MAFYA ABİLERİM

💦5.BÖLÜM💦

"Abii bizim annemle babamız kendi annemizle babamız değilmiş gerçek annemle babam ölmüş".

Dedi ben zaten bunu biliyordum. Annem Gece daha 1 yaşındayken Mafyalar tarafından öldürüldü tabi o zaman biz Mafya değildik sadece babamdı babam annemi öldüren kişinin karısını öldürünce o adamda intikam almak isteyip annemi öldürdü.

Aslında babamın suçu yok ilk karşı taraf karşılık verdi babamın öldürdüğü kadın Geceyi istiyordu. Çünkü babamla karşı taraf düşmandı Gece büyüdüğünde hizmetçi yerine koyacaklardı ve işkence edeceklerdi annem Geceyi vermeyince o adamda annemi öldürdü babamda intikam için gitti ama o da öldü...

Sonra da bizim Mafya olmamız gerekti ve Geceye zarar gelmesin diye İstanbula geldik ama Gece'yi almadık Geceyi başka düzgün aileye verdik üzgünüm Gece böyle olmasını bizde istemezdik ama senin iyiliğin için.

Sonrada Gecenin sahte anne babasını korkutmadan Mafya olduğumuzu ve il değiştirmemiz gerektiğini söyleyince anlayışla karşıladılar.

Gece hâlâ ağlamaya devam ediyodu.

Rüzgar gidip Geceye sarıldı ve konuştu.

-Gecem sana bunları kim söyledi.

-bilmiyorum yabancı bir numara aradı annenle baban gerçek değil dedi anlamadım sonra kapattı bana video attı videoyu açtım annemle babam olduğunu düşündüğüm kişiler bir depo gibi yerdeydi sandalye'ye bağlıydılar. Babamın karşısına biri geçti 'Geceyi veriyo musun vermiyo musun? Hadi cevap senin' dedi. Babamda ' kızımı ölsem de kimseye vermem' dedi karşıdaki de ' tamam öl ozaman' dedi ve annemle babamın kafasına sıktı.

Gece doğru söylüyodu annemle babam böyle öldü sonra Gece tekrar konuşmaya başladı.

-abi onlar doğruydu değil mi onlar benim annemle babam ve sırf beni vermediler diye öldüler değil mi

Ben sadece kafa sallamakla yetindim çünkü olanlar doğruydu ben zaten yalan söylemeyi sevmem.

Sonra Gece ayağa kalktı ve "benim yüzümden değil mi ben olmasaydım onlarda beni istemeyecekti annemle babam hayatta olacaktı sizde annesiz babasız kalmazdınız" dedi ve koşarak odadan çıktı.

Bende hemen arkasından gittim daha doğrusu gittik çünkü kardeşlerimde peşimden geliyodu.

Gece direk evden çıktı en son korumaları işten attığım için durduracak kimse yoktu yeni korumalar yarın gelecekti.

Bahçeye çıktığımda Gece çoktan ortadan kaybolmuştu. Sağ kolum Akın'ı aradım yeni korumaları bugün getirsin onlarla beraber Geceyi daha çabuk bulurduk.

Gece'den...

Hepsi benim suçum keşke hiç olmasaydım ben hem annemin hemde babamın yolda giderken Elayı aradım ilk çalışta açtı.

-Efendim kanka

-Ela attığım konuma gelebilir misin?

-tabiki sen at ben geliyorum

Telefonu kapattım ve konumu attım bir kafe seçmiştim oraya gittim ve Ela'yı beklemeye başladım.

Telefonumdan saate baktım gece 12:30 neyse önemli değil bu kafe 24 saat açık galiba neyse kapıya baktım Ela geldi oturduğum yerden el salladım.

Beni görüp bana doğru yöneldi. Masaya oturdu bana "ne oldu kanka" dedi bende "sana söyleyeceklerim var" diyince o da "benimde sana söyleyeceklerim var" dedi bende "ilk sen söyle" dedim o da ısrar etti onun için ilk ben söylüyorum.

Konuşmaya başladım "benim annemle babam yok ölmüşler" diyince alayla güldü.

Ben neden güldüğünü anlamaya çalışırken o telefonunun ekranını açıp bana tarihi gösterdi ve "kanka bugün 1 Nisan değil üstelik annenle baban zaten İzmir'de" o şaka yaptığımı sanıyo ama bende gülmeyince "sen ciddisin" dedi bende kafamı salladım.