Παγιδευμένοι

🏅 42ο Κεφάλαιο

"Η Σαβάνα έπιασε βαθμολογία. Τη δέχτηκαν στην εθνική"

Με το που το άκουσε αυτό η Άσλευ, έμεινε στάσιμη και γύρισε αργά πίσω να τον κοιτάξει.

Το βλέμμα της εχθρικό πάνω του, έτοιμο να τον κατασπαράξει.

"Σήκω και φύγε τώρα"

"Τι?"

"Τώρα!" γύρισε μπροστά και ανέβηκε τις σκάλες του κρεβατιού, πριν ξαπλώσει και γυρίσει την πλάτη της.

Ο Άρον τσαντισμένος από όσα έγιναν, σηκώθηκε κι έφυγε από το παλιό του δωμάτιο.

Η Άσλευ πάνω στο κρεβάτι έτρεμε.

Δεν το πιστεύω ότι ήρθε να μου πει για τη Σαβάνα και κατέληξε να φωνάζει στον Έρικ την αλήθεια... Ευτυχώς δεν πρόλαβε δηλαδή...

***

Ο Έρικ στο δωμάτιο του Tim, καθόταν και το πόδι του πήγαινε πάνω κάτω νευρικά.

Δεν μπορούσε να βγάλει από το μυαλό του όσα άκουσε.

Και την συμπεριφορά του κολλητού του. Που φώναζε να μην τολμήσει και μιλήσει.

Τι σήμαιναν όλα αυτά? Τι γινόταν επιτέλους?....

Του πέρασε κάτι από το μυαλό και σηκώθηκε όρθιος.

Χτύπησε μια πόρτα ενός δωματίου και όταν άνοιξε, είδε μπροστά του το άτομο που έψαχνε.

"Έρικ?"

"Γεια σου... Λία"

"Γεια"

"Πρέπει να σου μιλήσω. Μπορείς?"

"Εε.. Συμβαίνει κάτι?"

"Λίγο γρήγορα, από στιγμή σε στιγμή λογικά θα έρθει η Άσλευ"

"Τι?" ρώτησε, όταν την έπιασε από το χέρι και άρχισε να περπατάει βιαστικά μαζί της στον διάδρομο.

"Τη πόρτα!" τραβήχτηκε για να την κλείσει και συνέχισαν να περπατάνε δίπλα δίπλα.

Λίγο πριν φτάσουν στις σκάλες, άκουσαν βήματα από πάνω.

Με το που πρόλαβε ο Έρικ να διακρίνει τα καστανόξανθα μαλλιά της Άσλευ, τράβηξε απότομα τη Λία και κατέβηκαν λίγες σκάλες.

Εκείνη με την πλάτη της στον τοίχο και το χέρι του Έρικ πάνω στο στόμα της.

"Σσς" της έκανε νόημα όσο έβλεπε την Άσλευ να περπατάει προς το δωμάτιο της, από την άλλη.

Η Λία δεν μπορούσε παρά να νιώσει αμηχανία με το σώμα του Έρικ κολλητά πάνω της και το χέρι του στο στόμα της.