Lagunzad Series 2: Love Me Again (HANDSOMELY COMPLETED)

Kabanata 1

Hi readers! Ginawa kong second installation si Alrus kasi hindi naman siya kadugo ng magkapatid :-)
--------------------------------------

Kabanata 1

Nawala

"Sam, nakita mo na ba yung anak ni Professor Lagunzad? Yung panganay na lalaki? Naku girl, ang gwapo!"

Napalingon ako sa kaibigan kong kanina pa nagsasalita sa likod ko. Kararating ko lang galing Maynila. At hindi ko alam kung ano pinagsasabi ng kaibigan kong ito. Seriously? It's been long years and I haven't visit my family. After my senior high school in Leyte National Highschool, I took my nursing course in Manila. Doon ako nanirahan ng ilang taon hanggang sa matapos ko ang nursing. At sa kauna-unahang pagkakataon ay ngayon palang ako umuwi.

Hindi ko kasi ugaling umuwi lalo pa't focus ako sa pag-aaral sa Maynila. I didn't even entertain boys because they are just hindrance for me. I give all my time and year studying for my nursing and now, I am here because I finished it. At kung ano man ang sinasabi ng kaibigan kong ito na anak daw ni sir Karl Marx ay hindi ko alam. Ilang taon akong hindi umuwi kaya bakit ko naman malalaman?

Huminto ako sa gate namin at hinarap si Deliza. Mas lalo siyang gumanda ngayon. And she's also a professional teacher. Bumuntonghininga ako sa kanya.

"Del, seriously? I didn't know about him! You know, I give all my time and years in my studying so I haven't news about that man." marahan kong sabi.

She sighed and nodded.

"I know. My point here is, kapag makita mo siya siguradong magugustuhan mo iyon!" parang sigurado niyang sabi.

Ngumisi ako at umiling. Seryoso? Ilang taon ako sa Maynila at ni-minsan ay hindi ako nagkagusto o nagkaroon manlang ng boyfriend. Kahit pa kaharap ko ang pinakagwapong lalaki ay hindi ako magkakagusto noon, pero ewan ko lang ngayon. Tapos na rin naman ako sa nursing and I am reviewing for my licensure so why not?

"Let see about it. Sa ngayon, I want to rest." mahina kong sabi.

Bumuntonghininga siya at walang nagawa kung di hayaan akong pumasok sa loob. Sinalubong agad ako ni mama ng mahigpit na yakap. Naramdaman ko ang mabigat na nararamdaman sa yakap ni mama. I know, she's still in pain. My father died and she still mourning. Maging ako ay naging malamig ng malaman na wala na si papa.

"I miss you so much, anak." si mama sa mahinang boses.

I sighed and hug her back. Hinigpitan ko kasi mahal ko rin siya at natatakot akong mawala din siya sa akin. Pagkatapos ng ilang oras na yakapan, humiwalay siya at sinapo ang mukha ko. Tumutulo pa ang mumunting luha sa mata niya.

"Ang ganda-ganda mo na. Nakikita ko na sayo ang itsura ng p-papa mo." basag niyang sabi.

I smile sadly.

"M-ma, let's accept it. Pakawalan na natin si papa." mahina kong sabi.

Ngumiti siya ng malungkot at tumango sa akin. Nagyakapan pa kami bago niya ako pakawalan. Mabilis akong pumasok sa kwarto at humiga sa kama ko. Napangiti pa ako ng maramdaman ang kaginhawaan sa matagal ko ng hindi nahihigaan na kama. Pinikit ko ang mata at hindi namalayan na kinain ako ng antok.

Nagising lang ako sa haplos sa mukha ko. Minulat ko ang mga mata at bumungad sa akin si mama. She sighed and smile sadly.

"Ang himbing ng tulog mo." she said.

I nodded. Pagod ako sa biyahe lalo na't nag-bus lang ako. Mas gusto ko kasing ganoon ang biyahe dahil napagmamasdan ko ang mga tanawin sa iba't-ibang lugar. Kapag sa eroplano ay ulap at mga ibon lang ang madalas kong makita.