ᴅᴀɴᴄᴇ ᴍᴇ ᴛᴏ ᴛʜᴇ ᴇɴᴅ ᴏғ ʟᴏᴠᴇ π ᴅᴀɪsᴜɢᴀ

C19

Daichi sahnede gördüğü bedenin etkisinden hala çıkamamıştı. Kenma önünde elini sallıyor, Kuroo konuşmaya çalışıyor olsa da görmüyor ve duymuyordu. Umrunda olan tek şey karşısındaki kişiydi. Ah, Sugawara Koushi, sahnede ne kadar da güzeldi...

Suga şarkıya girişi beklerken müşterilere gülümsüyordu. Bu mekanı seviyordu, cafe-bar denilince kulağa hoş gelmese de gerçekten mütevazı bir ortamı vardı. Diğer işi onu yorsa da burası ona iyi geliyordu.
Onu izleyenleri süzerken üçlünün masasını görmüş bulundu. Şaşkınlıkla Daichi'ye baktı. 'Siktir, birini öğrenmiş bulundu.' diye geçirdi içinden. Kenma'ya gülümseyerek derin bir nefes aldı ve şarkısını söylemeye başladı.

"Dostum yemin ederim bilsem teklif etmezdim. Yaku'yu dinledim işte, gidin çok güzel, hatta Daichi'yi de alın dedi. Mantıklı gelmişti ama planını şimdi anladım. İstersen kalkabiliriz cidden özür di-" Daichi yüzüne bile bakmadan 'sssh' diyerek elini salladı ve susturdu uzun oğlanı. Kenma; Kuroo'nun koluna girerken sessiz olup onu öpmesini, öpücükler eşliğinde izlemek istediğini söyledi. Kuroo meleğini kıramazdı, saçlarına minik öpücükler dizerken dinledi o da Koushi'yi.

Koushi kalbinin yerinden çıkacağını hissediyordu. 'Umarım sesim titremez' düşüncesiyle şarkıyı Daichi'nin gözlerine bakarak söylüyordu. Bu tanıdık bakış, onu hem sakinleştirip hem de deli edebilirdi.
Tüm sözleri ona ithaf ediyordu şimdi. Hislerinin özetiydi bu şarkısı, ama Daichi'ye ulaşabilecek miydi?

Sonunda şarkı bittiğinde Sugawara gülümseyerek selamını verdi ve teşekkür etti. Gelen övgülerle utanarak sahneden indi ve karşı çaprazdaki masaya yürüdü. Zamanı gelmişti.

"Kuroo, Kenma nasılsınız?" Kenma el sallamakla yetinirken Kuroo tereddütle cevapladı. "İyiyiz, kafa dağıtmaya geldik, Yakkun burayı önermişti. Sende ne var ne yok?" Suga güldü. "Yaku daha 2 gün önce geldi, hemen reklamını yapmış haha." Gülümsemekle yetindi Kuroo. Sugawara masadaki bu sessizlikten faydalandı ve Daichi'ye döndü. Derin bir nefes alıp kendine uygun zamanın bu olduğunu hatırlattı. Hazır sayılırdı artık. Yeterdi bu kadar. Yetmişti.
"Biraz vaktin var mı?"