5 yaşında annesi tarafından kaçırılmış ve insanlardan uzak, kendi öz annesinin eziyetleriyle büyümüş bir kızdı.
Yıllar sonra annesinin ölümüyle bulmuştu babası onu ama geç kalmıştı. Kızı ilaçlar kullanıyordu ve ruhsal olarak iyi değildi. Herkesi güz...
Gözlerini açtığında gözüne güneş ışıkları geliyordu. Güneş daha yeni doğuyordu. Hızla etrafına baktı. Sahildeydi.
Hızla arkasını döndüğünde taksi orada duruyordu. Biraz ilerde onun gibi uyuyakalmış yaşlı adam vardı.
Adamın yanına gidip ona seslendi.
-fikret amca.
Adam kalkıp başındaki genç kızı görünce gülümsedi ve ayağa kalktı.
-günaydın kızım. Artık seni eve bırakalım.
Hızla yaşlı adama sarılıp
-teşekkür ederim.
Dedi. Adam gülerek
-ailen merak etmesin. Hadi gidelim.
Dedi. Birlikte taksiye binip gitmeye başladılar. Evinin önüne gelince adama el salladı.
Adam gidince rahatça nefea verip gökyüzüne baktı gülerek.
Kafasını indirirken ona merakla balan aratla göz göze geldi. Arat dün eve gelince hızla odasındaki balkondan alisaya bakıcakken ışığı kapalıydı.
Biraz sonra odasına efsa girmişti. Balkona çıkıp bahçeye
-alisa!
Diye bağırmıştı. Sonra
-baba! Anne! Alisa nerede?!
Diye seslenmesini duymuştu. Bütün gece onu beklemişti. Şimdi onu görmüştü. Dün ki giysileriyle, dağılmış ama güzel haliyle karşısındaydı.
Nereden geldiğini anlamaya çalışırken
-alisa!
Diye efsa koşarak ona sarıldı. Alisaya bakıp
-saçında kum mu var senin? Neredeydin dün?
-efsa ilk bir eve gireyim. Babam söylemiştir.
-ah doğru. Sevgilindeydin!
Diyerek içeri çekti onu. Sonra arata baktı. Arat çatık ve sinirli kaşlarla ona bakıyordu. Efsa hızla kapıyı kapatıp kıkırdadı.
-ne sevgilisi efsa?
-arat için dedim onu. Hadi git hazırlan.
Alisa göz devirip hızla odasına gitti. Duş alıp üzerini giyindi.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Odasından çıkıp hızla aşağı indi. Kahvaltı sofrasındaki ailesine bakıp gülümsedi. Babası pnun bu haline bakıp
-dün yalnız olmak iyi hissettirdi herhalde?
-yalnız değildim.
-kimleydin?
-bir dostla.
-dost? Kız erkek?
Diye sordu efsa merakla.
-erkek.
Hızla narlı meyve suyunu içip
-hadi gidelim.
Diyerek evden çıktı. Efsa ise merakla peşinden ilerliyordu.
Okula gelince arat çatık kaşlarla onlara bakıyordu. Efsa gülerek alisayı onların yanına çekiştirdi ve arata inat
-dün o erkekle ne yaptınız? Neredeydiniz? Bütün bir gün ne yaptınız?
-deniz kenarındaydık efsa. Uyuyakalmışız.
-uyuyakalmak? Sen mi? Hadi canım? Sen uyuyana kadar ne yaptınız?
-ne merak ediyorsun efsa?
-sevgilinle ne yaptın?!
Diye arat kabaca sordu. Sinirliydi.
Alisa ona 'ciddi misin?' der gibi bakıp efsaya da baktı ve kahkaha atmaya başladı.
O sırada okuldaki herkes ilk kez kahkaha atan bu kızın sesini dinliyordu. Arat çatık kaşlarını indirip bu güzel sesli kızın kahkahasına vermişti kulağını.
-cidden mi? Efsa ne dedin bunlara?
-bütün gece sevgilinleydin. Öptü mü seni? Kız birlikte sarılarak mı yattınız?
Arat hemen kaşlarını çatıp ona bakarken
-saçmalama efsa. Sevgilim yok. Şu konuyu kapat.
Diyerek okula doğru ilerlemeye başladı. Art hızla efsaya dönüp
-hani sevgilisi vardı?
-sevgilisi var demedim ki.
-efsaa!
-aratt! Ne var?! Kıskandın değil mi?! Merak etma ayarlayacağım sana ablamı. Yakışıyorsunuz.
Arat sinirle ona bakıp
-evet kıskandım oldu mu?! Bir daha böyle bir şey dersen kötü olur! Hele bir ayarlama!
Diyerek okula ilerlemeye başladı. Efsa gülerek arkasından
-merak etme enişte!
Diye bağırdı. Aratın dudağı kıvrılmıştı. En azından denemeliydi. Alisadan etkileniyordu, onu kıskanıyordu, her zaman onun yanında olmak, onu görmek istiyordu. Bu aşk mıydı? Sanırım. Dün onu deli gibi merak edince anlamıştı. Ona aşık olmuştu. Hem de ilk görüşte.
