Hesxtia Academy: The Survival game

Chapter Forty two: Trainings (Last week of combats)

Ashianna's point of view

After five minutes ay tinipon kami sa gitna. Magkatabi kami ni Ryan sa likod nilang lahat. Bahagya akong napasandal sa kanya dahil sa pagod.

"Tired?"

"Yeah, medyo masakit din katawan ko dahil sa paulit-ulit na pagtilapon pati yung braso ko din masakit," Hinawakan ko yung braso ko na may hiwa kanina. Medyo gumagaling na naman.

"Tiwala lang. Matatapos din ito," Mahina nyang bulong. Nginitian ko naman sya. Right, Matatapos din ito. Sana lang.

"In a battle field, you should not be careless. And what you did earlier is so careless! You should observe you enemy first! Yes you did but it's too late! Narrow down the possibilities that will lead you to defeat before attacking!" Miss Sheena was yelling, she's mad.

"While fighting observe your opponent's move so you can predicate their next move! And I'm very disappointed! Lakasan nyo naman yung sunyok at sipa nyo! para kayong bago lang sa pakikipaglaban ah! Tomorrow we will improving all of it! 8am sharp!" Umalis na sila pagtapos ni Miss Sheena magsalita. Naiwan naman kaming lahat na nakayuko. 

"I guess this is really not our thing," I was thinking of the same thing, Karina. 

"They should have pick another team then! We are too young for this!" Tumalikod samin si Karina matapos nyang magsalita. Malamag frutrated na sya sa mga nangyayari. 

"You know what? Let's rest. Pagod lang siguro tayo," Nauna na akong tumayo at kumuha ng tubig. Habang umiinom ay tinignan ko sila, isa isa na naman din silang tumatayo at kinukuha ang mga gamit nila. Nauna na din akong lumabas at naglakad papuntang dorm. 

Malapit na ako sa building ng dorm ng napatigil ako at nagtago. 

"Do you think they will survive?"

"I don't know," Nakita ko sila Dad, Sir Rae and Sir Dave na naguusap. Tahiik lang si Dad na nakikinig sa kanila.

"Should we pick another group?"

"I want to, Ayaw kong mapahamak ang anak ko dahil sa larong iyon," Sir Dave is a great fatger.

"Kahit ako Dave, Hindi naman ako magiging patas sa iba kung iibahin ako ang maglalaro dahil nandoon ang anak ko, magiging hindi naman ako patas sa anak ko kung sya ang isasakripisyo ko. Hindi ko na alam ang gagawin ko!" Sinabunutan ni Dad ang sarili nya na halatang hindi alam ang gagawin. Miski ako hindi na din.

Lumabas ako sa pinagtataguan ko at ngumiti sa kanila. Halatang kinabahan at nagulat sila dahil sa pagsulpot ko.

"Kanina ka pa dyan, Ash?" I had to lie so my father will relax so I shooked  my head and smile.

"Kakadating ko lang po, pabalik na din kami sa dorm," Halatang nakahinga sila ng maluwag.

"Magpahinga ka na," Tumango na lang ako at yumakap kay Dad. 

Tumalikod na ako at nagsimulang maglakad. Sa bawat hakbang ko ay unti-unting nawawala ang ngiti ko at napapalitan ng pagod. I had to show my father that I am okay, I am enjoying so he won't think that he is unfair to me.

Hindi ko na hinintay ang iba at pumasok na sa kwarto ko, nagulat pa ako ng may note na nakadikit sa bintana ko.

"Inspiration will be your greatest weapon to succeed. As long as you think about your inspiration, you'll be alive. 

- Ash view"

What's the point of this thing? I don't understand, I don't understand anything at all! Napasapo na lang ako sa ulo ko at humiga sa kama. Mamaya na lang ako kakain.