1 yıl sonra
-hadi ama! Acıktım burada!
Efsanın bağrışıyla yankı kafasını mutfaktan bahçeye doğru çıkan kapıdan uzatıp
-bebeğim birazdan geliyor!
Sonunda açıktığını hisseden babam
-oğlum hadi ama! Bir dahakine size bırakmayalım yemeği!
-geliyor babacığım!
Diye aratın sesi geldi ve hemen sonra ağzında bir bez ve ellerinde tavuklarla gelen arat göründü.
Bugün yankı, arat ve aras yemek hazırlamak istemişlerdi. Bahçeye güzel bir sofra kurup mangal yapıcaklardı.
Yapıcaklardı ama soslamayı unuttular. Şimdi ise tavukları sosluyorlardı.
-sonunda be oğlum!
Diyerek aras hızla soslu tavukları mangala dizmeye başladı.
-sucukları ve biberleri de getirin.
-yankı!
Yankıda koşturarak getirmişti. Aras hızla mutfağa gidip masaya salataları getirmişti. Aras mangal yaparken yankı yardım ediyordu.
Arat yanıma gelip hızla yanağımı öptü.
-sevgili nişamlım nasıllar?
Karnımı ovup gülerek
-sevgili nişanlınlar aç arat.
-merak etme tatlım hemen olunca ilk sana vereceğim. Hatta....
Diyerek hızla ekmek aldı. Ekmeği salataya bandırıp ağzıma uzattı.
-azcık salata ye çok açsan. O sırada diğer salata tabağı yağız, efsa ve babam tarafından yarılanmıştı bile. Annem, evet artık biricik annemdi, onların haline gülüp azcık ekmek alıp o da salatayı tattı.
-salata güzel olmuş kim yaptı?
Diye sordu arata. Yankı gururlu bir şekilde
-ben yaptım eylül anne!
O sırada aras hızla kafasına vurup
-arat doğradı, arat malzemeleri kattı. Alt tarafı karıştırıp tabaklara koydun.
-karıştırmakta bir iş sonuçta.
Diyerek isyan etti. Efsa ise
-hadi oradan!
Diyerek bağırdı.
-ya sevgilim sen kimin tarafındasın?
-dur bir düşüneyim 1 yıllık eniitemin mi yoksa 3 aylık sevgilimin mi? Üzgünüm yankı sanırım ayrılmalıyız.
Diyerek dudaklarını büzdü. Yankı şaşkınlıkla hızla yanına gelip
-ayrılmak yok benim kitabımda kızım. Evleneceksin benimle. Di mi murat baba?
Babama bakıp hızla efsanın kafasını öptü ve
-canım sevfilim sen ne zaman istersen evlenelim ama ayrılmayalım. Ben seni çok seviyorum. Ama seni hiç zorlamam.
Diyerek sarıldı. Babamın bakışıyla dönen yankıya gülüyorduk bizde.
-hazır!! Al tatlım bu senin. İlki senin.
Diyerek arat hızla önüme 5 tavuk ve 5 sucuk koymuştu.
Diğerlerinede getirirken hızla efsa ve yağız ellerini benim tavuklarıma sürecekken arat hızla diğer elindeki tavukları sol eline alıp sağ elindeki maşayla ellerine vurdu.
-onlar alisanın!
-o zamna et ver bize!
-Et! Et! Et!
Diye yakınan ikiliye hızla iki, üç tavuk verip herkese bölüştüştürmeye başladı.
-sevgilim sen de gelsene!
-tavuklar bitsin geleceğim.
Yağız bir anda yemek yemeyi bırakıp sevgilisi arasa ekmek arası bir şeyler hazırlamaya başlamıştı. Onun o kadar aç olduğu halde bunu yapması arası güldürmüştü.
-seni seviyorum.
Diyerek yanağını öpmüş ve hızla ekmekten bir ısırık almıştı. Yağızda yanağını öpüp hızla masada bıraktığı tavuğuna dönmüştü.
-dur bir tavuğum eksik! Efsa!
Yağız hızla efsaya döndüğünde efsa iki eti eline alıp
-benim!
Diyerek hızla koşmaya başladı. Cidden masada tavuk kalmamıştı. Hemen hemen 3 saat önce bizi birazdan tavukları yapacağız diye oturmuşlardı.
Sabah 8 de kahvaştı yapmıştık ve 12 de kurabe yemiştik. 16 da oturtmuşlardı ve saat 19.45 ti. Cidden açıkmıştık yani!
-yaaa! Tavuklarım!
-benimdi onlar!
Diyen yağızla ikisine baktık. İkisi havuza düşmüşlerdi. Eh bize de gülmek düşerdi.
YOU ARE READING
Normal Olmak (Tamamlandı)
Short Story5 yaşında annesi tarafından kaçırılmış ve insanlardan uzak, kendi öz annesinin eziyetleriyle büyümüş bir kızdı. Yıllar sonra annesinin ölümüyle bulmuştu babası onu ama geç kalmıştı. Kızı ilaçlar kullanıyordu ve ruhsal olarak iyi değildi. Herkesi güz...
