Παγιδευμένοι

🏅 6ο Κεφάλαιο

Η Σάρα πλέον με ανοιχτό στόμα και στραμπουλιγμένο αστράγαλο, δεν πίστευε στα μάτια της.

"Τι κάνεις ρε??" βγήκε από τα χείλη της, όταν ο Άρον σαν βρεγμένο γατί, σηκώθηκε από την Νόρα και φόρεσε το φρεσκοπλυμένο του βρακάκι.

"Σάρα, δεν είσαι στην προπόνηση?" ρώτησε η Νόρα χωρίς να ξέρει ότι το προηγούμενο βράδυ ήταν η Σάρα από κάτω του.

"Με τον Άρον ρε?.. Γιατί?" ρώτησε σοκαρισμένη, όσο εκείνος έβαζε βιαστικά τα ρούχα του.

"Με τη συγκάτοικο μου ρε?? Με τη Νόρα ρε καθίκι?!" έβγαλε την αθλητική της τσάντα από τον ώμο και άρχισε να τον κοπανάει στο κεφάλι και την πλάτη κουτσένοντας.

"Κάτσε ρε Σάρα, περίμενε!" προσπάθησε να αμυνθεί, ενώ η Νόρα έδειχνε να μην καταλαβαίνει.

"Τι γίνεται? Θα μου πει κάποιος??"

"Δεν σου έφτασε το χθεσινό πήδημα ρε?! Ήθελες και σήμερα?? Και από όλες τις κοπέλες, την συγκάτοικο μου βρήκες?!"

"Τι?!" ανασηκώθηκε στο κρεβάτι η Νόρα.

"Παλιομαλάκα, ξεφτιλισμένε!!" συνέχισε να τον χτυπάει με την τσάντα της, όταν εκείνος πήρε τα παπούτσια του και βγήκε από το δωμάτιο ξυπόλητος.

Ακούμπησε την πλάτη του στον τοίχο για μια στιγμή και πήγε να φορέσει τα παπούτσια του, όταν κατάλαβε πως κάτι έλειπε.

Χτύπησε την πόρτα των κοριτσιών και άνοιξε απότομα η Σάρα.

"Τι θες ρε ξεφτίλα?!!"

"Εε.. κάπου εκεί άφησα τις κάλτσες μου, δες λίγο"

"Αντε γαμήσου και εσύ και οι κάλτσες σου!!!" φώναξε και μπήκε μες στο δωμάτιο, πήρε ξανά την τσάντα της και την πέταξε με όλη της τη δύναμη πάνω του.

Ο Άρον είχε εκτοξευτεί σε ταχύτητα φωτός γιατί δεν τον έπαιρνε να φάει κι άλλες.

Ενός λεπτού σιγή για τις κάλτσες.

Άνοιξε την πόρτα του δωματίου του σαν τρελός και μόλις μπήκε μέσα, ακούμπησε την πλάτη του πίσω με γρήγορη ανάσα.

Ο Έρικ που είχε ξυπνήσει πριν από λίγο τον κοίταξε γεμάτος απορία.

"Γιατί είσαι έτσι ρε?"

"Άσε, έφαγα μεγάλη ήττα"

Του έκανε νόημα "τι" αφού δεν καταλάβαινε.

"Η Σάρα γύρισε στο δωμάτιο και με έπιασε με τη Νόρα" είπε και ξαφνικά ο Έρικ άρχισε να γελάει.