın demlendiğini de görmüştü.Teklifi geri çevirirse ayıp etmiş olurdu.
"Eh peki o zaman kelebek,1 saat daha izinlisin.Ama sonra itiraz etmek yok.Anlaştık mı bebeğim?"
diye konuştu.Derin
"Tamam babacım,anlaştık."
diyerek kıkırdamış ve genç adamı yanağından öpmüştü.Amber bir süre bu güzel görüntüyü izlemekten kendini alamadı.Ardından mutfağa giderek,bir tepsiye 2 fincan çay ve bir kâse puding yerleştirdi.
1-2 dakika sonra onlar çaylarını yudumlarken,Derin çizgi film izleyerek pudingini yiyordu.Genç kadın sessizlikten sıkılınca,çayından bir yudum alıp sordu.
"Sakıncası yoksa,liseden sonra neler yaptığını öğrenebilir miyim Sinâ?"
"Tabi,üniversite sınavında işletme bölümünü kazandım Amber.Mezun olduktan sonraysa,bir süre babamın fabrikasında çalıştım."
"Ne güzel!Peki,marangozluk yapmak nereden aklına geldi?"
"Babam fabrika kurmadan önce,yani ben çocukken marangozluk yapardı.Ben de okulun tatil olduğu zamanlarda atölyesine gider,ona yardım ederdim."
"Yaaa!Bak bu çok ilginç.Yani çocukluktan gelen bir alışkanlığın var."
"Evet öyle.Ağaçla uğraşmayı,ondan yeni bir şeyler yapmayı hep sevdim.Sadece bu değil tabi.Eskimiş,yıpranmış bir ahşap eşyayı yeniden kullanılır hale getirmenin de ayrı bir keyfi var."
"Hiç böyle düşünmemiştim biliyor musun?Ama çok doğru.Ayrıca işin de çok başarılı olduğunu söylemeliyim.Lâl haklıymış."
"Teşekkür ederim Amber,elimden geleni yapmaya çalışıyorum."
"Babana şirkette yardım eden biri var mı peki?"
"Evet,var.Kardeşim Doğa.Benim gibi o da işletme mezunu.Sonra İtalya'ya gidip tasarım okudu.Şimdi şirketin baştasarımcısı.Belki hatırlarsın,benden 2 yaş küçüktür ve ortaokulla liseyi bizim okulda okudu."
"Hatırlayamadım,ama görsem hatırlarım tabi.Neden şirkette kardeşinle çalışmaya devam etmedin?Yani özel değilse?"
"Bugün konuştum onunla,eğer bir aksilik olmazsa haftasonu burada olacak.Hatırlayamazsan,yeniden tanışırsınız.Diğer soruna gelirsek,nedeni özel değil.Ben hiç bir zaman masa başında çalışmayı seven biri olmadım.Hayalim polis olmaktı."
derken çayından bir yudum daha aldı Sinâ.Sözleri genç kadını şaşırtmıştı.
"Gerçekten mi?Seni polis olarak hiç düşünmedim."
diye söze başladı ve devam etti.
"Bu arada kardeşinin gelecek olmasına sevindim.Haftasonu burada tanıdığım herkesi evimde misafir etmeyi düşünüyorum.Tabi sen,Derin,Lâl ve Çağrı en önemli misafirlerimsiniz.Doğa'da gelirse mutlu olurum.Hem belki halam da gelecek,onunla da tanışmış olursunuz böylece.Ama henüz kesin değil,yine konuşuruz."
"İyi düşünmüşsün Amber.Tabi ki geliriz,Doğa her tür partiye bayılır zaten.Sen bir değişiklik olursa haber verirsin.Ama neden polis olmak istememe şaşırdın?"
deyip gülümsedi genç adam.Amber'in cevabı gecikmemişti.
"Şaşırdım çünkü,çok sevecen,nazik ve sevgi dolu birisin.Polislikse,insanı hep suçlu insanlarla karşı karşıya getiren çok zor bir meslek.Bu işi yapan insanlar bence daha sert olmalı.Haftasonuna gelirsek,bir değişiklik olursa haber veririm tabi."
Konuşması bittiğinde tıpkı Sinâ gibi çayından bir yudum aldı.Bir yandan da genç adamı izliyor,sözlerine vereceği tepkiyi ölçmeye çalışıyordu.
Sinâ,genç kadının kendisi hakkında söylediklerinden hem hoşnut,hem de biraz şaşkındı.Çünkü Amber,kısa sürede onu çok iyi tanımıştı.
"Çok iyi bir gözlemcisin Amber,ama insan işini çok sevince başarılı oluyor.Ayrıca polislik yaparken tehlikeli kişilerin masumlara zarar vermesini engellemiş oluyorsun ve bunun verdiği huzurun tarifi yok."
