Παγιδευμένοι

🏆 17ο Κεφάλαιο

"Εδώ γιατρέ, εδώ!" ακούστηκε η φωνή του Έρικ τη στιγμή που πλησίαζαν με τον γιατρό του κολλεγίου, Stefan Geller.

"Άσλευ?" αναρωτήθηκε και εκείνη πρόσεξε πως ήταν κι αυτός χτυπημένος.

"Που πονάς?" ρώτησε ο γιατρός τον Άρον.

"Στο αριστερό γόνατο... Δεν μπορώ να το λυγίσω καθόλου"

"Έρικ, έλα να τον σηκώσουμε"

Τον σήκωσαν αργά όρθιο, με το αριστερό του γόνατο τεντωμένο και τον στήριξαν και από τις δύο μεριές πάνω τους, όσο η Άσλευ και ο Κάισον κοίταζαν.

Ο Άρον βρισκόταν φανερά σε πόνο και κατάφεραν να τον μεταφέρουν σιγά σιγά στο ιατρείο.

Ο γιατρός κατέβασε τελείως το κάθισμα και τον έβαλαν να ξαπλώσει.

Η Άσλευ παρακολουθούσε από λίγο πιο πίσω αγχωμένη μαζί με τον Κάισον.

"Φίλε πονάς?" ρώτησε ο Έρικ.

Ο γιατρός άρχισε να καθαρίζει τα αίματα και να φροντίζει τις πληγές στο πρόσωπο του.

"Θα σηκώσω λίγο την πλάτη Άρον" είπε και ανέβασε το κάθισμα, έτσι ώστε να είναι καθιστός.

"Λοιπόν. Πες μου αν πονάς κάπου" άρχισε να πιέζει απαλά το αριστερό του γόνατο από χαμηλά.

Ο Άρον αμέσως τινάχτηκε και μούγκρισε.

Ο γιατρός ανέβηκε λίγο πιο πάνω, στην επιγονατίδα.

Πίεσε, όμως ο Άρον δεν αντέδρασε όπως πριν.

Ανέβηκε λίγο πιο πάνω, πίεσε και ο Άρον ξανατινάχτηκε από τον πόνο.

"Θέλω να μου το λες όταν πονάς" είπε και πίεσε το γόνατο του από τα πλάγια.

"Οχι" είπε ο Άρον και έκανε το ίδιο και από την άλλη μεριά.

Κούνησε το κεφάλι του αρνητικά και ο γιατρός για να σιγουρευτεί, πίεσε ξανά ψηλά στο γόνατο.

Βγήκε ένα επιφώνημα πόνου από τα χείλη του, ενώ έκλεισε τα μάτια του σφιχτά.

"Λίγο υπομονή, να σιγουρευτώ" πίεσε ξανά στο κέντρο και ο Άρον δεν πόνεσε.