Παγιδευμένοι

🏅 8ο Κεφάλαιο

"Δεν σε έσωσα. Απλά δεν γουστάρω να βλέπω ψευτόμαγκες"

"Εξήγησε μου κάτι..." άρχισε ξανά να τον πλησιάζει.

"Μου έβαλες τρικλοποδιά και έγινα ρεζίλι σε όλο το κολλέγιο επειδή δεν με χωνεύεις, σωστά?"

"Το έκανα γιατί δεν είχες κανένα δικαίωμα να φερθείς έτσι σε ένα παιδί"

"Α, δηλαδή εσύ φέρεσαι πάντα ιπποτικά στις γυναίκες?" το φρύδι της σηκωμένο, ενώ ο Άρον χάθηκε στις σκέψεις του.

Ήξερε ότι σίγουρα η στάση του απέναντι στις γυναίκες δεν ήταν ιπποτική.

"Γιατί δεν μιλάς? Σου κόπηκε η γλώσσα?" το ύφος της ειρωνικό.

"Δεν έχω φέρει ποτέ γυναίκα σε τέτοια εξευτελιστική θέση, όπως έκανες εσύ με το παιδί που σου έδωσε τριαντάφυλλο. Του έριξες το νερό στα μούτρα μπροστά σε όλη την τραπεζαρία! Δεν θα βγεις και από πάνω!"

"Ωραία! Τότε τι ζόρι τραβάς και χώνεσαι στη ζωή μου?!" φώναξε και ο Άρον σήκωσε την πλάτη του από το κρεβάτι.

"Συγγνώμη?!"

"Ποιος σου είπε ότι χρειαζόμουν τη βοήθεια σου? Ποιος σου είπε να χωθείς εκεί που δεν σε σπέρνουν?!"

"Πας καθόλου καλά?? Έφαγα ξύλο από τον γκόμενο σου και μου τη λες κι από πάνω?!"

"Ποιος σου ζήτησε να παίξεις ξύλο?! Σου ζήτησα εγώ να παίξεις ξύλο για χάρη μου?!"

Ο Άρον με ανοιχτό στόμα, δεν πίστευε το θράσος της.

"Ωραία! Δεν με χωνεύεις. Αλλά μάντεψε. Ούτε εγώ σε χωνεύω και δεν γουστάρω να σου χρωστάω χάρη! Το θέμα με τον Τζόσουα ήταν προσωπικό και δεν γουστάρω να μπλέκεσαι στη ζωή μου!! Μια φορά το έκανες και μου την κατέστρεψες!"

Το κεφάλι του Άρον πέρα δώθε σε άρνηση. Η τύπισσα είχε χαλασμένη βίδα.

"Από δω και πέρα, είμαστε δυο ξένοι! Δεν θέλω να σε ξέρω! Και αν τύχει και με ξαναδείς, κάνε πως δεν υπάρχω!!!" φώναξε με όλη της τη δύναμη και βγήκε από δωμάτιο, ενώ κοπάνησε την πόρτα δυνατά.

*****

Η Άσλευ μπήκε στο δωμάτιο της, την ώρα που η Λία έβαζε τις πιτζάμες της.

"Τι έγινε, μιλήσατε? Ήταν πολύ χτυπημένος?"

"Δεν θέλω να το συζητήσω"

"Θα μου πεις τι έγινε με τον Τζόσουα?"

"Όχι τώρα, δεν έχω όρεξη"

"Μα ρε Άσλευ---"

"Λία είπα όχι τώρα!" φώναξε και την κοίταξε στα μάτια για λίγο, πριν αλλάξει ρούχα.