Chapter Eleven: Back

55 6 0
                                    

Ashianna's Point of View

After that, walang nagsalita saamin. I know nagtataka pa rin sila kung bakit ako nag-react ng ganon. But, they did not ask.

Nang gabi ding iyon ay payapa kaming natulog. After namin marinig ang boses na iyon. Wala na namang gumabala samin.

Kung meron, malamang nasapak na yon ni Karina. Reklamo pa naman ng Reklamo. Nasira daw yung dapat 'heart-to-heart-talk' namin.

It was a good thing tho. I'm not yet ready to share my life to them. It's not because I don't trust them, I'm just afraid that someday they will—or one of them betray me.

Nagising ako ng maaga—or not. Paglabas ko ng tent lahat sila ay gising na.

"Now you're awake! Good! Pack your things, we will leave" gustong-gusto ko syang irapan at hampasin, pero imbes na gawin yon ay Sumunod na lang ako dahil gusto ko na den umuwi.

Pumasok ulit ako sa tent na ginamit ko at pinasok sa bag lahat ng gamit ko na nasa labas. I also changed my clothes into black plain t-shirt and black sweats also my rubber shoes is Black. Oh diba, all black ang peg.

"Good! Let's go" tumalikod si Aljay at nagsimulang maglakad. I want to slap him now. Napakabossy!

"Wala naman tayong makakaharap na kalaban diba?" I hopefully ask. Duh! Pagod na ako makipaglaban.

"Hopefully none" kahit papano naging relax kaming lahat. Sabay sabay kaming naglalakad papalayo sa Gray Forest. Gray forest na tawag ko don, ang hirap tandaan eh.

"Why don't you use your teleportation?" It's a nice suggestion huh.

"No. I can't. We're still at the Gray Forest's range" sagot nya. Oo nga pala sinabi nila kahapon na hindi daw kami makakagamit ng kapangyarihan if nasa range kami ng Gray forest.

"So, if wala na tayo sa range ng Gray Forest pwede na?" I ask. Nakakapagod maglakad.

"I don't know. Let's see" minsan talaga gusto kong batukan at sapakin si Aljay. Napakatino kausap! Please note the sarcasm.

"Napakatino kausap!" I sarcastically said and give him my sweetest smile and rolled my eyes.

Napansin ko ding bahagyang namula yung Tenga nya at leeg. Hindi ko na iyon pinansin at naunang naglakad.

Mali atang nauna akong maglakad.

"KALABAN!!" nanlaki ang mata ko at agad na hinanda ang sandata ko. Nilabas ko yung Double sword ko naghanda.

Tamang tama na nag sweats ako. Komportable gumalaw.

Sinangga ko ang espada na dapat ay sasaksak sakin. Sinipa ko naman yung isa at sinaksak. Umatake naman ako doon sa isang dapat na sasaksakin.

Umaatake ako at sinasangga nya naman pero napapaatras siya kaya umaabante ako. Hanggang sa mapatay ko siya.

"TANGINA! AKALA KO BA WALA NG KALABAN?!" Mula sa malayo ay narinig ko ang boses ni Karina. Napailing na lang ako.

Nilabanan ko na lang din ang iba pang sumusugod. Bawat napapatay namin ay meron na namang dadating. Marami sila.

"WALA BA KAYONG KATAPUSAN?! NAPAKARAMI NYO NAMAN!" muli at napailing na lang ako dahil sa muling pagreklamo ni Karina.

"YOU'RE TOO LOUD! MARIRINIG NILA TAYO!" Napabuntong hininga na lamang ako. Sinabayan pa nga.

"BOTH OF YOU! SHUT UP!" Good thing sinaway sila ni Kuya Drake.

Hesxtia Academy: The Survival gameWhere stories live. Discover now