Παγιδευμένοι

🏆 35ο Κεφάλαιο

Έμειναν αγκαλιασμένοι χωρίς λόγια.

Ο Άρον ηρέμησε τον θυμό και την αδικία που ένιωθε μέσα του.

Όταν η Άσλευ το κατάλαβε, βγήκε από την αγκαλιά του, χωρίς να απομακρυνθεί πολύ.

Οι ματιές τους ενωμένες.

Τα καστανά της μάτια με τα γαλάζια του να κοιτάζονται σαν να μιλάνε από μόνα τους.

Και τα δύο ήταν δακρυσμένα.

Η Άσλευ ένιωθε απαίσια με το γεγονός ότι δεν θα κατάφερνε να πετύχει τον στόχος της, αφού ήταν ακόμα παγιδευμένη στο σώμα του Άρον.

Όμως από την άλλη, ένιωθε άσχημα και για τον Άρον. Και ένιωθε μια περίεργη στεναχώρια που τον έβλεπε να πονάει τόσο πολύ.

Άρχισαν να στάζουν πάλι δάκρυα από τα μάτια της καθώς κοιτάζονταν.

Τα δάκρυα κύλισαν στα μάγουλα της και ο Άρον σήκωσε το γυναικείο του χέρι και τα σκούπισε με τον αντίχειρα του.

Η Άσλευ ένιωσε το απαλό άγγιγμα του καθώς τον κοίταζε.

Πήρε το χέρι του πίσω και ενώθηκαν ξανά τα βλέμματα τους.

Εκείνη ξάπλωσε και πάλι κοιτώντας τον ουρανό, όσο εκείνος είχε το κεφάλι του πλάγια και την κοίταζε.

Ήταν περίεργο να βλέπει τον εαυτό του και να σκουπίζει τα ίδια του τα δάκρυα, αλλά για κάποιον λόγο ένιωσε συμπόνια προς την Άσλευ.

Μπορεί να είχε μπροστά του το ίδιο του το πρόσωπο, αλλά ήξερε ότι η ψυχή ήταν της Άσλευ.

Έμειναν έτσι, σιωπηλοί. Δεν υπήρχε τίποτα άλλο να πούνε.

*****

Την επόμενη μέρα πήγαν στην προπόνηση και όταν η Άσλευ είδε τον Στιβ, ήθελε να τον ξεμαλλιάσει κι άλλο.

Ο Άρον ανεχόταν τα υπεροπτικά βλέμματα της Σαβάνα και των φίλων της, μιας και ήταν έτοιμη για τους αγώνες, σε αντίθεση με εκείνον.

Μετά την προπόνηση, πήγαν για φαγητό στο εστιατόριο.

Ο Άρον έκατσε στο τραπέζι με τη Λούσι και τη Μέλοντι, όταν είδε το κινητό του να χτυπάει.

Για την ακρίβεια το ροζ κινητό της Άσλευ, που πλέον το χρησιμοποιούσε εκείνος.

[Μαμά]

Όταν είδε ποιος καλούσε, έμεινε με γουρλωμένα μάτια.

Τι κάνω τώρα?! Είχαμε πει ότι αν πάρει κάποιος δικός μας, θα βρεθούμε για να μιλάμε μαζί... Που είναι η Άσλευ όμως γαμώτο??