"Bu sözlerden bir süre polislik yaptığını anlamam gerek sanırım."
derken gülümsemişti genç kadın.
"Evet,bir süre narkotikte polis amiri olarak görev yaptım."
"Ama sonra istifa ettin?"
"Haklısın,öyle oldu."
"Mesleğini sevdiğin halde böyle bir karar verdiğine göre,zor şeyler yaşamış olmalısın."
"Yine doğru tahmin.Oldukça kötü günler geçirdim.Ama şimdi,çok daha iyiyim ve bunun en önemli sebebi Derin."
"O gerçekten çok özel bir çocuk Sinâ,ona sahip olduğun için kesinlikle çok şanslısın.Tekrar karşılaştığımız şu kısa zamanda ona çok alıştım ve sevdim."
"Teşekkür ederim Amber,o da seni gerçekten çok seviyor."
diyerek saatine baktı Sinâ.Saat 10'a yaklaşıyordu.Derin'se pudingini bitirmiş,çizgi filme dalmıştı.Onların tek bir sözünü bile duymadığından emindi.Yoksa parti sözünü duyunca
"Yaşasınnnn!"
diye çığlık atardı.
"Hadi güzelim,zaman doldu.Artık gitmemiz gerek."
diye seslendi.Derin neşeyle
"Tamam babacım!"
diyerek yerinden kalkmış,Amber'in yanına gelip
"Hoşçakal Amber ablacım!Puding için teşekkür ederim."
demişti.Amber küçük kızı yanağından öptü ve
"Rica ederim güzelim,görüşürüz.Sana iyi uykular."
deyip sıkıca sarıldı.Sinâ gülümseyerek onları izliyordu.Amber,Derin kollarından çıktığında Sinâ'ya dönmüş,masa ve salıncak için bir kez daha teşekkür etmişti.Sinâ
"Rica ederim,ne zaman istersen ben yardıma hazırım."
diye karşılık verdikten sonra Derin'in elinden tutup evden ayrıldı.
Amber evde yalnız kaldığında üzerine pijamalarını giymiş ve çalışma odasına geçerek uzmanlık sınavı için çalışmaya başlamıştı.Ama aklının bir köşesi,Sinâ'yla ettikleri güzel sohbetle meşguldü.Bu sayede onu biraz daha yakından tanıma fırsatı bulduğu için mutluydu.
Sinâ ve Derin eve geldiklerinde ilk iş banyoya geçip birlikte ellerini yıkamış,dişlerini fırçalamışlardı.Şimdi sırada küçük kızı yatırmak vardı.Derin o kadar yorgundu ki,hemen giyinmiş,masala bile gerek kalmadan uyumuştu.Sinâ bir süre sessizce uyurken kızını seyretti.Sonra da yanağından öperek salona geçti.Geçirdiği akşamdan son derece memnundu.Amber'in insana huzur veren bir yanı vardı.Ne zaman onunla konuşsa,içini bir huzur kapladığını fark edince gülümsedi Sonra da koltuğa uzanarak kumandayı eline aldı ve kendisine bir film bulup izlemeye başladı...
Herkese iyi akşamlar 🙋♀️🙋♀️🙋♀️Bir haftalık aradan sonra taptaze bir bölüm getirdim 😀😀😀Umarım severek okuduğunuz bir bölüm olmuştur🙏🙏🙏Bol bol yorum yapmayı ve⭐️⭐️⭐️basmayı unutmayın olur mu 🙈🙈🙈Çok sevgi♥️♥️♥️bol öpücük 😘😘😘
Bölüm mavi_leyal ,geceninellitonu_ ,selfinaz52 ,sSelinantol ,papatyahikayeleri ,Papatyajuly ,EbruIk545 ,gokce_G24 ,shiansra ,KadrieetinklKlKilic ,phyloo24 ,Sevval___67 ,LYASALD ,OzgeYildirim8 ,mislinakisa ,Senaristcimiz ,KubraKksal0 ,paragonahope ,flamingosever28 ,brnzdoga1707 ,mnexkaracaa ,serseri_arduc ,sevvalnaztunay ,meltemtuygun ,narsuyum ,Mermaidbaby4 ,EsraSolmaz0 ,vuslat_tuna ,Berfinsagcan ,AcelyaTunclar6 ,lillyangelina ,birayfa ,KbraBaykat3 ,yaghazask97 ,ayparcasi_ ,-dorothea ,BurcuAley ,5_Bookstagram_5 ,bookwormslibrary ,birgizemlidamla ,BirnurCrt başta olmak üzere tüm takipçilerime hediyemdir.