Normal Olmak (Tamamlandı)

5.bölüm

Hızla pencerenden aşağı atladı. Derin derin nefes alıyordu.

Hızla bahçenin duvarından atladı.

-alisa!

Diye bağıran efsayı umursamadan koşmaya devam etti.

Sokaklarda öylesine dolaşırken hızla bir ara sokağa çöktü ve başını duvara yasladı.

Ayaklarını kendine çekip kafasını dizlerine gömdü ve derin derin nefes almaya çalıştı.

Efsanın odasında otururken birden kriz geçirmeye başlamıştı. Kendisi normal olamıyordu. Normal insanlar gibi takılmıyordu. Okulda kriz geçirmemek için bolcana herkes uzak duruyordu ama eve geldiği gibi geçirmişti.

Arat arkadaşı yankıyla bir kafeye gitmişti. Dönüşte ikiside ayrılmıştı.

Evinin bir sokak arkasında ilerlerken kenarda siyahlar içinde birini gördü. Kafasını dizlerine gömmüştü. Pek belli olmuyordu. Önünde bir telefon vardı ve sessizdeydi çünkü ışığı yanıyor ama ses yoktu.

Yavaşça yanından geçerken istemsizce telefona baktı. Üzerinde 'efsa' yazıyordu. Aklına birden okuldaki efsa geldi. O zaman bu kişi alisa mıydı?

Merakla eğilip yerdeki kişiye baktı.

-alisa?

Ses gelmeyince

-alisa?

Dedi daha yüksek sesle ama tepki yoktu. Merakla telefonu açtığı gibi

-alisa! Neredesin sen?! Seni ne kadar me-!

-efsa?

Efsa gelen sesle birkaç dakika duraklayıp

-arat? Alisanın telefonunun sende ne işi var?

-yerde duruyordu. Alisaya seslendim ama hareket etmedi.

-arat. Alisayı eve getirebilir misin?

-tabi. Alisaya ne oldu?

Efsa duraklayıp hızla

-hi-hiç. Sadece bilirsin biraz gevezeyimdir. Daralınca kaçtı işte. Neyse sen getir onu.

Efsa telefonu kapatınca bulduğu yalanla derin nefes aldı.

Aras telefona bakıp cebine koydu ve alisayı yavaşça kucağına aldı. Kucağına alınca turuncu ışıkla yüzü açığa çıktı. Uyurken çok tatlı ve güzeldi. Saçları etrafa dağılmıştı.

Onun lavanta kokusunu alınca gülümsedi istemsizce. Cidden güzel kokuyordu.

Alisa yavaşça hareketlenince ona baktı. Kollarını aratın boynuna sarıp kafasını onun göğsüne gömmüştü.

Arat ilk şaşırsada onu sıkıca sarıp evine doğru yola koyuldu. Soydanlarla evleri yakındı. Hatta evleri arka arkayaydı.

Onun olduğu çatı katının arka balkonu, onların çatısının arka balkonuna bakıyordu.

Evin önüne gelince efsa hızla onlara yaklaşıp

-o iyi mi?

-evet.

-tamam. Odasına yatıralım.

Diyerek hızl ilerlemeye başladı. Bende peşinden ilerledim. Çatı katına çıktığımızda gülümsedi. Çatı katına girdikleri andan beri aynı onun gibi kokuyordu. Belki odaları karşı karşıyadır dedi içinden. Öyle olsa her gün izlerdi.

Tam dediği gibi o odanın yanına geldiler. Efsa ışığı açmadan yatağını gösterdi. Işığı açmamasını garip bulmuştu ama

-alisa ışıktan uyanabilir.

Diye söyleyince anlamıştı. Odası bol bol onun kokusuydu. Cidden lavanta kokusunun bu kadar güzel olduğunu bilmiyordu.

Efsaya fark ettirmeden doyasıya kokusunu içine çekti. Sonra ikisi birlikte odadan çıktılar. Efsa nedense ona ortadan yürümesini söylüyordu.

Alisayı taşırken de koridora dikkat etmesini söylemişti. Koridorun kenarında bie şeyler vardı ama karanlıktan gözükmüyordu.

Sonunda merdivenlerden ışıklı kata gelince rahatladı. Kapıya gelince efsayla vedalaştı ve evinin arka kapısından bahçeye girdi.

Evin içine girince annesi gülerek

-hoşgeldin oğlum. Yankı nasıl?

-iyi anne.

-iyi misin? Neden gülüyorsun öyle?

-hiçç!

Annesi ona doğru gelip merakla baktı. Derince nefes çekip

-lavanta mı?

Arat hızla montunu koklayıp gülümsedi. İstemsizce

-kokusu sinmiş.

Dedi. Annesi ona bakıp

-kimin?

-onun.

-oğlum o kim?

-alisa anne.

-alisa kim bakalım? Demek ondan sırıtıyorsun.

-alisa soydan.

-soydan mı?

-evet. Mert amcanın kızı. Önceki eşinden. Efsanın ablası.

-anladım. Demek mertin büyük kızına sevdalandın.

-anne ya! Ne sevdalanması? Sadece....

-hadi oradan! Sırıtıp duruyorsun. Doğruyu söyle.

-belki. Birazcık.

-peki kokusu nasıl sindi? Neredeydin bakayım?

-kendisi efsadan kaçarken uyuyakalmış. Onu odasına taşıdım. Odası ve çatı katı onun gibi kokuyordu. Aynı-

-huzur gibi?

-evet. Nereden bildin?

-babanın kokusunu ilk aldığımda bende öyle hissettim. Bak şimdi evli çocukluyum o adamla.

Arat gülerek annesine baktı.

-iyi geceler.

-iyi geceler sevdalı çocuk seni.

Odasına gidince hızla montunu çıkarıp derince nefes çekti. Onun kokusu olan lavanta gibi kokuyordu. Montuna sarılıp gülümsedi ve uykuya kendini teslim etti.