Arat hızla alisadan kaçarken alisa sinirle ona baktı. Yanlış anlamıştı ve kaçıyordu.
Hızla aratı tutup resim odasına soktu ve kapıyı kapatıp kilitledi. Sinirle ona bakıp
-neden benden kaçıyorsun?!
-neden mi? Arasla arana girmeyeyim.
-arasla arama nasıl girecekmişsin?
-ben fazlalığım. Aşkınızı özgürce yaşayın işte.
Alisa onun dediğiyle kahkaha atmaya başladı. Arat ona şaşkınca bakarken alisa toparlanıp
-aramızda bir şey yok arat. Abim gibi o.
-ama dün yatmaktan bahsettiniz.
-demek bizi gözetliyorsun. Aras benim için abi gibi ben de kız kardeşiyim. Aramızda bir şey olması imkansız. Hem ben daha düne kadar sevgilim var sanıyordum ama yokmuş galiba.
-sevgilinim alisa.
-sevgililer birbirlerine güvenir arat.
Alisa gidicekken arat hızla onu tutup duvara dayadı. Alisa şaşkınlıkla bakarken hızla dudaklarına yapıştı. Alisa bir süre inat etsede karşılık vermeye başladı.
İkisi nefes nefese ayrılıklarında arat alnını alnına dayayıp
-inan bana beni bir kızla öyle görsen sende öyle düşünürdün.
-merak etme arat. Aramızda bir şey yok. Hem babam gavat mı o zaman bizi aynı odada kalmamıza izin versin?
-haklısın.
Dedi. Arat dudaklarına küçük bir öpücük bırakıp
-sevgiliyiz değil mi?
-sanırım.
Arat derin bir öpücük bırakıp
-cevabı sanırı değil evet olucaktı. Artık sevgilimsin.
Diyerek gülümsedi. Alisa da ona bakıp gülümsedi.
-ooo hayırlı olsun gençler!
Diyen efsayla ikisi gülümsedi. O sırada bahçede oturan aras onları görüp sıkıca ikisine sarıldı ve
-tebrik ederim sizi. Kız kardeşimi üzme yakarım seni arat.
Diyerek arata baktı ve alisanın saçına öpücük bıraktı.
-merak etmeyin. Onu çok seviyorum.
Diyerek gülümsedi arat. Alisa hızla efsanın yanına gidip oturdu. Efsa ise elinde arasın telefonuyla Yağızın fotoğrafına bakıyordu.
-nasıl?
-taş! Lan cidden taş!
-efsa.
Diye uyaran arasla efsa tatlı bir gülümseme sundu. Alisa ise
-ama cidden yakışıklı çocuk. Hele o kas-
-alisa.
Diyen aratla alisa sözünü bölüp tatlı bir gülümseme sundu ona. Aras telefonunu alıp
-yeter bu kadar.
Diyerek cebine attı. Arat sıkıca alisaya sarılıp
-iyi günler sevgilim. Eve gidip kaynanana seni anlatmalıyım.
-bol şans o zaman.
Diyerek hızla yanağına bir öpücük kondurdu. Arat ise efsa ve arasın onlara bakmadığını görüp hızlıca dudaklarına öpücük bırakıp gülerek oradan ayrıldı.
Aras giden aratın arkasından bakıp
-ne zaman anlatıcaksın?
-bilmiyorum.
Dedi.
-geç olmadan anlat.
-korkuyorum.
YOU ARE READING
Normal Olmak (Tamamlandı)
Short Story5 yaşında annesi tarafından kaçırılmış ve insanlardan uzak, kendi öz annesinin eziyetleriyle büyümüş bir kızdı. Yıllar sonra annesinin ölümüyle bulmuştu babası onu ama geç kalmıştı. Kızı ilaçlar kullanıyordu ve ruhsal olarak iyi değildi. Herkesi güz...
